++++جديترين موضوعات مرتبط با سياره هاي پلوتون و نپتون++++

[Mahdi1944]

سياره كوچك ، دور افتاده و يخ زده پلوتو كه دانشمندان 30 سال فكر مي كردند فقط يك ماه دارد اكنون مشخص شد كه بيشتر از 2 ماه دارد.

به گزارش بخش خبر سايت [External Link Removed for Guests] ، سياره پلوتو سال 1930 كشف شد و بدليل فاصله زيادي كه با زمين داشت تا الان نيز به صورت معما باقي مانده است .
سياره پلوتو نهمين سياره منظومه شمسي ، كه 3 ميليون مايل از خورشيد فاصله دارد تنها سياره است كه تاكنون هيچ فضاپيمايي موفق به مشاهده آن نشده است .
اولين ماه اين سياره كه Charon نام دارد تا سال 1978 كشف نشده بود. قطر اين سياره 742 مايل است كه تقريبا نصف قطره سياره پلوتو است .
اما اكنون دانشمندان دانشگاه جان هاپكينز موسسه تحقيقاتي جنوب غربي و موسسه فناوري ماساچوست با استفاده از تصاوير ارسالي از تلسكوپ فضايي هابل دو ماه كوچك در حال گردش ديگر را نيز كشف كردند و آنها را p1 و p2 ناميدند.
اين دو ماه خارج از مدار Charon حركت مي كنند و در مقايسه با Charon بسيار كوچك تر هستند.
P1 كه نسبت به دو ماه ديگر فاصله بيشتري از پلوتو دارد داراي قطري بين 37 تا 102 مايل است ، در حاليكه p2 20 درصد كوچكتر است .
كشف دو عضو جديد خانواده پلوتو اين سياره را تنها شي منطقه Kuiper Belt ، منطقه سنگي و يخي بالاي نپتون ، مي سازد كه محتوي باقيمانده هايي از زمان تشكيل شمسي است .

[SY745]

خيلي جالبه

[alicat]

خداحافظی تلخ !!

سرانجام پس از سال ها بحث و گفتگو میان منجمان و دانشمندان بر سر این موضوع که” آیا پلوتن یک سیاره است یا خیر؟” پس از رای گیری اخترشناسان در آخرین نشست انجمن بین المللی ستاره شناسی در پراگ پایتخت جمهوری چک که در تاریخ دوم شهریور سال 1385 خورشیدی برگزار شد، كنار گذاشتن پلوتون از منظومه شمسی و كاهش تعداد آنها به هشت سیاره به تصویب رسید.بنابراین هم اكنون فقط عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون سیارات منظومه شمسی را تشکیل می دهند.

سایر اجرام نیز که تاکنون به عنوان سیاره قلمداد می شدند و یا کاندیدای نام گذاری به عنوان سیاره بودند مانند: پلوتن و قمرش کارن،سرس و جرمی که به تازگی کشف شده بوده با نام 2003 یوبی 313(زنا) از این پس به عنوان سیاره کوتوله خوانده می شوند.



اما از آنجا که پلوتن نزدیک به 76 سال به عنوان سیاره ای ژرف قلمداد می شد ،اطلاعاتی در مورد نحوه کشف شدن و ویژگی های این جرم ارائه می گردد .




luto پلوتن



قطر:2360 كيلومتر
فاصله از خورشيد: متوسط 000/000/900/5كيلومتر
دما: 240 – درجه سانتی گراد
سال : نجومی:4/248 سال –هلالی:367 روز
دوره تناوب(حرکت به دور محور):39/6روز
جرم:2/0برابر زمين
حجم:1/0 برابر زمین


همانطور که دانشمندان سیاره نپتون را با توجه به آشفتگی و انحرافی که در مدار اورانوس گذاشته بود کشف کردند ، این بار نیز انحرافی در حرکات محاسبه شده نپتون ، دانشمندان را بدان وا داشت تا به جستجوی سیاره ای دیگر در دور دست بپردازند.
از پیشگامان این کاوش می توان به پرسیوال لاول از فلگ استاف آریزونا ، پیکرینگ و کلاید تامباو که دانشجوی دستیار رصد خانه فلگ استاف بود اشاره کرد.
مهم ترین دلیل عدم موفقیت لاول و پیکرینگ در کشف سیاره نهم ، جستجوی آنها برای سیاره ای گازی شکل و بزرگ بود.
این جستجو بیش از بیست سال به طول انجامید و در نهایت کلاید تامباو با بررسی های شبانه روزی بر روی هزاران عکس موجود ،موفق به کشف سیاره نهم شد.


