زنجان پایتخت شور حسینی ایران

طبق یک سنت دیرینه ، همه ساله هشتم ماه محرم ، مقارن با شب تاسوعای حسینی ، خیل عاشقان حضرت اباعبدا... الحسین (ع) و قمرمنیر بنی هاشم حضرت ابالفضل‌العباس (ع) در قالب دسته عظیم عزاداری از حسینیه اعظم زنجان بطرف امامزاده حضرت سید ابراهیم(ع) حرکت می‌کنند. این روز در زنجان به یوم ‌الابالفضل مشهور است. در مسیر این دسته هزاران راس قربانی اعم از شتر ، گاو و گوسفند ذبح می‌شود. همچنین در طول مسیر حرکت مردم زنجان و دیگر میهمانانی که از راههای دور و نزدیک به زنجان آمده‌اند نذورات نقدی خود را به اکیپ‌های ثابت و سیار جمع‌آوری نذورات تقدیم می‌کنند. عظمت و شکوه این برنامه و حضور دهها هزار نفری مردم به قدری است که نظیر آن در هیچ کجای ایران دیده نشده است، به همین جهت اسفندماه سال 87 با حضور وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی این برنامه به عنوان دهمین میراث معنوی کشور ثبت گردید. به همین جهت زنجان در بین محافل مذهبی و فرهنگی کشور به عنوان پایتخت شور حسینی شناخته میشود.

حسینیه اعظم زنجان در عزاداریش یک رسم خیلی قشنگ داره و اون اینه که اجازه زدن طبل یا سنچ به کسی داده نمیشه

آذرها یک شعار خیلی معروف در محرم دارند ، که معمولا در زنجان تمام اون جماعت عظیم یکصدا فریادش میزنند:

یل یاتار ، طوفان یاتار ، یاتماز حسینین پرچمه

باد آروم میگیره ، طوفان آروم میگیره ، اما پرچم حسین آروم نخواهد گرفت!

 
حسینیه اعظم زنجان؛ دومین قربانگاه بزرگ جهان بعد از "منا"

زنجان- خبرگزاری مهر: مسجد حسینیه اعظم زنجان، پناهگاه شیعیان عاشق و یکدل ومنای دوم مسلمانان است زیرا بعد از "منا" در هیچ کجای دنیا، این تعداداحشام قربانی نمی‌شود و این آیین منحصر به شهر زنجان است.
 
 


 
 


 
 


 
 
بهگزارش خبرنگار مهر در زنجان، دسته روز هشتم مسجد حسنیه اعظم زنجان را ازجهات مختلف می توان مورد بررسی قرار داد، این دسته در عین حال که به عنواننمونه واقعی از عزادریها است به عنوان دومین قربانگاه جهان بعد از منا درمکه نیز مورد توجه است.
 
  طی دهه اول محرم مردم استان زنجان و سایر استانهایکشور به خصوص در شبهای عزداری با حضور در مجالس عزداری مسجد حسینیه تالماتقلبی خود را نشان می دهند در این میان بخش عمده ای از مردم نذورات متعددیبه قصد گرفتن حاجت به حسنیه اعظم زنجان اهدا کرده یا در مسیر عزداریهاقربانی می کنند. 
  عزادار شرکت کننده در برنامه های عزداری حسنیهاعظم زنجان از راههای دور و نزدیک قربانیهای متعددی را به عنوان نذر وقبولی حاجات خود به حسنیه اعظم اهدا می کنند، از گوسفند گرفته تا شتر دردسته حسنیه اعظم زنجان ذبح می شوند یا به این دسته اهدا می شود. 
  هیئت امنای حسینیه اعظم زنجان آمار دقیق احشام ذبح شده در دسته عزداری امسال حسنیه اعظم زنجان را یکهزار و 560 لاشه عنوان کرد.  
  
