یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین معماران معاصر ایران، درگذشت.

[External Link Removed for Guests]
هوشنگ سیحون، آثار معماری ارزشمندی دارد که تمامی آن‌ها طی ۵ دهه گذشته ساخته شده‌اند و در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده‌اند. از جمله مهمترین آثار او، آرامگاه‌های فردوسی در توس، خیام در نیشابور و بوعلی‌سینا در همدان است.


 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#000000]هوشنگ سیحون ([External Link Removed for Guests] [External Link Removed for Guests] [External Link Removed for Guests] - [External Link Removed for Guests] [External Link Removed for Guests] [External Link Removed for Guests] [External Link Removed for Guests]) [External Link Removed for Guests]، [External Link Removed for Guests]، [External Link Removed for Guests] و [External Link Removed for Guests] سرشناس و نامدار اهل ایران بود. وی استاد معماری و رییس سابق [External Link Removed for Guests] [External Link Removed for Guests] بود.   
 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#000000]سیحون، طراح بنای یادبودی [External Link Removed for Guests] و طراح آرامگاه‌های [External Link Removed for Guests]، [External Link Removed for Guests]، [External Link Removed for Guests] و [External Link Removed for Guests] بوده‌است.    
 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#000000]سیحون در خانواده‌ای آشنا با موسیقی به دنیا آمد. پدربزرگ او [External Link Removed for Guests] از پیشگامان موسیقی سنتی و معروف به پدر موسیقی سنتی ایران بود. مادر وی، مولود خانم، از نوازندگان [External Link Removed for Guests] و [External Link Removed for Guests] و نیز دایی او مرحوم [External Link Removed for Guests]، استاد بزرگ [External Link Removed for Guests]  بود.    
 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#000000]او پس از پایان تحصیل معماری در [External Link Removed for Guests] دانشگاه تهران، به دعوت [External Link Removed for Guests] (رئیس اداره باستان‌شناسی وقت ایران) برای ادامه تحصیل راهی [External Link Removed for Guests]  می‌شود و در  [External Link Removed for Guests] (بوزار) طی حدود ۳ سال تحت تعلیم اوتلو زاوارونی به تکمیل دانش معماری خود می‌پردازد و در سال ۱۹۴۹ به درجه دکترای هنر می‌رسد. او در بازگشت به ایران در سن ۲۳ سالگی نخستین اثر معماری خود که بنای یادبودی بر آرامگاه بوعلی سینا بوده است را طراحی می‌کند.   
 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#000000]سیحون در طول سالهای فعالیت خود عضو شورای ملی باستان‌شناسی، شورای عالی شهرسازی، شورای مرکزی تمام دانشگاههای ایران و کمیته بین‌المللی [External Link Removed for Guests] (  [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#323d4f]Icomos  [FONT=Tahoma,sans-serif]، وابسته به یونسکو در پیش ازانقلاب) بوده و به مدت ۱۵ سال مسؤولیت مرمت بناهای تاریخی ایران را برعهده داشته است.   
 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#000000]هوشنگ سیحون بیش از دو دهه در [External Link Removed for Guests] [External Link Removed for Guests] زندگی کرد. وی شهروند افتخاری [External Link Removed for Guests] نیز بود.   
 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#000000]وی استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بوده و یک دوره ریاست این دانشکده را عهده دار بوده است. استاد «هوشنگ سیحون» نقاش و معمار پرسابقه ایرانی، به مرد بناهای ماندگار معروف است. از میان پروژه‌های طراحی و ساخته شده وی می‌توان به آرامگاه بزرگانی چون [External Link Removed for Guests]، [External Link Removed for Guests]، [External Link Removed for Guests]، [External Link Removed for Guests]، [External Link Removed for Guests] و ده‌ها مقبره و آرامگاه دیگر و نیز طراحی بنای «موزه توس» در سال [External Link Removed for Guests] و همچنین ساختمان [External Link Removed for Guests] در [External Link Removed for Guests]  تهران اشاره کرد.  
 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#000000]وی همچنین طراحی ساختمان‌های سازمان نقشه برداری کل کشور، کارخانه نخ ریسی کوروس اخوان، کارخانه آرد مرشدی، مجتمع آموزشی یاغچی آباد، سینما آسیا، سینما سانترال، کارخانه کانادادرای (زمزم فعلی) در تهران و اهواز، کارخانه یخ سازی کورس اخوان و حدود ۱۵۰ پروژه مسکونی خصوصی را بر عهده داشته است.   
 [FONT=Tahoma,sans-serif]   سیحون «نقش افکنی» است که در دنیای ابعاد، از معانی پر رمز و راز باطن سخن به میان می‌آورد و برای بزرگانی که معمار و طراح آرامگاه‌شان بوده، کوشیده است تا معانی باطنی، فلسفه نظری و ساحت وجودی هر یک را در نقش مقبره‌اش متجلی و نمایان سازد. به عنوان مثال استاد سیحون در سال  [External Link Removed for Guests]، طرح آرامگاه حکیم عمر [External Link Removed for Guests] را مبتنی بر اصول ریاضی و مثلثاتی خیام، پایه‌گذاری و طراحی نموده‌است.   
 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#000000]او در کتاب «نگاهی به ایران» درخصوص بنای آرامگاه [External Link Removed for Guests] می‌نویسد:   
 [FONT=Tahoma,sans-serif] «مادهٔ اصلی ساختمان از سنگ خارای منطقه کوهسنگی مشهد، مشهور به سنگ هرکاره است. این سنگ یکی از مقاوم‌ترین سنگ‌هایِی است که در ایران وجود دارد ... او دلیل این انتخاب را اشاره به صلابت و عظمت [External Link Removed for Guests] می‌داند و در ادامه می‌نویسد: ... شکل کلی مقبرهٔ نادر به شکل شش ضلعی متناسبی است که شکلِ سیاه چادرهایی را تداعی می‌کند؛ دلیل این امر همین نکته‌است که نادر به جای کاخ، در زیر چادر زندگی می‌کرد.»  

