آیا زندگی در مريخ صحّتِ قرآن کریم رو به خطر میندازه ؟!!

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

پرسشاعتقاد به معاد جزء اصول دین ما بوده که شامل اشارات مکرر قرآنی می باشد ، که در آن روز لازم خواهد بود که روح به جسم پیوسته و در محضر پروردگار حاضر گردد، حضرتعالی استحضار دارید که امروزه امر فضا و فضانوردی که تا چند دهه قبل امری عجیب به شمار می رفت ، صورت متداولی به خود گرفته است و حتی در میان فضانوردان اعزامی به فضا هم فضانوردان مسلمان به چشم می خورند . سوال این است که اگر در حین ماموریت فضایی بعنوان مثال اگر فضانوردی مسلمان و معتقد در کره ماه یا یکی از کرات آسمانی فرود آمده و بر اثر بروز حادثه در آنجا فوت نماید ، مساله حشر او در روز قیامت چگونه خواهد بود؟قبل از هرچیز تذکر می دهیم که بحث قبر و بر انگیخته شدن از قبور بحثی فراتر از قبر مادی بوده و طبق روایات مراد از عالم قبر، عالم برزخ است.ضمن اینکه در مورد حشرِ فردی که خارج از زمین بمیرد باید توجه داشته باشیم که ارض محشر تفاوتهای عمده ای با تصور ما از زمین دارد بلکه در آغاز قیامت زمین به غیر این زمین تبدیل شده و تغییر و تبدلات زیادی در کل عالم هستی رخ خواهد داد به طوری که ارض محشر متناسب با حیات برتری بوده و استعداد بقا و حیات بهشتی و ... را خواهد داشت.بر اساس یک دیدگاه کلی و هستی شناسانه اگر کل عالم ماده با تمام اجرام آن را ارض به معنای عام بگیریم و فضای بین کرات را آسمان اول و شش آسمان بعدی را آسمانهایی غیر مادی، خواهیم دید که در مسئله بر انگیخته شدن از قبور، مقید بودن قبر به کره زمین ضرورتی ندارد. و هر کره خاکی اعم از زمین و سایر کرات همان ارض به مفهوم عام خواهد بود و می دانیم که فعل و انفعالات و پدیده های مربوط به معاد و قیامت کبری واقعه ای در کل عالم هستی است.هرچند متبادر از ارض در خطابات قرآن و معنای لفظ همان کره زمین است ولی این از باب اغلبیت بوده یعنی مخاطبین آن تصوری از امکان ادامه حیات در سایر کرات با پیشرفت های فضایی و غیره نداشته اند. با این حال در جاهای زیادی اصطلاح ارض برای بهشت و برزخ (ارض بهشت و ...) و قرآن (ارض قرآن) و... به کار رفته که همگی نشان می دهد واژه ارض از لحاظ معنایی فقط به معنای کره زمین نیست و به عنوان بستر و ماده وجود در هر مقامی استعمال شده است.بنابراین از این دیدگاه، آیاتی که در مورد حشر انسان ها نازل شده شامل همه کرات خاکی است. و همه انسان ها را در بر می گیرد . و حتی ماده کره ماه را در روز قیامت می توان جزو ارض محشر محسوب کرد.در پایان گفتنی است که به این سؤال از دیدگاه های مختلفی پاسخ داده شده از جمله دیدگاه نقلی و کلامی و ... که می توان به آنها مراجعه کرد و ما در اینجا با دیدگاهی کلی به این بحث پرداختیم تا بتوانیم پاسخگوی بسیاری از شبهات دیگر ی هم که حاصل نگرش کیهانی و مقایسه آن با مطالب قرآنی است، بوده باشیم.برای مطالعه بیشتر می توانید به نمایه های زیر مراجعه کنید:زمین محشر 14990 (سایت: )http://islamquest.net/fa/archive/question/fa16206معاد جسمانی و عدم اعاده اجزاء فضلیة 14414 (سایت: 14773) .[External Link Removed for Guests]افلاک و آسمان ها 8269 (سایت: 9151) .[External Link Removed for Guests]

