لينکها براي کاربران مهمان قابل دسترسي نيست، براي مشاهده ي لينکها لطفا ثبت نام کرده و وارد شويد 
tu-204
ایلوشین فینانس 30 فروند هواپیمای توپولف 204-100 به ایران صادر می کند

یک منبع آگاه نزدیک به روند مذاکراتی  اطلاع داد که کمپانی "ایلوشین فینانس" روز دوشنبه 19 نوامبر قصد دارد در چارچوب نمایشگاه بین المللی هوا-فضای دبی قرارداد اولیه صدور 30 فروند هواپیمای توپولف-204-100 را با ایران امضا کند.

این منبع آگاه خبری تاکید کرد: "روز دوشنبه میان کمپانی "ایلوشین فینانس" و شرکت هوایی " Iran Air Tour" قرار است توافقنامه اولیه ای در خصوص خرید 30 فروند هواپیمای جدید "توپولف-204-100 روسی را امضا کنند که به موتور های "پی اس-90 -آ2" تولید کمپانی "پرمسکی موتور" مجهز شده اند".

وی یادآوری نمود که در جریان نمایشگاه بین المللی "ماکس-2007" کمپانی روسی قرارداد اصلی برای صدور پنج فروند از چنین هواپیماهایی به ایران منعقد کرده بود.


نووستی
--------------------------------------
مشخصات TU-204
ساخت : روسیه  اولین پرواز 1989
طول : 46 متر
دهانه بال : 41 متر
ارتفاع: 90/13 متر
برد: 6500 کیلومتر
حداکثر سرعت : 900 کیلومتر بر ساعت ( 810 کیلومتر )
وزن: 94600 کیلو گرم ( 58300 کیلو گرم وزن خالی)
موتور : دو دستگاه توربو جت PS-90  با رانش 3/158 کیلو نیوتن

[size=142][align=center]اعلام آمادگی ایران برای خرید 130 هواپیمای توپولف از روسیه[/align]



وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران آمادگي كشورش براي خريد ‪ ۱۳۰‬فروند هواپيماي مسافربري توپولف-‪ ۲۱۴‬و توپولف-‪ ۳۳۴‬از شركت هواپيماسازي گاربونف روسيه را اعلام كرده است.

شركت هواپيماسازي  گاربونف  در جمهوري تاتارستان روسيه روز دوشنبه در اطلاعيه‌اي اعلام كرد:  منوچهر متكي ، در ديدار روز جمعه اخير خود از اين كارخانه در قازان ، از آمادگي ايران براي خريداري اين تعداد هواپيماي مسافربري از كارخانه مذكور در ۱۰سال آينده خبر داده است.

وزير امور خارجه ايران روز جمعه گذشته از  قازان  پايتخت جمهوري تاتارستان روسيه ديدار كرد و از كارخانه  گاربونف  نيز بازديد نمود.

اين اطلاعيه به نقل از متكي افزود: ايران باتوجه به سه عامل كيفيت بالاي محصولات توليدي، قيمت مناسب و انجام بموقع تعهدات، به همكاري با شركت‌هاي تاتارستان تمايل دارد.

در ديدار مذكور  تيمور آكولوف  مشاور رييس جمهوري تاتارستان  بوريس پاولوف  معاون نخست وزير و نيز روساي چند شركت ازجمله شركت هواپيماسازي گاربونف حضور داشتند.

دو طرف، مسايل مربوط به سرمايه‌گذاري و توسعه مبادلات بازرگاني بين ايران و تاتارستان را مورد بحث قرار دادند.

شركت گاربونف قازان در سال ۱۹۲۷تاسيس شده و در آن انواع هواپيماهاي مسافربري و راهبردي نظامي ازجمله توپولف ۱۶۰ساخته شده است.                                          

در حال حاضر در كارخانه گاربونف، هواپيماي توپولف۲۱۴بصورت انبوه ساخته مي‌شود و مراحل توليد هواپيماهاي توپولف ۳۳۰، و۳۲۴در آن جريان دارد.

