به گزارش مشرق به نقل از فارس، سردار مهدی فرحی معاون وزیر دفاع و رییس سازمان هوافضای وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در گفتگو با خبرنگار دفاعی خبرگزاری فارس، درخصوص توان موشک‌های کروز ایران، با بیان اینکه افزایش برد این موشکها از برنامه‌های ماست، اظهار داشت: ما در مورد موشک‌های کروز از کمترین برد یعنی 15 کیلومتر شروع کردیم و پله پله جلو آمدیم.

فرحی با اشاره به تولید موشک‌های کروز ظفر، نصر، نور، قادر و غدیر در وزارت دفاع خاطرنشان کرد: محصولات کروز تولید شده و در دست تحقیق ما در حدود 14 نوع است که ان‌شاءالله به زودی نیز دو موشک کروز «رعد» و «مشکات» را در برنامه داریم.

معاون وزیر دفاع درخصوص مشخصات این موشکها گفت: موشک کروز «مشکات» که ان‌شاءالله بزودی رونمایی خواهد شد، بردی بالغ بر 2 هزار کیلومتر دارد که در حقیقت دست بلند نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.

وی تصریح کرد: موشک کروز «مشکات» از سه قابلیت دریاپایه، زمین‌پایه و هواپایه برخوردار خواهد بود و می‌تواند از روی هواپیما نیز شلیک شود.

* سپرهای منطقه قدرت مقابله با شلیک انبوه موشکهای ایران را ندارند

معاون وزیر دفاع در ادامه با اشاره به استقرار سپرهای دفاع موشکی آمریکا در منطقه گفت: اینها در تلاش‌ هستند و ادعاهایی می‌کنند که خیلی از آنها باطل و بزرگ‌نمایی است و واقعیت ندارد.

وی با بیان اینکه بخشی از واقعیت‌های سخنان آنها هم هرگز توان مقابله با سرعت عمل و تعداد و نواخت بالای موشکها را نخواهد داشت، تصریح کرد: ما امیدواریم هیچگاه اتفاقی رخ ندهد اما اگر درگیری صورت بگیرد، آنها می‌بینند که همه ادعاهایشان بی‌اثر خواهد بود.

* بر روی «دقت» و «رادارگریزی» موشک‌های بالستیک متمرکز شدیم

رییس سازمان هوافضای وزارت دفاع، وضعیت ایران در حوزه موشک‌های دوربرد را بهترین وضعیت دانست و افزود: عقبه ما در این موضع آنقدر محکم و اطمینان‌بخش است که ما دیگر از بحث تعداد و تکثیر پرهیز کرده و به موضوع کیفی سازی بیشتر می‌پردازیم که مباحثی نظیر ارتقای دقت، رادارگریزی، تاکتیکی‌تر شدن و ماندگاری را شامل می‌شود.

* کلاهک‌های بارانی جزو راهبردهای دفاعی ایران نیست

فرحی در ادامه، موضوع استفاده از کلاهک‌های بارانی را به دلیل پایبندی به برخی چارچوب‌ها، جزو استراتژی و راهبرد جمهوری اسلامی ایران ندانست و گفت: به همین دلیل ما علی‌رغم توانمندی، خیلی در این بحث ورود نکردیم اما برای اثربخش‌تر کردن سر جنگی‌ها و کلاهک‌های موشک‌ها اقدامات زیادی شده است و یکی از عوامل کیفی سازی موشک‌های بالستیک، همین بحث کلاهک‌ها و سرجنگی‌ها است.

[لینک خارجی برای کاربران مهمان مخفی است، لطفا برای مشاهده لینک ثبت نام نموده و یا وارد سایت شوید]

سلام

"زمین پایه؛ هواپایه و دریاپایه" فوق العاده هست.

امیدوارم خساست رسانه ای زحمتکشان دفاعی این بار اذیت نکنه و بعد از مدتها بالاخره این موشک رونمایی بشه.

فعلا که گویا یک فروندش تحت هدایت ح.ا. وداجا به فارس نیوز اصابت کرده و خبر رو مجبوروندنشون که بردارن!