  غم پرور افزود: این تعداد آمار قطعی بوده و لاشههای احشام قربانی شده در مسیر اجتماع بزرگ حسنیه اعظم زنجان به کشتارگاهمنتقل شده تا در این مرکز به صورت بهداشتی بسته بندی شده و در بینشهروندان توزیع شود. 
  اعظم زنجان دومین مکان در جهان است که بیشترینقربانی را به خود اختصاص داده است و بیش از 200 دستگاه کامیون و وانتقربانیها را به محلهای بهداشتی حمل می کنند.  
  مکان بعد از "منا" در مکه که حجاج در آن قربانیمی‌کنند دومین قربانگاه جهان است به طوری که در سال گذشته این مسجد 11هزارو 509 رأس گوسفند و احشام نذری داشته است.  
  های ذبح شده توسط ماشین های ویژه حمل لاشه بهکشتارگاهای سطح شهر منتقل شده و پس بعد از بسته بندی بهداشتی مکانهایتوزیع که در مناطق مختلف شهر و استان دایر است منتقل می شود. 
  امنا حسنیه اعظم زنجان با اجرای یک طرح ابتکاری وهدفمند با بسیج نیروهای خود و با توزیع قبوض در سطح شهر موجب می شود مردمبتوانند با ارائه قبوض از گوشت تبرک حسنیه اعظم زنجان بهره مند شوند. 
  ساله نذورات احشام این مسجد که در مقابل دسته عزاداری آن قر‌بانی و ذبح می‌شوند در بین اهالی شهر زنجان توزیع می‌شود.  
 نذورات نقدی حسنیه اعظم زنجان 
  از مسئولان امور مالی مسجد حسینیه اعظم زنجان جمعکل نذورات مسجد حسینیه اعظم زنجان در سال گذشته، مبلغ هشت میلیارد و 376میلیون و 327 هزار و 900 ریال بوده است که در مقایسه با سال 82 مبلغ دومیلیارد و 762 میلیون و 47 هزار ریال بیش از سه برابر رشد را نشان می‌دهد. 
  علی دربانی فعالیتهای معاونت امور مالی این مسجدرا شامل ساماندهی و جذب نذورات و هدایای مردمی اعم از نقدی و غیرنقدی درطول سال و بالاخص در دهه اول محرم عنوان کرد و افزود: این معاونت، پس ازجمع‌آوری و جذب این نذورات اقدام به بودجه‌بندی و تخصیص اعتبار جهت انجامپروژه‌ها و فعالیت سایر واحدهای تابعه با رعایت اصل صرفه و صلاح می‌نماید. 
  جواد معبودی یکی دیگر از مسئولان واحد مالی حسنیهزنجان نیز اظهار داشت: به منظور جذب کمکهای مردمی در طول دهه اول محرم،ستادی شامل 5000 نفر ساعت، از سه ماه قبل از ماه محرم تشکیل شده و کلیهعملیات جذب و جمع‌آوری نذورات را به صورت مکانیزه و با استفاده از نیروهایمتخصص انجام می‌دهد.  
  از بخشهای این ستاد، واحد حسابداری نذورات نقدی وغیرنقدی است که حسابرسی نذورات نقدی دفاتر مستقر در حسینیه اعظم و نذوراتنقدی مسیر دسته عزاداری در روز هشتم محرم الحرام را به عهده دارد.  
  جواد معبودی در این خصوص نیز می گوید. ادامه داد:واحد حسابداری فروش احشام، یکی دیگر از واحدهای ستاد امور مالی مسجدحسینیه است که کلیه عملیات مربوط به تحویل و فروش گوسفندان نذری را بهصورت مکانیزه انجام می‌دهد.  
  افزود: واحد خزانه‌ نیز با استفاده از نیروهایمتخصص سیستم بانکی ملی، کلیه وجوه نقدی اعم از اسکناس و چک را تجمیع و پساز رسیدگی به حسابهای  

درباره حسینیه اعظم زنجان
جامعه- خیمه: طبق یک سنت دیرینه، همه ساله هشتم ماه محرم، مقارن با شب تاسوعایحسینی، خیل عاشقان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و حضرت ابالفضل‌العباس(ع) درقالب دسته عزاداری از حسینیه اعظم زنجان بطرف امامزاده حضرت سید ابراهیمحرکت می‌کنند.
این روز در زنجان به یوم ‌الابالفضل مشهور است و در مسیر این دسته هزارانراس قربانی اعم از شتر، گاو و گوسفند ذبح می‌شود. تعداد زیاد قربانیان اینمراسم، زنجان را به دومین قربانگاه بزرگ مسلمین پس از سرزمین منا تبدیلکرده است.

همچنین در طول مسیر حرکت مردم زنجان و دیگر میهمانانیکه از راههای دور و نزدیک به زنجان آمده‌اند نذورات نقدی خود را بهاکیپ‌های ثابت و سیار جمع‌آوری نذورات می‌دهند.

حسینیه اعظمزنجان و گرمابه آن در جنوبی‌ترین بخش بافت قدیمی شهر زنجان و در محله‌ایمعروف به همین نام واقع شده که در گذشته مشرف به دروازه‌ی جنوبی شهر ـدروازه قلتوق ـ بوده است و بر اساس کتیبه‌ای که بر سردر ورودی گرمابه‌یاین مجموعه قرار دارد، تاریخ تجدید بنای آن به عهد ناصرالدین شاه بازمی‌گردد.

شرکت عزاداران از اقصی نقاط کشور در این دسته عزاداری،دارا بودن عنوان دومین قربانگاه بزرگ پس از سرزمین منا، نذورات بی‌شمار ازسراسر جهان و در نهایت قدمت و پیشینه‌ی تاریخی این دسته‌ی عزاداری، آن رابه یک رویداد فرهنگی منحصر به فرد تبدیل کرده است.

حضور دههاهزار نفری مردم در دسته‌های عزاداری حسینیه اعظم زنجان به قدری است کهنظیر آن در هیچ کجای ایران دیده نشده است، به همین جهت اسفندماه سال ۸۷ باحضور وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی این مراسم به عنوان دهمین میراثمعنوی کشور ثبت شد.

تاریخچه حسینیه اعظم زنجان

تاریخدقیقی از تاسیس حسینیه اعظم زنجان در دسترس نیست و تهیه تاریخچه آن معطوفبه بررسی سند‌های مکتوب و اظهار نظرهای شفاهی خدام مسجد و کهن‌سالانزنجانی است.

اولین سند مكتوبی که به نحوی به تاریخچه این مسجداشاره می‌کند، با مهر حاج میرزا لطف‌الله شیخ‌الاسلام و آخوند ملاكاظمممهور شده، صفرالمظفر ۱۲۹۵هجری قمری را نشان می‌دهد كه در زیر وقف‌نامه دوشخص خیر و نیكوكار به نام‌های حاج میرزا محمد نقی و حاج میرزا بابایی تاجركه دو باب دكان را وقف صحیح شرعی نموده‌اند، آمده است.

در اینوقف‌نامه قید شده است :«با اطلاع عالیجناب آخوند ملا علی‌اصغر روضه‌خواندر راه جناب ابی‌عبدالله الحسین(ع) در تكیه حسینیه خرج و احسان نمایند ازاول ماه محرم تا دوازدهم محرم هر قسم مصلحت بداند، صاحب‌اختیار است.»