***************
به گزارش ایسنا، هوشنگ سیحون در طول فعالیت خود در ایران، بناهای مشهوری را طراحی کرد؛ بناهایی که به دست این هنرمند ایرانی ساخته شدند به عنوان بخشی از تاریخ معماری مدرن و تلفیق آن با معماری سنتی، به یادگار خواهند ماند. توجه به شخصیتی که بنا برای او ساخته می‌شد، از ویژگی‌های کار هوشنگ سیحون بود.
  آرامگاه خیام

[External Link Removed for Guests] 

آرامگاه کنونی خیام در شهر نیشابور از شاخص‌ترین کارهای هوشنگ سیحون است. این آرامگاه در باغی که مقبره امامزاده محروق، از نوادگان امام سجاد (ع) در آن واقع است، قرار گرفته؛ این باغ در زمان حیات خیام در محله شادیاخ نیشابور بوده است.

آرامگاه یا بنای یادبود خیام از ساختمان‌های شاخص طراحی شده در ایران است که تلفیقی موفق از عناصر سنتی و مدرن را به نمایش گذاشته است.

هوشنگ سیحون خود درباره این بنا گفته بود: «آرامگاه خیام در باغ امامزاده محروق نیشابور قرار داشت. اولین کاری که باید انجام می‌دادم این بود که به گونه‌ای طراحی کنم که آرامگاه خیام و امامزاده محروق تداخل پیدا نکنند؛ به همین منظور من برای باغ محوری عرضی تعریف کردم تا آرامگاه را که در گوشه شمال شرقی باغ قرار داشت از امامزاده جدا کنم. من مکانی در باغ را که اختلاف ارتفاع سه متری نسبت به درختان زردآلوی باغ داشت انتخاب کردم، چون این مکان سه متر پائین‌تر قرار دارد و فصل بهار شکوفه‌های زردآلو روی مزار می‌ریزد. خیام ریاضیدان، منجم و ادیب بود؛ سعی داشتم که این سه جنبه شخصیتی در مزارش تجلی پیدا کند.»


