امشب سینمای ایران تا صبح بیدار است!

[Lord_Jason]

این یک حرکت آن قدر ها تازه در سینما ما نیست. اما قبول دارم به عنوان یک فاکتور برتر این فیلم به شمار میرود. ضمناً این بحث همانطور که شما گفتید از سال 2000 در سینما جا افتاده است و آنقدرها خاص نیست که بخواهیم بگویم این علت برگزیده شدن یک فیلم برای اسکار باشد!

درست است این حرکت برای اولین بار اجرا نشد، اما به طرز استادانه ای اجرا شد. مهارت در اجرای یک تکنیک، خود در برگیرنده ستایش است، حال اگر برای اولین بار باشد ستایش بیشتری بهمراه دارد. در ضمن هنر دیگر فرهادی این بود که از شخصیت های داستانش از فرط واقع نگری به واقع انگاری و ملال آوری تبدیل نشدند.
بگذارید برای شما مثال فوتبالی بزنم و قضیه را شفاف تر کنم، آیا شما میتوانید آن گل معروف مسی که از وسط زمین 7 بازیکن حریف را دریبل کرد را بخاطر اینکه 20 سال قبل مارادونا هم چنین گلی زده بود، ستایش نکنید؟ بله حرکت مارادونا در این کلاس و در زمان خودش بسیار جالب بود، اما این سبب نمی شود که کسی از ارزش کار مسی کم کند.

تا آنجا که من خواندم، برآیند گفته های آنها اصلاً ربطی به این موضوعات فنی نداشت و حتی اشاره ای هم در بین اکثر گفته هاشن به این موضوع نبود یا اگر بوده حداقل بنده ندیدم، اما چیزی که به وفور از ایشان نقل شده است این بوده، که علت این جایزه، به تصویر کشیدن درست جامعه ایران و دادن بینش صحیح به بیننده در مورد جامع ایران است.
حال سوال این است، آیا این دلیل یک امتیاز هنری است؟ و بر فرض درست بودنش میتواند دلیل منتخب شدن یک فیلم در اسکار شود؟

با این نظر شما مخالفم. تا جایی که بنده از سال گذشته دنبال کردم هیچ کدام از جشنواره های سینمایی که این فیلم در آنها موفق به کسب جایزه شده از جشنواره سینمایی برلین تا جایزه آکادمی اسکار، چنین مطلبی را عنوان نکردند. شما اگر به بیانیه های خبری این جشنواره ها از جمله جشنواره دوربان و انجمن منتقدین نیویورک نگاهی بیندازید، اکثراً می بینید که عنوان شده: این فیلم در بیان مشکلات و گرفتاری های انسانی و اجتماعی، فارغ از ملیت و فرهنگ، موفق بوده. در عموم اظهار نظرهای سینمایی به اینکه رخدادهای این فیلم برای مردم همه ی کشورها گویا و قابل درک است، اشاره شده.
اتفاقاً بنده تنها از دو تریبون که جفتشان سیاسی بودند شنیدم این فیلم گویای وضعیت ایران است که اگر اشتباه نکنم یکی اش همین اواخر از کاخ سفید بود. یعنی در حقیقت خواستند در پناه موفقیت های این فیلم نظر خود را ابراز کنند. مثل این است که آقای کفاشیان بیاید و برای جلب توجه در مورد صنعت خودروسازی نظر بدهد. آیا این اظهار نظر سندیت دارد؟
اظهار نظرهای سینمایی که در مورد این فیلم شده عموماً حول همین محور بوده که این فیلم در محدوده ی فرهنگی خاصی نمی گنجد و میتواند در هرجای دنیا بیننده داشته باشد. کما اینکه شما اگر نگاهی به لیست جوایز این فیلم بیندازید، می بینید که از استرالیا تا امریکا، ارمنستان تا افریقای جتوبی این فیلم را تحسین کرده اند.
اگر از لحاظ محتوایی هم به این فیلم نگاهی بیندازیم، هرگز بوی کلی نگری و قضاوت در مورد جامعه ایرانی در این فیلم دیده نمی شود. این داستان روایتی است از زندگی یک خانواده در آستانه فروپاشی که در گیر و دار این مساله، دچار بحران "حقیقت" می شود و بخش اعظم ماجرا حول این مساله میچرخد که همه به نحوی حق بجانب هستند. مساله ی کشف حقیقت در هیچ ملیت و فرهنگ و مرز جغرافیایی نمیگنجد. در حقیقت نسبت "سیاسی" یا "انتقادی" دادن به این اثر، بسیار ساده انگارانه است.
حال اگر عده ای از پس این فیلم و سودجویانه بخواهند دغدغه های خود را مطرح کنند، دلیلی بر کجروی و خطای این اثر یا گردآورندگان آن است؟ گمان نمی کنم.

