با سلام .

در موارد بسیاری دیده شده حیوانات گونه های مختلف هنگامی که در برابر مرگ هیچ راه گریزی نمی بینند تسلیم آن می شوند و دست از مقاومت بر می دارند . اما اینکه کل موجودات یک شاخه جانوری خاص در یک بازه زمانی نسبتاً محدود و مشخص دست به چنین کاری بزنند غیر منطقی به نظر می رسد . حتی اگر این فرضیه را بپذیریم ، بالاخره باید اتفاقی افتاده باشد که این موجودات را مجبور به پذیرش مرگ کرده باشد و چنین اتفاقی باید آنقدر عظیم باشد که کل سیاره را در بر گیرد پس باز می رسیم به فرضیه هایی مثل شهاب سنگ و فعالیت های آتشفشانی و زمستان جهانی و ...

البته برخی فرقه های مذهبی (بخصوص در مسیحیت) ادعا می کنند این موجودات با فرمان خداوند تسلیم مرگ شده اند تا زمین برای حضور انسان پاک گردد . اما اگر چنین چیزی صحت داشت با توجه به عظمت و اهمیت آن ، نباید در قرآن مورد اشاره قرار می گرفت؟!

با سلام مجدد .

جناب shafagh2 عزیز ، فرضیه مورد نظر شما قابل بحث و گسترش می باشد ، اما نکته ایی که مباحث شما را زیر سئوال می برد این است که برخی مطالبی که ذکر کردید اصولاً اشتباه است!

اولاً دوره حضور دایناسورها بر سطح زمین خیلی بیشتر از چند هزار سال بوده است! فقط دوره سوم زمین شناسی حضور دایناسورها (دوره کرتاسه) حدود 70 ملیون سال طول کشیده است که در این دوره دایناسورها به اوج تکامل خود رسیده بودند (در دو دوره قبل از کرتاسه یعنی تریاس و ژوراسیک هم دایناسورها وجود داشته و در حال تکامل بوده اند و اتفاقاً عظیم الجثه ترین دایناسورها به دوره ژوراسیک تعلق داشته اند نه دوره کرتاسه)

دوماً در دوره کرتاسه پستانداران کوچک هم کم کم ظهور کردند و توسعه یافتند ، و در زمان انقراض بزرگ که دایناسورها به کلی از بین رفتند ، پستانداران و خزندگان کوچک زنده ماندند و توانستند به بقا و تکامل ادامه دهند .

سوماً گرگ تاسمانی ، دودو ، ببر مازندران ، شیر ایرانی و ... و تقریباً همه موجوداتی که در طول چند هزار سال اخیر منقرض شده اند ، مقصر اصلی و مستقیمشان انسان بوده است! بعضی بخاطر شکار بی رویه و بعضی بخاطر نابودی زیستگاه های طبیعی شان توسط انسان بوده است . ممکن است یک گونه آنقدر جمعیتش کاهش یابد که آخرین باقی مانده های آنها بدون تولید مثل تسلیم مرگ شوند اما اینکه یک گونه بخاطر اینکه تسلیم مرگ می شود تعدادش از زیاد به کم کاهش یابد بنده تا به حال نشنیده ام .

چهارماً زمستان جهانی یا زمستان انقراض که دانشمندان درباره اش بحث می کنند و بر سر آن اختلاف دارند که بخاطر فعالیت های آتشفشانی بوده یا برخورد یک شهاب سنگ عظیم الجثه ، بحث چند روز و چند هفته و چند ماه نیست ، بلکه دانشمندان معتقدند چند هزار سال طول کشیده تا غبار کاملاً از جو زمین پاک شود و نور و گرما مثل سابق به سطح زمین برسد . دانشمندان موافق این فرضیه در نقاط مختلف زمین با لایه مشابهی از خاکستر مواجه شده اند که در طول یک بازه زمانی مشخص چند هزار ساله و بطور تقریباً  یکنواخت بر سطح زمین فرو نشسته است . وقوع زمستان آتشفشانی حتی امروزه هم محتمل است! بر اثر فعالیت شدید آتشفشان لاکی در ایسلند در سال 1783 یک زمستان آتشفشانی دو ساله اتفاق افتاد و بعد از آن هم چند سال طول کشید تا دمای زمین کاملاً متعادل شود . میلیون ها نفر در کشورهای مختلف بخاطر قحطی ناشی از کاهش تولید محصولات کشاورزی مردند و حتی وقوع انقلاب کبیر فرانسه را هم یکی از پیامدهای آن می دانند! حتی بسیاری از دانشمندان منتظر وقوع یک زمستان آتشفشانی جدید قبل از پایان نیمه اول قرن بیست و یکم هستند!

