,
ما مسلمان هستیم، مسلمان معناش چیست؟
مفعلان وزن کلمه مسلمان است و ریشه اش سلم، ما تابعین سلم یا به عبارتی تسلیم شده هستیم. به رخ کشیدن اصلا با این تسلیم بودن سنخیت ندارد. بنابراین این توجیح که ما برای اثبات این قدرت داریم این کار را می کنیم باطل است.
خصوصا که عرض شد، ما اصلا قبل از اسلام هم در جهان شهره بودیم ... این کار ما اصلا ریشه اسلامی نداره، ما جزو اقوامی بودیم که عادت داشتیم مبره بسازیم برای بزرگان خودمان پس از مرگ. ما قومی بودیم که به زرق و برق علاقه مند بودیم که در بسیاری از کتب تاریخی ذکر شده ایرانی ها را از آویزه هایش می شد شناخت !
پس من اصلا بحثم با اسلامش نیست، بحث یک یا ده هکتار زمین هم نیست، بحث فرهنگ و کار درست یا غلط است .... مگر یک پوست موز در خیابان چقدر مساحت را می پوشاند ... اما فرهنگ انداختن زباله در خیابان ... !
بحث را اشتباه نگیرید، ضمنا ما بحث خودمان را داریم، کسی برج میلاد را تائید نکرد، ابوذر یک حرف زیبا زده:
هر کجا کاخی ساخته شده، به جاش جایی خانه ای ویرانه شده
این فلسفه اثبات شده از نظر علمی هم هست، تا اوجا که امروز در دنیا میگن اقتصاد توزیعی = عقب ماندگی و اقتصاد تمرکزی = توسعه یافتگی.
من زیاد تمایل به ادامه این بحث ندارم، صرفا خواستم نظرم را بگم و دوستان را دعوت کنم به اندیشه در اون آیات. دنبال متقاعد کردن دوستان نیستم.
تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
مدیران انجمن: MOHAMMAD_ASEMOONI, رونین, Shahbaz, MASTER, شوراي نظارت
-
- پست: 149
- تاریخ عضویت: دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲, ۱۲:۴۴ ق.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 367 بار
- سپاس‌های دریافتی: 409 بار
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
جناب آقای ابو علی
1- هر آیه و سوره ی قرآن کریم یک یا چند شان نزول دارد که توجه به این پیش زمینه ما را در فهم کلام یاری می کند و آن چه در افتخار اعراب به شمار قبور عرض کردم از این باب بود.
2- همان طور که شما هم به خوبی اشاره فرمودید قرآن محصور در زمان نیست و برای همه ی اعصار و اقوام نازل شده و از طرفی ما هم مانند و بلکه بیش از پیشینیان به هدایت الهی نیازمندیم ، پس نباید انتظار داشته باشیم در قرآن 1400 سال پیش از علوم امروز و احکام روابط و ابزار و ... به صراحت یاد کرده و تنها آنچه در ظاهر آیات آمده منظور باشد! که این خود گویای اوج بلاغت و شیوایی کتاب آسمانی ماست همچنین در احادیث متعددی به بطون قرآن اشاره شده که خود گویای مفاهیم عمیق و غیر ظاهری قرآن مجید است.
از طرفی اهل سنت هم با تفسیر قرآن بیگانه نیستند و تنها فرقه ی سلفیت ظاهر قرآن و سنت را کافی می دانند ! حال بماند که خود در مواجهه با تفاوت های ناگزیر این زمانه با صدر اسلام در همین عقیده نوسان زیادی دازند.
3- نکته دیگر آن که در سیره ی پیامبر و امام اول ما و خلیفه ی چهارم برادران اهل سنت زیارت قبور امری عادی و پسندیده بوده است.
صرفا یک مثال:
از بانو عایشه نقل است که به پیامبر (صلى الله علیه وآله) گفت: چگونه زیارت کنم، آن حضرت فرمود: مثل من بگو: السلام على اهل الدیار من المۆمنین و المسلمین یرحم الله
و احادیث دیگری که دال بر زیارت قبور بقیع و زیارت قبر حضرت آمنه سلام الله علیها وارد شده است که با توجه به جایگاه شهدا نزد باری تعالی چنین کاری بسیار باارزش تر خواهد بود.
4- ما مقابر را به رخ کسی نمی کشیم و شاید اشاره دوستمان به تنها یکی از کاردکردهای این بناها در جلب توجه افراد نا آشنا با اسلام بود که البته به قول دوستان کمی لایتچسبک است و فرق دیگر برج و باروهای شگفت و عظیمی برای این اهداف ساخته اند و از آن بهره ی چندانی نبرده اند.
خداوند همه ی ما را هدایت کند.
1- هر آیه و سوره ی قرآن کریم یک یا چند شان نزول دارد که توجه به این پیش زمینه ما را در فهم کلام یاری می کند و آن چه در افتخار اعراب به شمار قبور عرض کردم از این باب بود.
2- همان طور که شما هم به خوبی اشاره فرمودید قرآن محصور در زمان نیست و برای همه ی اعصار و اقوام نازل شده و از طرفی ما هم مانند و بلکه بیش از پیشینیان به هدایت الهی نیازمندیم ، پس نباید انتظار داشته باشیم در قرآن 1400 سال پیش از علوم امروز و احکام روابط و ابزار و ... به صراحت یاد کرده و تنها آنچه در ظاهر آیات آمده منظور باشد! که این خود گویای اوج بلاغت و شیوایی کتاب آسمانی ماست همچنین در احادیث متعددی به بطون قرآن اشاره شده که خود گویای مفاهیم عمیق و غیر ظاهری قرآن مجید است.
از طرفی اهل سنت هم با تفسیر قرآن بیگانه نیستند و تنها فرقه ی سلفیت ظاهر قرآن و سنت را کافی می دانند ! حال بماند که خود در مواجهه با تفاوت های ناگزیر این زمانه با صدر اسلام در همین عقیده نوسان زیادی دازند.
3- نکته دیگر آن که در سیره ی پیامبر و امام اول ما و خلیفه ی چهارم برادران اهل سنت زیارت قبور امری عادی و پسندیده بوده است.
صرفا یک مثال:
از بانو عایشه نقل است که به پیامبر (صلى الله علیه وآله) گفت: چگونه زیارت کنم، آن حضرت فرمود: مثل من بگو: السلام على اهل الدیار من المۆمنین و المسلمین یرحم الله
و احادیث دیگری که دال بر زیارت قبور بقیع و زیارت قبر حضرت آمنه سلام الله علیها وارد شده است که با توجه به جایگاه شهدا نزد باری تعالی چنین کاری بسیار باارزش تر خواهد بود.
4- ما مقابر را به رخ کسی نمی کشیم و شاید اشاره دوستمان به تنها یکی از کاردکردهای این بناها در جلب توجه افراد نا آشنا با اسلام بود که البته به قول دوستان کمی لایتچسبک است و فرق دیگر برج و باروهای شگفت و عظیمی برای این اهداف ساخته اند و از آن بهره ی چندانی نبرده اند.
خداوند همه ی ما را هدایت کند.
ولا تتبعوا خطوات الشیطان
با شیطان بزرگ طرح گام به گام نریزید !
-
- پست: 134
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۰ خرداد ۱۳۹۲, ۱۱:۳۵ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 174 بار
- سپاس‌های دریافتی: 289 بار
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
واقعه ساخت مسجد در کتاب روایی عالم معاصرمحدث نوری -از قائلین به تحریف کتاب قرآن-به نقل از کتابی از شیخ صدوق -که اکنون در دسترس نیست -به فردی به نام شیخ حسن بن مثله جمکرانی مربوط می‌شود، وی ادعا کرد که در بیداری -و یا عالم رویا- با امام دوازدهم شیعیان، مهدی (عج) دیدار کرده است و حجت بن حسن (عج) دستور ساخت مسجد را به وی داده است.
در میان شیعیان بحثهای زیادی در خصوص ملاقات با امام زمان(عج) مطرح است. عده‌ای با استناد به روایاتی، آن را در خواب ممکن می‌دانند [۲]. دریافت نامه از مهدی(عج) پس از غیبت کبری نیز مورد قبول بسیاری از شیعیان است، آنچنانکه نامه و توقیع رسیده به شیخ مفید - حدود یک قرن پس از غیبت کبری - از نظر شیعیان مورد تردید واقع نشده است.