با عرض سلام و ادب و احترام

اگر صحبت های معاون وزیر دفاع صحت داشته باشه میتوان گفت این موشک بدلیل بردی که در محدوده موشک های میانبرد و دقت و رادارگریزی که خصلت اصلی موشک های کروز هستش میتونه دست بلند کشورمون در دکترین دفاعی و استراتژیکی محسوب بشه . فقط امیدوارم این موشک در نسل موشکهای سوپرسونیک یا حتّی هایپرسونیک قرار داشته باشه که بتونه نقش خودش به بهترین شکل ایفا کنه . البته شرط مهم برای هدایت اینگونه موشک های کروز با این برد قابلیت هدایت ماهواره ای و یا استفاده از سیستم موقعیت یاب ستاره ای یا استفاده ترکیبی از هر دو هستش گرچه این موشک از طريق ناوبري اينرسيائي و اصلاح مختصات هدف برمبناي تطبيق عوارض زمين در مناطق مشخص با تصاوير از پيش داده شده به حافظه رايانه موشك نیز قابل هدایت میباشد اما برای هدایت صحیح ، مطمئن و دقیق و اصلاح خطای مسیر بایستی از شیوه های جدید هدایت بهره برد که امیدوارم کارهای مقبول و شایسته ای در این مقوله انجام گرفته باشه کما اینکه در چند ماه گذشته با افتتاح چند طرح منجمله طرح موقعیت یاب ستاره ای نصیر (اگه اشتباه نکنم) نشان دهنده این مفهوم هستش که ما در این زمینه ها هم قدم های قابل قبول و خوبی برداشته ایم گرچه اول این راه طولانی و بلند قرار داریم

موشک کروز «مشکات» از سه قابلیت دریاپایه، زمین‌پایه و هواپایه برخوردار خواهد بود و می‌تواند از روی هواپیما نیز شلیک شود.

این جمله ناخود آگاه منو یاده خانواده موشک های کروز میانبرد Kh-55 Granat با کد ناتو SS-N-21 Sampson و یا حتی P-800 Yakhont و P-700 Granit میندازه که تقریبا" دارای خصوصیات مشابهی با موشک مشکات هستند و شایعاتی    مورد حضور این موشک ها در ایران وجود داره ، البته همین حرف نشون دهنده این موضوع میباشد که فرماندهان و مسئولین کشور اهداف بزرگ و مهمی در سر دارند که این موشک نمیتونه بی ارتباط با ساخت شناورهای با تناژ بالا و یا ساخت بمب افکن های بدون سرنشین راهبردی داشته باشه حتی با کمی غلو ساخت اینگونه موشک ها میتونه فتح بابی برای ساخت زیردریایی های سنگین و هسته ای با قابلیت پرتاب موشک های بالستیک و کروز باشه گرچه ساخت تجهیزات و مقدمات اینگونه زیر سطحی ها به حوصله ای زیاد و صبری در حد یک دهه نیاز داره

به هر حال باید منتظر بود تا این موشک معرفی شود

"امیدوارم این موشک در نسل موشکهای سوپرسونیک یا حتّی هایپرسونیک قرار داشته باشه که بتونه نقش خودش به بهترین شکل ایفا کنه"

اگه سوپر سونیک باشه که اونوقت بردش به 2000 کیلومتر نمیرسه! مگه اینکه حدودا در اندازه یه جنگنده سبک باشه (برای حمل سوخت زیاد)و از موتور بزرگ و قدرتمند استفاده کنه! یا اینکه به جای موتور توربینی از موتور رم جت استفاده کنه که باز هم مشکل برد به وجود میاد!

موشک مذکور باید موشکی مادون صوت باشه ! مثل تام هاوک

معمول این هست که عمده مسیر رو مادون صوت طی می کنن در سرعتی که نمودار درگ مینیمم هست.
ولی رسیدن به مافوق صوت به بهای مصرف سوخت بالا در فاز نهایی ناممکن نیست هر چند که فرم دماغه متناسب با رژیم مادون صوت که عمده زمان پرواز رو دربر میگیره طراحی می شه و این کمی کار رو مشکل می کنه.

ضمناً میبینم که مشرق هم خبر رو حذف کرده! گفتم خساست رسانه ای رو ها!

البته دست یافتن به توانایی پرتاب از هوا، دریا و زمین برای یک موشک سابقه ای دیرینه دارد ...


