در هفته‌های گذشته طرفداران حمله به ایران بار‌ها و بار‌ها با نقد‌های شدید مخالفان جنگ علیه ایران و سیاستهای خشونت آمیز و جنگ طلبانه آمریکا و متحدانش مواجه شده‌اند از جمله این نقد‌ها، نوشته پروفسور دانشگاه هاروارد «استفان والت» و دو روزنامه نگار برجسته بریتانیایی و آمریکایی است.
به گزارش مشرق به نقل از فردا، «شروود راس» روزنامه نگار «شیکاگو دیلی نیوز» در تازه‌ترین مقاله خود اشاره دارد بر اینکه این روز‌ها طرفداران حمله به ایران از استاد دانشگاه گرفته تا افرادی نظیر «جورج پانتا» وزیر دفاع آمریکا، تحلیلهای سطحی زیادی در جهت به راه اندازی به قول خودشان یک «جنگ پیشگیرانه» علیه ایران ارائه می‌دهند که البته مخالفان جدی جنگ هم اینان را بی‌پاسخ نمی‌گذارند. «استفان والت» استاد دانشگاه هاروارد و «سیموس می‌لن» روزنامه نگار برجسته گاردین و «پاتریک بوچانان» روزنامه نگار آمریکایی مخالفان جدی جنگ هستند که سعی کرده‌اند در هفته‌های گذشته یاوه گویی‌های کوبندگان بر طبل جنگ را بی‌پاسخ نگذارند.

در هفته‌های گذشته طرفداران حمله به ایران بار‌ها و بار‌ها با نقد‌های شدید مخالفان جنگ علیه ایران و سیاستهای خشونت آمیز و جنگ طلبانه آمریکا و متحدانش مواجه شده‌اند از جمله این نقد‌ها، نوشته پروفسور دانشگاه هاروارد «استفان والت» و دو روزنامه نگار برجسته بریتانیایی و آمریکایی است که خلاصه‌ای از آن در زیر می‌آید.
پروفسور «استفان والت» استاد دانشگاه هاروارد نقد کوبنده‌ای بر مقاله منتشر شده از «متئو کروئینگ» در نشریه «امور خارجه» با عنوان «زمان حمله به ایران» نوشته است. عنوان مقاله استفان والت چنین است: «چرا حمله به ایران بد‌ترین گزینه است». کروئینگ دانشیار «دانشگاه جورج تاون» در مقاله خود چنین نوشته است:

«این واقعیت را باید بپذیریم که حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران، جهان را از خطری که ایران برای آن‌ها بالقوه دارد نجات می‌دهد و برای مدت طولانی امنیت ملی ایالات متحده را بهبود می‌بخشد».

استفان والت در پاسخ به وی می‌نویسد «کروئینگ یک مقاله بسیار ضعیف در دفاع از حمله به ایران نوشته است و به مساله حمله به ایران به صورت یا همه یا هیچ چیز نگاه کرده است یعنی اگر آمریکا به ایران حمله کند همه چیز خوب خواهد بود و آمریکا غرق در امنیت خواهد شد و اگر آمریکا به ایران حمله نکند همه چیز از دست خواهد رفت. وی یک تحلیلگر منصف نیست، به طور خلاصه او فکر می‌کند هر جنگی که به راه می‌افتد بالافاصله به اهداف از پیش تعیین شده خود خواهد رسید.

کروئینگ آشکارا از آمریکا می‌خواهد اقدام به یک جنگ پیشگیرانه علیه ایران کند و حتی منتظر مجوز شورای امنیت نباشد. از نظر وی به دلیل اینکه پایان این جنگ نتیجه مطلوب به ارمغان خواهد آورد این حمله پیشگیرانه هیچ جای اشکالی باقی نخواهد گذاشت. همه این یاوه‌های سطح پایین بدون توجه به این نکته است که روشن نشده ایران به راستی در حال توسعه سلاح هسته‌ای هست یا خیر و یا اینکه ایران حتی برای یکبار هم شده به آمریکا و یا متحدان وی حمله نکرده است.