با سلام مجدد .

خیلی هم عالی که داریم بجای بحث های الکی ، بحث علمی می کنیم .

اما ...

اولاً در یک بحث علمی خیلی مهم است که به حقایق توجه شود و استدلالات براساس اعداد و ارقام فرضی و من درآوردی نباشد ، اگر اینطور باشد چون معمولاً افرادی که به این بحث ها توجه می کنند یک پیش زمینه و آگاهی قبلی درباره موضوع دارند ، منطق شما را بدون تفکر رد خواهند کرد . باید با ارائه اطلاعات و آمار صحیح ، به آنها فرصت دهید تا به فرضیه شما هم فکر کنند .

دوماً زمستان جهانی آنقدر سرد نبوده که دریاها و اقیانوس ها به طور کامل منجمد شوند و حیوانات آبزی با خطر جدی مواجه گردند . در واقع دانشمندان معتقدند موجودات آبزی بخصوص در اقیانوس های باز و عمیق نسبت به موجودات خشکی سیر تکاملی بیشتری را طی کرده اند چون این سیر تکامل بر اثر زمستان جهانی قطع نشده است . حتی دانشمندان معتقدند روند انقراض دایناسورهای آبزی خیلی کندتر از دایناسورهای خشکی زی بوده و فرضیه ایی وجود دارد که دایناسورهای آبزی تا همین چند هزار سال قبل هم وجود داشته و سر منشا افسانه های موجود درباره هیولاهای دریایی بوده اند!

سوماً نهنگ های عظیم الجثه در حدی که قادر به بلعیدن انسان باشند تا همین اواخر هم وجود داشته اند اما چون قبل از اینکه انسان بتواند استخراج صنعتی نفت را آغاز کند روغن مهمترین منبع سوختی دنیا (بخصوص در اروپای رو به پیشرفت) بوده در نتیجه از اوایل قرن هفدهم شکار نهنگ به شکل گسترده ایی آغاز و در طول قرون هجدهم و نوزدهم به اوج خود رسید و تا اوایل قرن بیستم ادامه داشت . هرچند امروزه هم نهنگ ها به شکل بسیار محدودی شکار می شوند (بیشتر برای مصارف خوراکی مردم آسیای شرقی) اما شکار نهنگ در دو قرن گذشته چنان ابعاد گسترده ایی داشت که صدها و بلکه هزاران جزیره در نقاط مختلف کره زمین بعد از افول دوران رونق این صنعت متروکه شدند چون مردمشان فقط به این صنعت وابسته بودند! دانشمندان معتقدند تا پیش از آغاز این موج شکار گری ، نهنگ ها به راحتی تا 200 سال عمر می کردند و بسیار بزرگ می شدند اما امروزه اگر به 100 سالگی برسند خیلی شانس آورده اند . البته نهنگ ها گونه های مختلفی دارند و برخی از آنها به کوچکی دلفین ها و کوسه ها هستند ، منظور ما در اینجا نهنگ های کوهان دار و وال های انواع بزرگ تر است که برای چندین تن چربی که در بدنشان ذخیره می کردند شکار می شدند . یک بار هم در یک کتاب خواندم که در قرن نوزدهم یک کشتی شکار پس از صید یک نهنگ عظیم الجثه در شکم وی یک انسان زنده پیدا کردند که چند روز قبلش توسط آن نهنگ بلعیده شده بود . طبق نوشته آن کتاب این فرد تمام موهای بدنش را از دست داد اما تا سال ها بعد زنده بود و با سفر به شهرهای مختلف و تعریف داستان عجیبش امرار معاش می نمود و روزنامه ها به او لقب " یونس عصر جدید " را داده بودند .

چهارماً بلعیده شدن حضرت یونس (ع) توسط نهنگ و راز و نیاز چهل شبانه روزه اش برای بخشیده شدن ، از معجزات الهی بوده و در قرآن هم آمده است . بنابراین قرار نیست کسی آن را زیر سئوال ببرد!

پنجماً گرگ تاسمانی (یا ببر تاسمانی) همانطور که از اسمش هم مشخص است در جزیره تاسمانی (در جنوب استرالیا) زندگی می کرده نه در خود استرالیا و کاشفان اروپایی چون این حیوان را در آن جزیره پیدا کردند این اسم را بر آن گذاشتند و زمانی که سفیدپوستان به شکل گسترده در تاسمانی ساکن گردیدند چون این حیوانات به دام هایشان حمله می کردند آنها را شکار و نابود نمودند . البته این فرضیه وجود دارد که گرگ تاسمانی زمانی در استرالیا هم وجود داشته اما وقتی بومیان اولیه از سمت گینه و اندونزی پا به استرالیا گذاشتند با خودشان نوعی سگ وحشی آوردند که امروز به دینگو معروف هستند و اینها نسل گرگ های تاسمانی را در استرالیا از بین بردند . دینگوها امروزه هم در تعداد زیاد در استرالیا وجود دارند و شکارهای اصلی شان کانگورو و خرگوش است . البته باید توجه داشت که خرگوش حیوان بومی استرالیا نیست و توسط مهاجران اروپایی به این قاره آورده شده و به علت شرایط محیطی مناسب به سرعت تکثیر شده بطوری که امروزه مهمترین آفت کشاورزی و مراتع دامپروری استرالیا محسوب می شود .