[لینک خارجی برای کاربران مهمان مخفی است، لطفا برای مشاهده لینک ثبت نام نموده و یا وارد سایت شوید]
تلاش های اوایل دهه 80 برای توسعه گونه هوا-پرتاب تاماهاوک

[لینک خارجی برای کاربران مهمان مخفی است، لطفا برای مشاهده لینک ثبت نام نموده و یا وارد سایت شوید]

گزارش مشرق از ثمرات یک دستاورد مهم دفاعی؛
[لینک خارجی برای کاربران مهمان مخفی است، لطفا برای مشاهده لینک ثبت نام نموده و یا وارد سایت شوید]
با توجه به برد قابل توجه 2هزار کیلومتری موشک کروز ایرانی و امکان شلیک آن از سکوهای هوایی، دریایی و زمینی در واقع باید آن را یک موشک راهبردی محسوب کرد که می تواند مکمل خوبی برای موشک های بالستیک کشور باشد.

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، موشک ها اساساً برای ایجاد امکان حمله دقیق به مواضع دشمن ضمن حفظ فاصله توسعه یافته اند. اولین موشک ها در واقع همان راکت ها بودند که فاقد سامانه هدایت بوده ولی از پیشران سوخت جامد استفاده می کردند.

با پیشرفت فناوری های هوافضایی در آلمان نازی، آخرین سال های جنگ جهانی دوم شاهد ظهور نخستین نسل از موشک های کروز و موشک های بالستیک برای حمله به اهداف زمینی بود. موشک وی-1 ساخت این کشور که به بمب پرنده نیز معروف بود، با استفاده از یک موتور هواتنفسی از نوع پالس جت و برخورداری از سامانه خلبان خودکار بر مبنای جایروسکوپ، پدر موشک های کروز و البته دسته ای از هواپیماهای بدون سرنشین رزمی محسوب می شود. موشک بالستیک وی-2 نیز در همان سال ها در آلمان ساخته شد بود.

هر یک از این دو موشک مزایا و معایب خود را داشت. مثلاً در صورت شلیک وی-2 راهی برای انهدام آن قبل از رسیدن به هدف وجود نداشت اما از طرفی ابعاد بزرگ آن باعث می شد تا قبل از پرتاب بتوان خود موشک و پرتابگر آن را پیدا کرده و منهدم کرد. موشک وی-1 نیز به دلیل ابعاد کوچک می توانست از نقاط متنوعی مأموریت خود را آغاز کند و به دلیل پرواز مشابه هواپیماها در ارتفاع پائین در رادارها قابل ردیابی نبود اما همین ارتفاع و سرعت کم باعث می شد تا توسط هواپیماهای جنگی یا دیده بان ها قابل شناسایی و انهدام باشد.

پس از جنگ جهانی دوم موشک های مختص انهدام اهداف زمینی در انواع سطح به سطح بالستیک و هوا به سطح به سرعت توسعه یافتند اما تولد نسل جدید موشک های کروز نیازمند پیشرفت های بزرگ در زمینه سامانه های هدفگیری، هدایت و ناوبری بود تا در نتیجه موشک هایی با برد زیاد و بی نیاز از هدایت بیرونی پدید آید.

بیشتر نمونه های تولید شده از این موشک ها در واقع هواپیماهایی با یک سرجنگی هستند زیرا پیکربندی آنها شباهت زیادی به هواپیماها دارد. وجود بال که جز در نمونه های اولیه که بال ثابت داشتند، از نوع باز شونده ساخته شده، پیشران هواتنفسی از نوع توربوجت یا توربوفن و از همه مهمتر شیوه پروازی مشابه هواپیماها و نه خط سیر بالستیک از شاخصه های بیشتر موشک های کروز ساخته شده است.

اما اصلی ترین مشخصه این نوع موشک ها پرواز در ارتفاع بسیار نزدیک به سطح زمین و عموماً کمتر از 30 متری در فاز پیمایشی(کروز) از مراحل حرکت آن است که بخش بسیار زیادی از زمان پرواز آنها را شامل می شود از اینرو این موشک ها به نام کروز شناخته شدند. اغلب موشک های کروز ساخته شده دارای سرعت های مادون صوت هستند اما برخی نمونه های جدید در فاز نهایی پرواز(ترمینال) به سرعت های مافوق رسیده و برخی نیز از ابتدای پرواز، سریع تر از صوت حرکت می کنند.

