نانو تکنولوژي

[SadafG]

 بادوام كردن دندان‌هاي حساس بااستفاده از نانو ذرات طلا 

بر اساس تحقيقات دانشمندان تايواني، قراردادن نانو ذرات طلا بر روي سطح يك دندان حساس و سپس تثبيت آنها با استفاده از يك ليزر، مي‌تواند دوام دندان حساس را براي مدت طولاني افزايش دهد.


ماهنامه فناوري نانو در گزارشي اعلام كرد، اين روش كه محققان "دانشگاه ملي چونگ - چنگ" و "بيمارستان عمومي بودهيست دالين تزوچي" آن را ابداع كرده‌اند آماده است تا بر روي دندان‌هاي اصلي در يك دوره كوتاه ‪ ۱۲‬تا ‪۲۴‬ ماهه آزمايش شود.

در اين گزارش آمده است، ظاهرا دندان‌هاي حساس شامل تعداد زيادي لوله‌هاي رابط داخلي كوچك هستند كه به سيال اجازه مي‌دهند از بين دندان ها عبور كند.
عبور سيال باعث سايش مكانيكي انتهاي عصب‌ها در فصل مشترك ميان عاج دندان و گوشت مي‌شود.
طبق اين گزارش كه در فصلنامه فناوري نانو منتشر شده است، اين گروه تحقيقاتي براي درمان اين شرايط به سادگي اين سوراخ‌هاي ريز را با نانو ذرات طلايي كه قطر آنها ‪ ۳۰‬نانو متر بود ، پر كردند.
برش‌هاي عمودي از يك سطح آزمايش تهيه شده از يك دندان انسان ، نشان دادند كه نانوذرات طلاي اين گروه تحقيقاتي تا عمق حدود دو ميكرومتر نفوذ كرده‌اند.

منبع : سلامت نیوز

[Sardar]

دانشمندان ژاپني مي‌گويند از تكنولوژي برش ذرات در توليد يك كاسه اليافي بسيار كوچك كه تنها به وسيله ميكروسكوپ قابل مشاهده است، استفاده كرده‌اند.



به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ماسايوكي ناسائو، استاد مهندسي مكانيك دانشگاه توكيو و دانشجويانش ماده‌اي از جنس كربن را در ساخت يك كاسه حاوي رشته به قطر يك 25 هزارم اينچ با هدف گسترش تكنولوژي نانوتيوب به كار برده اند.


نانولوله‌ها قطعات لوله‌اي شكلي از جنس كربن هستند كه قطر آنها حدود يك ده هزارم ضخامت تار موي انسان است.


نانولوله‌هاي كربني به دليل داشتن ويژگي‌هاي فيزيكي خاص به منظور كاربردهاي بيشتر در الكترونيك و پزشكي مورد بررسي قرار گرفته‌اند.


اين تارهاي بسيار نازك و ميكروسكوپي از فولاد مقاومترند.


ناكائو همچنين مي‌گويد: آنها توانسته‌اند اين كاسه رامن يا ظرف خوراك مخصوص ژاپنيها را با زحمت بسيار از رشته‌هاي نانولوله بسازند.


كاسه رامن شامل رشته‌هاي ميكروسكوپي به طول دو 12 هزار و پانصدم اينچ و صخامت يك 25 ميليونيم اينچ است.


ناكائو معتقد است اين كوچك ترين كاسه رامن در جهان با رشته‌هاي نانوست كه البته قابل خوردن نيست!


به گفته وي، سخت‌ترين قسمت در اين دستاورد جالب و سرگرم كننده، نگهداشتن رشته‌ها در كاسه بوده است.


ارسال : محمد ميرزايي

hupaa

[Sardar]

پژوهشگران سوئدي مدعي ساخت نوعي ابركاغذ شده‌اند كه به گفته خودشان از چدن محكم‌تر است.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، لارس برگلونه، پژوهشگر انستيتو فن‌آوري سلطنتي سوئد در استكهلم در اين زمينه گفت كه اين نانوكاغذ ابداعي وي براي محكم‌تر كردن كاغذ‌هاي معمولي، توليد نوارهاي چسبنده فوق‌العاده محكم و يا كمك به توليد جايگزين‌هاي مصنوعي محكم براي بافت‌هاي بيولوژيك قابل استفاده خواهد بود.