سلام .ممنون از مطلبتون .این لیست همه ی کلمات الأرض در قران کریم هست . یک آیه پیدا کنین که معنیش زمین ما نباشه [External Link Removed for Guests]

[FREE MAN]

کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ...
کار ما شاید این است که در افسون گل سرخ شناور باشیم

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ... کار ما شاید این است که در افسون گل سرخ شناور باشیم

سلام .همه چیز در هفت و آسمان و زمین به تسخیر انسان درآمده ( قرآن کریم ).[External Link Removed for Guests]

[nasir irani]

ما پیامبرانی داشتیم که از کره زمین خارج شده اند مثل حضرت محمد که حتی از هفت آسمان هم بالاتر رفته و به نزدیک ترین فاصله به خدا رسید و بازگشت...

تا الآن هم انسان و بشر زمینی نبودن که در سیارات دیگر به دنیا بیان زندگی کنن و بمیرن! مگر در فیلم های علمی تخیلی.......

احادیثی هم از امامان معصوم در باره وجود زمین های 5 گانه و وجود دنیاهایی به فاصله هر 40000 سال از زمین و..........نیز وجود داره..........همینطور وجود شیعیان در این جهان ها...

ممکنه احادیثی که اشاره کردین رو بطور کامل بیان کنید

آیات و روایات زیادی هستن ولی درک دقیق آنها با دانش اندک فعلی ما چندان ممکن نیست...خیلی از حقایق تا قیامت برای ما پنهان هستند...

ولله یسجد ما فی السموات و ما فی الارض من دابه و الملائکه و هم لا یستکبرون(نحل/49)

آنچه در سموات و آنچه در زمین از جنبندگان وجود دارند و همچنین ملائک برای خدا سجده می کنند و تکبر نمی ورزند.

یکی از این احدایث جالب از امام صادق بود که 1200 سال پیش گفته بود در کره ماه حیات نیست در حالی که تا چند قرن پیش فکر می شد در ماه حیات هست!

حضرت صادق(ع) می فرماید:

در ورای این خورشید شما چهل خورشید دیگر است که در ورای ان ها مخلوقات بسیاری وجود دارند ودر ورای این ماه شما چهل ماه است که مخلوقات بسیاری در انها زندگی می کنند. (بصائر الدرجات ص510)

جابر گوید از امام باقر (ع) شنیدم که می فرمودند:همانا بیرون از این خورشید شما چهل چشمه ی خوشید است که از هر خورشیدی تا خورشید دیگر چهل روز فاصله است. در آن مخلوقات فراوانی هستند که نمی دانند آیا خدا آدمی خلق کرده یا نه. و بیرون این ماه شما چهل ماه است که بین ماهی تا ماه دیگر مسیر چهل روز است. در آن مخلوقات فراوانی هستند که نمی دانند آیا خدا آدمی خلق کرده یا نه. به آنها الهام شده همانگونه که به زنبور عسل الهام شده که لعنت کنند اوّلی و دومی را در هر زمانی از زمانها ؛ و بر آنها فرشتگانی گماشته شده اند تا هر گاه لعنت نکردند آنها را عذاب کرده شوند.» (بحارالأنوار ، ج 27 ، ص46)

در روایات مطرح شده است که امام باقر (ع) به جابربن یزید می گوید:

گویا تو گمان می کنی که خداوند فقط این عالم را آفرید و بس و همچنین گمان می کنی که خداوند بشری غیر از

شما نیافریده است؛ آری به خدا قسم!خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم آفرید و تو در آخر این عالم ها و آدم ها هستی...(صدوق،خصال،ج2،ص450؛بحارالانوار،ج63،ص82-83)

از حضرت علی ( علیه السلام ) پرسیدند:

پیش از آدم ابوالبشر چه کسی بود ؟ حضرت علی فرمودند : " آدمی دیگر ! خداوند 1000 عالم و 1000000 آدم آفریده است و تو در آخرین عالم و سلسه ی آخرین آدمیان هستی ! " ( کتاب روح و ریحان ، ص 133)

مانند آن روایت از امام باقر (علیه السلام) در الخصال ، ج2 ، ص 652 نیز نقل شده است.

