فيلم‌هاي هاليوودي با زيرنويس فارسي

[Leila]

مسالـه ايـن است رسيدن از زيرنويس به زيربنا

زيرنويس گذاشتن براي يك فيلم - بر خلاف آنچه كه شايد در ابتدا به نظر برسد - كار ساده‌اي نيست و براي اين كار بايد چند چيز را در نظر داشت:
-1 سادگي متن: مخاطب در اين جا خواننده نيست، بيننده است. او نبايد به واسطه خواندن گفتگوها، تصوير را از دست بدهد. متن زيرنويس در عين اين كه بايد به سخن گفتار اصلي وفادار باشد، بايد ساده و سريع فهم باشد.
-2 كامل آوردن يك جمله در يك زيرنويس: براي آن كه بيننده مفهوم گفته شده در فيلم را از دست ندهد، بايد در هر زيرنويس حداقل يك جمله كامل گنجانده شود. منظور از جمله كامل نيز، جمله‌اي است كه از نظر دستوري تمام شده است. اين امر براي فيلم‌هاي مستند كه معمولا از گفتار متن سنگين‌تري برخوردارند، حياتي به نظر مي‌‌رسد.
-3 زمان ماندن هر زيرنويس روي پرده: هر زيرنويس بايد دقيقا به اندازه‌اي كه لازم است روي پرده بماند. نه بيشتر و نه كم‌تر! اگر كم‌تر باشد، قابل خواندن نيست و اگر بيشتر باشد، حواس بينندگان را پرت مي‌‌كند. مدت زمان روي پرده ماندن هر زيرنويس را خود جمله تعيين مي‌‌كند، اما به عنوان يك قاعده كلي، زمان آن تقريبا برابر زماني است كه آن عبارت در زبان اصلي ادا مي‌‌شود.
-4 تفكيك گوينده گفتگو: در زماني كه گفت و شنود روي پرده در جريان است، زيرنويس بايد با علامت‌هايي همراه باشد كه براي بيننده معلوم كند، گوينده آن كيست. اين علامت معمولا >...< است كه در ابتداي گفته هر فرد مي‌‌آيد.
-5 جاي زيرنويس: از اسم آن هم پيداست كه زير پرده است! زيرنويس بيشتر از دو خط نبايد باشد و به كناره‌هاي تصوير نبايد بچسبد. هم چنين اندازه آن نبايد آن‌قدر بزرگ باشد كه بيشتر از يك چهارم پرده را پركند.
-6 رنگ زيرنويس: بهترين آن، حروف سفيد با خطوط مشكي دور آن )border( است تا بر هر زمينه‌اي بتوان آن را خواند. گرچه زيرنويس را به رنگ‌هاي ديگر (مانند زرد) هم مي‌‌زنند، اما به واسطه خنثي نبودن آن، باعث پرت شدن توجه ببيندگان مي‌‌شود.
-7 چشمك زدن هر زيرنويس به زيرنويس بعدي: پس از محو شدن هر زيرنويس، بايد مدت زمان كوتاهي، پرده بدون زيرنويس باقي بماند تا با آمدن زيرنويس بعدي، بينندگان متوجه شوند كه زيرنويس عوض شده است.
اگر اين كار انجام نشود، گاه ممكن است بينندگان متوجه عوض شدن زيرنويس نشوند و يا شايد با تصور اين كه زيرنويس عوض شده، آن را مجددا بخوانند!


مثال آشكار

موارد نوشته شده بالا، جزو بديهيات زيرنويس فيلم‌ها محسوب مي‌‌شود اما چرا در بسياري از موارد شاهد عدم رعايت اين
نكات كاملا بديهي هستيم. آيا عجيب نيست كه بسياري از اوقات فيلم‌هاي حتي با حجم و سرمايه سنگين، به صورتي آماتور زيرنويس مي‌‌شوند. البته پاسخ چندان پيچيده نيست. مثالي ديگر اين عجايب را آشكارتر مي‌‌سازد.
اين سه كشور را در نظر بگيريد: ايران، آمريكا و هندوستان و بعد به پرسش‌هاي زير پاسخ دهيد:
-1 اگر بخواهيم در فيلمي، خودرويي در حال حركت يك باره پرواز كند، كدام كشور را مناسب توليد آن مي‌‌دانيد؟
-2 اگر در نظر باشد كه با يك داستان عشقي ساده، فيلمي پررنگ و لعاب و مردم‌پسند بسازيم، كدام كشور را پيشنهاد مي‌‌دهيد؟
-3 اگر بنا باشد با هزينه اندك و امكاناتي ساده، فيلمي پررنگ و لعاب و مردم‌پسند بسازيم، كدام كشور را انتخاب مي‌‌كنيد؟
ظاهرا جواب بيشتر پاسخ‌دهندگان به اين سئوالات به ترتيب آمريكا، هندوستان و ايران است. اما چرا؟
چه چيزي سبب مي‌‌شود كه تصور كنيم مركز فعاليت‌هاي فني فيلم‌سازي در آمريكا، منبع داستان‌هاي ساده و عامه‌پسند در هند و مكان توليد ارزان قيمت فيلم، ايران است؟
به اين دليل كه وقتـــي ســـري به پيشينه سينمـــاي ايـــن كشورهـــا مي‌‌زنيم، با مروري ذهني در مي‌‌يابيم كه اين پروژه در كدام يك از كشورهاي مذكور احتمال موفقيت بيشتري خواهد داشت.


