محمد جان.
در مورد فلاش حرف شما صحیح است اما شاید دلیل اصلی برای جلوگیری از انجام چنین کاری کوری موقت خلبان در اثر شدت نور ایجاد شده است هرچند در مورد پرواز شب معمولا جزء لحظه فرود در سایر موارد از سیستم های ناوبری و آلات دقیق جنگنده استفاده می شود تا از اتفاقاتی از جمله Vertigo شدن یا اشتباه گرفتن آسمان و زمین (یا دریا) جلوگیری شود.
اما در مورد تصویر...
به نظر من با فلاش کار چندان طبیعی نمی شود , اما روش دیگر که کار طبیعی شود چیست؟
دوربین را در حالت تنظیم F یا دیافراگم قرار داده , دیافراگم را تا بیشترین حد ممکن باز می کنیم , ISO را در بالاترین حد ممکن قرار داده(High) وچند استپ مثبت هم می دهیم , حالا هرچه ISO دوربین بالاتر باشد سرعت بیشتری هم به ما خواهد داد , با شروع حرکت سوژه که بالا هم هست دوربین را بر روی سه پایه(یکی از اصول پایه ای عکاسی در شب و بدون فلاش استفاده از سه پایه جهت جلوگیری از تاثیر لرزش دست در سرعت های پایین دوربین است و البته اگر ریموتی هم باشد که تماس دست را با دوربین بی نیاز سازد بهتر می شود) و همزمان با جنگنده حرکت داده , تصویر به صورت پنینگ در آمده , پشت سوژه کاملا تار خواهد شد اما افتربرنر هواپیما یا پس سوز آن به طور واضح و زیبا ثبت می شود هرچند خود جنگنده بر اساس میزان نور موجود ممکن است چندان روشن نباشد(جزء نقاط نورانی هواپیما)
حال هرچه این تصویر در فاصله کمتری از غروب یا طلوع ( که روشنایی وجود دارد) یا ISO بالاتری گرفته شود خود جنگنده نیز روشن و واضح خواهد شد.
خودم این روش رو پارسال به راهنمایی دوستان امتحان کردم و نتیجه کار هم خوب شد , البته اگر تجربه بیشتری داشتم قطعا بهتر در می آمد.
خوش باشید.