اما عده‌ای از جمله برخی از معاصرین، با استناد به نامه‌ای که حجت بن حسن مهدی(عج) به آخرین نایب خویش ارسال نموده است، که شیعیان به توقیع ناحیه مقدسه از آن نام می‌برند، مشاهده امام زمان(عج) در بیداری را بر خلاف نامه منسوب به مهدی می‌دانند، در بخشی از این نامه[۳] آمده است:
غیبت کامل آغاز شد و پس از آن ظهوری نخواهد بود، مگر بفرمان خداوند[۴]...بزودی برخی از شیعیان من ادعا خواهند کرد که مرا دیده‌اند، آگاه باشید که هر کس قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعای مشاهده مرا کند، دورغگوی و تهمت زننده است[۵]...
با اینحال عده بسیاری از جمله شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان و پیش از او محدث نوری در کتاب خود[۶]، با ذکر سند، داستانهای بسیاری از ملاقات افراد با امام زمان نقل می‌کنند و با استناد به روایاتی، ملاقات با حضرت مهدی(عج) در بیداری را امکان‌پذیر می‌دانند. محدث نوری در میان علمای معاصر شیعه معروف به تسامح در مدرک روایات بوده به نحوی که حتی یک روایت از کتاب مستدرک الوسائل او را قابل استناد فقهی نمی دانند. روح الله خمینی در کتاب انوار الهدایه خود به محدث نوری -ناقل روایت مسجد جمکران-تاخته و می نویسد:«غالب كتاب های روایی محدث نوری نه فایدۀ علمی دارد و نه فایدۀ عملی و مملو از احادیث ضیعفی است كه علمای شیعه، از آن، روی گردانند و صاحب نظران از بزرگان شیعه مانند كلینی و صدوق و طوسی، به آن وقعی نمی نهند؛ این احوال کتابهایی مانند مستدرك الوسایل است،و از كتاب های غیر روایی او نپرس كه پر است از داستان ها و روایات عجیب كه اكثر آن ها به شوخی شبیه تر است... علاقۀ او به جمع آوری منقولات ضعیف و عجیب و غریب و چیزهایی كه عقل سلیم و نظر صائب آن ها را نمی پذیرد، بیش تر بوده است تا گردآوری مطالب نافع[۷]». به هرحال موضوع مسجد جمکران هنوز هم در کنار روایاتی همانند روایت جزیره خضرا محل بحث و انکار و جدلهای فراوان روحانیون شیعی و اندیشمندان معاصر است.
برخی نیز برای تایید این مسجد ، داستانهایی از برخی علماء بزرگ شیعیان همچون آیت‌الله بروجردی نقل کرده اند. [۸]
حسن بن مثله جمکرانی در روایت مشهوری که به‌نظر می‌آید تنها سند موجود و معتبر[نیازمند منبع] برای ساخت این مسجد باشد [۹] چنین می‌گوید:
من شب سه شنبه، ۱۷ ماه مبارک رمضان سال ۳۷۳ ق در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه جماعتی از مردم به در خانه من آمدند و مرا از خواب بیدار کردند و گفتند:برخیز و مولای خود، مهدی(عج) را اجابت کن که تو را طلب نموده است.
آنها مرا به محلی که اکنون مسجد جمکران است آوردند، چون نیک نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن تخت گسترده شده، جوانی سی ساله بر آن تخت تکیه بر بالش کرده و پیرمردی هم نزد او نشسته است، آن پیر، خضر نبی علیه‌السلام بود که مرا امر به نشستن نمود، حضرت مهدی علیه‌السلام مرا به نام خودم خواند و فرمود: برو به حسن مسلم (که در این زمین کشاورزی می‌کند) بگو، این زمین شریفی است و حق تعالی آن را از زمین‌های دیگر برگزیده است و دیگر نباید در آن کشاورزی کند. عرض کردم: یا سیدی و مولای! لازم است که من دلیل و نشانه‌ای داشته باشم و گرنه مردم حرف مرا قبول نمی‌کنند
فرمود: تو برو و آن رسالت را انجام بده، ما نشانه‌هایی برای آن قرار می‌دهیم، و همچنین نزد سید ابوالحسن (یکی از علمای قم) برو و به او بگو حسن مسلم را احضار کند و سود چند ساله را که از زمین به دست آورده است، وصول کند و با آن پول در این زمین مسجدی بنا نماید. به مردم بگو به این مکان رغبت کنند و آنرا عزیز دارند و چهار رکعت نماز در آن گزارند.
آنگاه امام(ع) فرمودند: هر که این دو رکعت نماز را در این مکان (مسجد جمکران) بخواند مانند آن است که دو رکعت نماز در کعبه خوانده باشد.
چون به راه افتادم، چند قدمی هنوز نرفته بودم که دوباره مرا باز خواندند و فرمودند:
'بزی در گله جعفر کاشانی است، آنرا خریداری کن و بدین مکان آور و آنرا بکش و بین بیماران انفاق کن، هر بیمار و مریضی که از گوشت آن بخورد، حق تعالی او را شفا دهد.
حسن بن مثله جمکرانی می‌گوید: من به خانه بازگشتم و تمام شب را در اندیشه بودم، تا اینکه نماز صبح را خوانده و به سراغ علی المنذ ر رفتم و ماجرای شب گذشته را برای او نقل کردم و با او به همان مکان شب گذشته رفتیم، و در آنجا زنجیرهایی را دیدیم که طبق فرموده امام علیه‌السلام حدود بنای مسجد را نشان می‌داد.
سپس به قم نزد سید ابوالحسن رضا رفتیم و چون به در خانه او رسیدیم، خادم او گفت: آیا تو از جمکران هستی؟ به او گفتم: بلی! خادم گفت: سید از سحر در انتظار تو است. آنگاه به درون خانه رفتیم و سید مرا گرامی داشت و گفت: ای حسن بن مثله من در خواب بودم که شخصی به من گفت:
حسن به مثله، از جمکران نزد تو می‌آید، هر چه او گوید، تصدیق کن و به قول او اعتماد نما، که سخن او سخن ماست و قول او را رد نکن.
از هنگام بیدار شدن تا این ساعت منتظر تو بودم، آنگاه من ماجرای شب گذشته را برای وی تعریف کردم، سید بلافاصله فرمود تا اسب‌ها را زین نهادند و بیرون آوردند و سوار شدیم، چون به نزدیک روستای جمکران رسیدیم، گله جعفر کاشانی را دیدیم، آن بز از پس همه گوسفندان می‌آمد، چون به میان گله رفتم، همینکه بز مرا دید به طرف من دوید، جعفر سوگند یاد کرد که این بز در گله من نبوده و تاکنون آنرا ندیده بودم، به هر حال آن بز را به محل مسجد آورده و آن را ذبح کرده و هر بیماری که گوشت آن تناول کرد، با عنایت خداوند تبارک و تعالی و حضرت بقیه‌الله ارواحنا فداه شفا یافت. ابوالحسن رضا، حسن مسلم را احضار کرده و منافع زمین را از او گرفت و مسجد جمکران را بنا کرد و آن را با چوب پوشانید. سپس زنجیرها و میخ‌ها را با خود به قم برد و در خانه خود گذاشت، هر بیمار و دردمندی که خود را به آن زنجیرها می‌مالید، خدای تعالی او را شفای عاجل[سریع] می‌فرمود، پس از فوت سید ابوالحسن، آن زنجیرها ناپدید شد و دیگر کسی آنها را ندید.[۱۰]
بسیاری از شیعیان شب چهارشنبه از روزهای هفته و شب نیمه شعبان - تولد مهدی - از روزهای سال را به این مسجد می‌روند و اعمال آن را بجا می‌آورند. اعمال آن دو رکعت نماز تحیت مسجد است و دو رکعت نماز استغاثه به صاحب الزمان که به نماز امام زمان مشهور است به شیوه‌ای خاص بجای آورده می‌شود. در خصوص جمکران هنرمند خوشنویسی به نام سبحان مهرداد محمدپور با وام گرفتن از امام زمان مهدی موعود (عج)خط خوشنویسی جدیدی را با نام خط جمکران ابداع می کند این خط هرساله در نیمه شعبان در مسجد جمکران کتابت می شود.
منبع:
[External Link Removed for Guests]
در میان شیعیان بحثهای زیادی در خصوص ملاقات با امام زمان(عج) مطرح است. عده‌ای با استناد به روایاتی، آن را در خواب ممکن می‌دانند [۲]. دریافت نامه از مهدی(عج) پس از غیبت کبری نیز مورد قبول بسیاری از شیعیان است، آنچنانکه نامه و توقیع رسیده به شیخ مفید - حدود یک قرن پس از غیبت کبری - از نظر شیعیان مورد تردید واقع نشده است.