از امام صادق(ع) روایت شده که به راوی فرمود:

شاید شما گمان می‌کنید که خدا غیر از شما هیچ بشری دیگری نیافریده است! نه، چنین نیست، بلکه هزار آدم آفرید که شما از نسل آخرین آنها هستید».(صدوق، توحید، ج 1، ص 277)

امیرمؤمنان علی علیه السلام می فرماید:

هذِهِ النُّجُومُ الَّتی فی السَّماءِ مَدائِنُ مِثلُ المَدائِنِ الَّتی فی الأرضِ مَربُوطَهٌ کُلُّ مَدینَةٍ اِلی عَمُودٍ مِن نُورٍ

این ستارگانی که در آسمان هستند شهرها (و آبادی‌هایی) همچون شهرهای زمینند، هر شهری از آنها با ستونی از نور (با شهرهای دیگر) پیوسته است.

سفینة البحار، جلد ۳، صفحه‌ی ۵۷۴

امام صادق (ع) فرمودند: « إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اثْنَیْ عَشَرَ أَلْفَ عَالَمٍ کُلُّ عَالَمٍ مِنْهُمْ أَکْبَرُ مِنْ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ وَ سَبْعِ أَرَضِینَ مَا یَرَى عَالَمٌ مِنْهُمْ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَالَماً غَیْرَهُمْ وَ إِنِّی الْحُجَّةُ عَلَیْهِمْ . ــــ برای خدای عزّ و جلّ دوازده هزار عالم است که هر کدام آنها بزرگتر از هفت آسمان و هفت زمین می باشد. هیچکدام از (اهل) این عوالم برای خدا عالمی غیر از عالم خودشان نمی بینند و من حجّت هستم برای همه ی این عالمها.» (بحارالأنوار ، ج27 ، ص41 )

ابن عبّاس گوید رسول خدا بر ما وارد شد در حالی که حلقه حلقه نشسته بودیم ؛ پس به ما فرمود: در چه کارید؟ گفتیم: درباره ی خورشید فکر می کنیم که چگونه طلوع می کند و چگونه غروب می نماید. فرمودند: احسنت بر شما چنین کنید و تفکّر نمایید در مخلوق و تفکّر نکنید در خالق. پس همانا خدا خلق نمود هر چه را که خواست برای هر چه که خواست که شما تعجّب می کنید از آن. همانا از پشت قاف هفت دریاست که هر دریایی پانصد سال است و از پشت آن هفت زمین است که نور آن اهلش را روشن می کند. و از پشت آن هفتاد هزار امّت است که خلق شده اند به مانند پرندگان. او و جوجه اش همواره در هوا هستند و از تسبیح واحد خسته نمی شوند. و از پشت آن هفتاد هزار امّت است که از باد خلق شده اند و غذا ، نوشیدنی ، لباس ، ظروف و حیوانات آنها از باد است. لانه های حیوانات آنها در زمین مستقرّ نمی شود تا بر پایی قیامت ؛ چشمان آنها در سینه ی آنهاست. هر کدام آنها یک بار می خوابد و بیدار می شود در حالی که روزی اش بالای سر اوست. و از پشت آن سایه ی عرش است و در سایه عرش هفتاد هزار امّت است که نمی دانند خدا آدم و بنی آدمی آفریده است و نمی دانند که ابلیس و بنی ابلیسی خلق نموده است و این است قول خدا که فرمود:« وَ یَخْلُقُ ما لا تَعْلَمُونَ ـ و خلق می کند آنچه را که نمی دانید. » » (بحارالأنوار ،ج54 ،ص348)

