با وجود گذشت چند دهه از تاسيس فيفا و تدوين قوانين مختلف براي گسترش فوتبال و استفاده از اين رشته ورزشي محبوب به عنوان ابزاري براي پيشرفت، ايجاد صلح و آرامش در سراسر دنيا، اما هنوز در بسياري از نقاط جهان، رفتارهاي نژادپرستانه و خشونت در ميدان هاي فوتبال به چشم مي خورد.

درگيري هاي شفاهي و فيزيکي در کشورهاي امريکاي جنوبي و لاتين از شدت بيشتري برخوردار است. يکي از روشهاي مهم گذران زندگي نوجوانان آرژانتيني و شايد تنها روش زندگي، بازي فوتبال است. مردم اين سرزمين از دوران کودکي مي آموزند که به عشق فوتبال زندگي کنند. آنان زمين پر از سنگ را تميز و با چند قلوه سنگ، دروازه را مشخص مي کنند.

فقر به حدي است که کودکان حتي قدرت خريد توپ معمولي هم ندارند و با پيچاندن و درهم کردن جوراب، توپ درست و فوتبال بازي مي کنند، آن هم با عشق.

فوتبال براي جوانان آرژانتيني تنها ورزش نيست، هويت مردم اين سرزمين است. اين رشته ورزشي محبوب، بخوبي وارد زندگي مردم شده و کم کم رو به خشونت گذاشت.

گرچه مسائلي مانند نژادپرستي و درگيري ها در ميدان مسابقه، در کشورهايي مانند آرژانتين و برزيل تهديدي براي فوتبال اين مناطق است ، اما مردم اين دو کشور عاشق فوتبال هستند. فوتبال ضامن فرهنگي اين ملت ها است. بازيکنان به عشق فوتبال زندگي مي کنند.

در کشورهايي مانند آرژانتين و برزيل، تنها بازيکنان نيستند که در جذابيت بازي نقش دارند، بلکه عواملي ديگر مانند هواداران نيز در موفقيت و هيجان آن نيز سهيم هستند و البته گاهي نيز باعث خشونت هاي شديدي در ورزشگاه مي شوند. شدت درگيري تماشاچيان با پليس يا بازيکنان غيرقابل کنترل است.

تحليل‌گران معتقدند گاهي بحران هاي مالي اين کشور علت اين خشونت هاست. فسادهاي مالي و سياسي باعث ورشکستگي اقتصادي کشور مي شود و طمع روسا و مالکان باشگاه هاي فوتبال و تلاش براي خارج شدن از اين بحران نيز چنين رفتارهايي را به وجود مي آورد. بسياري از مردم امريکاي لاتين معتقدند فوتبال بخش فرهنگي و مهمترين قسمت زندگي آنان است.

با توجه به اين که بسياري از رقابت ها به خشونت، کشته و زخمي شدن تعدادي از تماشاچيان خاتمه مي يابد، عده ديگر با اين نظر مخالفند و فوتبال را نيروي ويران کننده مي دانند. درگيري ها اغلب از سوي تماشاچيان دو آتشه و بشدت احساساتي و هيجان زده صورت مي گيرد. معمولا صدها نفر از آنان با هم و به صورت گروهي وارد ورزشگاه مي شوند.

گاهي خشونت فراتر از توهين هاي شفاهي مي رود و به زد و خوردهاي فيزيکي منجر و باعث زخمي شدن تعدادي از تماشاچيان مي شود. اين رفتارها در تمام طول بازيها نسبت به هواداران و بازيکنان تيم مقابل ادامه دارد. در نهايت، اين انبوه جمعيت به 2 گروه تقسيم و آماده براي هر گونه تشنج و زد و خورد مي شوند.


منبع: جام جم