اما عده‌ای از جمله برخی از معاصرین، با استناد به نامه‌ای که حجت بن حسن مهدی(عج) به آخرین نایب خویش ارسال نموده است، که شیعیان به توقیع ناحیه مقدسه از آن نام می‌برند، مشاهده امام زمان(عج) در بیداری را بر خلاف نامه منسوب به مهدی می‌دانند، در بخشی از این نامه[۳] آمده است:
غیبت کامل آغاز شد و پس از آن ظهوری نخواهد بود، مگر بفرمان خداوند[۴]...بزودی برخی از شیعیان من ادعا خواهند کرد که مرا دیده‌اند، آگاه باشید که هر کس قبل از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعای مشاهده مرا کند، دورغگوی و تهمت زننده است[۵]...
با اینحال عده بسیاری از جمله شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان و پیش از او محدث نوری در کتاب خود[۶]، با ذکر سند، داستانهای بسیاری از ملاقات افراد با امام زمان نقل می‌کنند و با استناد به روایاتی، ملاقات با حضرت مهدی(عج) در بیداری را امکان‌پذیر می‌دانند. محدث نوری در میان علمای معاصر شیعه معروف به تسامح در مدرک روایات بوده به نحوی که حتی یک روایت از کتاب مستدرک الوسائل او را قابل استناد فقهی نمی دانند. روح الله خمینی در کتاب انوار الهدایه خود به محدث نوری -ناقل روایت مسجد جمکران-تاخته و می نویسد:«غالب كتاب های روایی محدث نوری نه فایدۀ علمی دارد و نه فایدۀ عملی و مملو از احادیث ضیعفی است كه علمای شیعه، از آن، روی گردانند و صاحب نظران از بزرگان شیعه مانند كلینی و صدوق و طوسی، به آن وقعی نمی نهند؛ این احوال کتابهایی مانند مستدرك الوسایل است،و از كتاب های غیر روایی او نپرس كه پر است از داستان ها و روایات عجیب كه اكثر آن ها به شوخی شبیه تر است... علاقۀ او به جمع آوری منقولات ضعیف و عجیب و غریب و چیزهایی كه عقل سلیم و نظر صائب آن ها را نمی پذیرد، بیش تر بوده است تا گردآوری مطالب نافع[۷]». به هرحال موضوع مسجد جمکران هنوز هم در کنار روایاتی همانند روایت جزیره خضرا محل بحث و انکار و جدلهای فراوان روحانیون شیعی و اندیشمندان معاصر است.
برخی نیز برای تایید این مسجد ، داستانهایی از برخی علماء بزرگ شیعیان همچون آیت‌الله بروجردی نقل کرده اند. [۸]
حسن بن مثله جمکرانی در روایت مشهوری که به‌نظر می‌آید تنها سند موجود و معتبر[نیازمند منبع] برای ساخت این مسجد باشد [۹] چنین می‌گوید:
من شب سه شنبه، ۱۷ ماه مبارک رمضان سال ۳۷۳ ق در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه جماعتی از مردم به در خانه من آمدند و مرا از خواب بیدار کردند و گفتند:برخیز و مولای خود، مهدی(عج) را اجابت کن که تو را طلب نموده است.
آنها مرا به محلی که اکنون مسجد جمکران است آوردند، چون نیک نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن تخت گسترده شده، جوانی سی ساله بر آن تخت تکیه بر بالش کرده و پیرمردی هم نزد او نشسته است، آن پیر، خضر نبی علیه‌السلام بود که مرا امر به نشستن نمود، حضرت مهدی علیه‌السلام مرا به نام خودم خواند و فرمود: برو به حسن مسلم (که در این زمین کشاورزی می‌کند) بگو، این زمین شریفی است و حق تعالی آن را از زمین‌های دیگر برگزیده است و دیگر نباید در آن کشاورزی کند. عرض کردم: یا سیدی و مولای! لازم است که من دلیل و نشانه‌ای داشته باشم و گرنه مردم حرف مرا قبول نمی‌کنند
فرمود: تو برو و آن رسالت را انجام بده، ما نشانه‌هایی برای آن قرار می‌دهیم، و همچنین نزد سید ابوالحسن (یکی از علمای قم) برو و به او بگو حسن مسلم را احضار کند و سود چند ساله را که از زمین به دست آورده است، وصول کند و با آن پول در این زمین مسجدی بنا نماید. به مردم بگو به این مکان رغبت کنند و آنرا عزیز دارند و چهار رکعت نماز در آن گزارند.
آنگاه امام(ع) فرمودند: هر که این دو رکعت نماز را در این مکان (مسجد جمکران) بخواند مانند آن است که دو رکعت نماز در کعبه خوانده باشد.
چون به راه افتادم، چند قدمی هنوز نرفته بودم که دوباره مرا باز خواندند و فرمودند:
'بزی در گله جعفر کاشانی است، آنرا خریداری کن و بدین مکان آور و آنرا بکش و بین بیماران انفاق کن، هر بیمار و مریضی که از گوشت آن بخورد، حق تعالی او را شفا دهد.
حسن بن مثله جمکرانی می‌گوید: من به خانه بازگشتم و تمام شب را در اندیشه بودم، تا اینکه نماز صبح را خوانده و به سراغ علی المنذ ر رفتم و ماجرای شب گذشته را برای او نقل کردم و با او به همان مکان شب گذشته رفتیم، و در آنجا زنجیرهایی را دیدیم که طبق فرموده امام علیه‌السلام حدود بنای مسجد را نشان می‌داد.
سپس به قم نزد سید ابوالحسن رضا رفتیم و چون به در خانه او رسیدیم، خادم او گفت: آیا تو از جمکران هستی؟ به او گفتم: بلی! خادم گفت: سید از سحر در انتظار تو است. آنگاه به درون خانه رفتیم و سید مرا گرامی داشت و گفت: ای حسن بن مثله من در خواب بودم که شخصی به من گفت:
حسن به مثله، از جمکران نزد تو می‌آید، هر چه او گوید، تصدیق کن و به قول او اعتماد نما، که سخن او سخن ماست و قول او را رد نکن.
از هنگام بیدار شدن تا این ساعت منتظر تو بودم، آنگاه من ماجرای شب گذشته را برای وی تعریف کردم، سید بلافاصله فرمود تا اسب‌ها را زین نهادند و بیرون آوردند و سوار شدیم، چون به نزدیک روستای جمکران رسیدیم، گله جعفر کاشانی را دیدیم، آن بز از پس همه گوسفندان می‌آمد، چون به میان گله رفتم، همینکه بز مرا دید به طرف من دوید، جعفر سوگند یاد کرد که این بز در گله من نبوده و تاکنون آنرا ندیده بودم، به هر حال آن بز را به محل مسجد آورده و آن را ذبح کرده و هر بیماری که گوشت آن تناول کرد، با عنایت خداوند تبارک و تعالی و حضرت بقیه‌الله ارواحنا فداه شفا یافت. ابوالحسن رضا، حسن مسلم را احضار کرده و منافع زمین را از او گرفت و مسجد جمکران را بنا کرد و آن را با چوب پوشانید. سپس زنجیرها و میخ‌ها را با خود به قم برد و در خانه خود گذاشت، هر بیمار و دردمندی که خود را به آن زنجیرها می‌مالید، خدای تعالی او را شفای عاجل[سریع] می‌فرمود، پس از فوت سید ابوالحسن، آن زنجیرها ناپدید شد و دیگر کسی آنها را ندید.[۱۰]
بسیاری از شیعیان شب چهارشنبه از روزهای هفته و شب نیمه شعبان - تولد مهدی - از روزهای سال را به این مسجد می‌روند و اعمال آن را بجا می‌آورند. اعمال آن دو رکعت نماز تحیت مسجد است و دو رکعت نماز استغاثه به صاحب الزمان که به نماز امام زمان مشهور است به شیوه‌ای خاص بجای آورده می‌شود. در خصوص جمکران هنرمند خوشنویسی به نام سبحان مهرداد محمدپور با وام گرفتن از امام زمان مهدی موعود (عج)خط خوشنویسی جدیدی را با نام خط جمکران ابداع می کند این خط هرساله در نیمه شعبان در مسجد جمکران کتابت می شود.