ايران در تابستان اخير قرارداد خريد پنج فروند هواپيماي مسافربري  توپولف-‪  ۲۰۴را با شركت روسي  ايلوشين فينانس  امضا كرد كه قرار است دو سال ديگر نخستين فروند آن به اين كشور تحويل داده شود.
 لينکها براي کاربران مهمان قابل دسترسي نيست، براي مشاهده ي لينکها لطفا ثبت نام کرده و وارد شويد 

خودمونیما شما هم مارو گرفتینا
وقتی بحث جنگنده پیش میاد اقایون میگن ایران اول بره ناوگان هواییش رو درست کنه حالا که قسط دارن تا هواپیماهای غرازه آمریکای رو بذارن کنار میگن اینا هنوز به ناوگان راه آهن ها نرسیدن دارن به ناوگان هوایی می رسن خدا رحم جمهوری اسلامی و این دولت بکنه       

Palang mah gerefteh نوشته است:متأسفانه اين خبر اصلا خوبي نيست. خيلي متأسفم. همان پنج تا هواپيماي توپولوف اوّل هم خيلي زيادي ست. من فکر مي کنم که مسافرين ايراني عجله ندارند و راه آهن خيلي مناسبتر است. شهرها و حتي روستاهاي بزرگ ايران بايد به شبکه هاي راه آهن دست پيدا کنند.
سرمايه گذاري در راه آهن از خيلي جهات بر ناوگان هوايي ارجحيت و برتري دارد. در هر صورت من در اينجا در پي توجيه نظرياتم در اين زمينه نيستم. فقط اعلام مي کنم که من قويا با خريد اين تعداد توپولوف مخالفم تازه آن پنج تاي اولي هم خيلي زياد بود.

اتفاقا برعکس استفاده از خطوط هوایی به سرعت در کشور ما رو به گسترش است.حداقل این طرفا که اینطوریه.و تقریبا هرروز 3تا پرواز از گرگان به تهران انجام میشه در حالی که 2سال پیش همین موقع 2پرواز در هفته بود.
البته قطار در صورت داشتن خطوط مناسب و سرعت و راحتی کافی نسبت به هواپیما برتر هایی دارد.اما باز هم نمی شود یک طرفه کار کرد.یعنی درحالی که 600پروژه ساخت راه آهن در کشور در دست اجراست .خرید هواپیما را متوقف کنیم.
http://www.farsnews.net/newstext.php?nn=8609240144
پروژه اتصال راه آهن ایران به اروپا.بندر خلیج فارس به شمال.تهران تا پایتخت قزاقستان. پروژه هایی از این دست است که شما مطمئنا بهتر از من نسبت به این امر واقفید.
البته این تعداد هم برای خطوط داخلی البته مناسب نیست.(آن هم در حالی که پروژه IRAN-140 مراحل پایانی را طی می کند و تا تولید انبوه فاصله ای ندارد)و اصلا باید پرسید آیا خط تولید این هواپیما چنین ظرفیتی دارد؟!!

اين مي تونه خبر خوبي باشه البته به شرط اينکه فقط خريد نباشه و ما بتونيم
مونتاژ ، ساخت تعدادي از قطعات  و در نهايت ساخت کلي را هم داشته باشيم
اگر سرمايه گذاري در زمينه خودکفايي و ساخت بشه مسلما نتيجه بهتري حاصل ميشه

الان بيش از ده سال است که بر سر پروژه ساخت هواپيماي 100 نفره ( TU-334 ) بحث است  
اميدوارم که بالاخره به نتيجه برسه
از اينکه مسئولين از شک و دو دلي بيرون امده  و  به اميد واهي لغو تحريم ها و خريد هواپيما از غرب ديگه نيستن
اين نويد را ميده که جان تازه اي به صنعت هوانوردي دميده بشه

ببينيد دوستان اولا اجازه بدهيد که در يک نکته حداقل با هم بتوافق برسيم و آنهم تقريبي بودن و نسبي بودن حرفهايم در اينجاست.
ما اگر بخواهيم دربارۀ هر موضوعي به يقين برسيم و حداقل چشم انداز روشني از آن داشته باشيم الزاما به ابزارکارهاي پژوهشي نيازمند هستيم. برخي از پژوهشها در کادر گروه يا گروهاي پژوهشي انجام مي گيرد و برخي ديگر توسط پژوهشگران منفرد که پس از سالها در باب موضوع خاصي کتاب منتشر مي کنند. مثل پژوهشگر فرانسوي پل ويريليو که دربارۀ موضوع سرعت و روابط آن با جامعه کتابهاي متعددي چاپ کرده است و مصاحباتش را هم بشکل کتاب درآورده و بفروش مي رساند و آخرين مصاحبات او ، تا جايي که من مي دانم دربارۀ انترنت است.
در ثاني يک نکتۀ اساسي ديگر هست و آنهم هدفمند بودن نقد و گفتگوهاست. نقد (از هر نوع و در هر زمينه اي که تصور کنيم) علت وجوديش در تأثيري ست که مي تواند احتمالا بر واقعيات بگذارد. نقد موتور پيشرفت است. متأسفانه از اين زاويه که به مسائل نگاه کنيم مي بينيم که دوران ما چه در غرب و چه در شرق، بقول معروف ديگر گوشش به اين حرفها بدهکار نيست، يعني نقد ديگر آن جايگاهي را که بايد داشته باشد از دست داده است و روندهاي ديگري حاکم شده اند که بيشتر در ساحل منافع اقتصادي سرمايه دارها پهلو مي گيرد.

