ویجر 2 مرزهای منظومه شمسی را در می‌نوردد

[SadafG]

 ویجر 2 مرزهای منظومه شمسی را در می‌نوردد  

پژوهشگرانی که مسئول تجزیه و تحلیل اطلاعات ارسالی توسط ویجر 2 هستند دریافته‌اند بر خلاف تصورات قبلی، خورشیدکره، متقارن و کروی نیست بلکه شکلی کدو مانند دارد.

منظومه‌­ی شمسی به وسیله‌ی حبابی از ذرات حاصل از بادهای خورشیدی احاطه شده است که اصطلاحا خورشیدکره (heliosphere) نامیده می‌­شو‌د‌‌.‌‌ ‌هر فضاپیمایی که بخواهد از ‌‌‌‌منظو‌مه‌­ی‌ ‌‌‌شمسی خارج شود باید از مرز بین خورشیدکره با فضای بین‌­ستار‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه­‌ا‌‌‌ی‌‌‌‌‌ ‌‌عبور کند. به این مرز اصطلاحا «شوک پایانی» گفته می‌­شود

 [External Link Removed for Guests] 

پژوهشگران مسئول ویجر 2 مشاهده کردند که این کاوشگر در فاصله‌­ا‌‌‌ی‌ نزدیک‌­تر ‌ا‌ز‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فاصله‌­ی مورد انتظار از ناحیه‌­ی شوک پایانی عبور کرده است. این رخداد می‌­تواند به این معنی باشد که خورشیدکره نامتقارن است و در محلی که ویجر 2 از آن عبور کرده است، به وسیله‌ی یک میدان مغناطیسی میان­‌ستار‌ه‌­ای به طرف خورشید فشرده شده است. این یافته­‌ها به محققان کمک می‌­کند تا درک بهتری از نحوه‌­ی برهم کنش خورشید با محیط بین‌­ستار‌ه‌­ای داشته باشند.

دو کاوشگر ویجر 1 و 2 در سال 1977 به هدف بررسی مشتری و زحل به فضا پرتاب شدند. مسیر پرواز ویجر 1 به هنگام عبور از زحل به سمت بیرون از صفحه‌­ی مداری منظومه‌­ی شمسی تغییر کرد. اما ویجر 2 در این صفحه به مسیر خود ادامه داد تا علاوه بر مشتری و زحل، با اورانوس و نپتون نیز ملاقات کند. این دو فضاپیما دورترین ساخته­‌ها‌ی‌ ‌بشر در کیهان هستند. ماموریت کنونی ویجرهای 1 و 2 رسیدن به مرز فضای بین‌­ستاره‌­ای است.

[External Link Removed for Guests]