امیرالمومنین (ع) فرمودند: « إِنَّ مِنْ وَرَاءِ قَافٍ عَالَماً لَا یَصِلُ إِلَیْهِ أَحَدٌ غَیْرِی وَ أَنَا الْمُحِیطُ بِمَا وَرَاءَهُ وَ عِلْمِی بِهِ کَعِلْمِی بِدُنْیَاکُمْ َذِهِ وَ أَنَا الْحَفِیظُ الشَّهِیدُ عَلَیْهَا وَ لَوْ أَرَدْتُ أَنْ أَجُوبُ الدُّنْیَا بِأَسْرِهَا وَ السَّمَاوَاتِ السَّبْعَ وَ الْأَرَضِینَ فِی أَقَلَّ مِنْ طَرْفَةِ عَیْنٍ لَفَعَلْتُ لِمَا عِنْدِی مِنَ الِاسْمِ الْأَعْظَمِ وَ أَنَا الْآیَةُ الْعُظْمَى وَ الْمُعْجِزُ الْبَاهِرُ . ـــــ پشت قاف عالمی است که جز من به آن نمی رسد و من محیط هستم به فراتر از آن و علم من به آن مانند علم من است به این دنیای شما و منم نگهبان و شاهد بر آن عالم و اگر بخواهم به سرعت جواب دهم دنیا را تماماً و آسمانها و زمینهای هفتگانه را در کمتر از چشم بر هم زدنی می توانم ؛ به خاطر اسم عظمی که نزد من است و منم آیه عظمای خدا و معجزه ی باهر.» (بحارالأنوار، ج54 ، ص336)

قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (ع):« هَذِهِ النُّجُومُ الَّتِی فِی السَّمَاءِ مَدَائِنُ مِثْلُ الْمَدَائِنِ الَّتِی فِی الْأَرْضِ مَرْبُوطَةٌ کُلُّ مَدِینَةٍ إِلَى عَمُودٍ مِنْ نُورٍ طُولُ ذَلِکَ الْعَمُودِ فِی السَّمَاءِ مَسِیرَةُ مِائَتَیْنِ وَ خَمْسِینَ سَنَةً ــــ این ستارگانی که در آسمان می باشند شهرهایی هستند مانند شهرهای موجود در زمین که هر شهری به ستونی از نور مربوط و متّصل است که طول آن ستون در آسمان به اندازه ی مسیر دویست و پنجاه سال است.» (بحارالأنوار ، ج55 ،ص91)

« سَأَلَ ابْنُ الْکَوَّاءِ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُکِ قَالَ ذَاتِ الْخَلْقِ الْحَسَنِ ــــ ابن الکوّا ء از امیرالمومنین (ع) درباره ی این قول خدای تعالی پرسید که « وَ السَّماءِ ذاتِ الْحُبُکِ ــ و سوگند به آسمان که دارای حبک است» ؛ امام فرمودند: یعنی دارای مخلوقات نیکوست.» (بحارالأنوار ، ج 55 ، ص92)

[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]

[big-man]

قرآن منظورش فقط مسلمونا بوده....چون میدونست که هیچ وقت به این فناوری نمیرسن که از زمین خارج بشن....

اونم میدونست مسلمونا خودشون عرضه ندارند کاری بکنند...فقط منتظر امامان که بیان دردشون رو دوا کنند....یا آخرش اما زمان بیاد به کل نجاتشون بده..

[onbekende]

سلام

جناب big-man,

لطفا رعایت کنید

[nasir irani]

قرآن منظورش فقط مسلمونا بوده....چون میدونست که هیچ وقت به این فناوری نمیرسن که از زمین خارج بشن....

اونم میدونست مسلمونا خودشون عرضه ندارند کاری بکنند...فقط منتظر امامان که بیان دردشون رو دوا کنند....یا آخرش اما زمان بیاد به کل نجاتشون بده..

نمیشه همه عقب ماندگی کشورهای اسلامی منطقه رو گردن اسلام گرایان تندرو و جنگ طلب انداخت..

اون موقع که مسلمانان در اوج تمدن بودن هنوز قاره امریکا کشف نشده بود و اروپا در قرون وسطا بود و اگر کسی کار علمی می کرد به جادوگری محکوم می شد و اگر می گفتی زمین گرد هست اعدام میشدی............

