هوگو چاوز درگذشت

[Mohammad 1985]

عکس دختر چاوز بغل احمدی نژاد کذب محض و عکس مادر چاوز و احمدی نژاد واقعیه ! که اونم طبق چیزی دفاعیات ارائه شده چیز خاصی نیست ! ( هر چند اگر اون حرکت رو فرد دیگری که مورد حمایت نبود انجام میداد میشد عامل **** !

[Present]

روایت صالحی از تسلیت احمدی‌نژاد به مادر چاوز

وزیر خارجه ایران گفت: من آنجا بودم، چنین چیزی صحت ندارد که کسی، کسی را در آغوش گرفته باشد.

علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه در پاسخ به خبرنگار شبکه ایران با اشاره به حضور تأثیرگذار رئیس جمهور کشورمان در مراسم وداع با پیکر هوگو چاوز، رئیس جمهور انقلابی ونزوئلا و با ابراز تأسف از حواشی به وجود آمده در رسانه های داخلی اظهار داشت: «من آنجا بودم، چنین چیزی صحت ندارد که کسی، کسی را در آغوش گرفته باشد. دکتر احمدی نژاد به عرف معمول به نشانه اینکه ما دست نمی دهیم دست روی دست گذاشته بود.»

وزیر امور خارجه تصریح کرد: «مادر چاوز به احترام رئیس جمهور از جای خود بلند شد و گفت شما پسر من هستید، چاوز دائما ذکر خیر شما، کشور و ملتتان را می گفت. الان هم که شما نزد من هستید احساس دلگرمی می کنم.»

علی اکبر صالحی ادامه داد: «دکتر احمدی نژاد و مادر چاوز، مقابل هم و در فاصله نزدیکی ایستاده بودند و آقای دکتر هم دائما دستش را به نشانه اینکه نمی تواند دست بدهد نگه داشته بود. من نمی دانم این چه حرفی و چه عکسی است که منتشر شده، مصافحه ای در کار نبوده است. آنچه که من دیدم نه مصافحه ای بود، نه چیز دیگری . آنها ابراز احساسات کردند، مدت قابل توجهی صحبت کردند و مادر چاوز در حالی که گریه می کرد، تشکر می کرد و احساسش را بروز می داد. آقای دکتر هم دلداری می داد. دکتر احمدی نژاد دائما دو دست خود را به نشانه دست ندادن گرفته بود، همین و بس.»

صالحی تصریح کرد: «اینکه مادر چاوز سر به شانه دکتر احمدی نژاد بگذارد را من که آنجا بودم متوجه نشدم. آدم می ماند که درباره این رفتار رسانه ها و عکسی که روی آن مانور داده اند چه بگوید. دلیل اینکه چرا رسانه ها به این عرصه ورود کرده اند را نمی دانم.»

وزیر امور خارجه در پایان خاطرنشان کرد: «آنچه من دیدم این بود که رییس جمهور دست خود را به نشانه معمول دست ندادن گرفته بود و مادر چاوز هم گریه می کرد. این مادر محترم 85 ساله خطاب به رئیس جمهور ایران می گوید تو پسر من هستی. از نظر شرعی، اسلام راجع به خانم هایی که سنشان از یک مقطع خاص عبور می کند حکم خاصی دارد که می توان به فتاوای مراجع بزرگ مراجعه کرد. من از طرح این مسائل در رسانه های داخلی تعجب می کنم. انسان در حال و هوای حزن انگیز خاصی در سوگواری قرار گرفته و با یک خانم محترم 85 ساله و مادر یک رهبر بزرگ که اشک می ریزد روبرو می شود، احمدی نژاد هم او را دلداری می دهد.»