یک چیز به نظر شما عجیب نیست؟ چرا هنرمندان در مورد سیاست نظر دادن و سیاست مداران در مورد هنر؟
من فکر کنم ستایش فرهادی جهت خلق یک اثر هنری باید توسط دواران جشنواره باشد و بحث در مورد به تصویر کشیدن صحیح ایران در این فیلم را از زبان سیاستمداران می شنیدم که ظاهرا اینجا برعکس بوده ...
و خوب در طرف مقابل، هنرمندان این فیلم را انقدرها از نظر هنری ارزشمند نمی دانند، و سیاست مداران تصویر نمایش داده شده را تصویر درست از ایران نمی دانند.

من نیمی از جمله ی شما را قبول دارم اما قضیه را به این شکل که شما فرمودید نمی بینم، به نظر من در مورد ارزش هنری این فیلم هنرمندان نظر دادند و البته سیاستمداران هم در مورد ارزش هنری آن نظر دادند!
بخش اول قضیه کاملاً عادی و طبیعی است و کسب جایزه بهترین فیلم در جشنواره های فیلم فجر،برلین،دوربان،سیدنی، ایروان،آمستردام...همگی گواه بر کیفیت فنی و سینمایی این اثر از دید هنرمندان است. مگر اینکه بخواهید بگویید که تمام هنرمندان و منتقدین دنیا در این کشورها عامل و دست نشانده ی CIA و کاخ سفید هستند!
بخش دوم قضیه در مورد اینکه سیاستمداران در مورد این اثر هنری و ارزش آن نظر دادند، اشتباه است و نباید انجام میشده و دلیل آنهم تنها حساسیت های موجود در مورد مسایل ایران و امریکاست. اصلاً دقت کردید که این اثر بالای 60 جایزه کسب کرده، اما تا قبل از 2-3 جایزه ی آخر یعنی مراسم گلدن گلوب و اسکار هیچکس نمیگفت که این اثر سیاسی است یا سیاه نمایی است؟ عموم اظهار نظرهای سیاسی در مورد این فیلم، بخاطر حساسیت های موجود در روابط ایران-امریکا است. نمونه ی این حواشی و حساسیت ها را هم قبلا کم نداشتیم. همانند بازی فوتبال ایران-امریکا در جام جهانی 1998 یا مسابقات کشتی جهانی بین کشتی گیران ایران و امریکا... خب به نظر بنده در این موارد نباید دنبال مقصر در آن رشته ورزشی یا ورزشکاران بود، مشکل از دید سیاسی ما و طرف مقابل است که به مسایل غیر سیاسی بوی سیاست میدهیم.

[Solver]

در مورد گل مسی، موافقم اما این مسئله در مورد این فیلم دارای این سطح منحصر به فرد بودن نیست ... حداقل از نقطه نظر بسیاری از کارشناسان هنری.

ضمناً این اثر از نخستین روزهای اکرانش مورد عنایت ویژه از جانب سیاست مداران خصوصا داخل بود، و رفته رفته خارجی ها هم روش حساس شدند، بعد از این بود که در عرصه هنر مطرح شد، حداقل با مرور اخبار داخل این واقعیت که این فیلم در کشور ما اول با بال سیاست پرواز کرد و سپس با بال هنر را میتوانید متوجه شوید و این قسمت نظر بنده یا برداشت شخصی نیست و به قول فلانی اسنادش هم موجود.

اما در مورد دست داشتن CIA یا آمریکا این نظرات ساده انگارانه، شما تصورات خیلی دوری نسبت به چیزی که من فکر می کنم دارید. اصلا چه کسی گفته این جایزه تحت حمایت آمریکا جایزه گرفته است؟

فکر کنم یک چیز را خوب متوجه نشده اید:

منظور بنده و البته بسیاری از دوستان، این نیست که یک عده داوران این جشنواره را خریده اند یا امثال این تفکرات کودکانه، موضوع این است که دادن این جایزه از طرف ایشان به جنبه هنری نبوده و دارای جنبه سیاسی است.

