عید پوریم قبل از نوشته شدن کتاب استر جشن گرفته می‌شده و این داستان سعی در توجیه این جشن کرده‌است.

به فرض که داستان همون داستان مشرق و فارس و امثالهم باشه ، خب الان ما باید چکار کنیم ؟؟؟؟ اگه می خواهید تا حمله کنیم به اسراییل یا چرا راه دور بریم از همین هم وطنهای یهودی شروع کنیم و ترتیب همشون رو بدیم بعد هم جسدشون رو بسوزونیم و خاکسترشون رو به باد بدیم تا درس عبرتی بشن برای ایستر و مردخای و خشایارشاه و جد و آبادشون . یا میخواهید سیزده به در رو روز عزای عمومی اعلام کنیم و بشینیم و دو دستی خاک بریزیم تو سرمون تا یه عده هفت تیرکش دروغگوی شیعه خراب کن چهار ریال بیشتر گیرشون بیاد . بابا ول کنید کینه های چند هزارساله رو و دست بردارید از تخریب سنتهای کهن ایرانی . اگه یه چسبی بین مردم ما هست همین ایرانی بودنمونه نه مسلمون بودنمون ، که اگه اینطور بود الان یه کشور اسلامی یک و نیم میلیارد نفری بودیم نه چند تا کشور درب و داغون که سایه هم رو با تیر میزنن . دست بردارید از ایجاد خود کوچک بینی و خراب کردن و توهین به تاریخ 7000 ساله ایران . دست بردارید ...

...

بر اساس نظریه پژوهشگران و تاریخشناسان کنونی برخی‌ از نکات نوشته شده در "کتاب استر" با حقایق و مستندات تاریخی همخوانی نداشته و بیشتر جنبه ادبی‌ و داستانگونه دارد.این پژوهشگران توافق نظر دارند که به احتمال بسیار زیاد عبارت جشن پوریم بعدها بدین صورت امروزی درامده و در اصل بر گرفته از یکی‌ از آیینها و جشنهای ایرانیان باستان و یا اقوام دیگری از بین النهرین می‌‌بوده.در پایین به چند نکته که تا الان پیدا کردم اشاره می‌کنم ؛

_ بر طبق مستندات "هرودت" پادشاهان ایرانی موظف بوده‌اند که ملکه ایران زمین را تنها از میا‌‌ن یکی‌ از خاندان سلطنتی انتخاب نمایند و استر به عنوان یک یهودی تنها میتوانسته تا درون حرمسرا وارد شود ،اما به عنوان همسر اصلی‌ و ملکه هرگز !

_ برکناری هامان وزیر و جایگزینی آن‌ با مردخای به جز در کتاب مقدس در هیچ منبع تاریخی و کتیبه یی ثبت نشده !

در قسمتی‌ از کتاب استر بیان شده که هامان به سمع خشایارشاه رسانده بود(8-3) که اقوام پراکنده و اقلیتی در حیطه امپراتوری شما زندگی‌ میکنند آیین خویش را از بقیه اقوام جدا دانسته و قانون و رسوم خویش را همانطور که میخواهند اجرا می‌کنند و اگر پادشاه اجازه دهند آن‌ مردم را از میا‌‌ن برداریم ،پادشاه نیز دستور کشتن آنها را صادر می‌کند . در اینجا میبینیم که این دستور در تناقض آشکار با قوانین آن‌ زمان ایران باستان بوده که هر ملت و قومی که در حیطه سرزمین شاهنشاهی قرار داشته آزاد بوده که آیین و قوانین مذهبی‌ و قومی خویش را اجرا کند و هیچ ملتی به دلیل اجرای این رسومات تهدید به نابودی و کشتار نمیگردیده !

_ فرمانهای پادشاهی در آن‌ زمان تنها به زبان "آرامی" نگاشته میشده ولی‌ کتاب استر می‌گوید : طبق خواسته خشایارشاه تمام کاتبان فراخوانده میشوند (22-1)(9-8)و این فرمان به تمام ساتراپ‌ها و شهرداران و فرمانداران و سران قبایل هر یک به زبان و نوشته خود گسیل شود ! همچنین صدور چنین فرمانی که به آشوبها و جنگ داخلی‌ منجر میگشته به دور از واقعیت می‌رسد.(8-8)(10-9)

_ تا کنون هیچگونه منبع و سندی از وقوع چنین جنگ (کشتار) داخلی‌ که منجر به کشتار ۷۵۰۰ تن‌ در مدت زمان دو روز بوده باشد در دسترس نیست .

* اعداد در پرانتز سرفصلها و پاراگرافهای کتاب استر را نشان میدهد *