وي افزود كه براي توليد اين نانوكاغذ بسيار قدرتمند از سلولز - ماده موجود در كاغذ معمولي - استفاده مي‌كند.


برگلونه در گفت‌وگو با مجله نيوساينتيست در اين خصوص اظهار داشت: نانو رشته‌هاي سلولزي، نيروي قدرتمند اصلي در تمام ساختارهاي گياهي هستند و ويژگي‌هاي آنها ابعاد نانومتري، قدرت و استحكام بسيار زياد است.


وي متذكر شد كه او و دستيارانش فرآيند آرامتري را ابداع كرده‌اند كه مانع از نابود شدن قدرت سلولز مي‌شود كه اين امر ناشي از فرآيندهاي مكانيكي استفاده شده براي خارج كردن رشته‌ها از چوب و ساختن كاغذ از آنها است.


وي در تشريح دستاورد خود اظهار داشت: روش جديد شامل شكستن خمير چوب با آنزيم‌ها و سپس تكه تكه كردن آن با استفاده از يك همزن مكانيكي است. نيروهاي شكست توليد شده باعث مي شود كه سلولز به آرامي به قطعات رشته‌اي خود تجزيه شود و نتيجه پاياني اين است كه رشته‌هاي سالم سلولز در آب غوطه‌ور مي‌شوند.


برگلونه در ادامه گفت: همزمان با كشيدن آب، رشته‌ها به هم ملحق شده و شبكه‌اي را با پيوندهاي هيدروژني تشكيل مي‌دهند كه صفحات مسطحي از نانو كاغذ را تشكيل مي‌دهد.


پژوهشگران با انجام آزمايش‌هاي مكانيكي روي اين نانوكاغذ‌ها دريافته‌اند كه استحكام اين بافت 214 مگا پاسكال است در حالي كه استحكام بافتي چدن تنها 130 مگاپاسكال است.

[yasermym]

 رسانايي کامپوزيت‌هاي پليمري نانولوله‌اي 
يکي از کاربرد‌هاي مستقيم نانولوله‌هاي کربني (CNT) افزودن آن به پليمر‌ها براي ايجاد پلاستيک‌هاي رسانا مي‌باشد. غلظت نسبتاً کم CNT مي‌تواند رسانايي الکتريکي پليمر را به صورت قابل ملاحظه‌اي تغيير دهد به‌طوريکه آنرا از عايق الکتريسته به رساناي الکتريسته تبديل نمايد. هم‌اکنون محققان مؤسسة ملي استاندارد و فناوري (NIST) رسانايي کامپوزيت نانولوله‌هاي کربني-پلي پروپيلن را مورد بررسي قرار داده‌اند.

اندازه گيري‌هاي جديدي که توسط اين دانشمندان انجام شده، اطلاعات جديدي را در اختيار قرار داده است. براي غلظت مشخصي از نانولوله‌هاي کربني، با تغيير شرايط فرآيند، خواص الکتريکي کامپوزيت مي‌تواند به سادگي و بر حسب سرعت جريان پليمر از رسانا تا نارسانا تغيير نمايد.

نانولوله‌هاي کربني براي استفاده در کاربردهاي مختلف به صورت دقيق مورد بررسي قرار گرفته‌اند. در مطالعات NIST رابطة رسانايي و خواص الکتريکي مخلوط‌هاي مختلف با تغيير جريان بررسي شده و اثر توقف جريان بر اين خواص نشان داده شده است. اين تغيير خواص با فرآيند طراحي مواد ارتباط داشته و ليست بلندي از کاربرد‌هاي بالقوة پلاستيک‌هاي رسانا را تشکيل مي‌دهد. اين ليست شامل الکترودهاي شفاف، آنتن‌ها، بسته‌بندي وسايل الکترونيک، حسگرها، رنگ اتومبيل، لولة سوخت با خاصيت ضد الکتريسيتة ساکن و اجزاي هواپيما مي‌شود.

پژوهشگران NIST يک دستگاه استاندارد، يک جريان‌سنج برشي که بطور نرمال براي اندازه‌گيري ويسکوزيته استفاده مي‌شود، را براي اندازه‌گيري همزمان خواص دي‌الکتريکي و رسانايي تقويت کردند. آنها با استفاده از اين طيف‌سنج دي‌الکتريک- جريان دريافتند که رسانايي اين نانوکامپوزيت به صورت قابل ملاحظه اي با افزايش شدت جريان عبور پليمر کاهش مي‌يابد به طوري که خواص محصول از رسانا به نارسانا تغيير مي‌نمايد.