در اين گفتگوها در اين سايت من متوجه شدم که برخي از دوستان چه در زمينۀ تسليحات نظامي و چه غير نظامي نمي توانند مشاهده کنند که خريد 130 فروند توپولوف روسي تا چه اندازه مي تواند ايران را حتي در زمينۀ صنعت هوايي دچار تأخير کند و تا چه اندازه مي تواند موجب تأخير مسافرين و نقل و انتقالات کشور شود. و تا چه اندازه مي تواند موجب بيکاري و هزار و يک مشکل ديگر براي جامعه ما باشد. اين موضوع را نبايد در محدودۀ يک نشست و برخاست سادۀ هواپيما در نظر بگيريم که صد يا دويست نفر را ظرف فلان دقيقه از گرگان به تهران منتقل مي کند. اين موضوع را بايد در چشم انداز کلي زندگي اجتماعي در نظر بگيريم. با آگاهي به اين واقعيت انکار ناپذير که ايران هنوز يک کشور صنعتي نيست و هنوز اقتصاد کشور تا حدود بسيار زيادي به فروش نفت و گاز يعني منابع طبيعي وابسته، فرش و پسته هم مي فروشد که اين آخريها درآمدهايش هيچگاه به ايران باز نمي گردد يا تقريبا هيچگاه.

اين موضوعي نيست که من بتوانم در اينجا بخوبي جزئيات آنرا باز کنم و نشان دهم. يک مثال ساده شايد بتواند درک موضوع را ساده تر کند، الان در همين سايت تاپيکي هست دربارۀ ناو موج ، يکي از امراي ارتش در مورد ساخت اين ناو اطلاعاتي دربارۀ تعداد افرادي که روي اين ماو اشتغال دارند آمار و ارقامي مي دهد.
يک مثال تخيلي : شما بيست ميليون دلار پول داريد و با آن مي توانيد يک لوکوموتيو بخريد که مي تواند سيصد کيلومتر در ساعت روي ريل مسافرين شما را جا بجا کند و فورا هم مي توانيد آنرا در اختيار بگيرد و روي ريل بياندازيد و عملياتيش کنيد.
ولي با همين بيست ميليون دلار بعلاوۀ بيست ميليارد ديگر (...)، مي توانيد لوکوموتيوي بسازيد که هشتاد کيلومتر در ساعت حرکت مي کند و ساختنش دهسال هم وقت مي برد. کدام يک شما را زودتر بمقصد مي رساند؟ ( بايد دانست که به کجا مي خواهيم برويم و براي چه کاري؟)
من فعلا شما را با اين پرسش تنها مي گذارم

دوستان دقت کنيد اينجا بخش اخبار هوافضا است نه جاي ديگه  
بحث کردن در اين قسمت مجاز نمي باشد  

توپولوف 204 کارگو

http://www.youtube.com/watch?v=oeMOgaQ8 ... re=related
http://www.youtube.com/watch?v=BAxqPhW_TY4
توپولوف 100-204
http://www.youtube.com/watch?v=GKo4vClF ... re=related

Palang mah gerefteh نوشته است:ببينيد دوستان اولا اجازه بدهيد که در يک نکته حداقل با هم بتوافق برسيم و آنهم تقريبي بودن و نسبي بودن حرفهايم در اينجاست.
ما اگر بخواهيم دربارۀ هر موضوعي به يقين برسيم و حداقل چشم انداز روشني از آن داشته باشيم الزاما به ابزارکارهاي پژوهشي نيازمند هستيم. برخي از پژوهشها در کادر گروه يا گروهاي پژوهشي انجام مي گيرد و برخي ديگر توسط پژوهشگران منفرد که پس از سالها در باب موضوع خاصي کتاب منتشر مي کنند. مثل پژوهشگر فرانسوي پل ويريليو که دربارۀ موضوع سرعت و روابط آن با جامعه کتابهاي متعددي چاپ کرده است و مصاحباتش را هم بشکل کتاب درآورده و بفروش مي رساند و آخرين مصاحبات او ، تا جايي که من مي دانم دربارۀ انترنت است.
در ثاني يک نکتۀ اساسي ديگر هست و آنهم هدفمند بودن نقد و گفتگوهاست. نقد (از هر نوع و در هر زمينه اي که تصور کنيم) علت وجوديش در تأثيري ست که مي تواند احتمالا بر واقعيات بگذارد. نقد موتور پيشرفت است. متأسفانه از اين زاويه که به مسائل نگاه کنيم مي بينيم که دوران ما چه در غرب و چه در شرق، بقول معروف ديگر گوشش به اين حرفها بدهکار نيست، يعني نقد ديگر آن جايگاهي را که بايد داشته باشد از دست داده است و روندهاي ديگري حاکم شده اند که بيشتر در ساحل منافع اقتصادي سرمايه دارها پهلو مي گيرد.