در مورد سخنان داوران، حداقل در منابع مختلف که بنده جستار داشتم چیزی که شما گفتید هم بود اما عمدتاً چیزی بود که خودم عرض کردم و هنوز منابع بنده را به چیزی که شما در مورد این فیلم از منظر داوران بیان کردید نرسانده است!

بزارید یک چیز را روشن کنم،

اتفاقا بنده معتقد هستم تحت یک جو سیاست زده این فیلم به این محبوبیت دست یافته و این داوران اگر از منظر هنری نگاه کنند آن قدرها این فیلم را ارزشمند نخواهند یافت. اما منظور این نیست که یک عده پشت سر به آنها پول داده یا ...

مثل نگاه یک بسیجی متعصب به فردی که کروات زده و در خیابان راه میرود ... امیدوارم مفهوم جو زدگی را فهمیده باشید.

[Lord_Jason]

نظر شما محترم و قابل قبول، اما با نتیجه ای که گرفتید چندان موافق نیستم.
بنده نه هنرمندم و نه ادعایی دارم، در محیط های هنری بودم و کم و بیش دغدغه های روز مسایل هنری و فرهنگی کشور را دنبال میکردم و میکنم. سیاست زدگی حواشی مربوط با این اثر را چه در داخل و چه در خارج قبول دارم، اما معتقدم:
1- این سیاست زدگی ربطی به ماهیت اثر ندارد
2- شدت این سیاست زدگی و حواشی آن در یکی دو ماه اخیر و پس از کسب جوایز از محافل امریکایی، صد چندان شده.
و همچنان معتقدم که این اثر از لحاظ سینمایی و هنری فاخر و درخور توجه است.
یا حق

[anga2009]

فیلم تلخ و سیاهی که زوال و دوران آشفتگی و فروپاشی روابط زناشویی را ترسیم می کند. رابطه اول میان زن و شوهری از طبقه متوسطِ رو به بالا (نادر و سیمین) که در حال فروپاشی و جدایی آنهاست و رابطه دیگر، میان زن و شوهری از طبقه پایین است (حجت و راضیه). رابطه اول با مهاجرت زن به خارج از کشور و مخالفت مرد با این تصمیم رو به زوال است و قربانی؛ ترمه، دخترشان می باشد. رابطه دوم را فقر و تنگ دستی و بدهکاری به نقطه ای غیر قابل تحمل و شور بختی از زندگی سوق داده است و قربانی؛ کودکش و جنین سقط شده او. چیزی که به چشم می خورد تنها، روابطی سرد، غمبار، تلخ و دردناک از زندگی این زوجین است.

[anga2009]

شخصیت ها همه بدبخت اند . سیاه نمایی هم حدی دارد . آدم آن هم از نوع هنرمند اینقدر نا امید ؟

خانواده همان کشور است . این درس اجتماعی دوران دبیرستان است . اولین گروه انسانی خانواده است که افرادش پس از ورود به اجتماع کشور را تشکیل می دهند . فیلمهای خانوادگی همیشه سیاسی ترین فیلمهای تاریخ بوده اند .



ما هم از دروغ گویی و خیانت و بی صداقتی و بی عدالتی و سطحی گرایی برخی ناراحتیم و شکوه داریم . ولی این افراد برخی اند و نه همه ایران . در این فیلم همه خصال شیطانی دارند و روزنه امیدی یافت نمی شود . وقتی این فیلم را دیدم یاد هوش مصنوعی اسپیلبرگ افتادم که در آن دنیا را آب فرا گرفته بود و هیچ امیدی به انسانیت نبود و انسان با طراحی روبات های هوشمند ، نسل بعدی خودش را به وجود می آورد . آنقدر دنیا سیاه بود که انسان از خودش نا امید بود . صد رحمت به دیوید آن فیلم که متوجه شد مادری هست و برای رسیدن به او هزینه های گزاف پرداخت کرد . دختر بچه فیلم فرهادی نمی داند به کدام یک از والدین تعلق دارد .



مادر همیشه نماد مام میهن بوده و پدر قانون . مادر احساس بوده و پدر عقل . اگر با این دیدگاه بنگرید فیلم تلخ تر حس می شود .