حساسيت بسيار بالاي رسانايي (و نيز ساير خواص) به جريان، عموماً به يك غلظت CNT ويژه كه در آن اولين شبكه CNT درهم‌نفوذكننده تشكيل مي‌شود، نزديک است. جالب اينکه زمانيکه جريان قطع مي‌شود رسانايي نانوکامپوزيت نيز به ميزان اوليه باز مي‌گردد.

بر اساس اين اندازه‌گيري‌ها، گروه تحقيقاتي NIST مدلي تئوري که مي‌تواند اين اثرات را پيش‌بيني نمايد، را پيشنهاد کرده‌اند. اين مدل به صورت کمي ميزان تغيير خواص از رسانا به عايق را پيش‌بيني مي‌نمايد و براي بهينه‌سازي و کنترل خواص اين کامپوزيت‌هاي نانولوله‌اي جديد مفيد است.

نتايج اين تحقيقات در مجلة Physical Review B منتشر شده است.

[yasermym]

 استفاده از ايده ماكاروني در حال افتادن جهت ساخت نانو لوله‌هاي خود سامان مارپيچ 
محققان مركز تحقيقات و ايزمن اين فرضيه را ارائه كردند كه بصورت دو مرحله اي نانولوله‌هايي به شكل مارپيچ مي توان ايجاد كرد. اول نانولوله‌ها بر روي يك سطح بصورت ايستاده رشد مي كنند و در مرحله بعد بر روي سطح نوسان دار جذب مي شوند.

بعد از طرح ريزي اين ايده، آن ها كاتاليست را بر روي نوارهايي از اكسيد سيليكون بي شكل قرار دادند. آن ها توانستند هزاران نانو لوله مارپيچ بسازند و در ادامه به مطالعه ساخت ويژگيهاي آن ها پرداختند. اين نوارهاي مارپيچ از نانو لوله‌هاي كربني تك ديواره با حداقل آسيب وارده مي باشند و به نظر مي رسد كه همان خواص الكتريكي نانو لوله هاي كربني معمولي را دارا مي باشند. از اين رو محققان انتظار دارند كه بسته به قطر و كايراليته خواص فلزي يا نيمه هادي داشته باشند. مطالعات اين افراد نشان داد كه قطر و كايراليته در طول اين مارپيچ ها كه طولي بيش از يك ميليمتر دارند ثابت مي باشد.

به گفته محققان اشكال مارپيچ خواص ژئومتريك بسيار جالبي دارند. آن ها با يك رشته مي‌توانند محدوده خاصي را بپوشانند. اين شكل در بسياري از ابزارهاي مفيدي كه در طي روز به‌كار مي‌روند همچون ابزارهاي سرمايشي ، نوري و آبياري ديده ميشود.

محققان اميدوارند كه نانو ابزارهايي بسازند كه از شكل مارپيچ با كاربردهايي مشابه اما در اندازه‌هاي مينياتوري بهره ببرند.

[External Link Removed for Guests]

[Sardar]

محققان دانشگاه آريزونا با توسعه نانوموتورهاي موجود، موفق شدند نانوموتورهايي توليد كنند كه ده‌ها بار قوي تر از موتورهاي فعلي است.
به گزارش روز چهارشنبه پايگاه اينترنتي فناوري نانو، نانوموتورهاي فعلي كه به آنها نانوموتورهاي كاتاليتيك هم گفته مي‌شود ، از نانوسيم‌هاي پلاتينيوم و طلا ساخته شده‌اند و نيروي محركه آنها از هيدروژن پروكسيد تامين مي‌شود.

بازده موتورهاي موجود نسبتا پايين است و سرعت آنها حدود ‪ ۱۰‬ميكرومتر در هر ثانيه است ، اما محققان با وارد كردن نانو لوله در پلاتينيوم سرعت را ‪ ۶۰‬ميكرومتر بر ثانيه، سپس با جايگزيني هيدرازين(نوعي سوخت موشك) به جاي هيدروژن پراكسيد، توانستند سرعت اين موتورها را تا ‪ ۹۴‬الي‪ ۲۰۰‬ميكرومتر در هر ثانيه بالا ببرند.