اینو دیگه سایت انتخاب یا المشرق و یا تابناک و یا ... نگفته اند . صالحی گفته ، وزیر امور خارجه .
هر چند که اتفاقی نیفتاده که بخواد در موردش توضیحی داده بشه

[میهن پرست]

واقعا خجالت آوره.چنتا آدم با شرف میخام بهم ج بدن.تا حالا نشده دست نامحرمی رو در چنین شرایط احساسی بگیرید؟زن عمو زن دایی؟مخصوصا اگه طرف پیرزن ۸۰ساله باشه؟من اینکارو کردم.چند بار تو خیابون دست پیرزنایی که میخاستن برن اونور خیابونو گرفتم. حالا پیرزنی که پسرش رو از دست داده تو اون شرایط به احترام احمدی نژاد ایستاده و احساساتی شده و دستشو گرفته.چی شده؟ این رسانه های دلسوز وقتی بعضیا با دختر ۱۸ساله دست میدادن کجا بودن؟ لجن پراکنی هم حدی داره.واقعا وجدان و انسانیت کجا رفته؟پراید گرونه قبول مملکت فقط به خاطر ضعف دکتر اینجوری شده قبول ولی فردای قیامتی هم هستا. عکس دختر جوون تو بغل رییس جمهور میسازن که چی؟دوستانی که جو میدن خداوکیلی تا حالا دست پیرزن نامحرمی رو نگرفتید؟ خداوند همه مارو ببخشه و بیامرزه.

[samsun]

جناب    , عزیز:
میخوام خیلی خلاصه جوابتون رو بدم. (البته اگه من رو آدم باشرفی بدونید)
  پست های قبلی هم خدمت دوستان عرض کردم. به شخصه خیلی ایراد بزرگی در این کار نمی بینم! البته نه برای رئیس جمهور یک کشور اسلامی (جلوی چشم تمام رسانه های دوست و دشمن) بلکه برای اشخاص عادی و معمولی مثل من و شما که قصدمون کمک کردنه. این کار رئیس جمهور اگر فقط یک ایراد داشته باشه اونهم اینه که عرف دیپلماتیک رو رعایت نکرد و نتونست به احساسات خودش مسلط باشه. این قضیه از این جهت مهمه چون مشاوران و روانشناسان دوول مختلف (متخاصم) این رفتار رئیس جمهور رو بررسی و ارزیابی می کنن و نقطه ضعف رئیس جمهور (که البته پیش از این نیز مسجل شده بود) رو دستمایه سیاستهاشون قرار میدن.    از مهترین دلایل مخالفتهای در عرصه سیاست داخلی با ایشون همین حرکات احساسی و هیجانی بودن تصمیماته رئیس جمهوره! مطمئن باشین اگر آقای احمدینژاد این کار رو در خیابون حتی به عنوان یک رجل سیاسی انجام می داد نمیشد ایراد جدی به ایشون می گرفت. کما اینکه صدها نفر تو کشور ممکنه هر روز این کار رو انجام بدن و هیچ کس مانعشون نمیشه (نظر شخصی بنده)   این قضیه که بگذریم حرکت ناشیانه بعضی از رسانه های طرفدار ایشونه که دیروز انجام شد و همگی ازش مطلعیم! و بعد با تکذیبش، حساسیت موضوع چند برابر شد. 
در مورد عکسی که شما مدعی هستید "[FONT=Tahoma, Tahoma, Tahoma, Tahoma, Tahoma]  دختر جوون تو بغل رییس جمهور میسازن" این عکس هم از باب اینکه دختر چاوز در اون نیست تکذیب شد و مورد پذیرش همه قرار گرفت.   [FONT=Tahoma, Arial]   رئیس جمهور با تکذیب عکس منتشر شده احمدی نژاد با دختر چاوز گفت: دکتر احمدی نژاد با گفتن تسلیت از کنار خانواده چاوز و دختران و داماد چاوز گذشت! و تنها در مقابل مادر چاوز برای احترام ایستاد و عکس مورد ادعا مربوط به این ملاقات  [FONT=Tahoma, Tahoma, Tahoma, Tahoma][FONT=Tahoma, Tahoma, Tahoma, Tahoma, Tahoma] ! (مربوط به کدوم ملاقاته)      [FONT=Tahoma, Tahoma, Tahoma, Tahoma][FONT=Tahoma, Tahoma, Tahoma, Tahoma, Tahoma]  اینه که شما معتقدین که عکس مزبور عکس دختره و نه پسر، حالا صحت عکس رو باید افراد کارشناس نظر بدن!   [FONT=Tahoma, Tahoma, Tahoma, Tahoma]    تشکر

