مورد آنکه فنسر در شرایط جنگی دقیقا چه رفتاری خواهد داشت سوالی است که تا زمان نبرد واقعی( امیدوارم هیچ وقت اتفاق نیافتد ) پاسخ دقیقی نخواهد داشت , از طرفی شرایط با توجه به طرف درگیر تغییر می کند. ما طرف مقابل را یک کشور منطقه ای در نظر داریم که لااقل فاصله ای برابر با 1300 کیلومتر از نقطه صفر مرزی تا نقطه صفر مرزی طرف درگیر دارد. نتیجه اگر پرواز مستقیم به آن کشور داشته حداقل در مسیر رفت و برگشت 3000 کیلومتر طی می شود , در اینجا اولین مشکل بروز می کند , کمبود سوخت مخازن جنگنده به دلیل مصرف بالای موتورها , این در حالتی است که ما یک مسیر مستقیم را در نظر گرفته ایم و هیچ مانعی به طور فرضی وجود ندارد. که قبلا گفتم Su-24 در سوخت گیری هوایی از بویینگ 707 خوب جواب نداده است در حالتی از طریق غلاف UPAZ این عملیات به خوبی انجام می گیرد , خوب در این صورت ما به تعداد فنسر هایی که قرار است در نبرد شرکت کنند نیاز به فنسرهایی دیگر جهت سوخت گیری Body-Body نیاز داریم که خوب این تعداد بالایی جنگنده را می طلبد, از سویی نیاز به سوخت گیری در نقطه صفر مرزی است که آن هم برای مثال با 707 حل می شود اما در بین راه نیمی از ناوگان به دلیل انتقال سوخت به دوستان خود راه بازگشت را در پیش می گیرند. اینجا تعداد فنسر ها به نصف کاهش پیدا کرد , حال مشکل دوم که همانا رادارهای هشدار زودهنگام هوابرد کشورهای منطقه است که ممکن است فنسر ها را شناسایی کنند , با این حال توانایی پرواز ارتفاع پست این مشکل را کاهش داده اما ما نمی توانیم خود را به دهان شیر بفرستیم پس مجبور هستیم در نقاط صفر مرزی کشورها پرواز کنیم که این خود مسیر را بسیار طولانی می کند , در نتیجه بازهم کمبود سوخت که فرض می کنیم این مشکل نیز با ناوگانی از کشورهای دوست حل شود که به نظر من بعید مطلق است.
حال به نقطه صفر مرزی کشوری رسیده ایم که بلندی های زیادی ندارد و دارای سیستم های پیشرفته پدافندی و جنگنده های رهگیر است , پس مجبوریم لااقل یکی از فنسرها را به موشکهای ضد رادار مجهز کنیم تا مسیر را تا حدی باز کند و البته بقیه نیز با کمک سرعت بالای خود و ارتفاع پایین و سیستم جمینگ تا موقع رسیدن به هدف خود را مخفی نگاه دارند (این حالات در بهترین شرایط ممکن اتفاق می افتد و از نظر من درصد بسیار پایینی دارد) حال سوخو ها بر روی هدف رسیده و با محموله خود اهداف را هدف قرار می دهند اما یک مشکل دیگر , به دلیل حمل حداکثر سوخت در سه مخزن یا حداقل دو مخزن خارجی محموله تسلیحاتی کاهش محسوسی پیدا کرده است اما خلبانان از شرایط موجود نهایت استفاده را می کنند ( فرض می گیریم که عملیات شناسایی اهداف نیز به طور کامل توسط نیروی هوایی صورت گرفته و کاملا برای خدمه روشن است که خوب این داستانی بس طولانی دارد) و حال راه بازگشت را در پیش میگرند در حالی که تنها سلاح دو تیر موشک هوابه هوای R-60 با قابلیت ضعیف است و دیگر دشمن کاملا خبر دار شده است , کمک خلبان با نهایت تلاش و سیستم های جمینگ سایت های پدافندی را مختل می کند اما دفاع در برابر جنگنده های رهگیر؟
سلاح سرعت و البته چف و فلیر است و به هیچ عنوان به دلیل عدم برابری مگر در شرایط اضطراری اجازه درگیری هوایی نیست. Su-24 به دلیل آنولوگ بودن سیسیتم ها و قاعدتا کامپیوتر تسلیحاتی ضعیف استرس زیادی را وارد می کند که شامل حال یک خلبان که تنها 3 صفحه LCD جهت Indicator جلوی دیدگانش است نمی شود! اینجا یک نیاز دیگر بروز می کند و آن هم حضور جنگنده های رهگیر نهاجا است , چون دشمن دیگر مانند عراق و فناوری های آن موقع نیست که متوجه حضور نشود و خوب این ناوگان بزرگی جهت اسکورت و قاعدتا با توانایی سوخت گیری هوایی را می طلبد که در آسمان کشور دوست ( بعید است اجازه داده شود و حتی خود نهاجا نیز هیچ گاه رهگیری مثل F-14 را به کشورهای خارجی نمی فرستد تا به راحتی بلوکه شود) و یا در نقاط صفر مرزی و شاید همراه بمب افکن ها باشد و این خود یعنی شناسایی بهتر و این کار را غیر ممکن می کند.
این حال Su-24 بدون اسکورت از ماموریت باز می گردد و اگر بین راه دچار مشکلی شود بدون استثنا بلوکه و تحویل عراق داده می شود.
این تنها بخشی از سناریو حمله است که همانطور که مشخص است کاملا بدون هیچ مشکلی Su-24 هدف را می زند و بر می گردد که 100% چنین چیزی امکان پذیر نیست و شرایط بالا ممکن است که ممکن است 10% هم اتفاق نیافتد.
سعی کردم با بیان این موضوع کاری کنم که خودتان جواب مناسب حال را پیدا کنید...
در کل نظر من این است که Su-24 در طی عملیات با توجه به توانایی خلبانان ایرانی به هدف رسیده اما در راه برگشت به مشکل اساسی می خورد مگر آنکه همه موارد پیش بینی شده باشد که با توجه به وضعیت ناوگان موجود این کار تنها چند بار تکرار خواهد شد و مشکلات ذاتی سوخو محدودیت های زیادی را برای خلبانان ایجاد می کند.
امیدوارم منظور بنده را متوجه شده باشید و بدانید عدم پاسخ مستقیم برای آن است که اولا این دیدگاه بنده است , دوما دوستان مطلع تری در این زمینه هستند و سوما هر کسی برداشت خود را از این جملات خواهد داشت.
موفق و موید باشید.