قانون می خواهد از مام میهن جدا شود . جدایی موجبات بی هویتی نسل بعد می شود . نسلی معلق . قانون ( پدر) پدری آلزایمر گرفته دارد که همان علیل بودن نسل قبل القا می شود .



از سوی دیگر فیلم جدایی …. مربوط به کدام قشر است ؟ مربوط به کدام کشور است ؟ حامی این فیلم کدام قشرند ؟

جدایی نادر از سیمین تصویر گر یک خانواده خیالی است و به آنالیز این خانواده خود ساخته می پردازد . کمی هم در راستای همان تکنیک اپوزیسیون است که از سال ۱۳۸۴ همه را دروغگو و بداخلاق می بینند .
آدمهای جدایی شاکی از چه چیزی هستند ؟ چرا مملکت ما برای تربیت نسل بعدی مناسب نیست ؟

[FARSHAD.ADL]

شخصیت ها همه بدبخت اند . سیاه نمایی هم حدی دارد . آدم آن هم از نوع هنرمند اینقدر نا امید ؟

خانواده همان کشور است . این درس اجتماعی دوران دبیرستان است . اولین گروه انسانی خانواده است که افرادش پس از ورود به اجتماع کشور را تشکیل می دهند . فیلمهای خانوادگی همیشه سیاسی ترین فیلمهای تاریخ بوده اند .



ما هم از دروغ گویی و خیانت و بی صداقتی و بی عدالتی و سطحی گرایی برخی ناراحتیم و شکوه داریم . ولی این افراد برخی اند و نه همه ایران . در این فیلم همه خصال شیطانی دارند و روزنه امیدی یافت نمی شود . وقتی این فیلم را دیدم یاد هوش مصنوعی اسپیلبرگ افتادم که در آن دنیا را آب فرا گرفته بود و هیچ امیدی به انسانیت نبود و انسان با طراحی روبات های هوشمند ، نسل بعدی خودش را به وجود می آورد . آنقدر دنیا سیاه بود که انسان از خودش نا امید بود . صد رحمت به دیوید آن فیلم که متوجه شد مادری هست و برای رسیدن به او هزینه های گزاف پرداخت کرد . دختر بچه فیلم فرهادی نمی داند به کدام یک از والدین تعلق دارد .



مادر همیشه نماد مام میهن بوده و پدر قانون . مادر احساس بوده و پدر عقل . اگر با این دیدگاه بنگرید فیلم تلخ تر حس می شود .



قانون می خواهد از مام میهن جدا شود . جدایی موجبات بی هویتی نسل بعد می شود . نسلی معلق . قانون ( پدر) پدری آلزایمر گرفته دارد که همان علیل بودن نسل قبل القا می شود .



از سوی دیگر فیلم جدایی …. مربوط به کدام قشر است ؟ مربوط به کدام کشور است ؟ حامی این فیلم کدام قشرند ؟

جدایی نادر از سیمین تصویر گر یک خانواده خیالی است و به آنالیز این خانواده خود ساخته می پردازد . کمی هم در راستای همان تکنیک اپوزیسیون است که از سال ۱۳۸۴ همه را دروغگو و بداخلاق می بینند .
آدمهای جدایی شاکی از چه چیزی هستند ؟ چرا مملکت ما برای تربیت نسل بعدی مناسب نیست ؟

anga2009
[External Link Removed for Guests]را فراموش کردید

[Cloor Master]