دومینسند مكتوب كه با مهر سید عبدالرحیم مجتهد و آقا سیدعلی و آقا شیخ ابراهیمممهور شده، مربوط به تاریخ شوال ۱۳۲۲ هجری قمری است كه شخصی بنام حاج محمدهاشم شریف‌العلماء وقف صحیح شرعی کرده است.

نام‌برده این روستا را به مساجد و مدارس واقعه در ذیل كه در دارالسعاده زنجان واقع است وقف نموده. این مساجد و مدارس عبارتند از:
1. مدرسه و مسجد رضوان‌معان المغفور آخوند ملاعلی اعلی‌الله مقامه الشریف
2. مدرسه و مسجد رضوان‌مكان المبرور آقا سید فتح‌الله طاب ثراه
3. مدرسه و مسجد مقابل حمام حاجی داداش در راسته بازار
4. مدرسه و مسجد حسینیه
5. مدرسه و مسجد ملا محمدعلی

بنابر این در سال ۱۳۲۲ هجری قمری حسینیه اعظم هم مدرسه بوده هم مسجد؛ زیراواقف در توضیحاتی كه در وقف‌نامه آورده، قید کرده است كه متولی، منافعقریه مذكور را در وهله اول به تعمیرات مدارس و مساجد و تأمین آب آن‌ها بهمصرف برساند و نه عشر دیگر را به حضرات طلاب محصلین ساكنین در حجرات هرمدرسه بپردازد، آن هم از قرار هر حجره سه نفر طلبه. در ضمن مشروط به اینكه هر طلبه بیش از یك ماه در خارج مدرسه نماند و اگر بیرون رود و برگرددباید لااقل دو ماه تمام در حجره خود مقیم باشد تا شهریه دریافت نماید.

سندمكتوب دیگر، سنگ نوشته‌ای است كه در راهرو و مدخل ورودی مسجد حسینیههم‌اكنون بر دیوار نصب شده و اشعار زیر بر روی آن كنده‌كاری شده است:
بعد حمد خدای عزوجل
كه كریم است و قادر و منّان
جمعی از مؤمنین اهل محل
همه در زهد بوذر و سلمان
سّید و میرشان محمدعلی
صاحب جاه و فر و عزت و شان
درّ دریای پاك پیغمبر
پور و هم اسم موسی عمران
مسجدی خواستند بی‌مانند
طرح از لطف حضرت یزدان
چون به پایان رسید این مسجد
هاتفی سفت این در غلتان
حَبّذا مسجدی كه در منظر
آمده رشك روضه‌ی رضوان
سال تاریخ او طلب كردم
روزی از صوفی خجسته بیان
كلك بگرفت و ریخت از كلكش
بر ورق این جواهر الوان
بود از وجه پاك این معبد
طلعت مسجدالحرام عیان

همان‌طوركه تاریخ سنگ نوشته نشان می‌دهد، اهالی محل این مسجد را در سال ۱۲۶۱ هجریبه پایان رسانده‌اند. البته طبق گفته معمرین و اهالی محل این تاریخ مربوطبه زمان یا سال تأسیس مسجد نیست، بلكه مربوط به تعمیر و بازسازی مسجد است.وجود یك سند مكتوب دیگر گفته معمرین را قریب به یقین می‌نماید. این سندعلَمی است كه بر روی آن تاریخ (۱۲۲۱) كنده شده و به مسجد حسینیه اهداء شدهاست.

این‌ها سندهای موجود و مكتوب درباره تاریخ تأسیس حسینیهاعظم است ولی گفته‌های شفاهی به زمان‌های پیش از این سال‌ها اشاره دارد.می‌گویند در تاریخ ۱۱۱۴ هجری قمری زنگ بزرگی به مسجد اهداء شده و این زنگتا چهل یا پنجاه سال پیش موجود بود كه بعد شكسته شده و از بین رفته است.

همراه این زنگ مقادیری وسایل دیگر مثل طبل و شیپور و چند قطعه شمشیر و یك عدد كشكول هم بوده كه از آن‌ها هم فعلاً اثری نیست .

برخیاعتقاد دارند شاید در زمان رضاخان به علت تعطیلی مساجد این وسایل جمع‌آوریو احتمالاً به مراكز فرهنگی و باستانی برده و یا اصلاً معدوم شده‌اند.

معاون صدا و سيما :مردم از اقصي نقاط کشور و جهان چشم اميد به حسينيه اعظم زنجان دوخته اند.

صوفي معاون صداي سازمان صدا و سيماي کشور در گفتگوي اختصاصي با خبرنگار ما در حاشيه همايش تجليل از پيرغلامان حسيني در حسينيه اعظم زنجان گفت: براي من خيلي جالب بود که يک تشکيلات مردمي که به نام امام حسين (ع) ثبت شده و در سالهاي متمادي و بيش از 50 سال براي امام حسين (ع) عزاداري ميشود از نزديک مشاهده کنم.