منبع:
[External Link Removed for Guests]
-
- پست: 134
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۰ خرداد ۱۳۹۲, ۱۱:۳۵ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 174 بار
- سپاس‌های دریافتی: 289 بار
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
مطالعات امکان سنجی طرح مونوریل قم بسیار ضعیف است
قم - خبرگزاری مهر: یک مدرس دانشگاه با بیان اینکه قم به بحث مدیریت پروژه های شهری اهمیت چندانی نمی‌دهد تاکید کرد: مطالعات امکان سنجی در طرح هایی مانند مونوریل و حرم تا جمکران بسیار ضعیف بوده است و مشکلات کنونی ناشی از این موضوع است.
به گزارش خبرنگار مهر، سیدحسین پرهیزگار، ظهر دوشنبه در پیش نشست همایش توسعه بهره وری در ساختمان در جهاد دانشگاهی واحد استان قم اظهارداشت: در بسیاری از کشورهای پیشرفته 70 درصد عمر ساخت یک پروژه برای مطالعه و تحقیق صرف می شود اما در کشور ما برای مطالعات اهمیتی قایل نیستند.
وی تاکیدکرد: مدیریت جامع شهری در پروژه های شهری در قم وجود ندارد و مدیریت ها اقماری است که امروز با اجرایی شدن 70 درصد طرح مونوریل شاهد به بن بست رسیدن آن هستیم.
وی با بیان اینکه مطالعات امکان سنجی طرح حرم تا جمکران بسیار ضعیف است بیان داشت: در همه جا تلاش می شود تا ذینفعان در یک پروژه کاهش یابند اما با فروش مقدار زیاد اوراق مشارکت تعداد ذینفعان در این طرح افزایش یافته است.
پرهیزگار ادامه داد: آنچه امروز در قم اولویت دارد رسیدگی به بافت فرسوده است اما معلوم نیست بر چه مبنایی پروژه مونوریل نسبت به بافت فرسوده در اولویت قرار می‌گیرد.
مدرس دانشگاه های قم اظهار داشت: برخی از مسئولان مطالعه روی پروژه را جزء فرایند پروژه نمی‌دانند و زمانی که لودر وارد کار شود آن را شروع پروژه می‌دانند در صورتی که در کشورهای موفق مطالعات امکان سنجی و ... 70 درصد ساخت را شامل می‌شود.
پرهیزگار نبود معیاربرای معماری اسلامی را از دیگر مشکلات بخش صنعت ساختمان دانست و تصریح کرد: باید معیارهایی با برگزاری همایش‌ها و جمع کردن مسئولان برای معماری مورد نظرمان تدوین شود و مطالعه جامعی روی نیازها صورت گیرد.
منبع:
[External Link Removed for Guests]
قم - خبرگزاری مهر: یک مدرس دانشگاه با بیان اینکه قم به بحث مدیریت پروژه های شهری اهمیت چندانی نمی‌دهد تاکید کرد: مطالعات امکان سنجی در طرح هایی مانند مونوریل و حرم تا جمکران بسیار ضعیف بوده است و مشکلات کنونی ناشی از این موضوع است.
به گزارش خبرنگار مهر، سیدحسین پرهیزگار، ظهر دوشنبه در پیش نشست همایش توسعه بهره وری در ساختمان در جهاد دانشگاهی واحد استان قم اظهارداشت: در بسیاری از کشورهای پیشرفته 70 درصد عمر ساخت یک پروژه برای مطالعه و تحقیق صرف می شود اما در کشور ما برای مطالعات اهمیتی قایل نیستند.
وی تاکیدکرد: مدیریت جامع شهری در پروژه های شهری در قم وجود ندارد و مدیریت ها اقماری است که امروز با اجرایی شدن 70 درصد طرح مونوریل شاهد به بن بست رسیدن آن هستیم.
وی با بیان اینکه مطالعات امکان سنجی طرح حرم تا جمکران بسیار ضعیف است بیان داشت: در همه جا تلاش می شود تا ذینفعان در یک پروژه کاهش یابند اما با فروش مقدار زیاد اوراق مشارکت تعداد ذینفعان در این طرح افزایش یافته است.
پرهیزگار ادامه داد: آنچه امروز در قم اولویت دارد رسیدگی به بافت فرسوده است اما معلوم نیست بر چه مبنایی پروژه مونوریل نسبت به بافت فرسوده در اولویت قرار می‌گیرد.
مدرس دانشگاه های قم اظهار داشت: برخی از مسئولان مطالعه روی پروژه را جزء فرایند پروژه نمی‌دانند و زمانی که لودر وارد کار شود آن را شروع پروژه می‌دانند در صورتی که در کشورهای موفق مطالعات امکان سنجی و ... 70 درصد ساخت را شامل می‌شود.
پرهیزگار نبود معیاربرای معماری اسلامی را از دیگر مشکلات بخش صنعت ساختمان دانست و تصریح کرد: باید معیارهایی با برگزاری همایش‌ها و جمع کردن مسئولان برای معماری مورد نظرمان تدوین شود و مطالعه جامعی روی نیازها صورت گیرد.
منبع:
[External Link Removed for Guests]
-
- پست: 15899
- تاریخ عضویت: جمعه ۷ بهمن ۱۳۸۴, ۷:۵۱ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 72687 بار
- سپاس‌های دریافتی: 31680 بار
- تماس:
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
سلام دوستان عزيز
همانطور كه اغلب دوستان ميدانند. بحث ديني در اين انجمن مجاز نيست، اما با توجه به ماهيت بحث، در صورتي كه موارد مطرح شده داراي سند معتبر باشند، دوستان مجاز به شركت هستند. موضوعي كه به نظر خود من جاي تامل داره، تفاوت رفاه و تجمل هست، براي مثال يك خانه با تمام امكانات رفاهي، رفاه ايجاد ميكنه، اما آراستن اون به زيور آلات تغييري در رفاه اون ايجاد نميكنه. پس اينكه مساجد و زيارتگاهها بزرگ و آباد باشند با اينكه اونها رو با طلا و زيور آلات آزين ببنديم احتمالا متفاوت هست. كه دوست دارم صاحب نظراني اگر در انجمن حضور دارند و يا دوستاني كه در اين زمينه با توجه به منابع اسلامي و شيعي اطلاعاتي دارند، در اين بحث شركت كنند.
براي مثال در زمان ال زبير، زبيريان قصد طلا پوش كردن خانه‌ي كعبه به سبك كليساي معروف آن زمان در حبشه را داشتند كه مورد تاييد ائمه قرار نميگيره. حال تفاوت اين دو در چه هست و يا اينكه چه چيزي تغيير كرده كه امروز با اين موضوع مخالفتي از سوي علما صورت نميگيره. البته حودم يك احتمال رو ميتونم بيان كنم. اما همانطور كه گفتم احتمال هست ...
احتمالي كه من فكر ميكنم ممكنه جواب اين سوال باشه اينه كه آن زمان حاكمان با پولي كه به زور از مردم ميگرفتند قصد ساخت چنين بناهايي را داشتند. در حالي كه در اين دوره، چنين بناهايي رو خيرين و يا مردم عادي با رضايت و خواست قلبي، خودشون به صورت نذر و هدايا براي ساخت چنين زيارتگاهها و با شكوه كردن مكانهاي مقدس ميپردازند و نكته‌ي ديگه اينه كه اغلب مردمي كه چنين هدايا و نذوراتي رو ارائه ميكنند هم از قشر ضعيف و يا متوسط هستند. به نطر خودم اين جواب ميتونه تا حدي موضوع رو توجيه كنه، اما آيا بهتر نيست به جاي مطلا كردن اين اماكن متبركه، صرفا اونها رو، بزرگ، آباد، تميز نموده و اسباب رفاه فراهم بشه و از زيورآلات استفاده نشه و هزينه‌ي اينها خرج توسعه‌ي فرهنگ اسلامي - شيعي و كمك به نيازمندان بشه؟ به زبان بهتر آيا تفاوتي بين رفاه و تجمل نيست و نميشه بدون تجمل، رفاه و آباداني ايجاد كرد؟
البته در مورد تصوير اول اين تاپيك هم بايد بررسي كرد كه آيا واقعا چنين متني در اون مكان وجود داره يا خير كه از دوستاني كه در اين زمينه اطلاعي دارند و يا ساكن قم هستند درخواست ميكنم اين موضوع رو هم با ذكر سند (مثلا تصوير واقعي از اين مكان) اصلاح بفرمايند. چون بسيار بعيد به نظر ميرسه چنين متني واقعيت داشته باشه
در پايان از تمام دوستان درخواست ميكنم در چارچوبي كه مطرح كردم بحث رو در كمال احترام به مقدسات و افراد، به پيش ببرند تا به نتيجه‌اي ارزشمند برسيم و تجربه‌ي تلخي از اجازه دادن به چنين مباحثي ايجاد نشه ...