[persiangolf91]

قبل از انقلاب ایران با چه کشورایی دوست بود الان به چه کشورای عقب افتاده ای

[144]

عکس‌های کمتر دیده شده از هوگو چاوز

[External Link Removed for Guests]

قبل از انقلاب ایران با چه کشورایی دوست بود الان به چه کشورای عقب افتاده ای

ما قبل از انقلاب با کسی دوست نبودیم بلکه هم پیمان قدرت برتر از خودمون بودیم
اما ما الان به حیات خلوت همون قدرت نفوذ داریم

[victory67]

سفارت ایران در کویت منشأ انتشار عکس جعلی از احمدی نژاد و البرادعی
بیانیه سفارت ایران: در چارچوب حمله رسانه ای نفرت انگیز علیه مقامات ارشد جمهوری اسلامی ایران ، عکس احمدی نژاد را جعل کردند./ دیلی تلگراف: عکس ما فتوشاپ نبود./ رویترز، آسوشیتدپرس و فرانس پرس: عکس احمدی نژاد و مادر چاوز را دفتر اطلاع رسانی کاخ ریاست جمهوری ونزوئلا در اختیار آنها قرار داده است.
سفارت ایران در کویت با ارسال متنی به رسانه های این کشور، عکس جعلی احمدی نژاد و البرادعی را به جای عکس او با مادر چاوز توزیع کرد.
به گزارش عصر ایران به نقل از مطبوعات کویت، در بیانیه سفارت ایران در کویت خطاب به مطبوعات کویتی، عکس احمدی نژاد و مادر چاوز "جعلی" توصیف شده و عکس او را با پیرمردی به عنوان تصویر "اصلی" توصیف کرده است.

این در حالی است که پیرمردی که در عکس ارسالی توسط سفارت ایران مشاهده می شود محمد البرادعی مدیرکل سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی است و اصل تصویر نیز مربوط به دیدار قدیمی او با علی لاریجانی در تهران است.

در بیانیه سفارت ایران در کویت اعلام شده است: این عکس، تصویر اصلی از احمدی نژاد است که با دستکاری آن، عکس او در کنار مادر چاوز جعل شده است.

به گزارش رسانه های کویتی ، این بیانیه اضافه می کند: در چارچوب حمله رسانه ای نفرت انگیز علیه مقامات ارشد جمهوری اسلامی ایران در رسانه های تصویری و مکتوب و جعل عکس و تصویر برای مخفی کردن واقعیت ها از مخاطبان، برخی سایت های خبری عکس جعلی از دکتر احمدی نژاد رئیس جمهوری اسلامی ایران را منتشر کرده اند. در این عکس، احمدی نژاد در حال تسلیت گویی به خانواده رئیس جمهور فقید هوگو چاوز است. هم اکنون عکس های اصلی و جعلی را منتشر می کنیم. نگاه به چین و چروک دست راست و رنگ صورت فرد مقابل بیانگر این واقعیت است.

 [External Link Removed for Guests]  بیانیه سفارت ایران همچنین از رسانه های کویتی خواسته شده است برای آگاهی بخشی افکار عمومی، این عکس ها را منتشر کنند.

در گزارش روزنامه کویتی الانباء علاوه بر بیانیه سفارت ایران به واکنش ها و انتقادات شماری از نمایندگان مجلس ایران از جمله محمد دهقان، محمد مهدی پورفاطمی و حسن ابراهیمی از مصافحه احمدی نژاد و مادر چاوز پرداخته شده است.