...لحظه ای پس از کشف سیاره:

تامباو پس از کشف سیاره نهم به طرف اتاق رئیس رفت، پیش از ورود کمی خود را مرتب کرد، در زد و وارد شد ،سپس گفت قربان من سیاره نهم را پیدا کردم ....
اعلام کشف سیاره جدید در 13 مارس 1930 همزمان بود با روز تولد پرفسور لاول و سالگرد کشف اورانوس توسط ویلیام هرشل.
حرف اول پرسيوال لاول است. PL (P,L) نشانه این پلوتن برای سیاره جدید اسم های مختلفی پیشنهاد شد که سرانجام به پیشنهاد دختری 11 ساله از انگلیس نام پلوتن برایش انتخاب شد.اما پلوتن با جرم و ابعاد کوچکش نتوانست آشفتگی و انحرافی که در مدار نپتون بو جود آمده بود را توجیه کند.
از آن تاریخ به مدت 73سال (تا قبل از کشف 2003 یو بی 313 )پلو تن به عنوان آخرین عضو از خاندان منظومه شمسی به حساب می آمد.
عضوی ژرف که آرام به همراه سه قمر ش کارن ،هيدرا و نیکس در کمر بند کویپر به دور خورشید در گردش است.
هرچه قد ر که ما از نور و گرمای هستی بخش خورشید بهره می گیریم ، پلو تن از این نعمت محروم است.نور خورشید برای رسیدن به پلوتن باید فاصله ای حدود 6000000000 کیلومتری را طی کند . پس بدون شک خورشید از پلوتن همچون ستاره ای کوچک کم فروغ دیده می شود.


پلوتن در زمينه ستارگان به صورت شی کوچکی ديده می شود كه جايش را تغيير می دهد. (عكس ازرصد خانه هيل).

از ویژگی های پلو تن می توان به میل 17 درجه ای آن نسبت به دایره البروج اشاره کرد ، با در نظر گرفتن این موضوع که پلوتن در حضیض خورشیدی مدار نپتون را قطع می کند و سیاره هشتم به حساب می آمد، این میل 17 درجه ای باعث عدم برخورد این دو جرم(در فاصله400 میلیون کیلومتری) به یکدیگر می شود .
البته رکورد میل یا انحراف نسبت به دایره البروج در منظومه شمسی متعلق به 2003 یو بی 313 با انحراف 45 درجه ای است ، که مانند یک نیمساز دایره البروج را قطع می کند .(همین امر یکی از مهمترین دلایلی بود که کشف آن را بیش از 70 سال به تعویق انداخت.)
عده ای از دانشمندان این نظریه را مطرح کردند که پلوتن و تریتون زمانی هر دو قمر های نپتون بودند و حرکت مستقیم داشتند ، رویارویی نزدیک این دو باعث دفع پلوتن (تبدیل شدن آن به جرمی مستقل) و معکوس شدن جهت حرکت تریتون شده است.
پلوتن از نوع سنگی- یخی بوده و فاصله چنان زياد دارد كه تلسكوپ فضایی هابل آن را به سختی می بیند. پلوتن كه در حاشيه خارجی منظومه شمسی قرار دارد چنان از خورشيد دور است كه سطح آن را بايد سرد و بی روح خواند. اتمسفر رقيق آن از جنس نيتروژن و متان ‎ ‎كه احتمالاً در فصل زمستان يخ می بندد و به صورت برف آبی کمرنگ می بارد. پلوتن با دمای 240- از هر جای ديگری برای زندگی ما آدميان نامناسب تر است.
پلوتو هر 153 ساعت یک بار به دور خودش می چرخد ، پس روز آن تقریبا 6 برابر روز ماست.
دوره تناوبی انتقالی آن به دور خورشید (نجومی 4/248 سال ) و (هلالی 367 روز ) است. در این صورت هر یک سال آن برابر 248 سال ما است!
پلو تن با ابعادی در حدود2360 کیلومتر به طوری که حتی از 7 قمر گانیمد ، کالیستو ، تیتان ، یو ، تریتون و ماه نیز کوچکتر است. جرمی ژرف که اغلب در فهرست رصدی با تجربه ترین منجمان هم به چشم نمی خورد.آری پلوتن به خاطر فاصله زیادش بسیار کم فروغ جلوه می کند.
همین موضوع باعث شده که حتی بزرگترین تلسکوپ ها هم نتوانند جزئیات سطحی آن را به صورت واضح آشکار کنند و با وجود پیشرفت فناوری های کنونی پلو تو هنوز هم ناشناخته باقی مانده است.


