ايران، ضعيف است
۵۸۸ روز از پيروزي انقلاب مي گذرد. در اين مدت، اتفاقات زيادي در زمينة نظامي افتاده است. تركيب ارتش عوض شده، تعدادي از فرماندهان از كشور فرار كرده اند، چند تايي هم به جرم ايستادن رودرروي مردم و كشتن آن ها اعدام شده اند و قبض موتشان را تحويل نگهبان جهنم داده اند. عده اي كه بعدها معلوم مي شود كِرم خيانت داشته اند، فرياد مي زنند: ارتش را منحل كنيد. اما امام خميني دستور مي دهند نظاميان به پادگان ها برگردند. با اين دستور، فرياد فوق الذكر هم خفه مي شود.
قراردادهاي خريد اسلحه هاي جورواجور كه رژيم قبلي با پول نفت ملت بسته بود، لغو مي شود و مدت خدمت سربازي، از 24 ماه به 12 ماه كاهش مي يابد تا معلوم شود جمهوري اسلامي نمي خواهد مثل رژيم شاهنشاهي، لولوي سرخرمن خاورميانه باشد و همسايه ها را بترساند.
مدتي بعد با شوروش هايي كه در گنبد، خوزستان و كردستان اتفاق مي افتد، مدت خدمت سربازي به 18ماه افزايش مي يابد. وضعيت انقلابي كشور و تحريم هاي اقتصادي و تسليحاتي باعث مي شود تا روند بازسازي ارتش جمهوري اسلامي ايران به كندي جلو برود.
در پانصد و هشتاد و هشتمين روز بعد از پيروزي انقلاب (31شهريور۵۹) ارتش ايران 224500 نفر نيرو دارد (120هزار نفر نيروي زميني، 20هزار نفر نيروي دريايي، 60هزار نفر نيروي هوايي و 24500 نفر ژاندارمري). تجهيزات عمدة آن هم 1985 تانك، 447 هواپيما و 84 هلي كوپتر است.
به غير از ارتش، نيروي نظامي انقلابي جديدي وجود دارد: سپاه پاسداران انقلاب اسلامي كه با هدف مبارزه با عناصر ضد انقلاب و حفظ دستاوردهاي انقلاب شكل گرفته و مجموع نيروهايش به 30هزار نفر هم نمي رسد. تازه، كار آن ها بيشتر از آن كه سازماني باشد، به صورت مردمي و هيأتي است.
با يك حساب سرانگشتي، كل نيروي دفاعي ايران در روز آغاز جنگ، به 254500 نفر هم نمي رسد. اگر قرار باشد تمام اين نيروها روي خط مرزي 1591كيلومتري ايران و عراق بايستند و دفاع كنند، به هر كيلومتر، 160نفر هم نمي رسد. بنابراين، عراق از خدا چه مي خواهد؟ ايراني به ظاهر ضعيف، كه بشود به آن حمله كرد.
فتح ايران در يك هفته
صدام يك سال قبل از آغاز جنگ، رئيس جمهور عراق شده و چنان سر بقيه را زيرِ گل كرده كه كسي جرأت ندارد بدون اجازة او، نُطُق بكشد. يك ميليارد و دويست ميليارد دلار پول بي زبان را خرج تسليحات نظامي مي كند. 2850 تانك، 133 هلي كوپتر و 339 هواپيما مي خرد و سه تا سپاه درست مي كند.
ارتش ايران كه زهوارش در رفته. سازمان مجاهدين خلق (منافقين) با تركاندن و ترور، مردم را عاصي كرده اند. بين رئيس جمهور بني صدر و طرفدارهاي امام، درگيري سياسي وجود دارد. خلاصه جمهوري اسلامي ايران به هم ريخته و با يك تلنگر من، از هم مي پاشد. صدام با يك همچين تفكري، 31 شهريور، اولين گلوله را به سمت ايران شليك مي كند. 19شهر ايران، هدف حمله قرار مي گيرند و سه سپاه عراق از جنوب، مركز و شمال، از مرز رد مي شوند. ايدة جنگ، جنگ سريع و برق آسا است؛ يك هفته، فوقش 10 روز طول مي كشد.
ما اين ايم
جنگي كه قرار بود يك هفته اي تمام شود، حدود 8سال طول مي كشد. همان اول كاري، عراقي ها دستشان مي آيد با ايراني طرف اند نه با ببو گلابي ترسو! دو تا لشگر عراق، 34 روز مي زنند و هزار بدبختي مي كشند تا خرمشهر را از دست جهان آرا و يك مشت جوان بسيجي بيرون بياورند. تازه بعدش پشت دروازة آبادان به زمين گرم مي خورند.