متن بیانیه سفارت ایران و عکس های ارسالی آن تقریبا در تمامی روزنامه های کویتی از جمله السیاسه، الوطن، القبس، الانباء به طور کامل منتشر شده است.

شماری از روزنامه های کویتی هم با انتشار متن بیانیه و عکس های ارسالی سفارت ایران نوشته اند: به نظر می رسد ایران برای آرام کردن خشم نمایندگان پارلمان ایران و حملات شدید آنها علیه احمدی نژاد دست به جعل کردن عکسی از احمدی نژاد کرده است.

در گزارش مطبوعات کویتی آمده است: عکس احمدی نژاد و مادر چاوز توسط خبرگزاری های جهانی رویترز، آسوشیتدپرس و فرانسه نیز منتشر شد. این خبرگزاری ها در شرح این عکس نوشته اند که آن را از دفتر اطلاع رسانی کاخ ریاست جمهوری ونزوئلا دریافت کرده اند.

روزنامه مصری المصراوی هم نوشت: روزنامه انگلیسی دیلی تلگراف هم با انتشار بیانیه سفارت ایران در کویت، صحت عکس منتشر شده خود را تایید کرد.
انتقادات در ایران از عکس احمدی نژاد و مادر چاوز در روزنامه های دیلی تلگراف بریتانیا و لس آنجلس تایمز آمریکا هم منتشر شد.
کویتی الوطن

 [External Link Removed for Guests]



روزنامه کویتی الانباء

[External Link Removed for Guests]


روزنامه کویتی الرای

[External Link Removed for Guests]

 

[Mohammad 1985]

واقعا خجالت آوره.چنتا آدم با شرف میخام بهم ج بدن.تا حالا نشده دست نامحرمی رو در چنین شرایط احساسی بگیرید؟زن عمو زن دایی؟مخصوصا اگه طرف پیرزن ۸۰ساله باشه؟من اینکارو کردم.چند بار تو خیابون دست پیرزنایی که میخاستن برن اونور خیابونو گرفتم. حالا پیرزنی که پسرش رو از دست داده تو اون شرایط به احترام احمدی نژاد ایستاده و احساساتی شده و دستشو گرفته.چی شده؟ این رسانه های دلسوز وقتی بعضیا با دختر ۱۸ساله دست میدادن کجا بودن؟ لجن پراکنی هم حدی داره.واقعا وجدان و انسانیت کجا رفته؟پراید گرونه قبول مملکت فقط به خاطر ضعف دکتر اینجوری شده قبول ولی فردای قیامتی هم هستا. عکس دختر جوون تو بغل رییس جمهور میسازن که چی؟دوستانی که جو میدن خداوکیلی تا حالا دست پیرزن نامحرمی رو نگرفتید؟ خداوند همه مارو ببخشه و بیامرزه.

وجدان و جوانمردی پیدا کردی سلام برسون !
گفتم که عکس دختره بغل احمدی نژاد ساختگی نیست و واقعیه ! البته اون دختره هوگو چاوز نیست پسره ! اونم نه ونزوئلا بلکه در سفر استانی چند سال قبل گرفته شده !

[144]

[External Link Removed for Guests]
از دستش معلومه که دست زن نیست ،واقعا که ، البته عوامل داخلی هم تو این موارد فعالن

[144]

