«كلاه قرمزی» برگ برنده تلویزیون در نوروز

[Leila]

پدیده تلویزیون در نوروز امسال برنامه «كلاه قرمزی ٨٨» بود كه در غیبت مجموعه ای كه بتواند مخاطب را پای تلویزیون بنشاند، نسل های مختلف را با ستاره های دهه ٧٠ سینما و تلویزیون پیوند داد.
به هر حال برگ برنده نوروزی تلویزیون مجموعه «كلاه قرمزی ٨٨» بود كه علاوه بر جذب مخاطب كودك، بزرگترها را هم با خاطره های شیرینشان از این برنامه و شخصیت های دوست داشتنی اش آشتی داد.
«كلاه قرمزی» توانست پای ستاره های سینما و چهره های محبوبی مانند امین حیایی، ابراهیم حاتمی كیا، آتیلا پسیانی و باران كوثری را به تلویزیون باز و از جذابیت حضور این چهره ها استفاده كند.فضا و حال و هوای مجموعه تازه زوج طهماسب و جبلی با مجموعه قبلی تفاوت زیادی نداشت، آنها این بار هم در قالب فضایی صمیمی و ساده به كمك شخصیت هایی كه برای بچه ها محبوبند، نكات مختلف درباره روابط اجتماعی، خانوادگی و مسائلی كه بچه ها باید بدانند را مطرح می كردند. طنز خاص این زوج كه با لودگی همراه نمی شد از امتیازهای این برنامه بود.طهماسب و جبلی با تغییرهای ساده اما مناسب در مجموعه فضایی تازه به وجود آوردند. در مقایسه با «مرد دو هزار چهره» كه دنباله ای ناموفق بر یك مجموعه پربیننده بود، «كلاه قرمزی» مجموعه ای جذاب و شیرین بود كه امتیازهایش را از مجموعه قبلی نگرفته بود و به عنوان مجموعه ای مستقل، هویت و اعتباری جداگانه داشت. تهیه كننده سینمایی این برنامه و زوج طهماسب و جبلی با استفاده درست از ارتباط های حرفه ای خود در سینما فضایی تازه در مجموعه به وجود آوردند.
بی شك خوشبین ترین بینندگان مجموعه های نوروزی گمان نمی كردند مجموعه های نوروزی امسال این قدر ضعیف باشند و كلاه قرمزی و پسرخاله پس از یك دهه دوباره به پدیده تلویزیون تبدیل شوند. پدیده ای كه ستاره محبوب نسلی تازه از كودكان ایرانی شد.به گزارش مهر، در حالی كه پیش بینی می شد جدال حسن فتحی و مهران مدیری برای جذب مخاطب مهم ترین اتفاق تلویزیون در نوروز باشد، حذف زودهنگام فتحی و مجموعه «اشك ها و لبخندها» از این رقابت بازی را به نفع مدیری تغییر داد. اما «مرد دو هزار چهره» در شرایطی كه هیچ یك از مجموعه های نوروزی امسال نمونه قابل دفاعی نبودند، برگ برنده ای در كارنامه این كارگردان محسوب نمی شود.
«مرد دو هزار چهره» مانند اغلب دنباله ها نمونه موفقی نبود و جسارت و نوآوری موجود در «مرد هزار چهره» در مجموعه تازه مدیری دیده نمی شد. برخورد محافظه كارانه با موضوع ها و موقعیت ها در «مرد دو هزار چهره» جذابیت شوخی با مشاغل، مسائل و مشكلات اجتماعی را از بین برد. بخش شوخی با فوتبال به دلیل جسارت نویسنده نسبت به بخش های دیگر جذابتر بود كه این جسارت البته ارتباط مستقیم با فضای ورزش دارد.
فضای ورزش همیشه برای انتقاد و شوخی مهیاتر از حوزه های دیگر است و شرایط این فرصت را به وجود آورده كه مدیری با مسائل پشت پرده فوتبال مانند بازیكن سالاری، فساد مطبوعات ورزشی و... شوخی كند، اما طبیعی است كه این جسارت برای برملا كردن واقعیتی كه در بخش های مختلف جامعه جریان دارد، وجود ندارد. «مرد دو هزار چهره» در شوخی با سایر بخش ها ناتوان ماند و به هدفی كه از یك مجموعه طنز انتظار می رود، نرسید.«ماه عسل» مجموعه شاد و مفرح خانوادگی به سبك و سیاق دیگر مجموعه های فلورا سام و مجید اوجی بود. نوع گره افكنی ها و تعلیق در «ماه عسل» غیرقابل پیش بینی و پیچیده نبود و بیننده از همان ابتدا می دانست قرار نیست قطب شر بر قطب خیر پیروز شود. نوع روایت، شخصیت پردازی و جنس شوخی ها در «ماه عسل» ساده و قابل درك و این ویژگی ممكن است برای گروهی كه داستان ها و روابط پیچیده را می پسندند، جذاب نباشد.
«عید امسال» چیزی فراتر از مجموعه های طنزی كه در این سال ها به تقلید از مجموعه های موفق قبلی ساخته شده نداشت. داستان تكراری، موقعیت ها و شوخی های آشنا و اتكا به خلاقیت فردی بازیگرانی كه همه توانشان را در این سال ها در دیگر مجموعه ها خرج كرده اند، طراوتی برای این مجموعه باقی نگذاشت.مهمترین امتیاز مجموعه تیتراژ ابتدایی و ترانه آن است كه ایده و اجرایی خوب دارد و به دلیل تازگی و تنوعش جذاب است. معدود لحظه هایی كه مجید صالحی و علی صادقی تلاش می كنند به آنها رنگی از طنز بدهند هم عاملی است كه بیننده را پای این مجموعه می نشاند. اما «عید امسال» برگ برنده ای برای بیننده اش ندارد تا او را غافلگیر كند.


ksabz