موشک های کروز از هواپیما، پرتابگرهای زمینی، کشتی ها و زیردریایی ها شلیک می شوند و انواع مختلف آنها برای حمله به رادارها، کشتی ها و اهداف زمینی توسعه یافته اند. برد نمونه های مختلف ساخته شده این نوع موشک ها از چند ده کیلومتر تا 4هزار کیلومتر است.


پرتابگرهای سه تایی موشک کروز تهاجم زمینی CJ-10 چین


شلیک موشک تاماهاوک آمریکا از زیر دریا

موشک های کروز اولیه حامل سرجنگی اتمی بودند اما با فروپاشی شوروی سابق و فروکش کردن رقابت اتمی، سرجنگی های متعارف و بعدها سرجنگی های متنوع دیگری نیز برای این موشک ها توسعه یافت. از آن جمله مهمات ضد باند، ضد استحکامات، ضد تانک و نفر را می توان نام برد که عموماً‌ در موشک های کروز کوتاهبرد/میانبرد حمل می شوند.


JB-2؛ کپی آمریکایی ها از وی-1 آلمان

پس از جنگ جهانی دوم، پروژه ساخت موشک کروز ضد اهداف زمینی، یکی از اولویت های برنامه موشکی آمریکا بود. آنها کار خود را با کپی سازی موشک آلمانی وی-1 شروع کردند و البته امروز از اعلام آن ابایی ندارند. این موشک با نام JB-2 ساخته شد. پس از آن با بهره گیری از تجارب بدست آمده از این پروژه، در 1952 اولین موشک کروز عملیاتی جهان با نام ماتادور وارد خدمت شد که سرجنگی اتمی داشته و بیش از 10 سال مورد استفاده قرار گرفت. این موشک با یک بوستر راکتی پرتاب می شد و پس از مدتی موتور توربوجت آن تأمین نیروی رانش را بر عهده می گرفت. تلاش هایی در شوروی سابق نیز در همان سالها انجام می شد که بیشتر در جهت توسعه موشک های کروز ضدکشتی بود.


ماتادور؛ اولین موشک کروز عملیاتی جهان

به گزارش مشرق، موشک های کروزی که امروزه تشکیل دهنده بدنه اصلی کروزهای دوربرد آمریکا و روسیه هستند اوائل دهه 1980 میلادی به تولید رسیده و الهام بخش طراحی نمونه های مختلفی در جهان شدند. موشک هواپرتاب کلکم و نمونه پرتاب از سطح و زیرسطح آن یعنی تاماهاوک، به لطف حضور در چند جنگ بزرگ در خاورمیانه از معروف ترین نمونه های موشک کروز ضد اهداف زمینی محسوب می شوند. در سوی مقابل شوروی سابق با ساخت موشک کی-اچ-55 پاسخ شایسته ای به این موشک ها داد. این رده از موشک ها به تعداد اندکی به کشورهای دیگر صادر شده اند زیرا با توجه به برد و دقت بالا، دارای اهمیت راهبردی هستند.

موشک های دوربرد آمریکایی تاماهاوک پایه ساخت موشک هاتف-7 پاکستان که نمونه فعلی آن 700 کیلومتر برد دارد و موشک های کی-اچ-55 نیز الگوی ساخت چند نوع کروز تهاجم زمینی در چین شدند. در جدول ارائه شده مشخصات برخی از موشک های کروز دوربرد را ذکر کرده ایم.


KH-55 شوروی و AGM-84 آمریکایی


مشخصات برخی از موشک های کروز تهاجم زمینی دوربرد

موشک های کروز تهاجم زمینی کوتاه/میانبرد اروپایی مانند آپاچی، استورم شدو، تاروس، موشک مافوق صوت هندی براهموس، موشک ترکیه ای سام و تارگوس ساخت آفریقای جنوبی نیز که بردهای کمتر از 350 کیلومتر دارند به دلیل اینکه در رده تاکتیکی محسوب می شوند در این گزارش بررسی نشدند.