 [External Link Removed for Guests]
  که در بهشت تصویر شده به استقبال چاوز می روند، هر کدام برای خود «انسان بزرگی» بوده اند؛ سیاستمداران و مبارزان بزرگی که همواره از آنان به نیکی یاد شده است.
به گزارش مشرق به نقل از تابناک، طرفداران هوگو چاوز، رئیس جمهور فقید ونزوئلا، اخیر یک انیمیشن را در سطح اینترنت منتشر کرده اند که در آن، چاوز در حال ورود به بهشت تصویر شده و پس از ورود، رهبران انقلابی و استقلال طلب آمریکایی لاتین از وی استقبال می کنند. اما افرادی که در بهشت از چاوز استقبال می کنند کیستند؟
افرادی که در این ویدئو چاوز به سمت آنان می رود عبارتند از: چه گوارا رهبر انقلابی کوبا، سیمون بولیوار، بانوی اول آرژانتین اوا پرون، سالوادرو آلنده رئیس جمهور درگذشته شیلی، انقلابی معروف نیکاراگونه سزار ساندینو و نفر آخر رهبر استقلال ونزوئلا.
چه گوارا:
«ارنستو رافائل گوارا دلاسرنا» که بیشتر به نام «چه‌گوارا» یا «ال‌چه» شناخته می‌شود، پزشک، چریک، سیاستمدار و انقلابی مارکسیست، در آرژانتین زاده شد و در بولیوی دستگیر و کشته شد.
گوارا یکی از اعضای جنبش 26 ژوئیه فیدل کاسترو بود. این جنبش در سال 1959 قدرت را در کوبا به‌دست آورد. چه‌گوارا چندین پست مهم در دولت جدید کوبا از جمله سفیر، رییس بانک مرکزی و وزیر صنایع را بر عهده داشت و پس از آن با امید برانگیختن انقلاب در دیگر کشورها کوبا را ترک کرد.
وی ابتدا در سال 1966 به جمهوری دموکراتیک کنگو رفت و سپس به بولیوی سفر کرد.
در اوایل اکتبر 1967 چه‌گوارا در بولیوی طی عملیاتی که توسط سازمان سیا طرح‌ریزی شده بود دستگیر شد. برخی باور دارند که سیا ترجیح می‌داد گوارا را برای بازجویی زنده در دست داشته باشد، اما در هر صورت او به‌وسیله ارتش بولیوی در نزدیکی وایه‌گرانده در مدرسه روستای لا ایگه را در سانتا کروز دلاسیه‌را به دستور«بارریه نتوس» دیکتاتور نظامی کشته شد.پس از مرگ چه‌گوارا، او به عنوان یک تئوریسین، متخصص در فنون جنگی، و جنگ‌آور تبدیل به قهرمان جنبش‌های انقلابی سوسیالیستی در سراسر جهان شد.
سیمون بولیوار:
«سیمون بولیوار»، فرمانده انقلابی و سیاستمدار ونزوئلایی، یکی از چندین رهبر جنبش استقلال‌طلبانه در آمریکای جنوبی بود. بولیوار در 24 جولای 1783 در خانواده‌ای اشرافی در کاراکاس به دنیا آمد. اجدادش از مأموران برجسته و عالی رتبه کشور اسپانیا وابسته به خاندان سلطنتی پادشاهی اسپانیا بودند. خاندان وی در آن زمان از ثروتمندترین خانواده‌های اسپانیایی بوده‌اند.
مبارزه جدی استقلال‌طلبانه مردم ونزوئلا برای آزادی در 1810 آغاز گشت و فرماندهی آنرا ژنرال «فرانسیسکو د میراندا» به‌عهده داشت. او از بولیوار دعوت به همکاری و پیوستن به سپاه مبارز آزادیخواه ونزوئلا با درجه سرگردی کرد. بولیوار به این سپاه آزادی‌طلب پیوست. از آوریل سال 1810، کلنل بولیوار به یکی از رهبران عمده جنبش آزادی‌بخش ونزوئلا تبدیل شد. با این حال، در ژوئن سال1821 بود که پس از پیروزی در کارابوبو توانست اسپانیایی‌ها را از خاک ونزوئلا بیرون براند.