 آرامگاه نادرشاه افشار

[External Link Removed for Guests] 

آرامگاه نادرشاه بنایی است در مجموعه باغ موزه نادری در شهر مشهد که به یادبود نادرشاه افشار در سال ۱۳۴۲ خورشیدی توسط هوشنگ سیحون طراحی و ساخته شده‌ است. ساختمان آرامگاه نادرشاه از قسمت مرکزی که محل تدفین نادرشاه است و دو تالار موزه تشکیل شده که یکی از آنها موزه اسلحه دوره‌های مختلف تاریخ ایران و دیگری موزه اسلحه و آثار مربوط به دوران نادرشاه را نمایش می‌دهد.

ساختمان جدید آرامگاه نادرشاه افشار در تاریخ ۱۲ فروردین ماه سال ۱۳۴۲ به همت انجمن آثار ملی ایران در باغ نادری بازگشایی شد.


 آرامگاه کمال‌الملک

[External Link Removed for Guests] 

آرامگاه کمال‌الملک از دیگر بناهای طراحی شده توسط هوشنگ سیحون است. این بنا در شهر نیشابور (مدفن کمال‌الملک) قرار گرفته است. موقعیت این بنا در نزدیکی آرامگاه عطار نیشابوری در محله شادیاخ در نیشابور (شهر کهن) و موقعیت کنونی در خیابان عرفان (نیشابور) است.

حجم بنا از قوس‌هایی متقاطع که بر روی اقطار مربع زده شده‌اند پدید آمده که این قوس‌های متقاطع، «تاق‌های چهاربخش» را که در معماری سنتی ایران بسیار دیده شده‌اند تداعی می‌کنند و احتمالاً منبع الهام طراح نیز بوده‌ است. طراح با بهره‌گیری خلاقانه از قوس و با پیچشی که در ایده کلی آن ایجاد کرده، به نتیجه‌ای ظاهراً متفاوت با هندسه‌ای پیچیده دست یافته‌ است. این طرح نوآورانه با به‌کارگیری سازه پوسته‌ای بتنی اجرا شده‌ است. این بنا در مراسمی در تاریخ ۱۲ فروردین ۱۳۴۲ خورشیدی رونمایی شد.


 آرامگاه ابوعلی سینا

[External Link Removed for Guests] 






آرامگاه ابوعلی سینا که در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده، از دیگر آثار به جا مانده از هوشنگ سیحون است. این بنا به سبک معماری «قرنی» که بوعلی سینا در آن می‌زیسته از روی قدیمی‌ترین بنای تاریخ‌دار اسلامی یعنی برج گنبد قابوس در شهر گنبد کاووس اقتباس شده است.

باغچه‌های این بنا متاثر از باغ‌های ایرانی، آب‌نماها الهام گرفته از حوض خانه‌های سنتی و نمایی با روکار سنگ‌های حجیم و خشن خارا که با سنگ گرانیت کوهستان الوند آراسته شده و نمایان کننده کاخ‌های باستانی ایرانیان است. کار ساخت این بنا در سال ۱۳۳۳ هجری شمسی به پایان رسید.


طرح‌های او در کتابی به نام «نگاهی به ایران در پاریس» در سال 1973 و مجموعه دستاورد زندگی حرفه‌ای او (معماری - نقاشی) در کتابی به نام «هوشنگ سیحون در کانادا» در سال 1999 به چاپ رسیده است.

این معمار نامدار ایرانی روز پنجم خرداد ماه در خارج از کشور درگذشت.

روحش شاد......يادش گرامي....... راهش مستدام و پر رهرو باد
و باشد تا ما ميراث داران لايق ، نام آوران كشورمان باشيم
بدرود

منابع :
[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]

تسلیت میگم درگذشت این عزیز رو برای تمام علاقه مندان به معماری و خانواده اون مرحوم.
وجود چنین افرادی برای هر جامعه ای (علی الخصوص کشور ما که عده ای از خدا بیخبر کمر همت به نابودی فرهنگ و هنرش بستند) لازم هست؛ چنین افرادی گویای تلنگری میزنند به حافظه ی فراموشکار جامعه و داشته های فرهنگی رو زیباتر و دلنشین تر به یادمون میارند.