اما برای اینکه ببینید روند انقراض یک گونه چطور ممکن است باشد به عنوان نمونه توجه شما را به حیوانی جلب می کنم معروف به شیطان تاسمانی! این حیوان هم در استرالیا و هم در تاسمانی یافت می شد اما با ورود دینگوها از استرالیا محو گردید و فقط به تاسمانی محدود شد . با اینکه جثه کوچکی دارد اما بخاطر حمله به طیور و دام های کوچک و حتی افسانه تایید نشده کشتن نوزادان و خردسالان ، توسط سفیدپوستان تا آستانه انقراض شکار شد و جمعیتش به شدت کاهش یافت تا اینکه در اواسط قرن بیستم شکارش ممنوع و مورد حمایت دولتی قرار گرفت بطوری که تا اواخر دهه هشتاد تعدادشان به بیش از 150 هزار رسید . اما ناگهان جمعیتشان رو به کاهش گذاشت و دانشمندان بعد از تحقیقات بسیار متوجه شیوع گسترده نوعی بیماری بین آنها شدند که به تومور صورتی معروف شد . با وجود تلاش های فراوان امروزه تعداد این حیوان به چند هزار عدد کاهش یافته و بار دیگر در آستانه انقراض است . البته گفته می شود علاوه بر بیماری تومور صورتی شکار این حیوان توسط روباه های قرمز (که آنها هم توسط سفیدپوستان برای شکار خرگوش ها به تاسمانی آورده شده اند) در این روند کاهشی نقش داشته است . دانشمندان هنوز نتوانسته اند درمان قطعی برای تومور صورتی پیدا کنند و پیشبینی می شود شیطان تاسمانی تا قبل از 2030 در محیط طبیعی کاملاً منقرض گردد .

با سلام مجدد .

خواهش می کنم ، اختیار دارید! اصلاً ناراحت نشدم .

اما یک نکته که لازم است توضیح دهم این است که بنده معتقدم به عنوان یک مسلمان ، باید توجه داشته باشیم که وقتی خداوند یک مورد علمی یا تاریخی را با صراحت در قرآن بیان کرده ، برای ما نباید جای شک و شبهه درباره آن وجود داشته باشد . توضیح و تفسیر و تشکیک درباره مواردی است که با صراحت بیان نشده باشد!

مثلاً شما نظریه " انفجار بزرگ " یا به قول غربی ها " بیگ بنگ " را در نظر بگیرید . بحث های علمی فراوانی درباره آن در طول چهار دهه گذشته وجود داشته و دارد و موافقان و مخالفان فراوانی هم دارد و حتی بیشتر موافقان هم از روی احتیاط به آن فرضیه می گویند نه نظریه (فرضیه به یک ادعای علمی گفته می شود که صرفاً قابل طرح است اما مدارک کافی برای اثباتش وجود ندارد ، در حالی که نظریه ادعای علمی است که مدارک کافی هم برای اثباتش وجود داشته باشد ، و وقتی اثبات بطور حتمی انجام گیرد و دیگر دلیل محکمی برای رد آن وجود نداشته باشد تبدیل به قانون علمی می شود) . اما بنده به آن نظریه می گویم ، نه فرضیه ، چون از نظر خودم روشن ترین مدرکی که برای اثبات آن دارم این آیه از قرآن است :

" آیا کافران ندیدند که آسمان ها و زمین به هم پیوسته بودند، و ما آنها را از یکدیگر باز کردیم; و هر چیز زنده اى را از آب قرار دادیم؟! آیا ایمان نمى آورند؟! "

سوره انبیا - آیه 30

اما در قرآن اشاره مستقیمی به دایناسورها نشده است . عالمان و روحانیون و مفسران قرآن هم معتقدند که چون در قرآن اشاره مستقیمی به این موجودات نشده پس می توان درباره آنها تحقیق نمود و مستندات و فرضیات دانشمندان غربی را مورد توجه قرار داد و وجود این موجودات هیچ مغایرتی با قرآن ندارد .