بهنام نعیمی در گفت‌وگو با فارس اظهار داشت: خشکبار ایرانی در دنیا معروف است و زمانی تمام کوهپایه‌ها از درختچه‌های گردو و پسته پر بودند.
این محقق افزود: سفارت انگلستان بنا به دستوری که قبل از انقلاب حدود 50 الی 60 سال پیش از دولت خود گرفته بود پول کلانی را برای یک اصله درخت گردو می‌داد که ظاهرا به اندازه پول زمین باغدار بوده است و درختان گردو را به بهانه سوزاندن در بخاری از بین می‌بردند.
وی ادامه داد: گردوی ایرانی در دنیا معروف است و آنها قصد داشتند با این کار نژاد و ژنوتیپ گردوی ایرانی را از بین ببرند تا صادرات این محصولات در انحصار ایران نباشد.
نعیمی گفت: اما ظاهرا بخت با ما یار بوده و با توجه به اینکه بذور این درختان توسط کلاغ‌ها جابه‌جا می‌شود، نتوانستند ژنوتیپ آن را از بین ببرند و بعداز آن دوباره این نژادهای گردوی ایرانی رشد کرد.
وی با بیان اینکه ایران جایگاه سوم صادرات گردو بعد از چین و آمریکا را دارد، گفت: ایران طی مدت 20 سال از جایگاه هشتم به سوم رسیده است.
نعیمی با بیان اینکه در 20سال پیش هیچ تلاشی از سوی بخش کشاورزی و باغدار برای توسعه درختان گردو انجام نشد، گفت: بیشترین پیشرفت در طی 5 سال گذشته صورت گرفته است.
نعیمی گفت: در این مدت درختان پیوندی زیادی پرورش یافته و در باغات کشور به بهره‌برداری رسیده است.
وی توصیه کرد: به هیچ عنوان از ارقام آمریکایی گردو برای کاشت در باغات استفاده نشود چرا که رقم‌های ایرانی بیشترین عملکرد را دارند.
نعیمی گفت: پربارترین رقم آمریکایی 7 تن در هکتار عملکرد دارد، در حالی که نوع ایرانی 20 تن هکتار نیز عملکرد دارد.
وی ادامه داد:‌ از سوی دیگر ارقام ایرانی مقاوم به سرما و تنش‌های محیطی هستند که مزیت زیادی محسوب می‌شود.
این محقق همچنین گفت: درختان گردو عمر طولانی دارند بطوری که یک درخت در کرمان با عمر 2 هزار سال به ثبت رسیده است.

خیلی جالبه همون گردوی درجه اولش رو صادر میکنن به همون کشورها یکیشم همون انگلیس گور به گور شدس و بی کیفیت ها شو هم میدن به خودمون