ازشماردوچشم یک تن کم وزشمارخردهزاران بیش

روحش شادوراهش پررهروباد!

تقديم به تمامي علاقمندان فرهنگ و هنر ايران زمين از هر قوم و نژاد و زبان و دين

ويديو "مستند هوشنگ سيحون" تهيه شده در سال 86:
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]

****************************************************

ویژگی های معمارانه آرامگاه خیام

در مرداد 1335 انجمن آثار ملی در نامه ای به مهندس سیحون نوشت که وضع بنای موجود آرامگاه خیام متناسب با شخصیت علمی و هنری خیام نیست و انجمن در نظر دارد در این مورد اقداماتی به عمل آورد .
 


  هوشنگ سیحون خواسته شد طرح و نقشه جدیدی متناسب با شخصیت خیام طراحی کند.
محل جدید آرامگاه انتخابی سیحون در ((گوشه شمالی باغ)) مورد تایید انجمن قرار گرفت و در پی آن طرح پیشنهادی سیحون در 1337 به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فرستاده شد.
مهندس محسن فروغی رئیس دانشکده هنرهای زیبا در نامه ای به انجمن چنین گزارش داد : "طرحی که توسط آقای مهندس هوشنگ سیحون استاد این دانشکده برای آرامگاه حکیم عمر خیام تهیه شده است و(( ماکت های)) مربوط به آن مورد دقت قرار گرفت و از طرف آقای سیحون درباره آن توضیحات کافی داده شد . 


  توجه به این نکته که در تهیه طرح مزبور از سبک معماری ایرانی حداکثر استفاده به عمل آمده این نقشه چه از لحاظ اصول فن معماری و چه از نظر سبک برای آرامگاه حکیم بزرگ ایران کاملا متناسب است.
در 1338 ساخت آرامگاه شروع شد .در سال 1341 پس از سه سال کار مداوم کار ساختمان آرامگاه به پایان رسید.
مقبره خیام از لحاظ معماری و ساخت یکی از مهم ترین ساختمانهای ساخته شده در زمان خود است.
ارتفاع مقبره 22 متر است و استخوان بندی اصلی آن فلزی محاط در پوشش بتنی است.شکل بنا در پایین تقسیم بندی ده گانه دارد و فاصله پایه ها 5 متر است.
اضلاع بنا مستقیما به سمت بالا ادامه یافته و به صورت اشکال هندسی منظم تورفتگی پیدا میکنند و بعد به صورت تقریبا مخروطی شکل به هم رسیده شبه گنبدی را در بالا به وجود می آورند که قسمت عمده آن مشبک وتو خالی و یادآور ستاره ای است که نماد شخصیت علمی و ستاره شناسی خیام تلقی می شود.
سطح داخل و خارج مقبره با کاشیهای معرق و اشعار خیام مزین شده است.روکار بنا معرق کاری سنگی استو با قطعات نازک سنگهای محکم و شفاف ساخته شده است. 


  کنار آرامگاه هفت خیمه سنگی بسیار زیبا وجود دارد که در زیر هرکدام یک حوض آب با کاشی فیروزه ای رنگ ساخته شده است. حال می پردازیم به شرح بنای یادبود خیام.در چهار مقاله نظامی عروضی آمده است :شنیده بودم که خیام گفته بود من آرزو دارم مزارم در جایی باشد که در بهاران برگ گل روی مزارم بریزد ) بنابراین بنای یادبود و آرامگاه باید طور ی ساخته می شد که باز باشد و این خواسته خیام انجام شود.

در منتهی الیه محور نامبرده که فاصله نسبتا قابل توجهی با امام زاده محروق داشت در میان درختان کاج تنومند و زرد آلو محل مناسب بنا در نظر گرفته شد در اینجا اختلاف سطحی در حدود 3 متر وجود داشت که در فصل بهار شکوفه های زرد آلو روی مزار میریزد.
از همین وضعیت استفاده شد و مجموعه بنا شامل یک برج و چشمه سارهای اطراف آن به دور یک دایره بزرگ طراحی شد به طوریکه برج هم کف زمین و چشمه سارها در اختلاف سطح قرار گیرند. خیام در واقع سه شخصیت دارد :ریاضی دان است- منجم و شاعر که باید هر سه شخصیت در بنا نشان داده می شد .