سلام به تمامی دوستان و عرض ادب
جناب anga2009 قابل دانستم چند نکته به عرضتان بروسنم با عرض پوزش
۱اینکه شما حق ندارید بگویید که چرا این فیلم همش مشکلات دو خانواده را بیان کرده و چرا هیچ خوبی و شادی ازافراد به میان نیاورده را ندارید زیرا این به سلیقه شخص نویسنده مرتبط است که داستانش را چگونه بیان کند شما فقط می توانید از لحاظ فنی به فیلم و فیلم نامه ایراد بگیرید مثلا هیچ گاه منتقد سینما نمیاد به نویسنده یا کاره ای از فیلم بگوید چرا فیلم تو دادگاه یا همش دعواست چون حق این را ندارد می گوید که مثلا این قسمت اضافه یا ایهام دار یا اضافه است
درباره هر موضوعی در سینما می توان فیلم ساخت می شود فیلم ساخت که همه ی افراد در اون سرخوش هستند نمی توانیم بهش گیر دهیم بگیم مگر می شود که همه سر خوش هستند
۲ درباره خانواده فیلم قسمتیش درباره جدا شدن یک زوجین از هم است خوب این مشکلش چیه؟غیر عادی است؟ غیر اخلاقیه چیه
این مورد هم خلاصه می شود در مورد اول یعنی شما نمی تونید بگویید چرا طلاق می دونید چرا چون نه شما بلکه هیچ کس حق ندارد که طلاق در فیلم نامه گیر دهد اگر چنین حرفی را بزنید جوابی خواهید شنید به این صورت سینما زبان مردم دنیاست نه سلیقه بعضی افراد
مورد یا نکته سوم مربوط است به سئوال های شما خوب بشنو جواب را در باره سئوال شما که گفتید مربوط است به کدام قشر ؟خوب این فیلم مربوط می شود به همه قشرها چون این حادثه می تواند برای همه قشرها به وجود بیایید چه پولدار چه بدبخت
درباره سئوال بعدی می توانم به شما این جواب را بدهم که یکی از دلایل موفقیت این فیلم در تمام دنیا به خاطر این است که داستان فیلم به همه فرهنگ ها و جامعه ها هم خوانی دارد در مورد سئوال سوم کلا سئوال اشتباهی است
مورد چهارم که به هیچ عنوان حاضر به بحث درباره ان نیستم این است که شما فکر می کنید که چون پیرمرد الزایمر دارد پس علیل است که فکر کودکانه ای بیش نیست اخه یک روزی هم شما پیر می شوید
و مورد اخر هم مربوط به تربیت جامعه خوب این مربوط می شود به طرز فکر افراد داخل فیلم سیمین اینگونه تفکراتی را دارد در خارج از فیلم هم مردمی در دنیا هستند که چنین فکری را دارند که زندگی در جامعه غربی جریان دارد خوب این مربوط می شود به طرز فکر افراد نه ان جامعه البته منظورم جامعه خودمون هست ممکن است جامعه وجود داشته باشد کلا خراب برا این مشگل باید مسئولان اقدام کنند
با تشکر

[Lord_Jason]

جالبه، در حالی که کمتر نقد خارجی دیدم که به سیاه نمایی یا نا امیدی و حتی "یاس اجتماعی" اشاره کنه، اما گروهی از دوستان عصبانی وطنی، از این نظر کوتاهی نکردند! لس آنجلس تایمز اون رو تمی از آثار آلفرد هیچکاک و اینگمار برگمان دانسته. همه ی دنیا به این فیلم برچسب "جهانی" و "دغدغه ی مشترک" دادند، اما گروه خاصی از منتقدین داخلی به ناامیدی و ارائه تصویر بدی از ایران و یاس اجتماعی اشاره کردند. که بر فرض محال، اگر هم اینگونه بود، باز اشکالی وارد نبود، در هالیوود که عزیزان آن را آلت تبلیغاتی کاخ سفید و لابی صهیونیستی می نامند سالانه چندین فیلم در نقد فضای اجتماعی، فرهنگی و سیاسی امریکا تولید و پخش میشه. اگر اهدای جایزه به همچین اثر همه گیری حرکت سیاسی بوده، پس آوردن "شان استون" به تهران که هیچ کارنامه سینمایی قابل ذکری نداشته و تنها افتخارش این بوده که از نطفه ی "اولیور استون" زاده شده؛ و برگزاری جلسه سخنرانی و تبلیغات تلویزیونی و مصاحبه های فراوان چه بوده؟

 [External Link Removed for Guests]   
‘A Separation’ is lively and suspenseful as both drama and debate. It employs a tricksy moral compass that swings all over the place as we see its story from various viewpoints. It prods gently at middle-class entitlement of the how-can-this-be-happening-to-me variety, but it also avoids the trap of coming down on the side of less worldly characters. If it reserves a significant amount of sympathy for anyone, it’s for the side players – the old man and the kids – to whom its gaze keeps returning, refusing to forget those outside the eye of the storm but equally bruised by it

[External Link Removed for Guests]

[External Link Removed for Guests]

Written and directed by Asghar Farhadi, "A Separation" is intense, focused and narrative-driven. Imagine Alfred Hitchcock's intricate attention to plot joined to the devastating emotional impact of Ingmar Bergman: The result is so exhilarating, the movie was the first foreign-language film to win the screenplay award from the Los Angeles Film Critics Association.

