ای که میلادت، نقطه عطف خلقت است! بر تو درود که عشق، خود را با نام تو تجلی داد و خلقت، بی وجود تو معنایی نداشت؛
ای بهترین خلق که پیامبران سلامت می کنند و تو را سید خویش می خوانند؛
ای آن که خدا از نور خویش، تو را آفرید و بر تو سلام داد و جهانی را در رکاب تو گذاشت تا معلوم شود که تاریخ انسان، چون تو نداشته و چون تو نمی آورد؛ و ای چراغ رها شده در پرواز! تو، عاشقانه سرود زندگی در گوش خلق زمزمه کردی؛ بر تو درود!
میلاد آینه مهربانی ها، خاتم پیامبران ، رحمت زمین و آسمان، بر پیروان یکتاپرستش مبارک باد!
میلاد پر برکت پیامبر مهربانی سرور کائنات حضرت محمد مصطفی (ص) صاحب مقام محمود در نزد پروردگار و همچنین امام صادق(ص) مبلغ مکتب عالمگیر و اصیل شیعه ی اثنی عشری بر شیفتگان مبارک و خجسته باد
هفدهم ربيع الاول، سالروز ولادت با سعادت فرخ لقاي عالم لاهوت، حضرت ختمي مرتبت (صلي الله عليه و آله) و بزرگ مذهب جعفري، حضرت امام (عليه السلام) باد.
[External Link Removed for Guests] [COLOR=#002060]اي بهار آفرينش! اي سبب خلقت! اي دستاويز هستي! مقدمت گلباران! اي آفتاب فروزان اديان الهي! اي آخرين فرستاده حق به سوي بشر! کعبه از آمدنت در شادي است و آسمان مکه همراز شب هاي تنهايي خود را يافته است. شيشه کفر شکسته و خبر آمدنت در گوش اديان و اعصار طنين انداخته است. مبارک اي پيام آور صلح و دوستي! اي تو که از حق آمدي و به حق برانگيخته شدي. آفتاب جهان فروز و عالم تاب توحيد هستي که برف ظلم را آب کرده و نويد بهار مي دهي! نامت بلند و دينت پاينده باد!
[External Link Removed for Guests]
ولادت بـاسـعـادت حضرت جعفر صادق علیه السلام در روز دوشنبه هفدهم ماه ربیع الا ول سـنـه هـشـتـاد و سـه واقـع شـده كـه مـوافـق اسـت بـا روز ولادت حـضـرت رسـول صـلى اللّه عـلیـه و آله و سـلم و آن روزى اسـت شـریف عظیم البركة كه پیوسته صـالحـین از آل محمّد علیهم السلام از قدیم الا یام بزرگ مى شمردند آن روز را و مراعات مـى كردند حرمت آن را. و در روزه اش فضل كبیر و ثواب عظیم وارد شده و مستحب است در آن روز صـدقـه و زیـارت مـشـاهـد مـشـرفـه و بـه جـا آوردن خـیـرات و مـسـرور نـمـودن اهل ایمان . اسـم مـبـارك آن حـضـرت ، جـعـفـر بـود و كـنـیت شریفش ، ابوعبداللّه و القاب آن حضرت : صابر و فاضل و طاهر و صادق بود و مشهورترین القاب آن جناب ، صادق است .
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif][FONT=times new roman,times] [FONT=Times New Roman,serif] [FONT=Times New Roman,serif] امام خمینی (ره ) : اگر بند بند استخوان هایمان را جدا سازند ، اگر سرمان را بالای دار برند ، اگر زنده زنده در شعله های آتش مان بسوزانند ، اگر زن و فرزندان و هستی مان را در جلوی دیدگان مان به اسارت و غارت برند ، هرگز امان نامه ی کفر و شرک را امضا نمی کنیم .