دایره کف به ده قسمت تقسیم شد به طوری که برج یادبود بر 10 پایه مستقر باشد. عدد 10 اولین عدد دو رقمی ریاضی است و پایه اصلی بسیاری از اعداد است. از هر یک از پایه ها دو تیغه مورب به طرف بالا حرکت می کند به ترتیبی که با تقاطع این تیغه ها حجم کلی برج در فضا ساخته می شود و چون تیغه ها مورب اند خطوط افقی آنها باید ناظر به محور عمودی برج باشد .پس تیغه ها به صورت مارپیچ شکل به طرف بالا حرکت می کنند تا با هم تلاقی کنند و از طرف دیگر سر در بیاورند که خود یک شکل پیچیده ریاضی و هندسی است.

این شکل با عدد 10 هر دو سمبل دانش ریاضی خیام است.بر خورد تیغه ها با یکدیگر فضاهای پر و خالی و به خصوص در بالا ستاره های درهمی را به وجود می آورند که از لابلای آنها آسمان آبی نیشابور پیدا است و به تدریج به طرف نوک گنبد ستاره ها کوچکتر می شوند تا درآخر یک ستاره پنج پر آنها را کامل میکند. 


 این ستاره ها و آسمان اشاره به شخصیت نجومی خیام دارد . و اما برخورد تیغه ها با هم ده لوزی بزرگ می سازند که باید با کاشی کاری پر شوند. بهترین تزیین خود رباعیات خیام بود که به صورت خط شکسته و در هم به روش(( سیاه مشق)) های خطاطان بزرگی مانند میر عماد و بعضی استادان شکسته نویس با کاشی به صورت نقوش انتزاعی سرتاسر لوزی ها را پر کند .

به تقاضای(( انجمن آثار ملی)) شادروان استاد جلال همایی بیست رباعی به این منظور انتخاب کردند و استاد مرتضی عبدالرسولی با نظر اینجانب که به صورتیکه می خواستم, این خطوط در هم و تزیینی باشند زیبا نویسی ها را انجام دادند که با کاشی معرق آماده و به شکل کتیبه های تزیینی به ارتفاع حدود 14 متر داخل لوزی ها نصب شد که باید گفت در تاریخ معماری ایران اولین بار بود که خط شکسته در تزیینات بنا به کار رفت.

از داخل نیز قسمت های پر از جمله همین لوزی ها با نقش گل و برگ و پیچک باز از هم با کاشی معرق تزیین گردیدند و تماما اشاره به شخصیت شاعری خیام است. دور تا دور برج در قسمت اختلاف سطح چشمه سارها در اطراف یک دایره وسیع به مرکز خود برج ساخته شد.همه از سنگ گرانیت با اجزا مثلثی شکل و تورفتگی و برون آمدگی هایی که تا اندازه ای شکل خیمه را تداعی میکنند واین اشاره به نام خیام است .چون پدرش خیمه دوز بود نام او به همین مناسبت انتخاب شد.

از طرف دیگر حوض ها با کاشی فیروزه که در مجموع قسمتی از ستاره را نشان می دهند به تعداد هفت پر به مفهوم هفت فلک و هفت آسمان و هفت تپه باز اشاره به افلاک و نجوم دانش دیگر خیام است.روی هم رفته مجموعه در یک حال و هوای شاعرانه با درختان تنومند در اطراف ساخته شد .و همان طور که خواست خود خیام بوده کاملا باز است و مزارش بهاران گل افشان.در قسمت دیگر باغ بناهای دیگری جهت کتابخانه و مهمانسرای موقت با ملحقات برای مستشرقین و محققین ساخته شده است که از شرح جزییات صرف نظر میشود. 
 : [External Link Removed for Guests]  
سعديا مرد نكونام نميرد هرگز......مرده آن است كه نامش به نكويي نبرند!
بدرود   

متاسفم براتون که اصلا توجه به حقایق پنهان طراحی های این فرد نمی کنید

[FONT=book antiqua,palatino]آرامگاه شیخ ابوعلی  
بنای آرامگاه بوعلی سینا که سالهاست چون نگینی بر پیشانی شهر همدان می درخشد یکی از شاخص ترین آثار به جای مانده از هنر استاد [FONT=book antiqua,palatino]هوشنگ سیحون  است . بنایی که در میانی ترین میدان شهر تبدیل به نمادهمدان شده است.