در پناه حق موفق و پيروز باشد
التماس دعا
همانطور كه اغلب دوستان ميدانند. بحث ديني در اين انجمن مجاز نيست، اما با توجه به ماهيت بحث، در صورتي كه موارد مطرح شده داراي سند معتبر باشند، دوستان مجاز به شركت هستند. موضوعي كه به نظر خود من جاي تامل داره، تفاوت رفاه و تجمل هست، براي مثال يك خانه با تمام امكانات رفاهي، رفاه ايجاد ميكنه، اما آراستن اون به زيور آلات تغييري در رفاه اون ايجاد نميكنه. پس اينكه مساجد و زيارتگاهها بزرگ و آباد باشند با اينكه اونها رو با طلا و زيور آلات آزين ببنديم احتمالا متفاوت هست. كه دوست دارم صاحب نظراني اگر در انجمن حضور دارند و يا دوستاني كه در اين زمينه با توجه به منابع اسلامي و شيعي اطلاعاتي دارند، در اين بحث شركت كنند.
براي مثال در زمان ال زبير، زبيريان قصد طلا پوش كردن خانه‌ي كعبه به سبك كليساي معروف آن زمان در حبشه را داشتند كه مورد تاييد ائمه قرار نميگيره. حال تفاوت اين دو در چه هست و يا اينكه چه چيزي تغيير كرده كه امروز با اين موضوع مخالفتي از سوي علما صورت نميگيره. البته حودم يك احتمال رو ميتونم بيان كنم. اما همانطور كه گفتم احتمال هست ...
احتمالي كه من فكر ميكنم ممكنه جواب اين سوال باشه اينه كه آن زمان حاكمان با پولي كه به زور از مردم ميگرفتند قصد ساخت چنين بناهايي را داشتند. در حالي كه در اين دوره، چنين بناهايي رو خيرين و يا مردم عادي با رضايت و خواست قلبي، خودشون به صورت نذر و هدايا براي ساخت چنين زيارتگاهها و با شكوه كردن مكانهاي مقدس ميپردازند و نكته‌ي ديگه اينه كه اغلب مردمي كه چنين هدايا و نذوراتي رو ارائه ميكنند هم از قشر ضعيف و يا متوسط هستند. به نطر خودم اين جواب ميتونه تا حدي موضوع رو توجيه كنه، اما آيا بهتر نيست به جاي مطلا كردن اين اماكن متبركه، صرفا اونها رو، بزرگ، آباد، تميز نموده و اسباب رفاه فراهم بشه و از زيورآلات استفاده نشه و هزينه‌ي اينها خرج توسعه‌ي فرهنگ اسلامي - شيعي و كمك به نيازمندان بشه؟ به زبان بهتر آيا تفاوتي بين رفاه و تجمل نيست و نميشه بدون تجمل، رفاه و آباداني ايجاد كرد؟
البته در مورد تصوير اول اين تاپيك هم بايد بررسي كرد كه آيا واقعا چنين متني در اون مكان وجود داره يا خير كه از دوستاني كه در اين زمينه اطلاعي دارند و يا ساكن قم هستند درخواست ميكنم اين موضوع رو هم با ذكر سند (مثلا تصوير واقعي از اين مكان) اصلاح بفرمايند. چون بسيار بعيد به نظر ميرسه چنين متني واقعيت داشته باشه
در پايان از تمام دوستان درخواست ميكنم در چارچوبي كه مطرح كردم بحث رو در كمال احترام به مقدسات و افراد، به پيش ببرند تا به نتيجه‌اي ارزشمند برسيم و تجربه‌ي تلخي از اجازه دادن به چنين مباحثي ايجاد نشه ...
در پناه حق موفق و پيروز باشد
التماس دعا
زندگي صحنه يکتاي هنرمندي ماست هرکسي نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پيوسته به جاست خرم آن نغمه که مردم بسپارند به ياد
[External Link Removed for Guests] | [External Link Removed for Guests] | مجله الکترونيکي سنترال کلابز
[External Link Removed for Guests] | [External Link Removed for Guests] | [External Link Removed for Guests]
صحنه پيوسته به جاست خرم آن نغمه که مردم بسپارند به ياد
[External Link Removed for Guests] | [External Link Removed for Guests] | مجله الکترونيکي سنترال کلابز
[External Link Removed for Guests] | [External Link Removed for Guests] | [External Link Removed for Guests]
لطفا سوالات فني را فقط در خود انجمن مطرح بفرماييد، به اين سوالات در PM پاسخ داده نخواهد شد
-
- پست: 3472
- تاریخ عضویت: جمعه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۷, ۹:۴۴ ق.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 5879 بار
- سپاس‌های دریافتی: 12411 بار
- تماس:
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
Mahdi1944,
من مخالف تقدس گرایی نیستم که اتفاقا اون را بسیار مفید هم میدانم. اما همانطور که خود شما نیز فرمودید، تجمل گرایی یا چیزی که بنده ازش علاقه به زرق و برق یاد کردم، پیش از ظهور و حضور اسلام در ایران هم، در این کشور رواج داشته است. شاید فیلم 300 بسیار توهین آمیز ساخته شده باشد، اما این که ایرانیان در اون فیلم آنقدر آویزه به خود داشتند کاملا بر اساس روایت تاریخی است، ایرانیان اینطور بوده و متاسفانه هستند.
بنابراین پیرامون مقام ائمه و شهدا در نظرات من برای دوستان سو تفاهم ایجاد نشود. بحث بر سر رفتار ما است نه مقام ایشان، بنده در این زمینه از کوچکترین انسان ها تا بزرگترین ها را که در مسیر حق و عدالت حرکتی کرده باشند لایق ستایش و تمسک در جستجوی مسیر هدایت می دانم.
اما اینکه چطور قرار است به این افراد ارج نهاده شود،
من هیچ کجا در قرآن تاکید یا توصیه به حضور در مزار کسی را (حال با ذکر نام یا با ذکر خصوصیات دسته ای از فراد) مشاهده نکردم. اگر اشتباه است، لطفا دوستان اصلاح کنند.
البته قرار نیست نیکان نامشان در تاریخ گم شود یا مثلا فراموش شوند، منظور بنده اصلا این مورد هم نیست، هر نوع تلاش در زمینه شناساندن نیکان بسیار شایسته و ارزشمند است.
اما خدای ناکرده ما کمونیست نیستیم که هدف توجیه کننده ابزار باشد برایمان. زرق و برق، تجملات همانطور که شما نیز اشاره فرمودید، مطلوب خود این بزرگان نبوده و این را من در گفتار بسیاری از بزرگان حاضر (که البته تیغ برانشان را در دنیا غلاف کرده اند) نیز مشاهده کردم.
بنابراین آیا صحیح است که حتی با هدف شناساندن این افراد ما به تجمل گرایی روی آوریم؟ فعلی نادرست که قرار است هدف خیر ما را توجیح کند.
به عقیده بنده حتی محصور کردن این مسائل به یک شهر و مکان هم بی انصافی است و ریشه هایی غیر از احترام به مقام اون افراد درش نهفته است که برای اکثر دوستان این موارد شناخته شده است نیاز به شمردن اونها نیست.
اصلا این نقض کل اعتقادات ما به آخرت و روح نیست، همانطور که در سوره تکاثر نیز همین تذکر داده شده است:
و در مورد این که مهدی جان منبع این اموال کجاست و آیا تفاوتی در اصل ماجرا ایجاد می کند، شاید آیه آخر این سوره بی ارتباط نباشد:
من به دلایلی سعی می کنم اصلا به احادیث استناد نکنم تا کار به گره نیوفتد، تا قرآن هست ... چو 100 آمد 90 هم پیش ماست
من مخالف تقدس گرایی نیستم که اتفاقا اون را بسیار مفید هم میدانم. اما همانطور که خود شما نیز فرمودید، تجمل گرایی یا چیزی که بنده ازش علاقه به زرق و برق یاد کردم، پیش از ظهور و حضور اسلام در ایران هم، در این کشور رواج داشته است. شاید فیلم 300 بسیار توهین آمیز ساخته شده باشد، اما این که ایرانیان در اون فیلم آنقدر آویزه به خود داشتند کاملا بر اساس روایت تاریخی است، ایرانیان اینطور بوده و متاسفانه هستند.
