
بدین سان ، سال قبل ، طرحی آماده شد تا به قید "فوریت" در مجلس تصویب شود ، گو این که مشکل کوچک زاده و نظایر او ، فوری ترین مسأله کشور است!
با این حال فوریت طرح ، رأی نیاورد و به کمیسیون آیین نامه رفت و در کمال شگفتی ، در همانجا هم تصویب شد!
اینک قرار است طرح مذکور به صحن علنی بیاید و طبق آن ، حضور عکاسان پارلمانی در مجلس ، محدود شود. طبق طرح کوچک زاده ، قرار بود عکاسان فقط در 15 دقیقه اول مجلس ، حاضر باشند ولی کمیسیون ، این زمان را به یک ساعت افزایش داده است.
بر این اساس ، عکاسان ، فقط در یک ساعت اول ، حق حضور در مجلس را خواهند داشت و بعد از آن ، باید مجلس را ترک کنند!
طراحان، می گویند که عکاسان در طول جلسه مجلس ، از نمایندگان در حالت های نامناسبی عکس می گیرند و این ، برای پارلمان خوب نیست!

در پاسخ به این نمایندگان باید گفت که مجلس ، یک جلسه رسمی و کاری است ، نه مهمانی خانوادگی که نمایندگان حالت های نامناسب داشته باشند یا مثلاً چرت بزنند و بعد ، نگران این باشند که نکند عکس شان را بگیرند!
به نمایندگانی که این گونه کوته نظرانه می اندیشند ، باید یادآور شد که "آینه گر نقش تو بنمود راست خود شکن آیینه شکستن خطاست".
آنها اگر ریگی به کفش ندارند ، نباید از حضور عکاس و خبرنگار در مجلس وحشت داشته باشند. کسی که شؤون یک جلسه رسمی را رعایت نمی کند ، حتماً می خواهد با پاک کردن صورت مسأله ، خود را از اصلاح رفتارش بی نیاز کند!
همچنین گفته می شود که مگر در جلسات قوای دیگر ، عکاسان تا آخر حضور دارند؟ و مگر جز این است تصویربرداران ، تنها چند دقیقه اول را اجازه حضور دارند و بعد ، باید از جلسه خارج شوند؟ بنابراین ، در مجلس هم باید چنین رویه ای حاکم باشد.
پاسخ این توجیه نیز مشخص است: درباره هیچ کدام از قوا ، در قانون اساسی نیامده است که باید جلساتشان علنی باشد ولی جلسات مجلس باید علنی باشدو حتی در قانون اساسی آمده است که مذاکرات مجلس باید به طور مستقیم از رادیو پخش شوند. همچنین مشروح مذاکرات ، باید در روزنامه رسمی چاپ شود. چنین قوانین و مقرراتی درباره هیچ کدام از نهادها و قوای دیگر وجود ندارد.
علت نیز کاملاً مشخص است: مجلس ، "خانه ملت" است و همه مردم ، باید در جریان جزئیات آنچه در خانه شان می گذرد باشند.
ضمن آن که حضور نمایندگان رسانه ها در مجلس ، می تواند باعث خودکنترلی بیشتر نماینده ها شود!

از منظر مقایسه حضور چند دقیقه ای در عکاسان و تصویربرداران در جلسات دولت و قوه قضائیه نیز باید گفت که چنین مساله ای درباره کمیسیون های مجلس صادق است و نباید آن را به صحن علنی تعمیم داد.
وانگهی ، در جلسات علنی مجلس که مردم عادی می توانند با حضور در بالکن ، شاهد و ناظر آنچه در صحن می گذرند باشند ، اخراج عکاسان چه محلی از اعراب دارد؟!
آیا جز این است که برخی نمایندگان به جای آن که درصدد اصلاح رفتارهای خود در صحن باشند ، می خواهند با دور کردن نمایندگان از صحن ، مجلس را از "خانه ملت" ، به "خانه خود" تبدیل کنند و با دوستان راحت باشند؟
رأی مثبت یا منفی مجلسی ها به طرح کوچک زاده و دوستان ، بسیار معنی دار خواهد بود.