دوستاي عزيزم وقتي هر خط اين مطلب رو مي خونيد يه چند برگي از برگ هاي دفتر خاطرات مصور ذهنتون رو هم مرور كنيد باعث ميشه از غم دنيا فارغ بشيد و كمي احساس ارامش كنيد
خاطرات شيرين گذشته بهترين قرص اعصابه . امتحانش مجانيه . در مورد من كه امتحانشو پس داده.
يادش بخير روز اول مدرسه رفتنمون. كلاس اول دبستان. كلاس 1/1 2/1 3/1 4/1 5/1
يادش بخير معلم كلاس اولمون چقدر خانم خوب و مهربوني بود هيچوقت نام خوانوادگيش، چهرش و صداش از يادم نميره اميدوارم هرجا كه هست سالم و سلامت و شاد باشه دلم براي اون روزا سر كلاسش واقعا از ته دل تنگ شده
يادش بخير من هميشه آخرين نيمكت سمت ديوار ميشستم، سرش دعوا بود
يادش بخير بغل دستيامون توي تمام سال هاي دبستان راهنمايي دبيرستان پيش دانشگاهي. چند تاشونو سال هاي بعد هم ديدم.
چهره هاي هموشونو يادمه. يعني الان دارن چيكار مي كنن؟
يادش بخير مدير ناظمامون. بعضي وقتا بد اخلاق بودن ولي ادماي خوب و دلسوزي بودن.
يادش بخير مدرسمون با اون حيات با صفاش با اون آبخوريش كه تا زنگ مي خورد مي دويديم سمتش.
يادش بخير مداد تراش پاك كن. با هم كل كل ميزاشتيم تراش من اين جوريه، پاك كن من اون جوريه. تراش من از درخت مداد مي سازه پاك كن من كتاب و پاك ميكنه. واقعا يادش بخير. چه روزاي خوب و خوشي بود.
يادش بخير جلد كردن كتاب، دفترامون. اسم و فاميل و فاميل معلمو شماره ي كلاس و اسم درسمونو روي ورچسب مينوشتيم مي چسبونديم روي دفتر و كتابمون.
يادش بخير وقتي يه خودكار ، پاك كن، تراش يا مداد جديد ميومد. سر خريدنو پز دادنش باهم مسابقه ميذاشتيم. مداد نوكي و غلط گيرو بگو. يادتونه ديگه؟ دهه شصتيا با نيمه ي اول دهه ي هفتاديا خوب يادشون مياد.
يادش بخير جامدادياي رنگارنگ و كيف مدرسه. تمام عشقمون براي مدرسه رفتن كيف و جامدادي نو خريدن بود. جا مدادي رو معمولا مي خريدن ولي كيف و يه سال در ميون ميگفتن هنوز نو ميشه مصرفش كرد. رو جا مداديامون اون اخريا عكس شخصيتاي كارتوني بود.
از مدرسه بيام بيرون.
يادش بخير ايكي اوسان، شهر موشا، لين چان (نمي دونم شعرشو يادتونه كه مردم ساخته بودن يا نه؟ لين چان كه مهربونه قدر منو ميدوينه لوتاي مادر مرده فقط به فكر چرطه هوسان نيان يك زنه دو شمشيره ميزنه) كلاه قرمزي قديمي، پينوكيو، قصه هاي مجيد، خونه ي مادر بزرگه، بابا لنگ درازو بگو. تيتراژشو با چه عشقي نگاه ميكرديم.
يادش بخير ديلينگ ديلينگ قبل از اخبار. زنگ دانگ دانگ قبل از اذان.
آقاي حياتي چقدر جوون تر از حالا بود اون موقع ها. ياد اخبار گويي اقاي بابان بخير.
اخبار هواشناسي رو يادتون مياد؟ يك كلمشم نمي فهميديم چي ميگه.
كتاب داستاناتونو يادتونه. من كه هنوز دارمشون
يادش بخير توپ پلاستكي راه راه انقدر سبك و ضعيف بود لايش مي كرديم.
راستي گفتم توپ پلاستيكي بزار اينو بگم هممون ازش كلي خاطره ي قشگ داريم . يادش بخير زنگاي ورزش. تو كلاس لباسامونو عوض ميكرديم. معلمم به لباس آي گيري ميدادا. اولين زنگ ورزش سال يار گيري بود. توپ شوت ميشد بيرون، كسي لباس نمياوارد، يا توپ نداشتيم يكي از بچه توپ مي خريد مياوارد. 2نمره از نمرت كم شد. 1 نمره آخر سال بهت اضافه مي كنم. به ناظمتون ميگم از انظباتتونم كم كنه. روزاي باروني دمق ميشستيم تو كلاس.
يادش بخير بوفه دبستانمون. چهره ي فروشندش هنوز يادمه.
يادش بخير باباي مدرسمون.
يادش بخير سرويس هامون. يادتونه؟ 100 نفر و سوار پيكان مي كردن. رو سر همديگه ميشستيم. خيلي وقتاام دير ميومد دنبالمون. حالا صبح هاي زود زمستونو بگو دندونامون بهم مي خورد . بهار و پاييز فقط يكم با مدير ناظمو معلممون سرو كله ميزديم.
يادش بخير اردو رفتنامون. بهترين قسمتش خوراكي بردن بود. اصلا اردو رو دوست داشتيم به خاطر حالا نخور كي بخور. بيشترم سينما ميبردنمون. هي مي گفتم زمين نريز.
دوستاي دوران دبستانتون و يادتونه. يه روز باهم دوست بوديم، روز دوم دعوا ميكرديم و ديگه يه چند روزي قهر بوديم تا كي دوباره با هم آشتي كنيم.
وسط نيمكتو خط مي كشيديم نه خودت نه وسايلت نبايد اين طرف تر بيايد. با غلط گير مي كشيديم معلمم جفتمون مي برد ميشوند بغل سطل آشغالي.
دعواهامون بالا مي گرفت مي بردنوم پيش ناظم، مرحله ي بعدي مدير. آقا ما نبوديم. آقا ببخشيد. زنگ بزنم وليتون بياد مدرسه. آقا به خدا دفعه ي آخرمونه.
دم در مدرسه يا حيات قرار دعوا ميزاشتيم هميشه ام سه ثانيه اي جدامون مي كردن.
چقدر خط كش خورديم. به آدم بزرگ ميزدن پوست دستش كنده ميشد.
يادش بخير زنگ انشا.
يادش بخير تقلب هاي بچگونه.
يادش بخير نمره ي بيست.
يادش بخير كارت آفرين صد آفرين هزارو سيصد آفرين بچه ي خوب و نازنين.
پاي دفترو برامون مهر مي زدن.
عشق اينو داشتيم بغل مهر و نمره يا روي جلد دفتر ورچسباي كارتوني بچسبونيم.
يادش بخير رو چرخ دم در مدرسه گوجه سبز و زغالخته مي خريديم خود فروشندش روشون نمك پاشيده بود سه تادونه ام توش بيشتر نبود
روزاي خوبي بود واقعا يادش بخير....