در خارج از منظومه شمسی ، خورشيد فقط شبيه يك ستاره پر نور ديده می شود كه چندان گرمایی نيز ندارد . روی سطح پلوتن به قدری سرد است كه جانداران در چند ثانيه مانند سنگ يخ می زنند.

بر همیمن اساس ناسا تصمیم گرفت تا با اجرای ماموریت افق های نو پرده از اسرار آن بردارد.
این فضا پیما سر انجام پس از تاخیری دو روزه در تاریخ19 ژانویه 2006 (29 دی 84) به فضا پرتاب شد تا ماموریت 10 ساله خود را آغاز کند.
فضا پیما افق های جدید در ادامه سفر خود به طرف سیاره مشتری خواهد رفت تا با بهره گرفتن از نیروی جاذبه ی این سیاره بر سرعت خود بی افزاید این فضا پیما در این صورت بسیار زودتر به پلوتن خواهد رسید این درحالی است که اگر فضا پیما با تاخیر بیشتری پرتاب می شد نمی توانست از جاذبه ی سیاره مشتری برای بالا بردن سرعت خود استفاده کند .
علاوه بر این فضا پیمای افق های نو اطلاعات بسیار مهمی را درباره ی کمربند کویپر و اجرام موجود در آن در اختیار ما خواهد گذاشت . آقای استفان لوری از دانشگاه کویین بر این باور است که افق ها جدید با نشان دادن تفاوت بارز سطح پلوتن این نظریه که می گوید سیاره های کوچک به خاطر داشتن قوه جاذبه ی زیاد ذرات کوچک تر را به خود جذب نموده و سیارات کنونی را به وجود آورده اند را تثبیت می کند از این حیث این پروژه ی ناسا از اهمیت بسیاری برخوردار است. البته باید تا سال 2015 میلادی (1394 خورشیدی) به انتظار خبر فضا پیما به پلوتن باشیم.
در واقع پلوتن عضوی معمولی از کمربند کویپر است.این کوتوله یخی که سال ها به عنوان یک اشتباه تاریخی لقب سیاره را بر دوش می کشید، تعداد بیشماری از منجمان حرفه ای و آماتور را شیفته خود نموده است و اسرار سر به مهر زیادی را در خود نهفته دارد .


پلوتن به همراه سه قمر ش کارن،هیدرا و نیکس

پیشنهادی مطرح شده بود كه پلوتن به عنوان سمبل قرار بگیرد و آن را از جهت تاریخی به عنوان یک سیاره بپذیرند،ولی از آن به بعد تعداد سیارات منظومه شمسی بسیار زیاد می شود ، و از لحاظ علمی بسیار بعید بود كه مورد پذیرش قرار بگیرد.(مایکل بران کاشف جرم 2003 یو بی 313 در این باره می گوید: منظومه شمسی یا 8 سیاره دارد یا خیلی سیاره). دکتر آلن اشتران، دانشمند ناسا که مسئولیت هدایت ماموریت افق های نو را به عهده دارد ، واکنش بسیار شدیدی نسبت به تصمیم جدایی پلوتن از سیارات منظومه شمسی داشته است و چنین موضوعی را مایه ننگ و شرمساری می داند. اشتران هنگام رای گیری در محل حضور نداشت و در رای گیری نیز شرکت نکرده بود(همین امر موجب بروز انتقاداتی در میان اخترشناسان شده است)، تعریف جدید پلوتن را نادرست می داند. دکتر اشتران به همراه برخی از اخترشناسان در صدد ارائه درخواستی است تا تعریف پلوتن را به حالت پیشین خود بازگردانند. برخی از منابع حاکی از آنند که تنها 10 درصد از ستاره شناسان حاضر در پراگ در رای گیری مربوط به خلع عنوان سیاره از پلوتن شرکت کرده بودند. ستاره شناسان حاضر در نشست پراگ، پس از یک هفته جلسات طولانی، تصمیم گرفتند که پلوتن را در يک دسته کاملا جدید طبقه بندی کنند و آن را به عنوان یک جرم متفاوت از هشت سیاره دیگر منظومه شمسی تعریف کنند.
اگر بخواهیم این موضوع را از دیدگاه دیگر برسی نماییم با توجه به سیر صعودی پیشرفت فناوری در زمینه ابزار های اپتیکی ،هر لحظه احتمال آن می رود که جرم دیگری بزرگتر از پلوتن در گوشه ای از منظومه شمسی کشف شود و اشکالات فراوانی را بو جود آورد.پس از برخی جهات اتخاذ چنین تصمیمی کاملا منطقی می نماید.
به طور قطع تصمیمات اتخاذ شده توسط انجمن بین المللی ستاره شناسی در کتاب های آموزش و همچنین دانش نامه ها ثبت خواهد شد.