بنابراین پیرامون مقام ائمه و شهدا در نظرات من برای دوستان سو تفاهم ایجاد نشود. بحث بر سر رفتار ما است نه مقام ایشان، بنده در این زمینه از کوچکترین انسان ها تا بزرگترین ها را که در مسیر حق و عدالت حرکتی کرده باشند لایق ستایش و تمسک در جستجوی مسیر هدایت می دانم.
اما اینکه چطور قرار است به این افراد ارج نهاده شود،
من هیچ کجا در قرآن تاکید یا توصیه به حضور در مزار کسی را (حال با ذکر نام یا با ذکر خصوصیات دسته ای از فراد) مشاهده نکردم. اگر اشتباه است، لطفا دوستان اصلاح کنند.
البته قرار نیست نیکان نامشان در تاریخ گم شود یا مثلا فراموش شوند، منظور بنده اصلا این مورد هم نیست، هر نوع تلاش در زمینه شناساندن نیکان بسیار شایسته و ارزشمند است.
اما خدای ناکرده ما کمونیست نیستیم که هدف توجیه کننده ابزار باشد برایمان. زرق و برق، تجملات همانطور که شما نیز اشاره فرمودید، مطلوب خود این بزرگان نبوده و این را من در گفتار بسیاری از بزرگان حاضر (که البته تیغ برانشان را در دنیا غلاف کرده اند) نیز مشاهده کردم.
بنابراین آیا صحیح است که حتی با هدف شناساندن این افراد ما به تجمل گرایی روی آوریم؟ فعلی نادرست که قرار است هدف خیر ما را توجیح کند.
به عقیده بنده حتی محصور کردن این مسائل به یک شهر و مکان هم بی انصافی است و ریشه هایی غیر از احترام به مقام اون افراد درش نهفته است که برای اکثر دوستان این موارد شناخته شده است نیاز به شمردن اونها نیست.
اصلا این نقض کل اعتقادات ما به آخرت و روح نیست، همانطور که در سوره تکاثر نیز همین تذکر داده شده است:
مکارم: چنان نيست كه شما خيال ميكنيد اگر شما علم اليقين (به آخرت) داشتيد (به سراغ اين موهومات و تفاخرها نميرفتيد).
و در مورد این که مهدی جان منبع این اموال کجاست و آیا تفاوتی در اصل ماجرا ایجاد می کند، شاید آیه آخر این سوره بی ارتباط نباشد:
مکارم: سپس در آن روز همه شما از نعمتهائي كه داشته ايد سؤ ال خواهيد شد.
من به دلایلی سعی می کنم اصلا به احادیث استناد نکنم تا کار به گره نیوفتد، تا قرآن هست ... چو 100 آمد 90 هم پیش ماست
آخرین ويرايش توسط 1 on Solver, ويرايش شده در 0.
Personal Site: [External Link Removed for Guests]
-
- پست: 1637
- تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۴ مرداد ۱۳۸۶, ۱۱:۵۳ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 8092 بار
- سپاس‌های دریافتی: 3732 بار
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
با سلام
اگر قرار باشد یک عده بگویند خرج این صدها کیلو طلا و چندین تن نقره و سایر تجمل های مذهبی را مردم با میل و اشتیاق می دهند و نمی شود به مردم گفت ندهید؛ پس از این به بعد هر کسی هر اسرافی کرد حق دارد بگوید خرجش را خودم می دهم و به شما ربطی ندارد.
اگر قرار باشد یک عده بگویند خرج این صدها کیلو طلا و چندین تن نقره و سایر تجمل های مذهبی را مردم با میل و اشتیاق می دهند و نمی شود به مردم گفت ندهید؛ پس از این به بعد هر کسی هر اسرافی کرد حق دارد بگوید خرجش را خودم می دهم و به شما ربطی ندارد.
* * * جز ايران نباشد مرا نام ياد * * * * * * * * * که يزدان مرا زين سبب کام داد * * *
-
- پست: 149
- تاریخ عضویت: دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲, ۱۲:۴۴ ق.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 367 بار
- سپاس‌های دریافتی: 409 بار
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
سلام
دوست عزیزمان جناب آقای ابوعلی به رغم توضیحات بنده در مورد شان نزول آیات شریفه ی سوره ی تکاثر همچنان بر برداشت خود از این آیات و برداشت نادرست از رفتار زائران حرم های شریفه تاکید کرده و ظاهرا آن را تفاخر و مرده پرستی می دانند.
اولا همان طور که پیش از این عرض شد ما روایات بسیاری در مورد سنت حسنه ی زیارت پیامبر از اهل قبور ، حتی در منابع اهل سنت داریم. و از طرفی پیامبر در حدیث شریف ثقلین می فرمایند:
«من در میان شما دو امانت نفیس و گرانبها می‌گذارم یکی کتاب خدا قرآن و دیگری عترت و اهل بیت خودم. مادام که شما به این دو دست بیازند هرگز گمراه نخواهید شد و این دو یادگار من هیچ گاه از هم جدا نمی‌شوند.»
که این حدیث را همه ی مسلمانان قبول دلرند ولی حال که ایشان همه چیز را در قرآن و آن هم در ظاهر آیات می جویند عرض شود:
اَحَد مِنْهُمْ اَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلی قَبْرِهِ اِنَّهُمْ كَفَروُا بِاللّهِ وَ رَسولِهِ وَ مَاتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ) توبه -84
هرگز، بر مرده ی هیچ یك از آنان (منافقان) نماز نگذار و بر قبر آنان (برای طلب مغفرت) نایست. آنان به خدا و پیامبر او كفر ورزیده و در حالی كه فاسق و بدكارند، مرده اند.
بر اساس یک قاعده ی کلی هر مفهوم را می توان با درک مخالف آن شناخت. مثلا هستی را با نیستی و سیر بودن را با گرسنگی و ...
در این آیه ی شریفه هم خداوند پیامبر را از ایستادن بر سر قبور منافقین که طبعا نه به عنوان کاری بیهوده بلکه برای کاری مانند آنچه در کمانک آمده یعنی طلب مغفرت و زیارت و ... نهی کرده.
حال بنا بر شناخت مفاهیم با مخالف آن و عدم نهی از زیارت قبور به سادگی نتیجه می شود که این کار نه تنها جایز است بلکه چون همین آیه تمایل پیامبر را برای انجام این کار نشان می دهد امری پسندیده و مفید است.
حال این را هم در نظر بگیرید که شهدا بنا بر صراحت قرآن کریم زنده اند و تنها ما از درک چگونگی حیات آنان عاجزیم، پس حضور بر مزار آنان چیزی از تکریم و حضور در محضر بزرگان و اولیاءالله زنده کم ندارد. همچنین اضافه کنید جایگاه رفیع ائمه معصوم را و زیارت نامه هایی که علمای اعلام و یا حتی از خود ائمه توصیه شده مانند زیارت عاشورا که از آموزه های امام باقر علیه السلام است.
دوم:اگر به جای برج آزادی یک چهار دیواری آجری یا به جای کنگره های سی و سه پل یک پل بتونی سیخکی یا به جای هر بنای چشمگیر معماری یک ساختمان معمولی دیگر حتی با تمام امکانات فناورانه قرار می گرفت آیا این تاثیر را در مخاطب طراح و معمار می گذاشت؟
اصولا معماری نه یک دیوار کشی خشک و بی روح بلکه خود حاوی پیام هایی از هدف بنا , جایگاه صاحب آن و بسیاری مولفه های دیگر است که در طی هزاران سال شکل گرفته و مانند هر اثر هنری دیگر در حالات انسانی تاثیر فراوانی دارد.
