سوریه به امید این که از کانال قانونی(سازمان های بین المللی کذایی) می تواند خاک کشورش را پس بگیرد، چندین دهه است که خاکش تحت اشغال است و اسرائیل به ریشش می خندد. برخی از کاربران چنان در پیچ و خم تبصره ها و ماده های قوانین این سازمان های به اصطلاح بین المللی(بخوانید سازمان های غربی) بازی خورده اند که هشیار کردنشان غیر ممکن است.
یک پرسش از حقوقدانان و باسوادان گرامی

آن چه که امروز از انرژی هسته ای داریم را آیا از کانال قانونی و قوانین بین المللی به دست آوردید؟ آقای خاتمی که می خواست از راه به اصطلاح قانونی عمل کند، دیدیم که در همه چیزش را تخته کردند آن هم به طور کاملاً قانونی!!!
الان غربی ها یک شعری گفته اند که خودشان توی قافیه اش گیر کرده اند! طبق قطعنامه های سازمان ملل، کشور ما نباید هیچ موشک بالستیکی را آزمایش کند. الان که ما با زور و مقاومت(و نه از کانال قانونی که ما را منع می کرد) فناوری موشک های بالستیک را به پیش برده، گسترش داده و تثبیت کرده ایم و دیگر کاری از دست غرب بر نمی آید، امریکای بدبخت نمی داند چه طوری مردم دنیا را توجیه کند که در آن واحد هم تحریم ها قرار است برداشته شوند و هم ایران موشک بالستیکش را همچنان در اختیار دارد! این هم از اعتبار قوانین بین المللی!
برای یک کشور مستقل توی این دنیای وحشی گرفتن حق از طریق سازمان های بین المللی امکان پذیر نیست. این مسائل را پس از 2 یا 3 دهه زندگی باید خودتان متوجه شده باشید و در غیر این صورت بسی جای شگفتی است!
یک صحبت کوچک هم با آن عزیزانی که از 8 سال جنگیدن فقط و فقط همینش را خوب یاد گرفته اند که: «بعد از سال 61 ادامه جنگ اشتباه بود».
آفرین، معما چو حل گردد آسان شود! حالا که جنگ تمام شده و مشخص شده که نتوانستیم به بیشتر هدف هایمان از ادامه جنگ برسیم این اظهار نظرهای کارشناسانه را می دهید. شما بزرگواران باید سال 61 می بودید و آن موقع نظر می دادید. اگر یک نفر توی خیابان ناگهان شما را زیر باد کتک بگیرد و لباس های شما را پاره کند و بعد بگوید آشتی کنیم خسارت هم نمی دهم، آیا شما قبول می کنید؟ و یا درخواست خسارت و دیه می کنید؟ اگر رفتید دادگاه و قاضی به خاطر آشنایی با ضارب، عمداً در حکم صادره اش خسارت و دیه شما را نادیده گرفت، شما چه کار می کنید؟
صدام وقتی سر جایش نشست که قسمتی از خاکش اشغال شد و با چشمان خودش دید که واقعاً این لقمه گنده تر از آن دهان گشادش است. بعد از بلایی که سر صدام آوردیم دیگر هیچ کشوری جرأت حمله نظامی به ما را ندارد چون می دانند اگر به ما حمله نظامی بکنند ما دیگر به این راحتی ها ول کن قضیه نیستیم و روش بزن و در رو در مورد ایران به هیچ عنوان کاربرد ندارد. این کمترین فایده ادامه جنگ بود.