صوفي ياد آور شد : مردم از اقصي نقاط کشور و حتي جهان چشم اميد به اين مکان دارند و چه به صورت فيزيکي و چه به شکل مجازي از طريق سماء نوين حضور پيدا مي کنند و با عشق و شور وصف ناشدني اينجا جمع مي شوند و ميزبان عزاداران حسيني هستند .
صوفي در پاسخ به اينکه نقش رسانه ها را در معرفي هر چه بهتر اين عزاداري عظيم چطور ارزيابي مي کنيد گفت : پايگاه حسينيه يک رسانه بزرگي است ؛ چرا که رسانه يعني اينکه ما بتوانيم با شيوه هاي گوناگون اهداف ديدگاه هايمان را به سمع و نظر مردم برسانيم .
وي افزود : اين حسينيه توانسته است با نام حسين (ع) فرهنگ عاشورا را در بين اقشار مختلف مردم زنده نگه دارد و رسانه هاي سمعي و بصري به ويژه رسانه ملي توانسته نقش مؤثري در معرفي اين مکان مقدس داشته باشد .
صوفي اظهار داشت: در سالهاي اخير شبکه هاي راديويي و تلويزيوني از اين حسينيه به صورت زنده و ضبطي و توليدي برنامه داشته اند و به نظر مي رسد که اين عامل باعث شده که مردم گرايش بيشتري به اين حسينيه داشته باشند .
وي در پاسخ به سؤال ديگر خبرنگار ما مبني بر اين که به چه دليل استان زنجان را براي برگزاري اين همايش انتخاب کرده ايد گفت : مراسم تجليل از پير غلامان حسيني براي هفتمين سال است که برگزار ميشود و سالهاي قبل در تهران بود و چون هدف صداو سيما در تمرکز زدايي است به جهت علاقه مندي که در بين اقشار مختلف به حضرت اباعبداله در سراسر کشور وجود دارد تصميم گرفتيم که امسال اين مراسم در خارج از تهران برگزار کنيم و ميل حضورمان در استان زنجان نيز به دليل اقبال به هيئات مذهبي و وجود حسينيه اعظم در اين استان با سابقه تاريخي و قديمي اين حسينيه بود .
اين مقام مسئول در پاسخ به اين که چه برنامه هايي را در همايش تجليل از پير غلامان تعقيب ميکنيد گفت : در اين مراسم از چهارصد پير غلام از سراسر کشور دعوت کرديم وعلاوه بر آن علاقه مندان و مداحان و مرثيه سرايان استان زنجان نيز حضور دارند که جمعيت بيش از هزار نفري را شامل ميشود که در اين مراسم از 15 مداح پير غلام سراسرکشور که سن بالاي 70 سال را دارند تجليل ميشود .
صوفي تسريح کرد : در اين همايش سياست و خط مشي سازمان صدا و سيما در توليد و پخش حواشي و مداحي به سمع و نظر مداحان عزيز ميرسد . وي اضافه کرد اين افتخار نصيب استان زنجان شده است ک همزمان با مراسم تجليل از پيرغلامان رسا نه ملي مراسم عزاداري اباعبداله را شروع کرده و ما آمارش را داريم . هر ميزان برنامه راديويي و تلويزيوني که توليد مي شود در سراسر شبکه هاي کشور پخش کنيم .

 از همه دوستان دعوت میکنم که به دسته حسینه اعظم تشریف بیارین  
 




 

و اینجا منای عشق است و عرفات عروج ...
بی تردید تا کنون به کوچه های محرم سری زده ای و پا به پای دسته ها راهی تکیه ها و خیمه ها شده ای و کم وبیش از حال و روزشان با خبری ولی آنچه را که در این گزیده می بینی حکایت دلبری حسینیه ایست همیشه بهار و پر ترنم از عطر یار واقع در شمالغربی این دیار با پیشینه ای کهن و قدیمی از روزگار سماورهای زغالی و دیگهای آتشی که به همت مردمانی آراسته به اخلاص و سادگی بر پا شده و حدیث یکرنگی اش چنان بر دلها نشسته و جانها را مجذوب خود کرده که در طول سالیان، بسیاری از اهالی این خاکدان را نه با پای دل که با پای سر به سوی خود کشانده و از برکت سفره اش جرعه هایی شفابخش و گوارا به ایشان چشانده است. فزونی نذورات نقدی، ذبح هزاران هزار قربانی و حضور بی نظیر مردمی در دسته با شکوه عزاداری خود گواه صادقی بر این مدعاست.
و خلاصه اینجا کرانه ای بی انتهاست. وعده گاه دلهای مست و سرخ ترین قربانگاه شیعی دنیا که همه ساله شامگاه تاسوعا خسته دلان از التیام زخمها را در آغوش می کشد و با دستهای پر سخاوت سقّا بر جراحت جانها مرحم می نهد.