از زمانی که سرزمین های اسلامی در خاورمیانه و افریقا در چند قرن اخیر توسط استعمارگران اروپایی و بعد امریکا غارت شد و سیاهان به عنوان برده به اروپا و امریکا برده میشدند و حاکمان این مناطق همه دست نشانده و وابسته به استعمارگران شدن طوری که بخاطر منافع این استعمارگر با همسایه خود و آن یکی با دیگر کشور منطقه می جنگید و حتی زبان بومی آن مناطق نیز تغییر کرد مثل هند که زبان دوم آن فارسی بود و به انگلیسی تبدیل شد یا الجزایر و... که زبان فرانسوی در آن تا حد تبدیل شدن به مرجع هم پیش رفت.... بیش از 200 سال از قافله رقابت علمی و اقتصادی در دنیا عقب افتادند...

[big-man]

سلام

جناب big-man,


لطفا رعایت کنید

چشم قربان

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

قرآن منظورش فقط مسلمونا بوده....چون میدونست که هیچ وقت به این فناوری نمیرسن که از زمین خارج بشن....اونم میدونست مسلمونا خودشون عرضه ندارند کاری بکنند...فقط منتظر امامان که بیان دردشون رو دوا کنند....یا آخرش اما زمان بیاد به کل نجاتشون بده..

سلام .اگر لیست تهیه کنند از مسلمانانی که در پروژه های فضائی غرب و شرق نقش داشتند نظرتون عوض میشه .در ثانی اون موقع که خدا با آدم و همسرش اون حرف رو زد هنوز دینی نازل نشده بود و هنوز پاشون به زمین نرسیده بود .

[Solver]

   ,

گاه این دست سوالات به ذهن من نیز میاد. اما یک نصیحت شنیدم که بسیار کاربردی بود،

فکر میکنید تیز هوش ترین شاگرد دوره راهنمایی، با چند ساعت فکر کردن بتواند جواب یک انتگرال را بدهد؟

روز اول از این که جواب بشنوم از درک ما خارج است، بیشتر خنده ام می گرفت، اما بعدها با کشف برخی مسائل و درک برخی موارد که قبلا تناقض حساب می کردم، فهمیدم تنها دلیلش همین مسئله است.

علامه جعفری، یک نکته جالب بیان کردند در قبال همین پیشرفت فضایی غرب، فرموده بودند تشریف بیاورند همه دانشمندان یک سوال دارم، انتهای آسمان و فضا چیست؟ - اگر کسی جرات پاسخ داشت یک سوال دیگر ازش دارم، بعد از اون چیست؟ آیا کسی جرات دارد بگوید بعد از آن هیچ نیست؟ هیچ یعنی فضای خالی ؟ فضای خالی خودش موجودیت است. ... این جهان در کجا به نیستی ختم خواهد شد؟

همین امروز هم فکر نمی کنم کسی پاسخی برای این سوالات داشته باشد، اما جناب علامه اشاره کردند که جواب آسان است و همه می دانند، فقط نمی دانند که این جواب است!

اینطور آدم می فهمد بحث سواد و ذکاوت و تفکر یک چیز است، داشتن درک و معرفت یک چیز. شما جهت کشف برخی حقایق نیازمند معرفت هستید، همانطور که در خطبه اول نهج البلافه نیز اصلی ترین مسئله کمال را معرفت شمرده است.

به همین دلیل، اگر سوالی اینطور در ذهنی باشد و در انجمنی بپرسد، مادامی که درک و معرفت لازم را ندارد، حتی اگر ده ها نفر جواب را بیان کنند هم وی سوالش بی پاسخ است.

چون سوال درباره قرآن بود، و موضوع شاید شبه انداز، پر حرفی جایز است.

اتفاقا در فلسفه های عرفانی به همین دلیل سوال پرسیدن امری است که فقط از تازه واردها شاهدش خواهید بود، چون اساسا بر این مطلب واقف هستند، یا قدرت درک و معرفت کافی بر موضوعی را دارند که در این صورت اصلا نیاز به پرسش در موردش نیست و بر مسئله محیطند، یا قدرت درک و معرفت کافی را ندارند که در این صورت پرسش بی فایده است چون جواب را کشف نمی کنند هر چند که در دستانشان باشد.