از آن پس سیمون بولیوار تلاش خود را معطوف آزاد کردن سایر مستعمرات اسپانیا در قاره آمریکای جنوبی کرد. جنگ در پس جنگ بولیوار موفق شد جمهوری بزرگ کلمبیا را متشکل از کشورهای کلمبیا، ونزوئلا و اکوادور آزاد تشکیل دهد. او مبارزات استقلال طلبانه دیگر کشورهای آمریکای لاتین مانند پاناما، بولیوی و پرو را نیز رهبری کرد.
بولیوار در 17 دسامبر سال 1830 در نزدیکی شهر سانتامارتا در کلمبیا به علت ابتلا به بیماری سل درگذشت. تندیس او سوار بر اسب پس از مرگش ساخته و در شهر لیما پایتخت پرو برپا شد. هم اکنون تندیس او در بسیاری از شهرهای جهان برپاست. در سال 1385 شهرداری تهران بلواری را در شمال جنت آباد(تهران) به نام سیمون بولیوار نام نهاد.
اوا پرون:
«اِوا پِرون» معروف به «اویتا» فعال سیاسی و یکی از قدرتمندترین و محبوب ترین زنان کشور آرژانتین بود. او همسر دوم«خوآن پرون» رئیس جمهور آرژانتین و از سال 1946 تا زمان مرگش در سال 1952بانوی اول این کشور بود.
اوا پرون در سن 33 سالگی در سال 1952 به دلیل سرطان درگذشت و پیش از مرگش کنگره آرژانتین به وی لقب رسمی «رهبر روحانی ملت» را اعطا کرده بود. زندگی اوا پرون موضوع کتاب‌ها، فیلم‌های سینمایی، نمایش‌ها و تئاترها و سریال‌های بسیاری در سراسر جهان، بویژه در آمریکای لاتین بوده‌است. در سال 2011 اما کتابی که به نام «راهنمای سیاست‌های زشت آمریکای لاتین» منتشر شده، مدعی است که اوا پرون کشورش را به پناهگاهی امن برای نازی‌های بسیاری مبدل کرد که پس از جنگ جهانی دوم و شکست آلمان هیتلری، متواری شده‌بودند.
سالوادور آلنده:
سالوادور آلنده سیاستمدار مارکسیست و از بنیان‌گذاران حزب سوسیالیست شیلی بود. او از نوامبر 1970 تا سرنگونی و مرگ‌اش در پی کودتای 11 سپتامبر 1973 میلادی، رئیس‌جمهور شیلی بود. از او به عنوان اولین رئیس جمهور مارکسیست که با رأی و دموکراسی به قدرت رسید نام می‌برند.
آلنده بیش از چهل سال در صحنه سیاسی شیلی و حزب سوسیالیست شیلی حضور داشت. او پیش از رسیدن به ریاست جمهوری در انتخابات 1970 در مقام‌های سناتور، نماینده و وزیر کابینه فعالیت می‌کرد. وی پزشک بود و مدتی به عنوان وزیر بهداشت خدمت نمود. آلنده سه بار در سال‌های 1952، 1958 و 1964 کاندیدای ریاست جمهوری شده و شکست خورده بود تا این که در 1970 بالاخره در انتخابات برنده شد.
پس از رسیدن به ریاست جمهوری، او برنامه سوسیالیستی جنجال‌برانگیزی به نام راهی به سوی سوسیالیسم را پیاده کرد و بسیاری از صنایع را ملّی اعلام کرد. در سال اول حکومت او نرخ رشد اقتصادی به 8/6 درصد و نرخ بیکاری به 3/6 در صد رسید؛ اما در سال دوم، تورم بسیار افزایش یافت، صادرات 24٪ کاهش یافت، واردات 26٪ افزایش یافت، در حالی که نرخ واردات مواد غذایی 126٪ بود. در ماه مه 1973 دادگاه عالی شیلی، دولت را به اتفاق اکثریت آرا به نقض قوانین و جلوگیری از اقدامات قانونی پلیس و تصمیمات نادرست قضایی محکوم نمود.