کرامات

1- انگيزة آمدن به اين آستان محتاج بودن است . در جاهايي که عطر به مشام مي رسد , در آن عطرکشش هم هست . من به تنهايي به حسينيه آمده ام که ماه محرم هم نبود.
فقط يک پسر دارم به نام عبدالحسين که به تهران رفته بود و در آنجا حادثه اي برايش رخ داده بود . برادرم به من زنگ زد و ماجرا را گفت.
و گفت : "دعا کن مي بريم از نخاعش نمونه برداري کنند" . از خانواده ام کسي خانه نبود وهمه به تهران رفته بودند و من تنها بودم .آمدم به طرف حسينيه و جلوي در حسينيه ايستادم , بعد عرض کردم ; آقا من جسارت کرده ام که اسم فرزندم را عبدالحسين ناميده ام و اگر بماند و"عبد" باشد , شفايش بده و کمي التماس کردم و برگشتم و رفتم . صبح اخوي زنگ زد که" داداش نمي دانيم چطور شده, جواب آزمايش برعکس شده , مي گويند چيزي نيست ".
خب اين قضايا يکي دوتا يا هزار تا نيست . بالاخره هرکسي که دستش و اميدش از همه جا بريده شد , اين خانه را محل اميد مي داند.من هم در برابر خانه و پرچم امام حسين سيه روي هستم .
2- خدا رحمت کند حاج سيد فخرالدين گرمابي را که سيد بزرگوار خوش نفسي بود . آقازاده اي داشت بنام حاج سيد اسماعيل گرمابي که فلج بود و به سختي با دو تا عصا راه مي رفت . سالم بودن آن بزرگوار و متوسل شدنش در آن موقع موجب شده بود که اين مريض شفا پيدا کند . اين بزرگوار يک شب در تکيه آقا رحيم بعد از تمام شدن مجلس گفت:" برويم حسينيه" . مرحومين حاج سيد فخرالدين گرمابي , حاج علي اکبر قنبري , حاج مصيب نجار , پسر حاج مصيب , آقاعبدالله حدادي و بنده بوديم . خداوند از تقصيرات ما بگذرد و همة آنها را رحمت کند . آمديم حسينيه . در سکوي وسطي سينه مي زدند , داخل مسجد شده و از همديگر جدا شديم , چون مسجد جاي دوست ورفيق بازي نيست . من قاطي سينه زنها شدم , يک نفر از ميان سينه زنها گفت :"هر کس خسته شده بنشيند , ما مي رويم به مسجد چوققور(مسجد اصلي که پايين تر از مسجدي بود که در آن به عزاداري مي پرداختند) به مسجد اصلي رفتيم و سينه زديم . بزرگوار آقاي حري آمد و به من گفت :"بخوان" , من عرض کردم , آقا مگر من مي توانم بخوانم تا حالا خواندن مرا ديده ايد ؟ قسمم داد و من با اصرار و قسم اين سيد بزرگوار مواجه شدم . من گفتم :"آقايان , من يک رباعي مي خوانم براي خودم , هرکس دلش مي خواهد براي خودش بخواند" در کتاب خواجه عبدالله انصاري اين رباعي هست :
در بارگهت سگان ره را بار است سگ را بار است و سنگ را ديدار است
من سنگ دل و سگ صفت,از رحمت تو نوميد نيم که سنگ و سگ را بار است
اين مجلس در حسينيه تمام شد و دعا کردند و عده اي که با هم آمده بوديم رفتيم . فردا بعدازظهر يادم نيست که چندم محرم بود , فکر کنم يکي دو نفر از نوحه خوانها در مغازه بودند , مرحوم حاج سيد فخرالدين آمد جلوي مغازه و روي کاغذ چيزي نوشت و به من داد و رفت . من کاغذ را باز کردم و ديدم نوشته"حوالة ما داده شد" نفهميدم حوالة ما داده شد يعني چه . مغازه را بستم و رفتم تا به تکيه آقا رحيم رسيدم و حاج سيد فخرالدين تشريف آورد و من عرض کردم آقاجان آن کاغذ چه بود .
فرمود :"رضا, ديشب رفتيم حسينيه و در حسينيه يک آقايي گفت هرکس خسته است بنشيند و بعد مردم رفتند مسجد پاييني و ما مثل مرغ سربريده مانديم از ذهن من خطور کرد که آيا به ما هم چيزي خواهند داد , علي الظاهر که مجلس نشد . من عادت دارم که هميشه وضو مي گيرم و مي خوابم . وضو گرفتم و خوابيدم . در خواب ديدم حسينيه هست و صحنه همان صحنه , يک سيد بزرگواري جلوي منبر ايستاده و مي گويد که فلان کس با فلان کس و حوالة فلان کس هم داده شد. من منقلب شدم و عرض کردم , فرزند فاطمه به من به اين کناهکاري باز هم توجه داري! اينکه هرکس در هر شرايطي باشد و به اين آستان بيايد نه از قلم مي افتد و نه از قلم مي اندازند .
3- حاج رسول الماسي :
بنده در سال 1346 ، 11 سال داشتم و کلاس چهارم را در دبستان فردوسي درس مي خواندم. اواخر پاييز بود . يک روز که مي خواستم به مدرسه بروم ، متوجه شدم پاي راستم نمي آيد . تا سر کوچه رفتم ولي برگشتم وگفتم که نمي توانم راه بروم و تا ظهر خوابيدم و حالم بدتر شد بعد مرا به مطب دکتر شقاقي بردند . دکتر گفت که سرما خورده است . بعد از سه روز پاي من ورم کرد و درد پا مرا از تاب و توان انداخت , طوري که از شدت درد بيهوش مي شدم . مادرم مي گويد , همسايه ها که مرا مي ديدند , مي گفتند , خدا راحتش کند , اين بچه خوب نمي شود . خلاصه پدرم به همراه چند نفر از آشنايان مرا به بيمارستان بهشتي برده و بستري کردند .مرحوم حاج عباس حيدريان پايم را عمل کرد . بعد از دو ماه بستري شدن در بيمارستان مرا مرخص کردند . اين بيماري به اندازه اي به من فشار آورده بود که موهاي سرم به کلي ريخت . در خانه بستري بودم وگاهي بيرون مي رفتم . يادم نمي رود روزعاشورا که با دو عصا آمده بودم جلوي مسجد حسينيه و با وضع نامناسب ايستاده بودم و عزاداران مي آمدند. خدا آخوند مرحوم (پدر حاج حسين)را رحمت کند, که مقابل در مسجد به عزاداران شربت مي داد . او يکباره متوجه من شد وگفت :پسرم رسول خوب شده اي ؟ بيا جلو و از اين شربت تو هم بخور تا ان شاء الله خوب شوي و سال ديگر تو هم عزاداري کني.