مثال کسی که عینکش بر چشم، ساعت ها کل خانه را به دنبال عینکش می گردد ... و اتفاقا این مثال به جاست، چون باز در نهج البلاغه و بسیاری از دیگر منابع (نه الزاماً اسلامی) داریم که معرفت برتر، شناخت درونی است - به عبارتی شناخت خود.

البته من اینطور فکر می کنم شاید اشتباه باشد.
 

[SHAHABESAGEB]

پرسشاعتقاد به معاد جزء اصول دین ما بوده که شامل اشارات مکرر قرآنی می باشد ، که در آن روز لازم خواهد بود که روح به جسم پیوسته و در محضر پروردگار حاضر گردد، حضرتعالی استحضار دارید که امروزه امر فضا و فضانوردی که تا چند دهه قبل امری عجیب به شمار می رفت ، صورت متداولی به خود گرفته است و حتی در میان فضانوردان اعزامی به فضا هم فضانوردان مسلمان به چشم می خورند . سوال این است که اگر در حین ماموریت فضایی بعنوان مثال اگر فضانوردی مسلمان و معتقد در کره ماه یا یکی از کرات آسمانی فرود آمده و بر اثر بروز حادثه در آنجا فوت نماید ، مساله حشر او در روز قیامت چگونه خواهد بود؟قبل از هرچیز تذکر می دهیم که بحث قبر و بر انگیخته شدن از قبور بحثی فراتر از قبر مادی بوده و طبق روایات مراد از عالم قبر، عالم برزخ است.ضمن اینکه در مورد حشرِ فردی که خارج از زمین بمیرد باید توجه داشته باشیم که ارض محشر تفاوتهای عمده ای با تصور ما از زمین دارد بلکه در آغاز قیامت زمین به غیر این زمین تبدیل شده و تغییر و تبدلات زیادی در کل عالم هستی رخ خواهد داد به طوری که ارض محشر متناسب با حیات برتری بوده و استعداد بقا و حیات بهشتی و ... را خواهد داشت.بر اساس یک دیدگاه کلی و هستی شناسانه اگر کل عالم ماده با تمام اجرام آن را ارض به معنای عام بگیریم و فضای بین کرات را آسمان اول و شش آسمان بعدی را آسمانهایی غیر مادی، خواهیم دید که در مسئله بر انگیخته شدن از قبور، مقید بودن قبر به کره زمین ضرورتی ندارد. و هر کره خاکی اعم از زمین و سایر کرات همان ارض به مفهوم عام خواهد بود و می دانیم که فعل و انفعالات و پدیده های مربوط به معاد و قیامت کبری واقعه ای در کل عالم هستی است.هرچند متبادر از ارض در خطابات قرآن و معنای لفظ همان کره زمین است ولی این از باب اغلبیت بوده یعنی مخاطبین آن تصوری از امکان ادامه حیات در سایر کرات با پیشرفت های فضایی و غیره نداشته اند. با این حال در جاهای زیادی اصطلاح ارض برای بهشت و برزخ (ارض بهشت و ...) و قرآن (ارض قرآن) و... به کار رفته که همگی نشان می دهد واژه ارض از لحاظ معنایی فقط به معنای کره زمین نیست و به عنوان بستر و ماده وجود در هر مقامی استعمال شده است.بنابراین از این دیدگاه، آیاتی که در مورد حشر انسان ها نازل شده شامل همه کرات خاکی است. و همه انسان ها را در بر می گیرد . و حتی ماده کره ماه را در روز قیامت می توان جزو ارض محشر محسوب کرد.در پایان گفتنی است که به این سؤال از دیدگاه های مختلفی پاسخ داده شده از جمله دیدگاه نقلی و کلامی و ... که می توان به آنها مراجعه کرد و ما در اینجا با دیدگاهی کلی به این بحث پرداختیم تا بتوانیم پاسخگوی بسیاری از شبهات دیگر ی هم که حاصل نگرش کیهانی و مقایسه آن با مطالب قرآنی است، بوده باشیم.برای مطالعه بیشتر می توانید به نمایه های زیر مراجعه کنید:زمین محشر 14990 (سایت: )http://islamquest.net/fa/archive/question/fa16206معاد جسمانی و عدم اعاده اجزاء فضلیة 14414 (سایت: 14773) .[External Link Removed for Guests]افلاک و آسمان ها 8269 (سایت: 9151) .[External Link Removed for Guests]