در اين گفتگوها در اين سايت من متوجه شدم که برخي از دوستان چه در زمينۀ تسليحات نظامي و چه غير نظامي نمي توانند مشاهده کنند که خريد 130 فروند توپولوف روسي تا چه اندازه مي تواند ايران را حتي در زمينۀ صنعت هوايي دچار تأخير کند و تا چه اندازه مي تواند موجب تأخير مسافرين و نقل و انتقالات کشور شود. و تا چه اندازه مي تواند موجب بيکاري و هزار و يک مشکل ديگر براي جامعه ما باشد. اين موضوع را نبايد در محدودۀ يک نشست و برخاست سادۀ هواپيما در نظر بگيريم که صد يا دويست نفر را ظرف فلان دقيقه از گرگان به تهران منتقل مي کند. اين موضوع را بايد در چشم انداز کلي زندگي اجتماعي در نظر بگيريم. با آگاهي به اين واقعيت انکار ناپذير که ايران هنوز يک کشور صنعتي نيست و هنوز اقتصاد کشور تا حدود بسيار زيادي به فروش نفت و گاز يعني منابع طبيعي وابسته، فرش و پسته هم مي فروشد که اين آخريها درآمدهايش هيچگاه به ايران باز نمي گردد يا تقريبا هيچگاه.

اين موضوعي نيست که من بتوانم در اينجا بخوبي جزئيات آنرا باز کنم و نشان دهم. يک مثال ساده شايد بتواند درک موضوع را ساده تر کند، الان در همين سايت تاپيکي هست دربارۀ ناو موج ، يکي از امراي ارتش در مورد ساخت اين ناو اطلاعاتي دربارۀ تعداد افرادي که روي اين ماو اشتغال دارند آمار و ارقامي مي دهد.
يک مثال تخيلي : شما بيست ميليون دلار پول داريد و با آن مي توانيد يک لوکوموتيو بخريد که مي تواند سيصد کيلومتر در ساعت روي ريل مسافرين شما را جا بجا کند و فورا هم مي توانيد آنرا در اختيار بگيرد و روي ريل بياندازيد و عملياتيش کنيد.
ولي با همين بيست ميليون دلار بعلاوۀ بيست ميليارد ديگر (...)، مي توانيد لوکوموتيوي بسازيد که هشتاد کيلومتر در ساعت حرکت مي کند و ساختنش دهسال هم وقت مي برد. کدام يک شما را زودتر بمقصد مي رساند؟ ( بايد دانست که به کجا مي خواهيم برويم و براي چه کاري؟)
من فعلا شما را با اين پرسش تنها مي گذارم

شما درست می فرمایید.من از دید مسافرینی که خواهان افزایش سرعت و کیفیت حمل و نقل و مسافرت هستند به قضیه نگاه کردم و این اشتباهی است که بسیاری از افراد دچار آن می شوند یعنی نوعی کوته بینی.
مثال جالبی هم به کار بردید که مرا بهتر متوجه اشتباهم کرد.
اما شما جواب ان سوال را بدهید.
در شرایطی که اکثر هواپیماهای بویینگ 747 ما به دلیل طول عمر زیاد اجازه پرواز به کلیه کشور های اروپایی و بسیاری کشورهای دیگر را ندارند.707ها که دیگه سرجاش چون از اول به دلیل سروصدای زیادش و محدودیتی که اروپا از این حیث برای آنها به وجود آورده اجازه پرواز به آنجا را ندارند.برای همین هم آقا محمود در تنها سفری که به اروپا داشتند از یک هواپیمای دیگر استفاده کردند.
همینطور.عده ای سودجویان (اکثرا خصوصی ها)برای سود بردن بیشتر.دست به خرید هواپیماهای از رده خارج قزاقستان که حتی در آن کشور هم به دلیل عمر بیش از 30سال از رده خارج و بی استفاده شده بودند.زدند.و جان هم وطنانشان (و رضای خدا) را بهایی ناچیز فروختند.
تا به تولید انبوه رسیدن امثال ایران 140 که تنها مصرف داخلی دارد چه باید کرد؟
درباره راه آهن باید اضافه کنم که راه آهن ما فعلا ربطی به اروپا ندارند.
البته واقعا خرید 130فروند یک اشتباه ابلهانه است ولی.....