دانشمندان معتقدند كه اين ابتكار،سيستم نقل و انتقال در مقياس نانو را متحول خواهد كرد.

منبع خبر : ایرنا

[yasermym]

 بهره‌گيري از عبور غير عادي نور در نانو‌اپتيک 
نوري که از يک لايه‌ي فلزي سوراخدار (که قطر سوراخ‌ها کوچکتر از طول موج نور است) عبور مي‌کند، رفتار غير عادي از خود نشان مي‌دهد. ميزان نور عبوري بسيار بيشتر از مقدار مورد انتظار براي چنين سوراخ‌هاي کوچکي مي‌باشد. تاکنون دليل اين پديده ناشناخته مانده بود، اما به تازگي فيزيکدانان فرانسوي آن را توجيه کرده‌اند. نتايج حاصله، که نظريه‌هاي کنوني را به چالش مي‌کشد، مي‌تواند براي طراحي ابزارهاي نانو‌اپتيک جديد سودمند باشد.

فيليپ لالان و همکارنش از موسسه d'Optique in Palaiseau اعلام کرده‌اند که پولاريتون‌هاي پلاسمونِ سطحي (surface plasmon polaritons or SPPs) به همراه امواج شبه‌استوانه‌اي، باعث ايجاد پديده مذکور مي‌گردند. تاکنون محققان اعتقاد داشتند که SPPها به عبور نور از ميان سوراخ‌هاي مذکور کمک مي‌کنند، اما دليل قانع کننده‌اي براي اين امر نداشتند. از طرف ديگر، عبور غير عادي نور (EOT) در طول موج‌هاي بزرگتر که اثبات وجود SPPها بسيار دشوار بود، نيز مشاهده مي‌شد.

هم‌اکنون، لالان و همکارانش به اين نتيجه رسيده‌اند که امواج شبه استوانه‌اي نيز بايد در EOT نقش مهمي ايفا نمايند. آنها نشان داده‌اند که همانند SPPها، امواج استوانه‌اي نيز، در فرکانس‌هاي نوري، در ايجاد EOT موثرند (هم در طول موج‌هاي کوچک و هم بزرگ). فيزيکدانان مذکور در تحليل خود، به جاي استفاده از روش کلاسيکي «بسط مدي» که از دهه ۱۹۶۰ مورد استفاده قرار مي‌گيرد، رخداد‌هاي پراکندگي‌ِ SPPاي که در رديفي از حفره‌هاي دوبعدي رخ مي‌دهند را بررسي کردند.

لالان در اين زمينه مي‌گويد: «ما اين رخداد‌هاي پايه‌اي را در يک مدلِ SPP از نوعِ «مدِ جفت‌شده» با يکديگر ادغام کرديم تا يک عبور نور در دو بعد را تحليل کنيم و از طريق مقايسه پيش بيني‌هاي مدل SPP با نتايج محاسباتي، توانستيم نشان دهيم که در ايجاد EOT، سهم SPP و همچنين ساير امواج چه مقدار است.»

نتايج حاصله به دانشمندان در شناختِ بيشترِ EOT، به ويژه شناختِ رفتار تشديدي نور روي سطوح فلزي با فواصل کوچکتر از طول موج، کمک شاياني خواهد کرد. لالان در اين باره گفت: «اين کشف، اهميت ساير امواج (به غير از SPPها) را در بسياري از پديده‌هاي نوري، روشن مي‌سازد»

هم‌اکنون محققان مذکور اميدوارند تا نتايج نظري خود را با انجام آزمايشات يک‌بعدي (زنجيره‌هايي از حفره‌هاي يک‌بعدي) ارزشيابي کنند. همچنين، آنها تمايل دارند تا از نتايج به دست آمده در طراحي متاموادِ متالو-دي‌الکتريک براي ابزار‌هاي نانو‌اپتيکي جديد، بهره بگيرند.

[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]

[yasermym]

 ساخت کاتاليست بسيار فعال براي پيل‌هاي سوختي پربازده توسط شرکتِ هيتاچي ماکسل 
شرکت هيتاچي ماکسل اعلام کرد که يک کاتاليست جديد ساخته است که در واکنش‌هاي اکسيژن-کاهش در کاتدِ يک پيل سوختي داراي الکتروليتِ پوليمري (PEFC) مورد استفاده قرار مي‌گيرد. کاتاليست جديد، نانوذره طلا-پلاتين (AuPt) با ابعاد ۲ تا ۳ نانومتر است و قادر است تا جريانِ اکسيژن-کاهش بر واحد سطح را نسبت به کاتاليست‌هاي پلاتيني تجاري، تقريباً 4.8 برابر، بيشتر کند.