منبع: IRSky.blogfa.com

منتظر نظرات شما دوستان هستم !!!!

[Shahryar]

پلوتو یک سیاره کوتوله است و در فاصله بسیار دوری از خورشید قرار دارد.

این سیاره بخشی از مدار خود را که کمربند کوییپر (Kuiper) نام دارد، در اختیار مجموعه ای از اجرام یخی شبیه به خود گذاشته است. از زمان کشف این سیاره در سال 1930، مردم به شدت دوست دارند که آنرا سیاره نهم منظومه شمسی بنامند. با اینحال به دلیل ابعاد کوچک و مدار عجیبش، بسیاری از دانشمندان، همگروهی پلوتو با سیاراتی مانند زمین و مشتری را زیر سوال بردند. در سال 2006، این مناظره، انجمن ستاره شناسی بین المللی (مرجع نامگذاری اجرام آسمانی) را بر آن داشت که رسما پلوتو را در گروه سیارات کوتوله معرفی کنند. این سیاره از زمین بدون تلسکوپ دیده نمی شود.
فاصله پلوتو از خورشید تقریبا 39 برابر فاصله زمین از خورشید است. میانگین فاصله آن از خورشید 5.869.660.000 کیلومتر می باشد. پلوتو در مداری بیضی شکل به دور خورشید در حرکت است. در قسمتهایی از این مدار فاصله پلوتو تا خورشید از فاصله نپتون تا خورشید کمتر است. این سیاره به مدت 20 سال زمینی در داخل مدار نپتون می ماند. این پدیده هر 248 سال زمینی یکبار روی می دهد. این زمان معادل یکسال پلوتویی است. آخرین باری که پلوتو به داخل مدار نپتون وارد شد، 23 ژانویه 1979 تا 11 فوریه 1999 بود. پلوتو علاوه بر گردش به دور خورشید، دور خودش نیز (حول محور عمودی فرضی) می چرخد. یکبار گردش سیاره به دور خود حدود 6 روز زمینی طول می کشد.

ستاره شناسان به دلیل دور بودن این سیاره از زمین، هنوز اطلاعات زیادی درباره آن به دست نیاورده اند. قطر آن 2300 کیلومتر یعنی کمتر از یک پنجم قطر کره زمین تخمین زده می شود. سطح این سیاره از سردترین مناطق موجود در منظومه شمسی و احتمالا حدود 225- درجه سانتیگراد است.

بیشتر پلوتو قهوه ایست. به نظر می رسد که این سیاره عمدتا ازمتان یخ زده تشکیل شده و جوی از متان دارد. به خاطر چگالی کم آن ستاره شناسان فکر می کنند که بیشتر پلوتو از یخ است. دانشمندان تردید دارند که نوعی از حیات در این سیاره وجود داشته باشد.