من گريه کردم وبه من يک ليوان شربت دادند . از آن روزي که شربت را خوردم , حال من رو به بهبودي گذاشت و حدود ده روز بعد من عصاهايم را زمين گذاشتم و بدون عصا راه رفتم . حالا آن مرحوم با چه نيتي آن شربت را به من داد نمي دانم .
4- خاطره اي از حاج رسول الماسي:
اجازه بدهيد , خاطره اي را که مربوط به شفا يافتن است , خدمتتان عرض کنم .
دختر حاج رحيم اطمينان-قنادي- سخت مريض شده بود و دکترها جواب کرده بودند . يک روز ما با حاج حسن آهني در شبستان (حياط) ايستاده بوديم و اينجا را سنگ فرش مي کردند , به همين دليل اينجا خيلي به هم ريخته بود . من متوجه شدم , حاج رحيم پشت در ايستاده , رفتم در را باز کردم , ديدم حاج رحيم خيلي منقلب است و نمي شود حالش را پرسيد . حاج رحيم با دخترش داخل شد . دخترش حدودا" 8 يا9 ساله بود .
حاج رحيم گفت : آمده ام از حسين بن علي(ع) شفايش را بگيرم . کمي آب بدهيد که بدهم اين دختر بخورد .
با توجه به اينکه اين شبستان به هم ريخته بود , تا ما بياييم ظرف آبي پيدا کنيم , حاج رحيم از داخل بشکه اي که کارگران از آب آن براي کارشان استفاده مي کردند , برداشت و به دخترش داد که بخورد . دخترش نيز آن آب راخورد و بعد رفتند .
يک روز , روز سوم شعبان قبل از شروع جشن يکباره ديدم حاج رحيم با داد و بيداد وارد شد ,
در حاليکه مي گفت :يا حسين خانه ات آباد باد و گفت که آمده ام از آقا تشکر کنم که دخترم را شفا داده است.
که مردم منقلب شدند و چندين سال نيز در روزهاي جشن شيريني نذري به حسينيه مي آورد .
________________________________________
خاطرة يکي ديگر از دردمندان آستانه حسينيه که شفا پيدا کرده است :
او کارمند يکي از ادارات زنجان است که داراي 7 سر عائله مي باشد . در سال 70 دچار سر درد مي شود که پس از مدتها بيماري پيشرفت کرده و تقريبا" او را از پاي مي اندازد . که مجددا" تحت عمل جراحي قرار مي گيرد .در طول اين بيماري تمام پس اندازش را صرف درمان کرده و ديگر آهي در بساط نداشت تا با ناله سودا کند ; لذا تصميم مي گيرد ديگر خود را به امان خدا بسپارد و از دارو و درمان چشم بپوشد .
مي گويد : همانطور که از همه جا نا اميد شدم و ديگر پاهايم قدرت حرکت نداشتند در انتظار مرگ سر به بالين گذاشتم ناگهان خوابم برد در عالم رويا ديدم هوا به شدت باراني است و من در زير باران داشتم خيس مي شدم ; لذا به دنبال پناهگاهي به اين طرف و آن طرف مي دويدم . بالاخره از دور محلي به نظرم رسيد خود را بدانجا رساندم و در زير يک درگاه پناه گرفتم. از يک نفر که از مقابل عبور مي کرد نام آن محل را پرسيدم . جواب داد : اينجا درب جديد آستانة حسينيه است .
در اين لحظه از خواب بيدار شدم ولي همچنان از بيماري رنج مي بردم . تصميم گرفتم تنم را شستشو داده و به نشانه اي که در خواب داده بودند بروم . به کمک اعضاي خانواده استحمام کردم و به آنها گفتم : لطف کنيد و مرا به حسينيه ببريد . ساعت 2 بعد از نصف شب بود که به وسيله تاکسي تلفني به مقابل حسينيه اعظم آمديم . هنوز مدت زيادي به نماز صبح باقي بود ، لذا در حسينيه بسته بود . در را کوبيدم و خادم مسجد (حاجعلي که بعدها نام اورا دانستم) در را باز کرد و تذکر داد که حالا خيلي به وقت نماز مانده است . گفتم : هرچه مي خواهي به من بگو . من ميهمان حسينيه ام . من به اينجا پناهنده شدهام . خادم مسجد گفت : ما نوکر آقا هستيم و مخلص شما ميهمان امام حسين هم هستيم .
مرا در حاليکه بغل کرده بودند به داخل مسجد هدايت کردندو در وسط مسجد گذاشتند و درخواست کردم که مرا تنها گذارند و بروند من ماندم و حسينيه ، من ماندم و حسين . نمي دانستم چکار کنم فقط حسين را صدا مي کردم و درد دل مي کردم : مولا جان از همه جا رانده و وامانده ام و به در تو پناه آورده ام . حسين جان من براي اولين بار است که به ميهماني تو آمده ام ،
اي شهيد کربلا و اي مشکل گشاي دردمندان وساطت کن و از خدا بخواه تا مرا از اين درد جانسوز نجات دهد . من براي اولين بار است که به خانه ات آمده ام ، خيلي ها پيش از اين آمده و حاجتشان را گرفته اند ، من روسياه کوتاهي کرده ام . اي فرزند زهرا(س) از تو عذر مي خواهم ، تو را به جان مادرت دستم را بگير ...
همينطور که دعا و استغاثه مي کردم ناگهان متوجه شدم دارم راه مي روم ، پاهايم نيرو گرفته اند ،دور مسجد حرکت مي کنم ،از خوشحالي فرياد کشيدم.
خادم حسينيه گفت : چه خبر است ؟ چه مي گويي ؟
گفتم : من گرفتم ، حاجتم را گرفتم ، لطفا": در مسجد را باز کنيد تا من به منزل بروم . با همان لباس و دمپايي به طرف بازار رفتم هنوز وقت نماز صبح نشده بود که به منزل تلفن کردم . گفتند از مسجد بيرون نيا تا ما به دنبالت بياييم . گفتم : چه مي گوييدمن حاجتم را گرفتم وباپاي خودم به خيابان آمده ام .
اکنون سه سال از آن تاريخ مي گذرد هيچ نوع دارويي مصرف نمي کنم ، پزشکان با معاينات بسيار اعلام کرده اند ، هيچگونه علايم بيماري در مغزم وجود ندارد و شکر خدا که سلامتي خود را از امام حسين و درگاه حسينيه اعظم گرفته ام . و به همشهريان اعلام مي کنم که من حاجتم راگرفته ام ، آستان حسينيه بي پاسخ نيست .