PEFCها از منابعِ نوظهورِ انرژي پاک براي استفاده در اتومبيل‌ها، منازل و ابزارهاي همراه مي‌باشند. در اين سلول‌ها، معمولاً از پلاتين به عنوان کاتاليست براي واکنش اکسيژن-کاهش استفاده مي‌شود، اما پلاتين فلز بسيار گراني است و به همين دليل براي کاهش قيمتِ PEFCها بايد ميزان پلاتين مورد استفاده را حداقل کرد. در چنين شرايطي، ارتقاي اثر کاتاليستي پيل يکي از موضوعات تحقيقاتي مهم مي‌باشد.

يکي از روش‌هاي ارتقاي فعاليت کاتاليستي، افزايش مساحت سطحي کاتاليست از طريق کوچکتر کردن اندازه ذره است. همچنين گفته شده است که اضافه نمودن فلزات پايه مانند آهن، کبالت و نيکل به پلاتين، سرعت واکنش اکسيژن-کاهش را بهبود مي‌دهد اما چنين فلزاتي به آساني در محيط اسيدي يک PEFC که محل فعاليت کاتاليست است، حل مي‌شوند.

به تازگي شرکت ماکسل با ساخت يک کاتاليستِ طلا-پلاتين جديد که در محيط اسيدي پايدار است، اين مشکل را حل کرده است. به دليل نقطه ذوب نسبتاً پايين، ساخت ذرات طلايي با ابعاد کوچکتر از ۵ نانومتر دشوار است اما شرکت ماکسل با به کارگيري يک فناوري نانويي که اختصاص به اين شرکت دارد موفق شده است يک ساختار بسيار فعال توليد کند که در آن طلا و پلاتين کاملاً با يکديگر ترکيب نمي‌شوند. اين شرکت توانست با استفاده از اسيد سيتريک به عنوان يک عامل کاهنده، ذرات کاتاليستي AuPt را با ابعاد ۲ تا ۳ نانومتر در دماي ۳۷۳ درجه کلوين توليد کند. انتظار مي‌رود که اين ساختار علاوه بر افزايش جريانِ اکسيژن-کاهش، شدت واکنش اکسيژن-کاهش را نيز ارتقا دهد.

شرکت ماکسل فناوري جديد خود را در صد و يکمين کنفرانس کاتاليز که در ۲۹ مارس در Tower Hall Funabori (توکيو) برگزار شد، ارايه نمود. اين فناوري گامي بزرگ به سمت ساخت پيل‌هاي سوختي مورد استفاده براي کاربردهاي داراي جريان بالا مانند اتومبيل‌ها و منازل مي‌باشد. در آينده، شرکت ماکسل تحقيقاتِ فناوري نانوي خود را به کاربردهاي عملي سلول‌هاي سوختي داراي الکتروليت پوليمري و متانولِ مستقيم (direct-methanol) متمرکز خواهد نمود.

[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]

[yasermym]

 ساخت پشم و ابريشم خودتميزکننده با فناوري‌نانو  
در نتيجة تحقيقات پژوهشگران استراليايي و چيني، بزودي جوراب‌هاي پشمي، لباس‌ها و دستمال‌هاي ابريشمي اين قابليت را پيدا مي‌کنند که در اثر تابش نور خورشيد خودبه‌خود تميز شده و چين و چروک و بوي آنها برطرف گردد.

راز اين مطلب اينست که پوششي از نانوذرات که پيش از اين براي پاک نگه‌داشتن پنجره‌ها استفاده مي‌شد، مي‌تواند براي ايجاد خاصيت "خودتميزکنندگي" در منسوجات پشمي و ابريشمي نيز مورد استفاده واقع شود.

پشم و ابريشم که از پروتئين‌هاي طبيعي به نام کراتين تشکيل شده‌اند، از با ارزشترين و پرمصرف‌ترين مواد اولية صنايع پوشاک مي‌باشد. اما تميز نگه‌داشتن آنها مشکل است و به راحتي توسط مواد شوينده رايج تخريب مي‌شوند.