 [FONT=book antiqua,palatino]    

[FONT=book antiqua,palatino]توصیف مجموعه از زبان استاد هوشنگ سیحون : 
از همان ابتدا که کار ساختن این آرامگاه را شروع کردم فکری به سرم زد و آن این بود که پیش از من هم کسانی آرامگاه ساخته اند. اما آنها صرفا یک آرامگاه ساخته اند و نه چیزی فراتر از آن. من به این نتیجه رسیدم که درست است که یک آرامگاه قرار است ساخته شود اما حاصل کار می تواند در عین حال یک بنای یادبودی برای کسی که خدمات بزرگی کرده است هم باشد و بزرگداشت این فرد باید در خود بنا هم مشهود باشد. بنابراین کوشش کردم که از نظر نمادین و سمبلیک هم "چه از جهت عوامل و عناصر معماری و چه از جهت عوامل عددی" چیزهایی مربوط به زندگینامه ی وی را در کار بگنجانم تا آن بنا به نوعی گویای شخصیت وی نیز باشد.


[FONT=book antiqua,palatino]هیئت موسسان انجمن آثار ملی در سال 1324با پیش فرض برتری تلفیق معماری قدیم و جدید،یک مسابقه معماری بین معماران آن دوره ترتیب داد که با نظر گدار و فروغی طرح هوشنگ سیحون به عنوان بهترین طرح برگزیده شد.جایزه بهترین طرح اجرای ساختمان بود.بعد از تصویب نهایی در سال 1326انجمن آثار ملی تصمیم به ساخت مقبره ابوعلی سینا گرفت. 

[FONT=book antiqua,palatino]سیحون در آن زمان برای تکمیل تحصیلات خود در پاریس به سر می برد و پس از آگاهی از تصمیم انجمن در خرداد ماه 1327طرح نهایی را که در اصل به عنوان پایان نامه خود در پاریس ارائه کرده بود،در سال 1328قراردادساخت مقبره به پیمانکار شرکت ابتهاج و شرکا واگذار شد. 
[FONT=book antiqua,palatino]
 [FONT=book antiqua,palatino]محمد تقی مصطفوی در رابطه با ایده اصلی مقبره مینویسد: 

[FONT=book antiqua,palatino]اختلاف عمده که برج آرامگاه بوعلی سینا با گنبد قابوس دارد دو چیز است:یکی اینکه به مناسبت موقعییت و محدود بودن فضای آرامگاه بوعلی و هم چنین توجه به میزان مخارجی که پیش بینی می گشت ابعاد برج آرامگاه بوعلی نصف ابعاد گنبد قابوس در نظر گرفته شده و در حالی که در ابتدای امر چنین تصمیمی نگرفته بودند. اختلاف عمده دیگر این است که فاصله بین ترک های آرامگاه بوعلی سینا باز و گشاده است درصورتی که بنای گنبد قابوس تا بالا جز در ورودی و روزنه کوچکی در پایین گنبد هیچ گونه منفذی به خارج ندارد و به سبک آن دوران چون دخمه تاریک و فاقد روشنایی است و این ابتکار یعنی باز گذاردن فواصل ترک ها در برج آرامگاه بوعلی علاوه بر آنکه با وضع اقلیمی همدان و بادهای شدید آن سرزمین عمل بسیار مفید و مناسبی محسوب می شود. 