حسین(علیه السلام) در توصیف حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)چنین می « از دايى خود، هند بن ابى هاله تميمى ـ كه توصيف گر بود ـ درباره آراستگيهاى پيامبر صلىاللهعليهوآله پرسش كردم و گفتم: سخن گفتن او را براى من توصيف كن. او گفت: پيامبر صلىاللهعليهوآله ، پيوسته غمگين بود و هماره در انديشه، آسودگى نداشت و بدون نياز، سخن نمىگفت. طولانى بود، از آغاز تا پايان سخن، دهانش را كاملاً باز نمىكرد و سخنانى فراگير مىفرمود، كلامش، فصل بود كه در آن نه فزونى ديده مىشد و نه كاستى. خو بود و از خشكى و جسارت بركنار، نعمت را هر چند ناچيز، بزرگ مىداشت و چيزى از آن را نمىنكوهيد، تغيير ذائقه دهندگان را نه مىنكوهيد و نه مىستود، دنيا و آن چه در آن است، او را به چشم نمىآورد. چون چيزى مانع حق مىگشت، هيچ چيز ياراى خشم او را نداشت تا آن كه حق را يارى كند.او براى خود خشمگين نمىشد و براى خود چيرگى نمىخواست، هرگاه اشاره مىكرد. تمام كَفَش اشاره مىكرد و هرگاه شگفت زده مىشد، دست خود را مىگرداند و هرگاه سخن مىگفت، دست خود را به يكديگر مىپيوست و شست دست چپش را به گودى كف دست راستش مىزد و هرگاه خشمگين مىشد، رويش را بر مىگرداند و چهرهاش را بر مىتافت و هرگاه شاد مىشد ديدگان خود را مىهليد، بيشتر خنده او لبخند بود و هرگاه لبخند مىزد دندانهايش چونان دانههاى تگرگ خودنمايى مىكرد». [External Link Removed for Guests]
مـــــژده ایـــدل کــه مـهــیــن آیـت یــزدان آمــد مــشــعــل راه هـدا خـتــم رســـولان آمـد تـا زنـــده پـــرچـــم تــوحـیــد بـهـر بـــام و دری بـهـر نــابـودی اصــنـــام شــتــابـان آمــد مـسـلـمـیـن را بـده از قـول خــــداونـــد نــویـــد اشــرف خـلـق جـهـان نـیـر تــابـــان آمـد
با سلام خدمت تمام دوستان سنترالی. این ایام وقت خوبی هست برای دلجوی و طلب بخشش از دوستان و آشنایان پس جا داره از شما عزیزان در این روز های عزیز طلب بخشش کنم ،و اگر از من دلخوری دارید به بزرگی خودتون بندرو عف و حلال کنند با تشکر
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست/ هر کسی نغمه خود خواندو از صحنه رود صحنه پیوسته بجاست /خرم آن نغمه که بسپارند به یاد
صدای بال و پر جبرئیل می آید شب است و ماه به آغوش ایل می آید لب کویر پس از این ترک نخواهد خورد که ساقی از طرف سلسبیل می آید لباس خاطره را از حریر عشق بدوز حلیمه! نزد تو فردی اصیل می آید نگاه آمنه از این به بعد می خندد چرا که معجزه ای بی بدیل می آید میلاد [COLOR=#0070c0]پیامبر رحمت (ص)، تاج آفرینش بر شما خجسته
میلاد جامع علم و عمل و عبادت ، پرچم دار شاهراه ولایت علوى، [COLOR=#0070c0]حضرت امام جعفر صادق علیه السلام گرامى
ِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (سوره مبارکه [SIZE=150] آیه شریفه 56) خدا و فرشتگان بر پيامبر صلوات مي فرستند . اي كساني كه ايمان آورده ايد شما هم بر او صلوات بفرستيد و تسليم فرمان او باشيد
ماه فروماند از جمال محمد سرو نباشد به اعتدال محمد قدر فلک را کمال و منزلتی نیست در نظر قدر با کمال محمد وعدهی دیدار هر کسی به قیامت لیلهی اسری شب وصال محمد آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی آمده مجموع در ظلال محمد عرصهی گیتی مجال همت او نیست روز قیامت نگر مجال محمد وآنهمه پیرایه بسته جنت فردوس بو که قبولش کند بلال محمد همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد تا بدهد بوسه بر نعال محمد شمس و قمر در زمین حشر نتابند نور نتابد مگر از جمال محمد شاید اگر آفتاب و ماه نتابند پیش دو ابروی چون هلال محمد چشم مرا تا به خواب دید جمالش خواب نمیگیرد از خیال محمد سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی عشق محمد بس است و آل محمد
که ارتش ایران درجنگ کرد حماسه نبود معجزه بود یاسرعرفات