طبق روال هميشگي، تهاجم بيروني، باعث اتحاد ايراني ها مي شود. ارتش، سريع سازمان دهي مي شود. سپاه داراي تشكيلات جداگانه شده و سه نيروي هوايي، دريايي و زميني تشكيل مي دهد و حتي براي مدتي داراي وزارتخانه مي شود. نيروهاي مردمي در پايگاه هاي بسيج مساجد، تقسيم مي شوند. دارو دستة بني صدر كه با شعار زمين مي دهيم، زمان مي گيريم زمين و زمان را تلف كرده بودند، به خارج فرار مي كنند و همة عناصر گوش به فرمان امام، شروع به بازپس گيري زمين از دست رفته مي كنند.
در عمليات ثامن الائمه، آبادان از محاصره بيرون مي آيد. عمليات بيت المقدس، سيلي محكمي به دهان بعثي ها مي زند، چون بيش از 20درصد ارتش عراق نابود مي شود و 5038 كيلومتر مربع از خوزستان آزاد مي گردد. در اين عمليات، نيروهاي ايراني، خرمشهر را دور مي زنند و از غرب، يعني مرز عراق وارد شهر مي شوند. عمليات فتح المبين كه شاهكاري با پشتوانة تاريخ هزاران سالة ايراني است، به پيروزي مي رسد.
چند مقني كه اكثرشان اهل يزد هستند و سابقة حفر قنات را دارند، چند صد متر زمين را مي كَنند و پشت سر عراقي ها بيرون مي آيند. اين طوري، عراقي ها به محاصره مي افتند.
عمليات كربلاي،۵ فشرده ترين عمليات جنگي قرن بيستم لقب مي گيرد. در منطقة شلمچه 200گردان پيادة ايران، پدر 332گردان عراق را در مي آورند.
فتح فاو توسط ايراني ها، صدام را ديوانه مي كند. ايراني ها در فصل بارندگي روي اروندرود پل معلق مي زنند، فاو را تصرف مي كنند و به مرز كويت مي رسند. عمليات والفجر 8، آنچنان سريع ولي با تفكر انجام شد كه همين الان در دانشگاه هاي جهان تدريس مي شود. به غير از كارهاي عجيب و غريب نيروهاي زميني ارتش و سپاه، نيروي هوايي هم هيچ جاي امني براي عراق نمي گذارد (نمونه اش را هفتة پيش در همين صفحه خوانده ايد). نيروي دريايي هم خليج فارس را براي آن ها ناامن مي كند.
صدام در سال آخر جنگ، 50 ميليارد دلار خرج ارتش عراق مي كند: 6230 تانك و نفربر، 610 هواپيما، 325 هلي كوپتر و يك ميليون سرباز به علاوة مقدار زيادي گاز شيميايي. اما دفاع ايراني ها، عراق را وادار به قبول آتش بس مي كند. صدام كه از سرسختي ايراني ها قات زده، به كويت حمله مي كند و در 6ساعت، آن جا را مي گيرد!
دفاع، ادامه دارد
حالا، 18 سال از پايان جنگ مي گذرد. ما مثل هميشه روي پاي خودمان ايستاده ايم. براي دفاع از خودمان و افزايش قدرت بازدارندگي - يعني كسي به فكرش هم خطور نكند كه به ما حمله كند - تجهيزات دفاعي اي ساخته ايم كه جهان را تحت تأثير خودشان قرار داده اند. اين ها هم چند نمونه اش:
--------------------------------------------------------------------------------
شهاب۳
موشك هاي بالستيك، يكي از بازوان پرقدرت نظامي كشورهاي پيشرفتة نظامي هستند.آمريكا و روسيه پيشرفته ترين موشك هاي بالستيك را دارند. آن ها به دنبال انحصاري كردن صنايع موشكي هستند. در اين ميان و با وجود تحريم هاي اقتصادي و فن آوري، دانشمندان و مهندسان سرافراز كشورمان توانستند با علم و تكنولوژي بومي، باعث حيرت و شگفتي همگان شوند و در سال 1378 شروع به آزمايش هاي متعدد بر روي موشكي به نام شهاب كردند. موشك شهاب 3 يك موشك كوتاه برد بالستيك (MRBM) است كه در ابتداي آزمايش ها، بردي معادل 1300 كيلومتر