M.Abooali نوشته شده:  ,

گه ما بخواهیم برای مردم فرهنگ سازی بکنیم و از مردم توقع داشته باشیم

من فکر کنم دقیقا این ریشه مشکل است.
دوست عزیز چه کار مردم داریم، از خود شروع کردن دقیقا یعنی فراموش کردن این طرز فکر.

یک اشاره:

دانشمندی در خانه ساحلی خودش بود و دوستش به مهمانیش رفت، اما وی را در خانه نیافت. دم در کلبه بود که دید فردی از دور در کنار ساحل است و کم کم نزدیک میشود. خم میشود و چیزی از زمین بر میدارد، به دریا می اندازد و نزدیک تر می شود. با تعجب وی را نگاه می کرد و فکر کرد که شاید پریشان حالی باشد، اما وقتی فرد نزدیک تر شد دید همان دوست گرامیش است. به سمتش رفت و پرسید چه کار میکنی؟

گفت این ستاره های دریایی بر اثر جزر و مد در ساحل مانده اند، آنها را به دریا می اندازم.

مهمان بلند خندید و گفت، میدانی در طول ساحل هزاران ستاره دریای هر روز این وضعیت را دارند، کار تو بی فایده است، چرا وقت و انرژی صرف این کار می کنی! تو نمی توانی آنها را نجات بدهی.

دانشمند نگاهی بهش کرد و لبخند زد، خم شد و یک ستاره دریایی برداشت، آن را به آب انداخت، رو به دوستش گفت: این یکی را که نجات دادم !

البته امیدوارم سو برداشت در زمینه جزئی نگری و کلی نگری نشود از مطلب، مقصود این بود گاه قرار نیست دنیا،کشور، جامعه، شهر، یا حتی فرهنگ خانواده خود را ارتقا دهیم، کافیست فرهنگ خودمان را بالاتر ببریم. حتی با این فرض منفی گرایانه که دیگر مردم چنین تصمیمی نگیرند اما حداقل سطح فرهنگی جامع 1 هفتاد میلیونم بالاتر رفته ...

که البته چطور ما قرار است فرهنگ ساز دیگران باشیم قبل از آنکه خودمان را ساخته باشیم ...واقعا من چندی است یاد گرفتم جای توصیه های اخلافی به دیگران، جویای توصیه های اخلافی از دیگران باشم که اثر مفیدش هم بر خودم هم در اطرافیان بیشتر است.

این کار موجب شده گاه از افرادی که کاملا از نظر اعتقادی باشون اختلاف دارم چیزهایی یاد بگیرم و این موضوع خیلی اهمیت دارد.