با زيرنويس يا بدون زيرنويس، مساله اين است!

بسياري از طرفداران پر و پا قرص فيلم‌هاي روز دنيا و عاشقان فيلم‌هاي دستـــه اول و با كيفيت DVD، از آن كار در‌ست‌هايي هستند كه تنها دنبال ايـــن نيستند كه فيـــلم را يـــك بار بينند و ديگر تمـــام؛ بلكـــه مي‌‌خواهند ديالوگ‌هاي فيلم را هـــم بفهمند.
درست است كه در بسياري از مـــوارد زبان مادري‌شان، زبان عمومي فيلم‌ها نيست و درست و حسابي نمي‌‌توانند گفته‌هاي سريع بازيگران را بفهمند، ولي اگر فيلم زيرنويس‌دار گيرشان بيايد، بيش از نيمي از مشكلاتشانحل مي‌‌شود.
همه روزه، فيلم‌هاي با كيفيت‌ عالي و بي‌‌كيفيت)!( به دست جوانان عشق فيلم مي‌‌رسد. خلاصه اين كه فيلم هست، كامپيوتر براي ديدن فيلم هست، بيننده هم هست، ولي متاسفانه زيرنويس نيست. فيلم خوب را هم كه نمي‌‌شود با ديدن خشك و خالي و بدون زيرنويس حرام كرد )!( از خير ديدن فيلم داغ و دسته اول هم كه نمي‌‌شود به خاطر نبود زيرنويس گذشت. پس راه‌حل چيست؟


يك اتصال پنج دقيقه‌اي به اينترنت!

مگر مي‌‌شود، با سرعت كم اينترنت و با حجم بالاي فيلم، فيلم‌هاي زيرنويس‌دار را دانلود كنيم؟ نه! خيلي ساده‌تر. فقط كافي است زيرنويس فيلم را پيدا كنيم. ابتدا كاوشگر وب كه حتما بايدfire fox را نصب كرده باشيم را باز مي‌‌كنيم و صفحه گوگل را مي‌‌آوريم.
Download subtitle را سرچ مي‌‌كنيم. از خيلي سايت‌هايي كه گوگل در پاسخ برمي‌گرداند، يكي را انتخاب مي‌‌كنيم. مثلا سايت www. Subtitles. Ro و در آن نام فيلم و زباني كه مي‌‌خواهيم زيرنويس به آن زبان باشد را انتخاب مي‌‌كنيم.
البته متاسفانه بعيد است كه زيرنويس فارسي فيلم‌ها يا زيرنويس فيلم‌هاي فارسي در اين سايت‌ها پيدا شود، چرا كه هنوز پاي دوستان فارسي‌زبان به اين حيطه باز نشده است! در هر حال، بعد از آن كه فايل زيرنويس مربوط كه قاعدتا نبايد بيشتر از چند ده كليو باشد را دانلود مي‌‌كنيم و مي‌‌توانيم لبخند پيروزمندانه‌اي بزنيم و تنها بايد اين زيرنويس را روي فيلم بيندازيم.


Show time در ايران

دوستداران و عاشقان پرده جادويي سينما در ايران، در طول سال‌هاي اخير در عين لذت‌هاي فراوان بابت دسترسي آسان‌تر به فيلم‌هاي روز جهان (به مدد تكنولوژي) با مشكلات ديگري مواجهند.
واقعيت آن است كه بسياري از فيلم‌هاي روز holleywood همزمان با پخش در سينماهاي آمريكا، (با هر كيفيتي) به دست كار‌بران ايراني نيز مي‌‌رسد اما بخش عمده ايرانيان كه هنوز هم به زبان انگليسي به صورت صد در صد مسلط نشده‌اند، براي درك كامل اين فيلم‌ها با مشكلات عديده‌اي مواجهند و گاهي نتيجه‌گيري بينندگان ايراني از بخش‌هاي عمده‌اي از فيلم‌هاي دريافتي با نگاه سازندگان آنها متفاوت است!با اين حال، يك انديشمند آلماني گفته است؛ هر مشكلي به مدد تكنولوژي پديد آمده باشد، به مدد تكنولوژي نيز رفع خواهد شد و با آمدن show time به بازار، اين‌گونه ( به درستي يا غلط) مطرح مي‌‌شود كه بخش عمده‌اي از خواسته‌هاي عشق فيلم‌هاي ايراني برآورده شده است.شركت شوتايم، اعلام كرده كه به دو روش، فيلم‌هاي زيرنويس را در اختيار علاقه‌مندان مي‌‌گذارد؛ دريافت سه هزار تومان به ازاي هر فيلم و يا خريد كارت و شارژ آن به صورت ماهانه!