[FONT=book antiqua,palatino]سیحون در باره ایده ی اصلی طرح خود می گوید: 

پیش از ساخته شدن آرامگاه جدید یک بقعه ی کوچک و حقیری بود که قبرهای ابوعلی سینا و ابوسعید دخدوک( دوست بوعلی) در آن قرار داشت. دخدوک همان دوستی است که ابوعلی سینا در زمان وزارت خود و خبردار شدن از اینکه قصد کشتنش را دارند، به او پناهنده شده بود. به هر رو، قبر بوعلی را از گوشه ی بقعه به محل جدیدی منتقل کردیم

[FONT=book antiqua,palatino]تمام عوامل بنا از اشکال هندسی و نمادین تشکیل شده و هر کدام مفهوم خاص خود را دارند.مربع اساس و پایه ی این بناست.خود آرامگاه در وسط تالاری مربع شکل قرار گرفته که پله مدور و پایه های دوازده گانه برج یادبود به دور دایره پله مزار را احاطه کرده. شکل بنا از خارج دارای دو قسمت است یکی قسمت زیرین که در برگیرنده ورودی،مقبره،کتابخانه،تالاراجتماعات و پذیرایی است و دیگری قسمت بالا که برج یادبود بناست در میان باغی در اطراف آن.
قسمت زیرین بنا ازطرف ورودی دارای ایوانی است با ده ستون که هر ستون علامت یک قرن است و ده قرن اشاره به هزاره بوعلی است. از طرف دیگر بوعلی دانشمندی است بلند پایه با دانش های متعدد،فلسفه،حکمت،پزشکی،موسیقی،کیمیا وغیره که بعضی ها اورا متفکر دوازده دانش دانسته اند. 

[FONT=book antiqua,palatino]ستون بندی ودیوار پر در قسمت زیرین نمای اصلی اشاره ای است به معماری یونان قدیم وبرج دوازده ترک در بالا از طرفی اشاره به بنای همزمان بوعلی یعنی گنبد قابوس است و بر دانش های دوازده گانه بوعلی را تداعی می کند.هم چنین فلسفه ایران را بر پایه ی فلسفه یونان نشان می دهد. 

[FONT=book antiqua,palatino]این ایوان ده ستونی و برج بتنی بازمجموعا در نما داخل یک مربع بزرگ با ضلع 28.5متر جا گرفته که البته خود مربع دیده نمی شود ولی ضلع افقی آن کف ایوان وضلع عمودی از کف زمین تا راس برج است و نماد انسان ایستاده با دست های گشاده که خود بوعلی است تداعی می کند. یعنی انسانی در راه کمال.هم چنین از مشتقات این مربع خطوط مهم نهاد در منتهی الیه به دست می آید. 
[FONT=book antiqua,palatino] 
[FONT=book antiqua,palatino]با دقت به جزییات این بنا مشخص می شود که شکل مربع چه در نقشه چه در نما به صورت مختلف به کار رفته .از جمله در قسمت ورودی پنجره های کتابخانه و سالن اجتماع هر کدام دارای سه قسمت مربعی شکل هستند که باز هم با شبکه های سنگی مربع به اجزائ کوچکتر تقسیم شده اند.سقف ایوان در فاصله ستون ها دارای فرو رفتگی مربع شکل است.چراغ ها از اجزائ مربع شکل ساخته شده اند؛تالار آرامگاه نقشه مربع دارد؛خود سنگ مزار در داخل یک مربع مرمری جا گرفته.در بالا مصطبه برج یاد بود مربعی شکل است.استل برتری(مکعب چهارگوش)وسط آن مربع است و اقطارش در قسمت پوشش چهار مثلث به وجود آورده اند؛که راس آن ها بالاترین نقطه (استل) است. در های ورودی با جزییات بزرگ و کوچک مربع ساخته شده اند.به طور کلی بیش از 500مربع با ابعاد وموقعیت های مختلف در این بنا گنجیده شده که قبلا به خواص هندسی و نمادین آن اشاره کردیم. 