به علاوه وی در مقام یک استاد دانشگاه عملا کشور خود را به نقض قوانین بین الملل تشویق می‌کند و با آرامش خاطر از جنگ دفاع می‌کند در حالیکه این جنگ ناگزیر می‌تواند تعداد قابل توجهی شهروندان غیر نظامی را از بین ببرد. به نظر می‌رسدکروئینگ هیچ عذاب وجدانی از کشتار مردم بی‌گناه و بی‌دفاع ندارد».

در هفتمین روز ماه دسامبر «سیموس می‌لن» روزنامه نگار روزنامه گاردین نیز می‌نویسد: «در ۲۰۰ سال گذشته ایران به هیچ کشوری حمله نکرده است این درحالی است که اسرائیل و آمریکا فقط در دهه گذشته به ده‌ها کشور و سرزمین حمله کرده اند» می‌لن ادامه می‌دهد «بریتانیا نیز در تمامی این سال‌ها بهره خود را از ایران چه در هنگام اشغال ایران به بهانه جنگ جهانی دوم و چه در سرنگون کردن دولت ملی مصدق برده است. پس واقعا چه کسی باید تهدید جدی برای امنیت دنیا تلقی شود؟»

می‌لن در ادامه می‌نویسد «برای ماههاست که شواهد نشان می‌دهد که اسرائیل و آمریکا با پشتیبانی بریتانیا و فرانسه عملیاتهای مخفی‌ای را علیه ایران آغاز کرده‌اند از حمایت گروههای مسلح برای ترور دانشمندان ایرانی گرفته تا خرابکاری‌های سایبری همچون استاکس نت و غیره».

«از نقش بریتانیا هم در اینجا نباید غافل شد چرا که بریتانیا نیز حمایت‌های هوایی و دریایی خود را از هرگونه عملیات علیه ایران را اعلام کرده است. بریتانیا دقیقا‌‌ همان نقش تحریک آمیز ۸ سال پیش خود را که در ‌‌نهایت موجب حمله به عراق شد را ایفامی کند.

این پذیرش همکاری و پشتیبانی بریتانیا از انگلیس نباید خیلی جای شگفتی و تعجب داشته باشد. آمریکا و بریتانیا به طور جدایی ناپذیری به هم گره خورده‌اند و در صدد تامین‌‌ همان هدفهای قدیمی بریتانیای استعمارگر هستند. فقط یک تفاوت سطحی رخ داده است پایتخت امپریالیسم از لندن به واشنگتن انتقال پیدا کرده است. در واقع تمامی عملیاتهای مشترک نظامی آن‌ها برای پیشیرد اهداف مشترک نفتی آن‌ها است که البته معلوم نیست تا چه زمانی این دو در کنار هم به شراکت خود ادامه خواهند داد».

خبرنگار آمریکایی «پاتریک بوچانان» نیز در ۲۲ دسامبر با اشاره به صحبتهای اخیر «لئون پانتا» در مصاحبه با CBS که گفته است که «اگر ما هوش ایرانی‌ها را در پیشبرد و تولید سلاحهای هسته‌ای داشتیم اکنون می‌توانستیم تمامی گام‌های اساسی برای مقابله با ایران را برداریم» می‌نویسد: «پانتا در حال ایجاد شبح جنگ پیشگیرانه بر فراز ایران است و این در حالی است که «جورج لیتل» سخنگوی پنتاگون اعلام کرده است «ما هیچ نشانه‌ای که حاکی از این باشد که ایران در حال ساخت و یا تصمیم گرفتن برای ساخت سلاحهای هسته‌ای است نیافتیم». نکته اصلی اینجاست که در سال ۲۰۰۷، ۱۶ سازمان ایالات متحده از جمله سازمان سیا و آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا و دیگر سازمانهای جاسوسی گزارش دادند که هیچ مدرکی دال بر ساخت و توسعه سلاح هسته‌ای در ایران نیافته‌اند.

دوستان گرامی !

لطفا : با فرض درگیر شدن غرب با ایران ، وضعیت چند روز بعد از درگیری را از جنبه نظامی-سیاسی-اجتماعی-اقتصادی دو طرف تشریح فرمایید.(سناریوهای فرضی و متصور)

2 روز اول درگیری فرضی
7 روز بعد از درگیری فرضی
15 روز ....
30 روز ....
60 روز ....
6 ماه بعد از درگیری فرضی با آمریکا یا اسرائیل
یا با آمریکا + اسرائیل + متحدان
............................................