در اوت سال 1973 دیوان عالی کشور از آلنده به دلیل ناتوانی در اجرای قانون زمین شکایت کرد و نمایندگان مجلس نیز اعلام نمود که آلنده بر خلاف قانون اساسی، قوانین مجلس را به اجرا نمی گذارد. طی این قطعنامه اعلام شد که دولت آلنده تلاش در به دست گرفتن کل اختیارات کشور نموده، اصل تفکیک قوا را رعایت نکرده و قانون اساسی را نقض نموده‌است. با این حال آلنده در ماه سپتامبر همان سال تلاش کرد طی لایحه‌ای قانون اساسی را تغییر دهد که دولت او در 11 سپتامبر 1973 و با کودتای نظامی به رهبری ژنرال پینوشه، فرمانده ارتش، سرنگون شد. اسناد فراوانی حاکی از حمایت و پشتیبانی دولت وقت ایالات متحده از این کودتا وجود دارد. طبق اعلام رسمی، آلنده با یک کلاشینکف اهدایی از سوی فیدل کاسترو خودکشی کرده‌است.
سزار ساندینو:
اوگوستو سزار ساندینو، «سرخ پوست بزرگ مرد» (از 18 مه ‌1895 تا 21 فوریه 1934) در خانواده‌ای مرفه و زمین دار پرورش یافت و مدت‌ها در شرکت‌های آمریکایی کار کرده بود. وی ارتشی به نام «ارتش دفاع از حاکمیت ملی نیکاراگوئه» فراهم ساخت. وی را زاپاتای آمریکای مرکزی نام نهاده‌اند. ساندینو ارتشی شورشی به راه انداخت و تا 1933با عملیات چریکی علیه حضور امریکا مبارزه کرد. این عملیات ساندینو را به سمبل وطن پرستی برای نیکاراگوا و سایر مخالفین مداخلات امریکا تبدیل کرد. ساندینو بلافاصله با پایان دادن به شورش بادولت «ساکاسا» قرارداد متارکه جنگ را امضا کرد. تنش بین گارد ملی وساندینو ادامه یافت و سرانجام در سال 1934 ساندینو توسط افسران گارد ملی به قتل رسید. ساندینو به قهرمان بسیاری ازمردم نیکاراگوا تبدیل شد، ونام او بیش از 40سال پس از قتلش در تلاش‌های انقلابی برای سرنگونی دولت وتغییر بنیادی جامعه نیکاراگوا، توسط ساندنیست‌ها به نشانه انقلاب تبدیل گردید.
فرانسیسکو د میراندا:
«سباستین فرانسیسکو د میراندا رودیگز»، چهره انقلابی ونزوئلا، 28 مارس 1750 در کاراکاس متولد شد. اگر چه طرح های خود وی برای استقلال مستعمرات آمریکایی اسپانیا شکست خورد، اما از وی به عنوان پیشرو و طلایه دار راهی یاد می شود که بعدتر سیمون بولیوار طی نمود.
میراندا زندگی رومانتیک و ماجراجویانه ای داشت. وی که یک ایده آلیست بود، برنامه ای آرمانی را برای آزادسازی و متحد کردن همه مستعمرات آمریکایی اسپانیا طراحی نمود؛ اما ابتکارات نظامی وی به نیابت از آمریکای مستقل، در سال 1812 به پایان رسید. وی در این سال به دشمنانش تحویل داده شد و چهار سال بعد، یعنی در سال 1816، در یک زندان اسپانیایی درگذشت. اما به هر حال، ظرف 14 سال پس از مرگش، اغلب مستعمرات اسپانیایی آمریکا مستقل شدند.


[External Link Removed for Guests]



  داستانی شده  

[Mohammad 1985]

مگه هوگو چاوز فوت شده ؟؟؟!!!!

[144]

نخیر به رحمت خدا رفتن