عامل توانايي مغز در كنترل و رديابي زمان كشف شد

[misam5526]

دنبال كردن زمان يكي از مهمترين عملكردهاي مغز است، يعني مغز همزمان با پردازش سيل تصاوير و صداهايي كه با آنها مواجه مي‌شود، در عين حال بايد زمان وقوع آنها را به خاطر بياورد.
دانشمند‌ان همواره در جست‌وجوي پاسخ اين سوال بوده‌اند كه چطور اين عملكرد صورت مي‌گيرد و مغز قادر است زمان مسواك زدن قبل از خواب را تشخيص دهد و به همين روال زمان تمام كارها را به ياد مي‌آورد؟

تا چندين دهه دانشمند‌ان علوم اعصاب براي اين قابليت فرضيه‌اي را ارائه داده بودند، مبني بر اين كه رويدادها در حين رخ دادن در مغز «برچسب‌هاي زماني» از خود بر جاي مي‌گذارند و در نتيجه به ما امكان مي‌دهد كه زمان را دنبال كرده و دريابيم كجا هستيم و چه اتفاقاتي را پشت سر گذاشته‌ايم، با اين حال آنها تاكنون به شواهد علمي دال بر محل دقيق اين برچسب‌هاي زماني در مغز دست نيافته بودند تا اين كه اخيرا گروهي از محققان دانشگاه MIT موفق به كشف گروهي از نورونها در مغز ميمون‌ها شدند كه زمان را با دقت فوق‌العاده زياد و منحصر به فرد كدگذاري مي‌كنند.

پروفسور آن گري بييل، سرپرست اين تيم تحقيقاتي اظهار داشت: كاري كه مغز شما مي‌كند اين است كه از هر پديده و صحنه‌اي برچسب يا به عبارتي مهر زماني تهيه مي‌كند و سپس با مراجعه به اين برچسب‌ها به راحتي رويدادها را به ياد مي‌آورد.

اين نوع كنترل دقيق زماني براي انجام كارهاي روزانه مانند رانندگي يا نواختن پيانو و نيز دنبال كردن رويدادهاي گذشته بسيار حياتي و مهم است.

شرح اين يافته در نشريه پيشرفت‌هاي آكادمي علوم آمريكا به چاپ رسيده و مي‌تواند منجر به درمان جديد بيماري‌هايي همچون «پاركينسون» شود.