در سال 1905، پرسیوال لاول (Percival Lowell)، ستاره شناس آمریکایی نیروی گرانشی را کشف کرد که بر دو سیاره نپتون و اورانوس تاثیر می گذاشت. در سال 1915، او مکان سیاره پنهان را پیش بینی کرده و جستجوی خود برای یافتن آنرا در رصد خانه آریزونا آغاز نمود. او از یک تلسکوپ برای رصد قسمتهایی از آسمان که او وجود سیاره جدید را در آن نواحی پیش بینی کرده بود، سود برد. متاسفانه پرسیوال در سال 1916 و قبل از کشف سیاره فوت کرد. 13 سال بعد یعنی در سال 1929، کلاید تومبا (Clyde W. Tombaugh)، یکی از دستیاران لاول در رصدخانه، از پیش بینی های او استفاده کرده و با استفاده از تلسکوپ قدرتمندتری به مشاهده نواحی خاص در آسمان پرداخت. سرانجام در سال 1930، تومبا سه عکس از این سیاره تهیه کرد. سیاره ای جدید که به یاد خدای مرگ رومیان باستان، پلوتو نامیده شد. البته دو حرف اول پرسیوال لاول نیز به افتخار وی آغازگر نام سیاره پلوتو می باشند.

در سال 1978، ستاره شناسان رصدخانه نوال (Naval) در آریزونا موفق به کشف قمر پلوتو یعنی شارون (Charon) شدند. قطر این قمر 1210 کیلومتر است.

در سال 1969، ستاره شناسان نخستین تصاویر دقیق از سطح پلوتو را منتشر کردند. این تصاویر که توسط تلسکوپ فضایی هابل تهیه شده بود، 12 منطقه تیره و روشن را در سطح پلوتو نشان می داد. مناظق روشن، که شامل کلاهک ها قطبی هستند، احتمالا نیتروژن یخ زده می باشند. مناطق تیره نیز به طور حتم متان منجمد است که به دلیل پرتوهای فرابنفش خورشیدی دچار تغییرات شیمیایی شده است.

در سال 2005، یک گروه از ستاره شناسان که به بررسی تصاویر هابل می پرداختند، دو قمر ناشناخته پلوتو را کشف کردند. این اقمار که بعدها هایدرا (Hydra) و نیکس (Nix) نامیده شدند، قطری حدود 160کیلومتر دارند و در خارج از مدار شارون قرار گرفته اند.

در سال 2006، ناسا سفینه افقهای جدید (New Horizons) را با هدف رسیدن به پلوتو به فضا ارسال نمود.

[External Link Removed for Guests]

Pluto & Charon
[External Link Removed for Guests]

سطح پلوتو
[External Link Removed for Guests]

[Shahryar]

  پلوتون در منظومه شمسی متحمل ضربه دیگری  


 [External Link Removed for Guests] 
  که قبلا می دانستند قطر اریس از پلوتون بیشتر است اکنون تایید کرده اند که از نظر جرم هم برتری  

پلوتون، از اجرام حاشیه نشین منظومه شمسی، برای دومین بار در یک سال گذشته از نظر رتبه متحمل ضربه ای جدی شده است.
منجمان ابتدا در شهریور گذشته رتبه پلوتون را از سیاره به "سیاره کوتوله" تنزل دادند، و حالا تحقیقات تازه نشان می دهد که پلوتون حتی نمی تواند مدعی شود بزرگترین "سیاره کوتوله" منظومی شمسی است.

مطالعه تازه ای تایید کرده است که جرم سیاره کوتوله دیگری به نام "اریس" - که کشف آن باعث تنزل موقعیت پلوتون شده بود - از پلوتون بیشتر است.

تیم منجمان آمریکایی که نتیجه کار آنها در نشریه "ساینس" چاپ شده است یافته خود را "آخرین سنگر پلوتون" توصیف می کنند.

کشف "اریس" (Eris) به معنی آغاز فرآیندی بود که به وداع پلوتون به عنوان یک سیاره منجر شد.

اندازه گیری های قبلی توسط تلسکوپ فضایی هابل تایید کرده بود که قطر اریس از پلوتون بیشتر است. همان یافته انجمن بین المللی منجمان را در سال 2006 به سمت صدور حکمی سوق داد که دیگر پلوتون را سیاره نمی شناسد.

به این ترتیب دسته بندی تازه ای به نام "سیارات کوتوله" تعریف شد که شامل پلوتون، اریس و یک جرم دیگر موسوم به سِرِس (Ceres) می شود.

اریس که حدود 14 میلیارد و 500 میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد، در ناحیه ای از منظومه شمسی موسوم به کمربند کویپر قرار دارد. 560 سال زمینی طول می کشد تا اریس یک بار مدار بسیار کشیده خود دور خورشید را کامل کند.

این سیاره کوتوله همچنین دارای قمری به نام "دیسنومیا" است.

