مصر؛ نقطه سرخط!
مدیران انجمن: MOHAMMAD_ASEMOONI, رونین, Shahbaz, MASTER, شوراي نظارت
- پست: 121
- تاریخ عضویت: شنبه ۱۰ تیر ۱۳۹۱, ۲:۳۳ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 367 بار
- سپاسهای دریافتی: 819 بار
مصر؛ نقطه سرخط!
شامگاه دهم فوریه سال 2011 شورای عالی نیروهای مسلح مصر با صدور بیانیه ای محمدحسنی مبارک را از ریاست جمهوری عزل کرد و غریو شادی صدها هزار نفری را که چندین هفته در میدان تحریر تحصن کرده بودند به آسمان روانه کرد.
در بیست و چهارم جولای سال 2012 محمدمرسی که توانسته بود در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری مصر 13 میلیون و 230 هزار و 131 رای یعنی 51.73 درصد و میزان آرا را به دست آورد بعنوان رئیس جمهور منتخب مصر معرفی شد. رقیب او احمد شفیق که از بقایای رژیم گذشته بود با 12 میلیون و347 هزار و 380 رای یعنی با کسب 48.27 درصد آراء نتوانست بر اسلامگرایان اخوان المسلمین فایق بیاید.
چهارشنبه شب، چهارم جولای 2013 یعنی حتی با گذشت کمتر از یکسال، بار دیگر شورای عالی نیروهای مسلح مصر با صدور بیانیه ای رئیس جمهور این کشور را از مقام خود عزل کرد تا بدین ترتیب همه چیز به روز نخست بازگردد.
محمدمرسی بدون تردید رئیس جمهور ایده آلی نبود، اشتباهات زیادی داشت، عملکرد داخلی و سیاست خارجه او قابل دفاع نبود و در یک کلام در زمانی اکثریت مردم را به حمایت از اسلامگرایان به پای صندوق های رأی آورده بود امتحان بدی پس داد و این امتحان را به نام اسلامگرایان ثبت کرد. با این همه چند نکته در خصوص اتفاق شب چهارم جولای قابل تامل است.
- در هر سه فرایند مذکور در سه سال گذشته، مصر کمترین خشونت ها را تجربه کرد اما اگر تدبیری برای روزهای آتی و تشکیل دولت موقت برای برگزاری انتخابات زودهنگام اتخاذ نشود احتمال به خشونت کشیده شدن تحولات بسیار زیاد خواهد بود.
- هیچ عاملی دخالت ارتش در برکناری رئیس جمهور منتخب مردم را توجیه نمی کند. همواره باید به مکانیزم های دموکراسی و قانون احترام گذاشت. مرسی باید با مکانیزم های قانونی از قبیل استیضاح یا تشکیل دولتی موقت با توافق مخالفان و نظارت ارتش برای برگزاری انتخاباتی زودهنگام تعیین تکلیف می شد. آنچه در چهارم جولای 2013 رخ داد گرچه شادی مخالفان را در پی داشت اما در باطن بی حرمتی به دموکراسی و بازگشت اقتدارگرایی نظامی بود.
- خوشحالی مخالفان مرسی از اقدام مصر، یک سرخوشی از سر جهل یا تجاهل است. به هر حال لازم است آنها بدانند ارتشی که تا کنون دوبار توانسته روسای جمهوری غیرمنتخب و منتخب مردم را برکنار کند، قطعا همین توانایی را برای بار سوم، چهارم و ... نیز خواهد داشت و نفر بعدی ممکن است در آینده یکی از خود آنها باشد و همواره می توان برای توجیه این کار توده هایی را فریب داده و به خیابان ها کشاند.
- مخالفان، های و هو می کنند اما موافقان راضی اند. از مخالفت، های و هو بر می خیزد و از رضایت، معمولا سکوت. لذا تجمعات اعتراضی همواره سیگنال های درستی برای تحلیلگران و ناظران ارسال نمی کنند. از این منظر هیچ تضمینی نیست که با برگزاری انتخاباتی دیگر، حالا اگر نه یک عضو اخوان المسلمین اما یک اسلامگرای دیگر پیروز نشود.
- مردم مصر نشان دادند هنوز ظرفیت های لازم برای دموکراسی را ندارند. هر دولتی اعم از اسلامگرا یا سکولار که روی کار بیاید قطعا در کوتاه مدت نمی تواند مطالبات گسترده آنها از مسائل رفاهی و اقتصادی گرفته تا مسائل سیاسی مربوط به صحرای سینا، اسرائیل، سوریه ... و مسائل مربوط به حاکمیت احکام اسلام یا لائیسیته برجامعه را سرو سامان دهد. از این رو آنها با این روش مرتبا به میدان تحریر رجوع خواهند کرد و مرتبا دولت ها را تغییر خواهند داد و این چرخه دائما بدون هیچ دستاوردی تکرار خواهد شد.
....................
[External Link Removed for Guests]
- پست: 196
- تاریخ عضویت: سهشنبه ۲۹ تیر ۱۳۸۹, ۱۲:۵۳ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 540 بار
- سپاسهای دریافتی: 1670 بار
Re: مصر؛ نقطه سرخط!
وقتی مردم نتوانند به نظرات مخالف و موافق احترام بزارن نتیجه میشه همین.
دموکراسی یعنی صدای همه شنیده بشه. وقتی ارتش میبینه مردم دو دسته شدن و بجون هم افتادن همون بهتر که بی حکومت باشن.
دموکراسی لیاقت میخواد که هر مردمی ارزش داشتنش رو ندارن.
مردم خودشون باید با هم سازش کنن نه یه گروه بقیه رو ساکت کنن.
دموکراسی یعنی صدای همه شنیده بشه. وقتی ارتش میبینه مردم دو دسته شدن و بجون هم افتادن همون بهتر که بی حکومت باشن.
دموکراسی لیاقت میخواد که هر مردمی ارزش داشتنش رو ندارن.
مردم خودشون باید با هم سازش کنن نه یه گروه بقیه رو ساکت کنن.

کسی که در تاریکی زندگی کند نیاز به نور را درک نخواهد کرد!