سوم: در باره ی اشاره دوست عزیزمان به مخالفت با مطلا کردن کعبه ، احتمالی که بنده می دهم پیش گیری از ارتجاع به دوران پیش از اسلام و بت پرستی مشرکان است. کعبه نه محل زیارت خدا بلکه قبله گاه و نماد وحدانیت پروردگاریست که او را می پرستیم و به نماد یگانگی او و یک پارچگی بندگانش سجده می کنیم. این مکان از کم ارزش ترین مصالح یعنی سنگ و چوب ساخته شده و همین عاملیست که ما را از شرک دور کند اما اگر چنین بنایی مطلا شده و ما به سوی مطاعی که شب و روز در پی آن می دویم به خاک بیفتیم قطعا راه خوبی برای انحراف خواهد بود. ولی مسلمانان کدام ضریح را برای طلا و نقره بودنش می بوسند ؟! آن هم طلایی که به قول حضرتعالی خوشان و آن هم بسیاری اوقات از طبقات ضعیف مالی اهدا کرده اند!
خداوند همه ی ما را به راه راست هدایت کند.
دوست عزیزمان جناب آقای ابوعلی به رغم توضیحات بنده در مورد شان نزول آیات شریفه ی سوره ی تکاثر همچنان بر برداشت خود از این آیات و برداشت نادرست از رفتار زائران حرم های شریفه تاکید کرده و ظاهرا آن را تفاخر و مرده پرستی می دانند.
اولا همان طور که پیش از این عرض شد ما روایات بسیاری در مورد سنت حسنه ی زیارت پیامبر از اهل قبور ، حتی در منابع اهل سنت داریم. و از طرفی پیامبر در حدیث شریف ثقلین می فرمایند:
«من در میان شما دو امانت نفیس و گرانبها می‌گذارم یکی کتاب خدا قرآن و دیگری عترت و اهل بیت خودم. مادام که شما به این دو دست بیازند هرگز گمراه نخواهید شد و این دو یادگار من هیچ گاه از هم جدا نمی‌شوند.»
که این حدیث را همه ی مسلمانان قبول دلرند ولی حال که ایشان همه چیز را در قرآن و آن هم در ظاهر آیات می جویند عرض شود:
اَحَد مِنْهُمْ اَبَداً وَ لا تَقُمْ عَلی قَبْرِهِ اِنَّهُمْ كَفَروُا بِاللّهِ وَ رَسولِهِ وَ مَاتُوا وَ هُمْ فاسِقُونَ) توبه -84
هرگز، بر مرده ی هیچ یك از آنان (منافقان) نماز نگذار و بر قبر آنان (برای طلب مغفرت) نایست. آنان به خدا و پیامبر او كفر ورزیده و در حالی كه فاسق و بدكارند، مرده اند.
بر اساس یک قاعده ی کلی هر مفهوم را می توان با درک مخالف آن شناخت. مثلا هستی را با نیستی و سیر بودن را با گرسنگی و ...
در این آیه ی شریفه هم خداوند پیامبر را از ایستادن بر سر قبور منافقین که طبعا نه به عنوان کاری بیهوده بلکه برای کاری مانند آنچه در کمانک آمده یعنی طلب مغفرت و زیارت و ... نهی کرده.
حال بنا بر شناخت مفاهیم با مخالف آن و عدم نهی از زیارت قبور به سادگی نتیجه می شود که این کار نه تنها جایز است بلکه چون همین آیه تمایل پیامبر را برای انجام این کار نشان می دهد امری پسندیده و مفید است.
حال این را هم در نظر بگیرید که شهدا بنا بر صراحت قرآن کریم زنده اند و تنها ما از درک چگونگی حیات آنان عاجزیم، پس حضور بر مزار آنان چیزی از تکریم و حضور در محضر بزرگان و اولیاءالله زنده کم ندارد. همچنین اضافه کنید جایگاه رفیع ائمه معصوم را و زیارت نامه هایی که علمای اعلام و یا حتی از خود ائمه توصیه شده مانند زیارت عاشورا که از آموزه های امام باقر علیه السلام است.
دوم:اگر به جای برج آزادی یک چهار دیواری آجری یا به جای کنگره های سی و سه پل یک پل بتونی سیخکی یا به جای هر بنای چشمگیر معماری یک ساختمان معمولی دیگر حتی با تمام امکانات فناورانه قرار می گرفت آیا این تاثیر را در مخاطب طراح و معمار می گذاشت؟
اصولا معماری نه یک دیوار کشی خشک و بی روح بلکه خود حاوی پیام هایی از هدف بنا , جایگاه صاحب آن و بسیاری مولفه های دیگر است که در طی هزاران سال شکل گرفته و مانند هر اثر هنری دیگر در حالات انسانی تاثیر فراوانی دارد.
سوم: در باره ی اشاره دوست عزیزمان به مخالفت با مطلا کردن کعبه ، احتمالی که بنده می دهم پیش گیری از ارتجاع به دوران پیش از اسلام و بت پرستی مشرکان است. کعبه نه محل زیارت خدا بلکه قبله گاه و نماد وحدانیت پروردگاریست که او را می پرستیم و به نماد یگانگی او و یک پارچگی بندگانش سجده می کنیم. این مکان از کم ارزش ترین مصالح یعنی سنگ و چوب ساخته شده و همین عاملیست که ما را از شرک دور کند اما اگر چنین بنایی مطلا شده و ما به سوی مطاعی که شب و روز در پی آن می دویم به خاک بیفتیم قطعا راه خوبی برای انحراف خواهد بود. ولی مسلمانان کدام ضریح را برای طلا و نقره بودنش می بوسند ؟! آن هم طلایی که به قول حضرتعالی خوشان و آن هم بسیاری اوقات از طبقات ضعیف مالی اهدا کرده اند!
خداوند همه ی ما را به راه راست هدایت کند.
ولا تتبعوا خطوات الشیطان
با شیطان بزرگ طرح گام به گام نریزید !
-
- پست: 1637
- تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۴ مرداد ۱۳۸۶, ۱۱:۵۳ ب.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 8092 بار
- سپاس‌های دریافتی: 3732 بار
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
با سلام مجدد
یکی از ایرادهای ما این است که خیلی از ما دینمان ارثی است. برای همین خیلی مواقع درک عمیقی از رفتارهای مذهبی خود نداریم و هر کاری که ظاهر دینی داشته باشد را فوراً می پذیریم.
برای مثال ضریح امام حسین(ع) به ظاهر زیبا، پاکیزگی و دوام نیاز دارد ولی به 4 تن نقره و 118 کیلوگرم طلا نیاز ندارد! درک این حقیقت ساده، برای کسی که برداشتش از مقوله دین سطحی باشد محال است.
خداوند همه ی ما را به راه راست هدایت کند!
یکی از ایرادهای ما این است که خیلی از ما دینمان ارثی است. برای همین خیلی مواقع درک عمیقی از رفتارهای مذهبی خود نداریم و هر کاری که ظاهر دینی داشته باشد را فوراً می پذیریم.
برای مثال ضریح امام حسین(ع) به ظاهر زیبا، پاکیزگی و دوام نیاز دارد ولی به 4 تن نقره و 118 کیلوگرم طلا نیاز ندارد! درک این حقیقت ساده، برای کسی که برداشتش از مقوله دین سطحی باشد محال است.
خداوند همه ی ما را به راه راست هدایت کند!
* * * جز ايران نباشد مرا نام ياد * * * * * * * * * که يزدان مرا زين سبب کام داد * * *
-
- پست: 149
- تاریخ عضویت: دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲, ۱۲:۴۴ ق.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 367 بار
- سپاس‌های دریافتی: 409 بار
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
جناب kh.i.a.2500 اگر شما به محبوبتان زنجیر فولادی و دستبند آلمینیومی هدیه می دهید ایرادی ندارد چه این که در غرب این کار رواج دارد و حتی از پیچ و مهره آهنی هم برای زینت استفاده می کنند. ولی ما بعد از خدا محبوبی بالاتر از این معصومین نداریم و اگر به قول ابوعلی این از رسومات و فرهنگ ماست ، ایرادی در این رسم نیک نمی بینیم. حتی توصیه هایی از معصومین هم در مورد استفاده از سنگ های قیمتی و همین طور خود آرایی ( نه در حد تفاخر و نه آلوده به چشم و هم چشمی) وجود دارد.
خداوند همه ی ما را به راه راست هدایت کند
خداوند همه ی ما را به راه راست هدایت کند
ولا تتبعوا خطوات الشیطان
با شیطان بزرگ طرح گام به گام نریزید !
-
- پست: 3472
- تاریخ عضویت: جمعه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۷, ۹:۴۴ ق.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 5879 بار
- سپاس‌های دریافتی: 12411 بار
- تماس:
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
KH.I.A.2500,
در این مورد بنده موافق هستم، منتها این بحث در بین افرادی که تحقیقاً اسلام و مثلا شیعه را به عنوان دین انتخاب کرده اند نیز مورد بحث است و اینطور نیست که بر مبنا دیدگاه افراد نسبت به این مسئله بتوان گفت تحقیقا اسلام آورده اند یا از سر محیط و خانواده.