داشت. ولي با تلاش روزافزون مهندسان كشورمان، موشك شهاب۳ بهينه شد و برد آن به 2100 كيلومتر رسيد. آزمايش هاي موشك شهاب۳ از سال 1377 تا 1382 ادامه داشت و سرانجام در تير ماه سال 1382 رسما به آمار موشك هاي ايراني اضافه شد. موشك شهاب۳ قادر به حمل انواع كلاهك هاي اتمي و غير اتمي است كه از سوخت مايع براي تهيه نيروي پيشران استفاده مي كند. طول اين موشك در حدود 16 متر و قطر آن 35/1 متر است. وزن خشك شهاب،۳ 2180 كيلوگرم است و قادر به حمل يك كلاهك 760 تا 1000 كيلوگرمي است. يكي از نكات جالب توجه موشك مذكور، دقت هدف يابي و رهگيري است كه با كمترين ميزان خطا، هدف را منهدم مي كند. هنگامي كه ايران، شهاب۳ را آزمايش كرد، كارشناسان نظامي اروپايي و آمريكايي در مقالات متعددي با اشاره به تقليد طراحان ايراني از موشك هاي اسكاد - بي (Scud-B) روسي يا نودونگ كره اي، قصد زير سؤال بردن اين توانايي بومي ايراني را داشتند. ولي چندي پس از شهاب،۳ ايران شروع به تحقيق و ساخت پروژة شهاب 4 كرد. هنوز اطلاعات كامل و دقيق از توانايي و يا عملكرد موشك شهاب۴ در دسترس نيست، ولي احتمال مي رود كه شهاب۴ در واقع مدل جديد و پيشرفتة شهاب۳ است. موتور موشك شهاب،۳ 26760 كيلوگرم نيرو (Thrust) توليد مي كند كه براي طي مسافت 2000 كيلومتر كافي است. اگر بخواهند برد آن بيشتر شود، از كلاهك هاي كم وزن تر استفاده مي كنند و به همين دليل، وزن كلاهك ها از 760 تا 1158 كيلوگرم متفاوت است.موشك شهاب۳ براي اولين بار در ميدان آزادي و در هفتة دفاع مقدس سال 1377 به نمايش عموم گذاشته شد.
--------------------------------------------------------------------------------
اژدرحوت
اژدر، سلاح بسيار مؤثري در نبردهاي دريايي است كه مي تواند نقش بسيار سرنوشت سازي در كنترل سواحل و تنگه ها داشته باشد. اين سلاح بايد توانايي پرتاب از زيردريايي يا قايق را داشته باشد. اژدر (موشك دريايي) حوت سريع ترين موشك زير سطحي دنياست. در حالي كه سرعت موشك هاي مشابه، به حدود 30 متر در ثانيه مي رسد، سرعت اين موشك، 100 متر بر ثانيه است. برخي از كارشناسان خارجي معتقدند راز سرعت بالاي اين موشك در اين است كه اژدر، خود را در پيله اي از هوا مي پوشاند و بدين ترتيب، اصطكاك را به حداقل مي رساند. اما اين فن آوري به قدري پيچيده است كه دستيابي ايران به آن باعث شده فك بعضي از كارشناسان محترم تا نافشان آويزان شود.
--------------------------------------------------------------------------------
قايق فوق پيشرفته پرنده
در رزمايش پيامبر اعظم(ص)، بسياري از تسليحات دفاعي جديد كه در صنايع نظامي كشور ما ساخته مي شود، به نمايش در آمد. يكي از اين تسليحات، قايق پرندة مدرن بود كه مي توانست در ارتفاع بسيار كمي از سطح آب حركت كرده و به پرواز در بيايد. اين قايق با حمل يك سرنشين با سرعت 185 كيلومتر در ساعت حركت مي كند. اين قايق پرنده كه از يك موتور ملخي توربو جت نيرو مي گيرد، به گونه اي طراحي شده است كه هيچ راداري نمي تواند آن را رديابي كند و در ضمن مي تواند موشك هايي را با دقت به سمت هدف پرتاب كند. البته آمريكايي ها اعلام كردند كه اين هواپيما مشابهت زيادي به يك نوع هواپيماي روسي از همين نوع دارد كه آكروپادن ناميده مي شود.