  به عزاداري حسينيه اعظم   اينمراسم شكوهمند هر ساله از طريق شبكه‌هاي برون مرزي(جام جم) و رسانه‌هايملي، شبكه وب(اينترنت) به صورت مستقيم پخش شده و خيل عظيمي از ايرانيانمقيم خارج از كشور بدين گونه نظاره گر اين مراسم شكوهمند هستند. ایسنا: ميراث معنوي،موضوعي است كه از چندين سال پيش در بخش فرهنگي يونسكو براي حفاظت از ميراثفرهنگي معنوي تمام ملت‌ها، تعريف شده و از آن پس براي اين امر، برنامهريزي‌هاي لازم انجام مي‌شود.

يونسكودر كنوانسيون ميراث معنوي سال 2003، ميراث معنوي يا ميراث غيرملموس رارفتارها، شيوه‌ها، ارائه نمودها، دانش، مهارت‌ها و نيز وسايل، اشياء ومصنوعات دستي و فضاهاي فرهنگي مرتبط با آنها مي داند كه جوامع و گروه‌ها،آنها را به عنوان بخشي از ميراث فرهنگي خود مي‌شناسند. اين ميراث معنويغيرمادي از نسلي به نسل ديگر منتقل مي‌شود و به طور مداوم توسط گروه‌ها وجوامع در برابر محيط، طبيعت و تاريخ آنها، مجدداً خلق و آفريده مي‌شود.

آيين‌هايعزاداري ماه محرم همه ساله در سراسر ايران با شور و عشق خاص مردم بهاباعبدالله الحسين (ع) برگزار مي‌شود، اين دسته‌ها از ديرباز همواره درقالب هيات‌هاي مذهبي و راه اندازي دستجات و تكايا برگزار شده است.

درهمين راستا، مراسم عزاداري حسينيه اعظم زنجان كه در هشتمين روز ماه محرمدر زنجان برگزار مي‌شود، در تاريخ 15 دي‌ماه 87 با شماره ثبتي 10 به عنواندهمين مورد از ميراث معنوي ثبت شده در كشور و نخستين گونه از جنبه منحصربه فرد آيين‌هاي عزاداري در فهرست ميراث معنوي كشور به ثبت رسيد.

*ويژگيهاي مراسم حسينيه اعظم زنجان*

هرساله از اول تا سيزدهم محرم، مراسم عزاداري حسينيه در زنجان برگزار مي‌شودو مهمترين و با عظمت ترين روز برگزاري آن، هشتم محرم (شب تاسوعا) است، اينمراسم سال‌هاست شكوه و عظمت خاص خود را دارد و مي‌رود تا سال به سال باافزايش خيل عظيم عزاداران شركت كننده، به عنوان بزرگترين مجمع عاشقان امامحسين (ع) در جهان شناخته شود.

با اينكه زنجان از نظر وسعت شهربزرگی نیست؛ اما سال‌هاست كه در اين دسته عزاداري بيش از 200 هزار نفرشركت مي كنند، جذب گردشگر مذهبي، گوياي آن است كه مردم از اقصي نقاط كشورو حتي بسياري از كشورهاي خارجي براي شركت در اين حركت ميليوني به شهرزنجان مي‌آيند تا خود را در درياي خروشان عزاداران ابا عبدالله غرق كنند.

درطي اين چند روز مردم به سبب اعتقادات، كرامات و باورهاي قلبي خود قرباني ونذوراتي را به اين حسينيه اهدا مي‌كنند. از ديگر جنبه‌هاي حائز اهميت اينمراسم، تعداد ذبح قرباني است كه حسينيه اعظم زنجان را به عنوان دومينقربانگاه جهان اسلام بعد از منا در مكه(سالانه بيش از 7 هزار راس قرباني)و نخستين قربانگاه در جهان تشيع مبدل ساخته است.

حضور گسترده زناندر حاشيه اين مراسم از ديگر امور منحصر به فرد اين مراسم است البته درگذشته زنان تنها به عنوان تماشاگر در اين مراسم حضور مي‌يافتند، اما ازسال قبل زنان نيز توانستند به صورت يك دسته مجزا در پشت سر دسته حركت كنندكه اين امر، به عنوان الگوي زيبنده پرچمدار كربلا حضرت زينب، معنويت خاصيبه اين مراسم مي‌دهد.

تاريخي بودن مراسم حسينيه بر اساس تحقيقات بهعمل آمده ثابت شده است، به گونه‌اي كه برخي مورخين قدمت برگزاري اين مراسمرا حداقل از زمان قاجار مي‌دانند كه اين مراسم در حسينيه برگزار مي شدهاست.

جايگاه اعتقادي و مذهبي دين اسلام در اذهان عمومي، سادگي و بيپيرايگي انجام مراسم باعث شده كه اين رونق رو به افزايش مراسم، هر سالنسبت به سال قبل بيشتر شود.

اين مراسم شكوهمند هر ساله از طريقشبكه‌هاي برون مرزي(جام جم) و رسانه‌هاي ملي، شبكه وب(اينترنت) به صورتمستقيم پخش شده و خيل عظيمي از ايرانيان مقيم خارج از كشور بدين گونهنظاره گر اين مراسم شكوهمند هستند.