من بیشتر همان فرهنگ را دلیل این بحث می دانم.
, , شما کتاب "آری این چنین بود برادر" از دکتر شریعتی را مطالعه کنید. باز به دلایل روشن من از نقل سخنان ایشان پرهیز و فقط دعوت به مطالعه این کتاب می کنم، تا روشن شود ارزش سی و سه پل که شما فرمودید در چیست.
ضمنا چون برای چندمین بار تکرار می کنید، متذکر می شوم، من خیلی واضح مطلب را نوشتم و میتوانید دوباره مرورش کنید تا متوجه بشوید، اصرار شما در این مسئله که من در حال بیان برداشت شخصی خودم هستم جای تعجب دارد، آنچه من پیش روی دوستان قرار دادم، آیات قرآن و ترجمان اون، آن هم بدون کوچک ترین تحریفی است، من حتی خودم نسبت به ترجمه آیات اقدام نکردم که شبه ای نباشه و از معروف ترین ترجمان استفاده شده. آنلاین هم موجود است و قابل بازرسی ... این که برداشت شخصی نیست.
آنطور که شما تفسیر و اشاعه مضمون میدهید را می گویند ارائه برداشت، نه آن بیان بنده را. برداشت شخصی من که همان ابتدا گفتم به کنار گذاشتمش، شما ابتدا تکلیف را با اصل آیات روشن کن تا بعد اگر از این خان گذشتیم برویم سر قیاس بین برداشت های شخصی خودمان.
به قول شهید بهشتی "شما ماده را رها کردین غصه تبصره را می خورین! "
در این مورد بنده موافق هستم، منتها این بحث در بین افرادی که تحقیقاً اسلام و مثلا شیعه را به عنوان دین انتخاب کرده اند نیز مورد بحث است و اینطور نیست که بر مبنا دیدگاه افراد نسبت به این مسئله بتوان گفت تحقیقا اسلام آورده اند یا از سر محیط و خانواده.
من بیشتر همان فرهنگ را دلیل این بحث می دانم.
, , شما کتاب "آری این چنین بود برادر" از دکتر شریعتی را مطالعه کنید. باز به دلایل روشن من از نقل سخنان ایشان پرهیز و فقط دعوت به مطالعه این کتاب می کنم، تا روشن شود ارزش سی و سه پل که شما فرمودید در چیست.
ضمنا چون برای چندمین بار تکرار می کنید، متذکر می شوم، من خیلی واضح مطلب را نوشتم و میتوانید دوباره مرورش کنید تا متوجه بشوید، اصرار شما در این مسئله که من در حال بیان برداشت شخصی خودم هستم جای تعجب دارد، آنچه من پیش روی دوستان قرار دادم، آیات قرآن و ترجمان اون، آن هم بدون کوچک ترین تحریفی است، من حتی خودم نسبت به ترجمه آیات اقدام نکردم که شبه ای نباشه و از معروف ترین ترجمان استفاده شده. آنلاین هم موجود است و قابل بازرسی ... این که برداشت شخصی نیست.
آنطور که شما تفسیر و اشاعه مضمون میدهید را می گویند ارائه برداشت، نه آن بیان بنده را. برداشت شخصی من که همان ابتدا گفتم به کنار گذاشتمش، شما ابتدا تکلیف را با اصل آیات روشن کن تا بعد اگر از این خان گذشتیم برویم سر قیاس بین برداشت های شخصی خودمان.
به قول شهید بهشتی "شما ماده را رها کردین غصه تبصره را می خورین! "
Personal Site: [External Link Removed for Guests]
-
- پست: 149
- تاریخ عضویت: دوشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۲, ۱۲:۴۴ ق.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 367 بار
- سپاس‌های دریافتی: 409 بار
Re: تصاویر چاه جمکران و عاقبت نامه ها...
بنده هم برای چندمین بار عرض می کنم که آیات نورانی کتاب آسمانی ما هریک به دلیلی نازل شده اند .
ظاهرا داستان از این قرار است که:
این آیات درباره ی دو قبیله از قریش نازل شده و آن دو قبیله، قبیله ی «بنی عبد مناف ابن قصی» و «بنی سهم بن عمرو» می باشند. این دو قبیله به یکدیگر تفاخر کرده و تعداد اشراف خود را می شمردند هنگام شمارش عدد اشراف بنی عبد مناف بیشتر شد، آن گاه «بنی سهم ابن عمرو» زیر بار نرفته و گفتند: باید مرده هایمان را هم بشماریم. شروع کردند به شمردن قبرها این بار عدد بنی سهم بیشتر شد چون در دوران جاهلیت عدد آنان بیشتر بود.
البته باز هم اشاره می کنم که این تنها ظاهر قضیه است.
از طرفی این سوره مکی بوده و پیش از سوره ی مدنی توبه که آیه ی 84 آن را اشاره کردم نازل شده! این مسئله نشان می دهد که پیامبر صلوات الله علیه پس از نزول این آیات به زیارت اهل قبور می رفتند که علاوه بر استنتاج از این آیه شریفه روایات فراوانی هم در مورد آن داریم. پس مراد از عبارت (حتی زرتم المقابر ) ابدا زیارت عادی از اهل قبور نبوده بلکه به ماجرای پیش گفته اشاره دارد و در نفی تفاخر است که این موضوع در آیه ی پیش از آن و نهی از تکاثر هم پیداست.
ولی گذشته از این موضوع قرآن شهدا را زنده دانسته و از مرده دانستن ایشان نهی فرموده است پس زیارت قبور شهدا و در نتیجه همه ی امامان معصوم نه زیارت اموات بلکه زیارت شاهدان زنده و اولیاءالله است ، شبیه آن که به خانه ی بزرگی سر بزنید و علاوه بر عبادات خود در پیشگاه خدا از او که نزد باری تعالی جایگاه والایی دارد استمداد کنید.
درضمن a.m 76 حتما باید از قراردان آن تصویر دستکاری شده عذر خواهی کنند.
خداوند همه را به راه راست هدایت کند.
ظاهرا داستان از این قرار است که:
این آیات درباره ی دو قبیله از قریش نازل شده و آن دو قبیله، قبیله ی «بنی عبد مناف ابن قصی» و «بنی سهم بن عمرو» می باشند. این دو قبیله به یکدیگر تفاخر کرده و تعداد اشراف خود را می شمردند هنگام شمارش عدد اشراف بنی عبد مناف بیشتر شد، آن گاه «بنی سهم ابن عمرو» زیر بار نرفته و گفتند: باید مرده هایمان را هم بشماریم. شروع کردند به شمردن قبرها این بار عدد بنی سهم بیشتر شد چون در دوران جاهلیت عدد آنان بیشتر بود.
البته باز هم اشاره می کنم که این تنها ظاهر قضیه است.
از طرفی این سوره مکی بوده و پیش از سوره ی مدنی توبه که آیه ی 84 آن را اشاره کردم نازل شده! این مسئله نشان می دهد که پیامبر صلوات الله علیه پس از نزول این آیات به زیارت اهل قبور می رفتند که علاوه بر استنتاج از این آیه شریفه روایات فراوانی هم در مورد آن داریم. پس مراد از عبارت (حتی زرتم المقابر ) ابدا زیارت عادی از اهل قبور نبوده بلکه به ماجرای پیش گفته اشاره دارد و در نفی تفاخر است که این موضوع در آیه ی پیش از آن و نهی از تکاثر هم پیداست.
ولی گذشته از این موضوع قرآن شهدا را زنده دانسته و از مرده دانستن ایشان نهی فرموده است پس زیارت قبور شهدا و در نتیجه همه ی امامان معصوم نه زیارت اموات بلکه زیارت شاهدان زنده و اولیاءالله است ، شبیه آن که به خانه ی بزرگی سر بزنید و علاوه بر عبادات خود در پیشگاه خدا از او که نزد باری تعالی جایگاه والایی دارد استمداد کنید.
درضمن a.m 76 حتما باید از قراردان آن تصویر دستکاری شده عذر خواهی کنند.
خداوند همه را به راه راست هدایت کند.
ولا تتبعوا خطوات الشیطان
با شیطان بزرگ طرح گام به گام نریزید !