[External Link Removed for Guests] 

[anga2009]

دكتر اردشیر قوام زاده، «برترین محقق جهان در زمینه سرطان و بیماری‌های خونی» کمیته مطالعات بین‌المللی مرکز تحقیق بین‌المللی خون و پیوند مغز استخوان امریکا را کسب کرد و قرار شد طی مراسمی به او اعطا شود اما بلافاصله انجمن فوق اعلام کرد که چون ایران از طرف امریکا تحریم شده نمی توانند این جایزه را به او بدهند، ولی در همین روزها همین آمریکایی ها توانستند جایزه گلدن گلاب را به اصغر فرهادی بدهند او هم بدون هیچ مشکلی در آمریکا حاضر شد و جایزه اش را گرفت، این سوال برای هر کسی پیش می آید که چه فرقی بین این دو جایزه است که یکی شامل تحریم می شود و دیگری نمی شود

[anga2009]

ایگناتیوس نوشت: ریچارد نیکسون در خصوص چین از دیپلماسی پینگ‌پنگ استفاده کرد و شاید زمان آن رسیده باشد که اوباما نیز در راستای "دیپلماسی اسکار" اندکی تلاش کند.
بنابراین گزارش، این تحلیلگر سیاسی ادامه داد: اوباما باید فرهادی را به کاخ سفید دعوت کند و البته با او در  خصوص سیاست که ایران و آمریکا در خصوص آن اختلاف دارند سخن نگوید بلکه با وی از نحوه ساختن یک فیلم خوب سخن بگوید.
 
ایگناتیوس به اوباما توصیه کرد: "آقای رئیس‌جمهور، این فیلمساز را به کاخ سفید دعوت کن و از فیلم فوق‌العاده وی تقدیر به عمل آور و به هموطنان وی نشان بده که ایالات متحده در ضمن مخالفت با سیاست‌های ایران و تهدیدهای آن بر ضد اسرائیل، به مردم و فرهنگ ایران احترام می‌گذارد."

وی افزود: "چه کسی می‌داند؟ اگر یک پروسه تغییر با پینگ‌پونگ آغاز شده است، شاید با یک مجسمه طلایی هم آغاز شود."

ایالات متحده اخیرا تحریم‌هایی سخت بر ضد ایران وضع کرده و بر تعداد نیروهای خود در خلیج فارس نیز افزوده است. بهانه آمریکایی ها در این خصوص برنامه هسته‌ای کشورمان است.

[Lord_Jason]

ایگناتیوس نوشت: ریچارد نیکسون در خصوص چین از دیپلماسی پینگ‌پنگ استفاده کرد و شاید زمان آن رسیده باشد که اوباما نیز در راستای "دیپلماسی اسکار" اندکی تلاش کند.
بنابراین گزارش، این تحلیلگر سیاسی ادامه داد: اوباما باید فرهادی را به کاخ سفید دعوت کند و البته با او در  خصوص سیاست که ایران و آمریکا در خصوص آن اختلاف دارند سخن نگوید بلکه با وی از نحوه ساختن یک فیلم خوب سخن بگوید. 

کاش کمی در مورد ماهیت خبر و مفهوم "[External Link Removed for Guests]" جستجو میکردید.
متن خبر فوق توضیحی در رابطه با تمایل امریکا برای ارتباط با ایران است، نه تحلیلی در راستای تخریب فیلم فرهادی.
برای آشنایی بیشتر در مورد دیپلماسی پینگ پنگ و اتفاقات سیاسی جنگ سرد و پس از آن می توانید به تماشای فیلم زیبای [External Link Removed for Guests] بنشینید.

[Cloor Master]

دیپلماسی پینگ پنگ
به گفتگوی های پنهان میان ایالات متحده و چین در دهه ۷۰ میلادی گویند
در ان زمان بین دو کشور هنوز روابط سیاسی وجود نداشته به همین دلیل دو کشور چین و امریکا برای برگزاری مذاکرات سیاسی یک تورنمنت پینگ پنگ را بهانه قرار داده اند که امروزه به دیپلماسی پینگ پنگ شناخته می شود



منابع
رابرت شرلزینگر"دیپلماسی امریکا در قرن بیستم" حمید رفیعی مهر ابادی (دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی، تهران۱۳۷۹) چاپ اول