بهره‌برداري از نذورات اينمراسم در امور خيريه و عام المنفعه نيز در نوع خود بي نظير است؛ به طوريكه در آيين سوگواري هشتم ماه محرم سال گذشته، 11 هزار و 482 راس دام نذريتوسط عاشقان سالار شهيدان حضرت امام حسين (ع)، به هيات حسينيه اعظم زنجاناهدا شد. هم‌چنين 6384 راس گاو، شتر، گوسفند، بز و شترمرغ به صورت زندهتحويل و 1642 راس دام نيز شامل گاو، گوسفند و بز در مسير حركت دستهعزاداري قرباني و ذبح شد.

دوستداران اباعبدالله الحسين(ع) هم‌چنين بهاي 3456 راس گوسفند نذري را نيز به صورت نقدي تقديم هيات امناي حسينيه اعظم كردند.

*قدمت مسجد حسينيه*

همان‌طوركه تاريخ سنگ نوشته نشان مي‌دهد، اهالي محل، اين مسجد را در سال 1261 هجريتعمير كرده اند. سند مكتوب تاريخي ديگر كه متعلق به حمام قديمي معروف بهحمام كهنه كه نزديك حسينيه است و در تملك اين مسجد بوده و مدتها از طرفحسينيه به فردي بنام تورك علي اجاره داده شده بود، نشان مي‌دهد كه تاريخاحداث آن سال 1292 است.

البته گفته‌هاي شفاهي نيز به زمان‌هاي پيشاز اين سال‌ها (مطابق اسناد ذكر شده) اشاره دارد، به گونه‌اي كه مي‌گوينددر تاريخ 114 هجري قمري زنگ بزرگي به مسجد اهداء شده و اين زنگ تا چهل ياپنجاه سال پيش موجود بود كه بعد شكسته شده و از بين رفته است. همراه اينزنگ مقاديري وسايل ديگر مثل طبل و شيپور و چند قطعه شمشير و يك عدد كشكولهم بوده كه از آنها هم فعلاً اثري نيست. شايد در زمان رضاخان به علتتعطيلي مساجد، اين اشياء جمع آوري و احتمالاً به مركز فرهنگي و باستانيبرده‌اند و يا اصلاً معدوم كرده‌اند.

آن‌چه در اينجا قابل توجهاست، اين‌كه در سال 1322 هجري قمري حسينيه اعظم مدرسه و مسجد بوده است.زيرا اداره كل اوقاف در توضيحاتي در وقفنامه، آورده است كه متولي، منافعقريه مذكور را در وهله اول به تعميرات مدارس و مساجد اختصاص داده و تامينآب به مصرف برساند و نه عشر. ديگر را به حضرات طلاب محصلين ساكنين درحجرات هر مدرسه بپردازد؛ آن هم از قرار هر حجره سه نفر طلبه. در ضمن مشروطبه اينكه هر طلبه بيش از يك ماه در خارج مدرسه نماند و اگر بيرون رود وبرگردد، بايد لااقل دو ماه تمام در حجره خود مقيم باشد تا شهريه دريافتكند.

سومين سند مكتوب بيان‌گر آن است كه مسجد و مدرسه حسينيه، يكياز مساجد و مدارس قديمي زنجان بوده و در فتنه بابيه تخريب شده و در نيمهدوم قرن سيزدهم به علت خراب بودن مورد استفاده قرار نمي گرفته است كه سپسمردي به نام ميرزا عليا شرف خان خطيب لو مقتول به سال 1331 ه. ق با هزينهخود آن را تعمير و راه اندازي كرد، ولي مدرسه آن كه در فتنه بابيه تخريبشده بود، به حالت خرابه باقي ماند و سپس از بين رفت.

هم‌چنين برمبناي اشياء تاريخي(عَلَم فلزي) كه متعلق به تكيه حسينيه بوده، تاريخ ساختآن علم سال 1221 هجري قمري بوده كه در روي عَلَم حك شده است.

مدركشفاف‌تر كتيبه سنگي در ديوار حسينيه نصب شده، تاريخ 1261 هجري قمري رانشان مي‌دهد كه اين تاريخ مربوط به تعمير برخي از ديوارها و فضاي عموميحسينيه مي‌باشد؛ اين سند سنگ نوشته ايست كه در راهرو و مدخل ورودي مسجدحسينيه هم اكنون بر ديوار نصب شده و اشعار زير بر روي آن كنده كاري شدهاست:

بعد حمد خداي عز و جل/ كه كريم است و قادر و منان/ جمعي ازمومنين اهل محل/ همه در زهد بوذر و سلمان/ سيد و ميرشان محمد علي/ صاحبجاه و فر و عزت و شان/ در درياي پاك پيغمبر/ پور هم اسم موسي عمران/ مسجديخواستند بي مانند/ طرح از لطف حضرت يزدان/ چون به پايان رسيد اين مسجد/هاتفي سفت اين در غلطان/ حبذا مسجدي كه در منظر/ آمده رشك روضه رضوان/ سالتاريخ او طلب كردم/ روزي از صوفي خجسته بيان/ كلك بگرفت و ريخت از كلكش/بر ورق اين جواهر الوان/ بود از وجه پاك اين معبد/ طلعت مسجد الحرام عيان.

آقا RAHAVAR شما بچه زنجانی؟

با افتخار میگم بچه زنجانم اهل پایتخت شور حسینیم
کاش امروز میون اون جمعیت پور شور بودید یا حسین و یا ابالفضل میگفتید