دکتر واليد دائود از دانشگاه موناش، واقع در ويکترويا در استراليا، و همکارانش، منسوجاتي از پشم را با و بدون يک پوشش نانوذه‌اي تهيه کرده‌اند. اين نانوذرات از فاز آناتاز دي‌اکسيد تيتانيوم و با ابعادي در حدود پنج نانومتر مي‌باشند. در حال حاضر از دي‌اکسيد تيتانيوم براي تخريب و از بين بردن آلودگي‌ها در اثر تابش نور خورشيد استفاده مي‌شود.

دکتر دائود مي‌گويد: "در اين فناوري خودتميزکنندگي که ما مورد استفاده قرار داده‌ايم، از نانوکاتاليست‌هاي نوري دي‌اکسيد تيتانيوم که در اثر نور فعال شده و آلودگي، لکه، ميکروب‌هاي خطرناک، و مانند اينها را نابود مي‌کنند، استفاده شده‌است."

اين پوشش غيرسمي، بنا به گفتة اين پژوهشگران مي‌تواند به‌طور پايدار و دائم به الياف متصل شود، بدون اينکه بافت يا حالت آنرا تغيير دهد، به‌طوريکه احساسي که در لمس پارچة ابريشمي به‌وجود مي‌آيد؛ همچنان وجود خواهد داشت.

دکتر دائود مي‌گويد نکتة جالب اين پژوهش اينست که روشي را براي متصل کردن کراتين به دي‌اکسيد تيتانيوم ايجاد نموده‌است. "اتصال مواد سراميکي معدني به بعضي از الياف آلي مانند الياف پروتئيني کراتيني مثل چوب، ابريشم، کنف و تار عنکبوت يک چالش باقي‌مانده‌ بود."

اين گروه پس از انجام واکنش شيميايي که براي فعال کردن سطح الياف انجام مي‌شود، دريافتند که اين واکنش مي‌تواند براي توليد چسب کريستالي دي‌اکسيد تيتانيوم استفاده شود.

وي مي‌افزايد: "من معتقدم خاصيت خودتميزکنندگي، در آينده به يکي از خصوصيات استاندارد منسوجات و ساير مواد رايج مورد مصرف تبديل خواهد شد تا در حفظ بهداشت و جلوگيري از انتشار و توسعة ميکروب‌هاي بيماري‌زا کمک نمايد. مخصوصاً به اين دليل که ميکروب‌ها و عوامل بيماري زا مي‌توانند تا سه ماه بر روي سطح پارچه باقي بمانند."

" فناوري خودتميزکنندگي همچنين مي‌تواند در کاهش مصرف مواد شيميايي مانند مواد شوينده و حلال‌هاي خشک‌شويي، آب و انرژي کمک نمايد."

نتايج اين تحقيق در مجلة Chemistry of Materials منتشر شده‌است.

[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]

[yasermym]

 پيشرفت درمان سرطان با siRNA به كمك نانو ذرات  
قطعات كوچك نوكلئيك اسيد كه به نام siRNA ناميده ميشوند قادر به خاموش كردن توليد پروتئين هاي خاصي ميباشند لذا از آن ها مي توان به عنوان دسته جديدي از داروهاي ضد سرطان نام برد در حقيقت حداقل دو نوع درمان مبتني بر siRNA كه هر دو بوسيله نانو ذرات به تومورها هدايت مي شوند در مرحله مطالعات باليني ميباشند.

سه مطالعه جديد نشان دهنده پيشرفت چشمگير محققان در ساخت درمان هاي ضد سرطاني كارآمد مبتني بر نانوذرات حاوي siRNA مي باشد.

در اولين مطالعه محققان موسسه فناوري كاليفرنيا با استفاده از مدل سازي رياضي و نتايج حاصل از مطالعات صورت گرفته بر روي موش هاي مبتلا به سرطان براي توضيح پاسخ درماني به نانو ذرات حاوي siRNA هدغمند و غير هدفمند استفاده كردند. در اين مطالعه محققان از siRNA براي كاهش توليد ساب يونيت آنزيم ريبوكلئوتيد ردوكتاز كه نقش مهمي در رشد تومورهاي دارد استفاده كردند. مطالعات صورت گرفته نشان داد كه نانو ذرات هدفمند شده نسبت به نانو ذرات غير هدفمند بسيار موثر بودند.