شبكه‌هاي Show time

شوتايم، شركت ارتباطي ماهواره‌اي ديجيتال پيشرفته در خاورميانه و شمال آفريقاست كه از همكاري دو شركت viacom
به عنوان بزرگترين پديدآورنده سرويس‌هاي سرگرمي در دنيا و همچنين Kuwait projects company)kipco(پديد آمده است.
شوتايم شامل حدود پنجاه شبكه است كه منحصرا از شبكه‌هاي سرگرمي غربي برنامه پخش مي‌‌كنند. اين شبكه‌ها شامل برنامه‌هاي ورزشي، فيلم، سريال، برنامه‌هاي علمي، كارتون و اخبار به علاوه ده كانال موسيقي راديويي است و اين تقريبا بيشترين كانال‌ها و انتخابي است كه يك كمپاني در خاورميانه مي‌‌تواند ارايه دهد.شوتايم كه قابل دريافت از ماهواره نايل‌ست است، شامل 15 كانال سينمايي است و 1700 فيلم سينمايي در ماه را 24 ساعت شبانه‌روز بدون فواصل تبليغاتي پخش مي‌‌كند.
همچنين شوتايم جديدترين برنامه‌هاي تلويزيوني از كمدي تا اكشن و از فيلم داستاني تا مد و نيز كانال‌هاي كودك، علمي، موسيقي، ورزشي و خبري را بدون سانسور پخش مي‌‌كند.


فيلم‌هاي روز در تخم‌مرغ شانسي!؟

با اين حال نخستين سئوال اين است كه آيا مي‌‌توان به اين‌گونه شبكه‌هاي ماهواره‌اي خوشبين بود؟!
يقينا پاسخ‌ها چندان مثبت نيستند. به عنوان مثال شركت شوتايم كه فاقد دفتر رسمي در تهران يا هر نقطه ديگر از كشورمان است، اعلام كرده كه براي دريافت هر فيلم مي‌‌توانيم سه هزار تومان به حساب اين شركت واريز كنيم تا آنها فيلم مورد دلخواه ما (لابد از تروي تا اسپايدرمن و...) را با زيرنويس فارسي و بدون سانسور براي ما پست كنند.
حالا اين چه پستي است، خدا داند!
مدير شوتايم مي‌‌گويد: شوتايم، يكي از پيشتازان شبكه‌هاي ماهواره‌اي پولي در خاورميانه و شمال آفريقـــاست كه اخيرا شبكـــه‌اي را راه‌اندازي كرده كه در آن به صورت اختصاصي، فيلم‌هـــاي هاليوودي بلاك باستر با زيرنويس فارسي نمايش داده مي‌‌شونـــد.
وي در ادامه به توضيح درباره روش دوم مي‌‌پردازد و مي‌‌گويد: ايرانيان در صورت داشتن كارت اعتباري مي‌‌توانند هزينه اشتراك را به صورت ماهانه پرداخت كنند. روش پـــرداخت نيز استفـــاده از كـــارت‌هاي visa -master است و در غير ايـــن صـــورت حـــق‌ اشتـــراك بايـــد به صـــورت نقـــدي مثـــلا سه ماهه، شش ماهه و يا يك سالـــه پرداخـــت شود.
ناگفته پيداست كه همه روش‌هاي اعلام شده از سوي مديران اين شركت آمريكايي - كويتي مبنـــي بر دريافت پول در ازاي تحويل يا پخش فيلم‌هاي هاليوودي با زيرنويس فارســـي آن هم به روش DVD يك‌طرفه بوده و داراي اعتـــبار چنـــداني نيســـت.
چرا كه اين شركت اساسا هيچ‌گونه دفتر يا مركزي در تهران ندارد و در صورت بروز تخلف يا اختلال در تحويل فيلم‌هاي خريداري شده، هيچ‌گونه مسئوليتي متوجه آنها نخواهد بود، ضمن آن كه قانون كپي‌رايت هنوز به صورت كامل در كشورمان حتي براي فيلم‌هاي خودمان اجرا نمي‌‌شود، چه برسد به فيلم‌هاي هاليوودي!


سخن آخر

به هر حال مشكلات براي ديدن بدون دغدغه فيلم‌هاي روز جهان با زيرنويس‌هاي فارسي، تنها به امثال شوتايم محـــدود نيست.يادم651ان نرفته كه بسياري از دست‌فروشان ميادين بزرگ تهران از جمله ميدان ولي‌عصر (عج) و حتي برخي ويديو كلوپ‌ها، مدعي‌اند كه جديدترين فيلم‌هاي روز و روي پرده سينما‌هاي آمريكا را با زيرنويس فارسي و بدون سانسور به مبلغ هزار تا دو هزار تومان )!( به فروش مي‌‌رسانند، اما قبل از بردن اين فيلم‌ها به خانه و گذاشتن CD درون دستگاه پخش و يا كامپيوتر، اطمينان خاطر چنداني از ديدن فيلم مورد نظر نداريم.
در اين هنگام بايد منتظر پخش هر چيـــزي باشيم از خود فيلم درخواستي تا شوهاي دست چنـــدم و پوچ لس‌آنجلس!


منبع : ksabz