 [FONT=book antiqua,palatino]   
[FONT=book antiqua,palatino]طراحی که در سطح پایین یعنی هم کف و چه در سطح بالا که تماما خاک ریز شده بر اساس باغ ایرانی با سنگ آب یک پارچه از سنگ خارا و چشمه سارهای مخصوص انجام گرفته است.ساختمان تماما از سنگ خارای همدان و برج یاد بود و پوشش ها تماما از بتن مسلح نمایان ساخته شده اند. 

[FONT=book antiqua,palatino]مساحت اراضی محوطه مقبره حدود هفت هزار متر مربع ،طول بنای آرامگاه 64متر و رو به خیابان بو علی است و نمای آن از سنگ خارا پوشیده شده است. 
[FONT=book antiqua,palatino]  

  
[FONT=book antiqua,palatino]
 
[FONT=book antiqua,palatino]سطح حیاط با سه پله سراسری به ایوان متصل است.ایوان به طول 30متر و عرض 3متر در شرق ساختمان قرار دارد؛ده ستون به ارتفاع 4.1متر به صورت کم وبیش مخروطی (قطر پایین ستون ها 95 سانتی متر و در بالا 75 سانتی متر است)ساخته شده است. نمای کلی ایوان یادآور معابد باستانی است. ایوان با دری به ارتفاع 3.24متر و عرض 1.9 متر به سرسرای آرامگاه متصل است. طول سرسرا 8.8 متر و عرض آن 6.3 متر به ارتفاع 4.19 متر طراحی شده . در طرف راست و چپ سرسرا سنگ قبر قدیم ابوعلی سینا و ابوسعید دخدوک بر روی پایه هایی از سنگ خارا قرار دارد . 
[FONT=book antiqua,palatino]
 

[FONT=book antiqua,palatino]محوطه اصلی مقبره 4گوش و هر ضلع آن 11.5 متر و مساحت آن 132.5متر مربع است .دوازده پایه ی برج آرامگاه در این محوطه 4گوش قرار دارد و قبر ابن سینا در میان پایه های برج محصور است. در دو طرف سرسرا دو تالار قرار دارد،یکی در جنوب که تالار سخنرانی و اجتماعات است و یکی در شمال که کتابخانه آرامگاه است. طول تالار کتابخانه 9.45 متر و عرض آن5.75 متر است .در سمت غرب تالار کتابخانه ،مخزن کتاب . در قسمت جنوب شرقی ساختمان پلکانی تعبیعه شده که رو به جنوب بالا می رود و پس از رسیدن به یک پاگرد رو به شمال یعنی در جهت مخالف بالا می رود و به جایگاه می رسد . این پلکان 32 پله دارد. همچنین دو پلکان در سمت جنوب ساختمان و انتهای جبهه ی اصلی بنا قرار گرفته که هر کدام 34پله دارد؛ این سه پلکان به سطح فوقانی (به مساحت 1480 مترمربع با دیواره هایی به ارتفاع 85سانتی مترو قطر 75سانتی متر) ساختمان منتهی می شود. برج دوازده ترک آرامگاه 23متر از روی سقف مقبره و 28.5 متر از کف بناارتفاع دارد. 

 [FONT=book antiqua,palatino]  


چشم فرو بستن استاد60 سال پس از ساخت آرامگاه حكيم بوعلي

جالب آنكه امروز درست 60 سال از احداث این بنا می گذرد و معمار آرامگاه ابوعلی سینا چشم از جهان فرو می بندد اما تا همیشه نام و نشانش نه تنها در پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین بلکه در عرصه بین المللی معماری ماندگار خواهد ماند. ( این بنا با شماره 1869 یکی از آثار فاخر به ثبت رسیده در فهرست آثار ملی ایران است.)

منابع :
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]

ابياتي از   بوعلي سينا كه وجهه تسميه شگفت انگيز و شباهت بسيار جالبي با اشارات امروزي برخي ها به طراح مقبره اش هم دارد!! و چه پاسخ زيبا ، عيان ، صريح و ساده اي !

كفر چو مني ! گزاف و آسان نبود! ....... محكم تر از ايمان من، ايمان نبود!
در دهريكي چو من،و او هم كافر؟ ......پس در همه دهر يك مسلمان نبود!

بدرود