نمونه ایرانی

پس از ساخت موشک های کروز دریایی کوثر، ظفر، نصر، نور، قادر، صاعقه و رعد که بردهای 25 تا بیش از 300 کیلومتر دارند این اولین بار است که به طور رسمی و با اشاره به برخی جزئیات، خبری از ساخت موشک کروز ضد اهداف زمینی و دریایی آن هم با برد 2هزار کیلومتر که در رده دوربردترین نمونه های دنیا قابل دسته بندی است منتشر می شود.

پیشران موشک های کوثر و ظفر و نصر و صاعقه از نوع راکتی و پیشران نور و قادر و رعد از نوع جت هستند. موشک رعد را می توان اولین طراحی بومی برای موشک های کروز با موتور جت دانست زیرا این موشک که برپایه موشک چینی کرم ابریشم طراحی شده در واقع در بخش های جدید خود مشابه خارجی نداشته و همچنان یکی از دوربرد ترین موشک کروز کشور است.


موشک ضد کشتی رعد ( به پست اضافه شده توسط خودم از سایت میلیتاری پارسی )

به گزارش مشرق، موشک کروز تهاجم زمینی ایران اما در فناوری یک سر و گردن بالاتر از موشک های دریایی قرار می گیرد. سامانه هدفگیری موشک های دریایی ایران از نوع راداری است که با دریافت بازتاب راداری از یک هدف بزرگ یعنی کشتی خود را به سمت آن می کشاندکه معمولاً طول بیش از 40 متر برای یک ناو کوچک و در حدود 140 متر برای ناوشکن دارد. اصول کلی هدایت این موشک ها بدین ترتیب است که با دریافت موقعیت کلی هدف از سامانه های خارجی بوسیله سامانه های هدایت درونی مانند ناوبری اینرسیایی به سمت هدف رفته و در فاز نهایی با به کارگیری رادار خود و قفل کردن روی هدف به آن می رسند.

اما در یک موشک کروز ضد اهداف زمینی، صرف نظر از اینکه هدف در اکثر مواقع به بزرگی یک کشتی نیست، استفاده از راداری مشابه آنچه در نمونه های ضدکشتی به کار می رود فایده چندانی نخواهد داشت زیرا تنوع اهداف زمینی باعث می شود تا اتکا به بازتاب های چنین رادارهایی عاقلانه نباشد.

در این موشک ها نیز با استفاده از سامانه های هدایت درونی حرکت به سمت هدف انجام شده اما مسیر حرکت اینبار سطح بدون پستی و بلندی دریا نیست بلکه روی زمین درخت و کوه و ساختمان های مختلف در طی یک مسیر چند صد تا چند هزار کیلومتری به وفور یافت می شود. بنابراین علاوه بر یک سامانه ناوبری اینرسی یا موقعیت یابی جهانی که باید دقت متوسط رو به بالایی را فراهم کند، یک سامانه تشخیص عوارض زمینی هم نیاز است تا مسیر موشک به طور ایمن طی شود. البته در موشک هایی که از سامانه نقشه برداری از عوارض زمین برای تطبیق نقشه عوارض ثبت شده در حافظه موشک(ترکام) استفاده می کنند این فرایند خود به خود اجرا می شود.


نمایشی از دقت یک موشک کروز در اصابت به هدف

برای فاز نهایی هدایت که تشخیص هدف و اصابت دقیق به آن است، از سامانه هایی نظیر نمونه های بسیار پیشرفته سامانه موقعیت یابی جهانی که خطای کمتر از 10 متر با تأمین می کنند یا سامانه های تطبیق تصویر دیجیتال هدف با تصویر ذخیره شده از آن استفاده می شود.
بنابراین موشک کروز جدید ایرانی باید از سامانه های هدایتی با عملکرد مشابه نمونه های توضیح داده شده (و نه لزوماً یکی از آنها) برخوردار باشد که به معنی دستیابی کشور به سطح بسیار بالاتری از فناوری هدایت دقیق است.

برد این سلاح جدید که با بیشترین برد اعلام شده برای موشک های بالستیک کشور قابل مقایسه است نشان دهنده ارزش عملیاتی بالای این موشک نه تنها در جهت ضربه زدن به اصلی ترین دشمن منطقه ای و پایگاه های دشمنان فرامنطقه ای بلکه برای تهدید دورترین پایگاه های دشمنان در اقیانوس هند نیز این موشک قابل استفاده است.