--------------------------------------------------------------------------------
سيستم دفاع موشكي 300-S
سامانه هاي دفاع ضد موشكي، جزو سلاح هاي استراتژيك و راهبردي محسوب مي شوند. اين سامانه ها براي دفاع در برابر موشك هاي بالستيك و هواپيماهاي بلند پرواز مورد استفاده قرار مي گيرند و صرف هزينه هاي هنگفت در كشورهاي صاحب فن آوري - مانند برنامة جنگ ستارگان - اهميت موضوع را نشان مي دهد. در ميان اين سامانه ها مي توان به سيستم دفاع ضد موشكي پاتريوت وَ آرو اسرائيلي اشاره كرد كه هر دو براي مقابله با طيف وسيعي از موشك هاي بالستيك، مخصوصا سري اسكاد، ساخته شده اند. در روسيه نيز سامانه هاي جديد ضد موشكي با نام سري اس شناخته مي شوند. نيروهاي نظامي ايران براي مقابله با حملات موشكي مجهز به سيستم هاي ضد موشكي S-200، S-300 شده اند. سامانه دفاع موشكي S-300 تريموف با توانايي هدف قرار دادن چند هدف، توانمندي بالايي در مقابله با حملات موشكي دارند. در ضمن، اين سامانة دفاعي، قادر به پرتاب و استفادة همزمان از چندين نوع موشك است كه مي تواند برد عملياتي آن را به بيش از 200كيلومتر برساند. واحدهاي پرتاب اين سامانه قادرند از فاصله نسبتا دور با مراكز فرماندهي و كنترل ارتباط برقرار كنند و موشك را پرتاب كنند. در رزمايش اخير پيامبر اعظم(ص) اين سامانه با موفقيت عليه اهداف فرضي به كار گرفته شد. از ديگر نمونه هاي اين سامانه مي توان به سامانة S-400 و S-500 اشاره كرد.
--------------------------------------------------------------------------------
تانك ذوالفقار
وقتي در سال 1375 براي اولين بار تصاوير تانك ذوالفقار از تلويزيون ايران پخش شد، گمانه زني محافل اطلاعاتي غرب و كارشناسان نظامي در مورد توانايي ها و ويژگي هاي اين تانك آغاز شد و تا امروز كه شاهد توليد نسل سوم تانك ذوالفقار هستيم، ادامه دارد.
طراحي و ساخت اين تانك، نمايانگر احساس نياز واحدهاي نظامي ايران به سخت افزارهاي جنگي قابل اطمينان و بومي است؛ انديشه اي كه بر پاية تجارب زمان جنگ شكل گرفته است. هيچ كس و هيچ كارشناس نظامي، ارزش هاي اين تانك را منكر نمي شود و جالب است بدانيد برخي از سايت هاي اينترنتي، تانك ذوالفقار را در ردة تانك هاي مدرن جهان قرار داده اند. اين، خودش نمايانگر ارزش هاي فني و نظامي اين تانك ايراني است. ذوالفقار طرحي كاملا بومي است كه بر پاية فن آوري موجود در ايران، به نتيجه رسيده. بومي بودن يك فن آوري، داراي ارزش هاي فراواني از جمله داشتن چشم اندازهاي پيشرفت و افزايش توان مهندسي در واحدهاي فني است. از اولين نمونه هاي آن، تا جديدترين مدل هاي ارائه شده، جاي پاي نوآوري و ابتكار به خوبي ديده مي شود. اگر در اولين نمونة ارائه شده، مي شد نشانه هاي تانك M60 آمريكايي را ديد، اما در نمونة ذوالفقار 3 اين همخواني ها كمتر به چشم مي آيد. اگر در دو مدل قبلي (ذوالفقار 1 و 2)، برجك تانك، رگه هايي از تانك T72 روسي را در خود داشت، اما در ذوالفقار۳ مهندسان ايراني، اين يكساني و همخواني را به كمترين ميزان ممكن كاهش داده اند. ذوالفقار از يك موتور ديزل V شكل با توانايي تقريبي 1000 اسب بخار استفاده مي كند.
اين ميزان قدرت با توجه به وزن تانك كه منابع ايراني، آن را چيزي در حدود 40 تن تخمين مي زنند، سرعتي معادل 70 كيلومتر بر ساعت را به ذوالفقار مي دهد. دريچه ورودي تانك بالاي برجك و سمت راست بدنه قرار گرفته است. برجك تانك داراي زاويه هاي هندسي مناسبي است.
همانند ساير تانك ها و بنا بر عرف موجود، رانندة تانك ذوالفقار نيز در سمت چپ بدنه قرار مي گيرد. رانندة تانك مي تواند با باز كردن دريچة ديد بالاي سر خود به سمت راست، به هدايت چشمي تانك بپردازد و يا اين كه از پريسكوپ استفاده كند. تانك ذوالفقار، مجهز به سامانة ديد در شب و سامانة تهوية هوا براي خارج كردن گاز ناشي از شليك توپ است. ايران به جز تانك ذوالفقار، تانك سفير۷۴ را نيز توليد مي كند