سلام .ممنون از مطلبتون .این لیست همه ی کلمات الأرض در قران کریم هست . یک آیه پیدا کنین که معنیش زمین ما نباشه [External Link Removed for Guests]

سلام
جناب آسمانی بنده و بیشتر دوستان تخصصی در این مباحث نداربم و بهتره برای گرفتن جواب این سوالات به سایت های مرتبط با این مباحث رجوع کنید.
اما یه متنی پیدا کردم که براتون میذارمش:

چرا در دعای قنوت ... رب السموات السبع و رب الارضین السبع... به زمین های هفت گانه اشاره شده، اما ارض در همۀ جای قرآن مفرد آمده است؟


کلمه ارض 446 بار در قرآن آمده است.(قاموس قرآن ، بیان می کند که ارض 461 بار در قرآن آمد است !!) اما هميشه بلفظ مفرد، در روايت و نهج البلاغه بلفظ جمع ( ارضون، ارضين) نيز آمده است.(1(

درست است که " ارض " در تمام قرآن به صورت مفرد آمده و به صورت جمع نیامده است اما در یک آیه از آیات قرآن به هفت زمین اشاره شده است.
اللَّهُ الَّذِى خَلَقَ سبْعَ سمَوَتٍ وَ مِنَ الاَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنزَّلُ الاَمْرُ بَيْنهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ عَلى كلِّ شىْءٍ قَدِيرٌ وَ أَنَّ اللَّهَ قَدْ أَحَاط بِكلِّ شىْءٍ عِلْمَا(2) خداوند كسى است كه هفت آسمان را آفريد و از زمين نيز همانند آن را، فرمان او در ميان آنها پيوسته نازل مى شود، تا بدانيد كه خداوند بر هر چيز توانا است و علم او به همه چيز احاطه دارد.
در تفسیر این آیه گفته شده است :" و از ظاهر جمله ))و من الارض مثلهن(( بر مى آيد كه مراد از ((مثل )) مثليت عددى است ، يعنى همانطور كه آسمان هفت تا است ، زمين هم مثل آن است.(3)

در جواب اینکه چرا ارض در قرآن همواره به صورت مفرد آمده است ، چند احتمال داده شده است:

1. اينكه در قرآن مجيد ارض ، همواره مفرد آمده، باحتمال قوى علتش آن است كه آنچه غير از زمين است نسبت بما آسمان محسوب ميشود مثلا مریخ گر چه في حد نفسه، يك كره و زمين است ولى نسبت بما كه بالاى سر ماست آسمان حساب می شود، على هذا ما را يك زمين بيشتر نيست كه زير پاى ماست.لذاست كه قرآن آنرا همواره مفرد بكار برده است.(4)

توضیح بیشتر : همانطور كه در اول گفتيم كلمه ارض در قرآن مفرد استعمال شده ولى در احاديث و نهج البلاغه بصيغه جمع (ارضون و ارضين) نيز بكار رفته است نظير كلمات فرج«لا الهَ الَّا اللَّه رَبُّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ رَبُّ الارَضِينَ السَّبْعِ وَ ما فِيهِنَّ وَ ما بَيْنَهُنَّ» (5).