همانطور که اشاره شد، یکی از سکوهای شلیک این نوع موشک ها، عرشه کشتی ها است و با پرتاب این این موشک از کشتی هایی که می توانند چند هزار کیلومتر از مرزهای کشور دور شوند؛ اهدافی همچون پایگاه دیگو گارسیا در اقیانوس آرام که در حدود 3800 کیلومتر با بندر چابهار ایران فاصله دارد. جزیرهٔ دیگو گارسیا یکی از مهم‌ترین پایگاههای فرامرزی ارتش آمریکا است که هواپیماهای بمب افکن مدرن این کشور با نام "بی-۱ لنسر" در پایگاه نظامی ارتش آمریکا روی این جزیره مستقر هستند. از طرف دیگر این جزیره یکی از انبارهای مهم مهمات ایالات متحده‌ است و واحد مرکزی برای اطلاعات ماورای جوی این کشور نیز در جزیره فوق مستقر شده است.

وجود امکان شلیک این موشک از هواپیماها، سکوهای ثابت و متحرک زمینی و همچنین کشتی ها انعطاف پذیری عملیاتی بسیار بالایی برای آن به وجود می آورد زیرا کمترین محدودیت برای آغاز مأموریت موشک به نیروی به کار گیرنده آن تحمیل می شود به عنوان مثال سکوهای پرتاب هوایی و دریایی نقش افزایش دهنده برد این موشک و گسترده کردن فضای قابل تهدید را دارند. کشتی های نظامی ایرانی امروزه به راحتی تا دریای سرخ پیش می روند و می توانند از نواحی ابتدایی آن شمالی ترین بخش های دشمنی مانند رژیم صهیونیستی را از سمت غرب نیز مورد هدف قرار دهند.

سکوهای پرتعداد زمینی هم کار دشمن را برای یافتن و انهدام موشک قبل از پرتاب آن را دشوار کرده و در شرایطی که هواپیماها و کشتی های خودی در معرض تهدید بوده و قابل استفاده نباشند، این سکوهای ثابت و متحرک مخفی شده زمینی هستند که سهم مهمی از پاسخ اولیه کوبنده به تهاجم دشمن را بر عهده خواهند داشت.

نکته قابل ذکر دیگر اینکه تسلط ایران به روش های ضد موشک های کروز به عنوان کشوری که سه سال پیش بنابر اعلام مسئولان وقت پدافند، توانایی انهدام بیش از 70 درصد موشک های کروز را داشته باعث می شود تا موشک کروز طراحی شده توسط متخصصان خودش از بقاپذیری بالایی در برابر سامانه های ضد کروز برخوردار باشد.

با توجه به برد قابل توجه 2هزار کیلومتری موشک کروز ایران و امکان شلیک آن از سکوهای هوایی، دریایی و زمینی در واقع باید آن را یک موشک راهبردی محسوب کرد که می تواند مکمل خوبی برای موشک های بالستیک کشور باشد.

موشک های بالستیک و کروز به عنوان سلاح های بسیار دوربرد برای انهدام هدف، هر یک مزایای خاص خود را دارند و هوشمندی فرماندهان نظامی کشور دارنده این سلاح ها در نحوه به کار گیری آنها در عملیات و نقش مناسب، تضمین کننده بهترین عملکرد آنها است که فرماندهان نیروهای مسلح ایران با نتایجی که در سال های دفاع مقدس از خود به جا گذاشتند قطعا از این توانایی برخوردار هستند.بی-۱ لنسر

ظاهرا اصل این خبرکه در ابتدای صفحه هم اشاره شده در همه خبرگزاریهایی که از دیروز منتشر شده بود الان حذف شده !!!؟؟؟؟ دوستان ببینند میتونند پیداش کنند

SADGYAN نوشته شده:ظاهرا اصل این خبرکه در ابتدای صفحه هم اشاره شده در همه خبرگزاریهایی که از دیروز منتشر شده بود الان حذف شده !!!؟؟؟؟ دوستان ببینند میتونند پیداش کنند

باسلام
امروز شبکه خبر این خبر رو پخش کرد