پژوهشگران تحت سرپرستی مایک براون، کاشف اریس، از موسسه فنی کالیفرنیا دریافتند که جرم اریس 27 درصد از پلوتون بیشتر است.

آنها نوشتند: "اریس نه تنها از نظر ابعاد بزرگترین، بلکه از نظر جرم نیز بزرگترین سیاره کوتوله شناخته شده است."

BBC

[Shahryar]

  از پلوتو پرجرم تر  

بنا به یافته‌های جدید اخترشناسان جرم اریس ۲۷ درصد بیش‌تر از جرم پلوتو است. بنابر این اریس هم بزرگ‌تر و هم پرجرم‌تر از پلوتو است.
تا پیش از این مشخص شده بود که اریس با قطری معادل ۲۴۰۰ کیلومتر اندکی از پلوتو بزرگ‌تر است. اما عده‌ای از کسانی که هنوز معتقدند پلوتو باید یک سیاره باقی بماند امیدوار بودند با وجود کوچک‌تر بودن پلوتو٬ جرم آن از اریس بیش‌تر باشد. اما رصدهای جدید آخرین امید آن‌ها را از بین برد.
طبق گفته‌های «مایک براون»(Mike Brown) کاشف سیاره‌ی کوتوله‌ی اریس٬ جرم این سیاره‌ی کوتوله به کمک اندازه‌گیری زمان گردش کامل قمر آن «دیسنومیا»(Dysnomia) به دست آمد.

  
  از اریس و قمر آن دیسنومیا. این تصویر ترکیبی از تصویر تلسکوپ فضایی هابل و تصاویر تلسکوپ کک است. 

وی می‌گوید:"این آخرین فرصت برای پلوتو بود. فرصتی برای این که ثابت شود پلوتو در بین اجرام کمربند کوییپر پرجرم‌ترین است". اما این فرصت نیز از دست رفت.
اریس در سال ۲۰۰۵ به وسیله‌ی تلسکوپ ۴۸ اینچی «ساموئل اوشین»(Samuel Oschin) در پالومار کشف شد. این سیاره‌ی کوتوله باعث شد نام پلوتو از بین سیارات حذف شود و هر دو در دسته‌ای جدید با نام سیارات کوتوله قرار بگیرند.
دوره تناوب مداری این سیاره‌ی کوتوله ۵۶۰ سال و فاصله‌ی آن از خورشید بسیار بیش‌تر از پلوتو است. این فاصله‌ی دور موجب شده است دمای سطحی آن بسیار کم‌تر از دمای سطحی پلوتو شود.
قمر این سیاره‌ی کوتوله با نام دیسنومیا قطری معادل ۱۵۰ کیلومتر دارد و در فاصله‌ی ۳۷۰۰۰ کیلومتری به دور آن می گردد. دوره ی تناوب این قمر ۱۶ روز است.
[External Link Removed for Guests]

[Shahryar]

  جنوب گرم؟ بله در نپتون ! 

پاسادانا. کالیفرنیا:

یک تیم بین المللی از اخترشناسان اخیرا دریافته اند که قطب جنوب نپتون بسیار گرمتر از سایر نقاط این سیاره است! آنها اولین نقشه های حراراتی از پائینترین سطوح لایه های اتمسفر نپتون را منتشر کرده اند که نشاندهنده آن است که قطب جنوب گرم باعث فرار گاز متان از اتسفر میشود. به عبارتی دیگر حرارت آنقدر بالاست که گاز متان که باید به صورت یخ زده در سطح فوقانی اتمسفر (stratosphere) باشد میتواند از این منطقه نفوذ کند. (Glenn Orton از آزمايشگاه پيشرانش جت ناسا)

  

بنا به گزارش Orton و همکارانش قطب جنوب نپتون حدود 10 درجه سلسیوس از دیگر نقاط نپتون گرمتر است. میانگین دمای نپتون منفی 200 درجه سلسیوس است. نپتون دورترین سیاره شناخته شده منظومه ميباشد و در فاصله حدود 30 برابر فاصله زمین تا خورشید قرار دارد. فقط حدود یک هزارم نورخورشیدی که به زمین میرسد در سیاره نپتون قابل دریافت میشود. اما همین مقدار کم باعث ایجاد اثرات مهمی در اتمسفر نپتون میشود. هر سال نپتون برابر 165 سال زمینی است.

منبع: NASA // 09.18.07