ولى چون بعضى از موارد نهج البلاغه صريح است در اينكه مراد از ارضون خشكيهاى روى زمين و باصطلاح هفت اقليم است، بايد بگوئيم كه در احاديث و جاهاى ديگر نهج البلاغه مقصود از آن خشكيهاست كه در گذشته به هفت، تقسيم ميكردند، در نهج البلاغه هست«وَ ركوبها اعناقَ سُهولِ الارَضين. ا لَمْ يَكُونوا ارْباباً فى اقطارِ الارضين. فَهُمْ حُكامٌ عَلَى العالَمينَ وَ مُلُوكٌ فى اطْرافِ الارَضين» (6)
جمله اول در باره كوه هاست كه ميفرمايد: كوهها بر گردن همواري هاى زمين سوارند، دوّمى در باره مردمان گذشته است كه فرمود: آيا در اطراف زمين پادشاهان و مالك رقاب نبودند؟ و سومى در خصوص عرب هاست كه به بركت اسلام در اطراف زمين پادشاهان شدند. در اين جاها چنانكه مى ‏بينيم خشكى ‏هاى زمين مقصود است.
ما منكر آن نيستيم كه مرّيخ و مشترى و امثال آن نسبت بخود، زمين ‏اند و زمين هاى بيشمار ديگرى در فضاى بيكران وجود دارند.ولى نميتوانيم قبول كنيم كه مراد از زمينهاى هفتگانه، سیارات هفتگانه است، زيرا آنها از هفت بيشتراند، اگر عدد هفت را برداشته و بگويند: كرات و زمينهائي كه در فضاى بيكران بدور خورشيدهاى خود ميچرخند، خارج از شمارند ؛ حرفى نداريم فقط مخالف و نافى اين هستيم كه كسى بگويد مراد از زمين هاى هفتگانه، سيارات منظومه شمسى است، ناگفته نماند، قرآن كريم به زمينى غير از زمين ما نظرى نداشته و غير از آنرا سماء و سموات بحساب آورده است.(7(

2. ارض ، دارای معانی و مصادیق مختلف است، از جمله

الف. ارض در لغت به معنای كره خاكی كه انسان بر روی آن زندگی می‎كند، می‎باشد.

ب. در قرآن كریم، ارض به چند معنا به كار رفته است. مانند:
1. ارض به معنای كره زمین در مقابل آسمان، (80 بار در قرآن آمده است) (8(
2. ارض به معنای قطعات زمین و آبادی. ( مکان های خاصی مانند مصر،مکه،مدینه و ...) (110 بار در قرآن آمده است) (9(
3. ارض به معنای عالم طبیعت و پهنای زمین (260 بار در قرآن آمده است) (10(

علت مفرد بودن کلمه ی ارض در قرآن این است که ، در تمامی موارد یاد شده, از کلمه ی ارض معنای مفرد می فهمیم, چه آن جا که منظور کره ی زمین است که فقط یک کره ی زمین وجود دارد, چه آن جایی که منظور مکه است که فقط یک مکه وجود دارد, چه آن جایی که منظور بیت المقدس است و ... لذا بدین جهت کلمه ی ارض همیشه در قرآن مفرد آمده چرا که معنای مراد از آن یک معنای مفرد است.(11)

3.بنا به اعتقاد ما ، روایات معصومین مفسر قرآن هستند. زیرا در قرآن جزئیات آمده است و بسیاری از جزئیات که در قرآن آورده نشده در روایات معصومین بیان شده است. براین اساس روایات که از جمله آن ها دعای قنوتی است که به آن اشاره کردید می تواند مفسر آیاتی باشد که در آنها زمین به صورت مفرد آمده است و نشان دهنده این مطلب باشد که زمین نیز مانند آسمان هفت گانه است .

----------------------------------
(1)- قاموس قرآن،ج1،ص59.
(2)- طلاق/12.
(3)- ترجمه تفسير الميزان ،ج 19 ،ص547-546.
(4)- قاموس قرآن،ج1،ص60.
(5)- وسائل ،ج 4 ،ص 907
(6)- اين كلمات در نهج البلاغه عبده بترتيب ج 1 ص 174- ج 2 ص 177 و ص 179 واقع است.
7. قاموس قرآن،ج1،ص65-67.
(8)- فاطر، آیه 41
(9)- مائده/ 33
(10)- نساء، آیه 101
(11)- سایت اندیشه قم.
لينك بحث اصلي :
[External Link Removed for Guests]


منبع:
[External Link Removed for Guests]