در مطالعه دوم محققان دانشگاه نورث كارولينا نوعي فرمولاسيون ايپوزومي خود سامان حاوي siRNA ساختند كه ميتوان آن را با پلي اتيلن گليكول روكش كرد. آن ها دريافتند كه فعاليت خاموش كننده ژن در فرمولاسيون هدفمند شده بيشتر از نوع غير هدفمند است آن ها دريافتند نانو ذرات هدفمند شده بطور موثري وارد متاستازهاي ريوي گرديدند.

در مطالعه سوم كه توسط محققان دانشگاه گفت در بلغارستان صورت گرفت از نوسان تابش فلورسانس جهت اندازه گيري پايداري فرمولاسيون هاي حاوي siRNA استفاده شده به روش مذكور آن ها دريافتند كه حتي ليپوزوم هاي حاوي siRNA روكش شده با پلي اتيلن گليكول محتواي خود را در خون آزاد مي سازند.

[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]

[yasermym]

 استفاده از فناوري نانودر درمان سرطان 
محققان دانشگاه واشنگتن با استفاده از نانو فناوري درصددند تا دوز مصرفي داروهاي ضد سرطان را كاهش دهند. آن ها با استفاده از نانو ذرات روكش شده با دارو، ابزاري قوي جهت دارو رساني به تومورها در خرگوش ابداع كرده اند.

بسياري از داروهاي شيمي درماني داراي عوارض گسترده اي مي باشند. روش ابداعي اين محققان باعث كاهش چشمگير عوارض اين داروها ميشود و در عين حال اثر بخشي داروها را افزايش مي دهد.

نانوذرات ابداعي مهره هاي بسيار ريزي از ماده اي روغني و بي اثر مي‌باشند كه مي توان آن را با بسياري از تركيبات روكش كرد. اين ماده پرفلوروكربن است كه عمدتاً در ساخت خون مصنوعي كاربرد دارد.

در مطالعه اين افراد، كاهش چشمگير حجم تومور در خرگوشها كه بعد از استفاده از نانو ذرات روكش شده با فوماگيلين كه يك سم با منشاء قارچي است گزارش گرديده است.

مطالعات باليني در انسان نشان داده است كه فوماگيلين در تركيب با ساير داروهاي ضد سرطان دارويي موثر جهت درمان اين بيماري مي باشد. علاوه بر فوماگيلين، در سطوح نانو ذرات ملكولهايي نيز قرار داده شده است كه به پروتئين هاي سلولهاي عروقي در حال رشد متصل مي گردند. اين نانو ذرات به سلولهاي در حال تكثير متصل شده و داروي خود را به درون سلولهاي سرطاني رها مي سازند.

مطالعات انساني نشان داده است كه فوماگيلين عوارض عصبي بصورت سميت عصبي در دوزهاي مرسوم و لازم جهت درمان سرطان بروز مي دهد. اما نانوذرات فوماگيلين در دوزهاي بسيار كم موثر بوده‌اند چراكه آنها درون تومورهايي كه عروق جديد مي سازند تجمع مي يابند.

خرگوشهايي كه نانو ذرات فوماگيلين دريافت مي كردند هيچگونه عارضه اي نشان ندادند.

نتايج اين مطالعه در مجله FASEB Journal منتشر شده است.
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]

[yasermym]

 بررسي لخته ها بوسيله تراشه  
فناوري ميكروفلوئيد قادر خواهد بود روند پيچيده تشكيل لخته در اختلالات خونريزي دهنده را آشكار سازد از ابزار ميكروفلوئيديك جديدي كه بوسيله محققان دانشگاه پنسيلوانيا ساخته شده است مي توان براي ارزيابي نحوه تجمع و اتصال پلاكت ها و ايجاد لخته موقع خونريزي استفاده كرد.

اين ابزار از جهت اينكه فعال كننده هاي پلاكتي كه نقش مهمي در تشكيل لخته دارند را با سرعتي كنترل شده بدرون خون در خارج از بدن وارد مي كند بي نظير است. اين محققان درصدد توسعه روشهايي هستند كه با استفاده از سيستم هاي برون تني مبتني برجريان شرايط عروق درون تني را شبيه سازي كنند.

نتايج اين مطالعه در مجله Lab on a chip منتشر شده است.

[External Link Removed for Guests]