خوراک لوبیای بد کیفیت

[shafagh]

همین یک ساعت قبل یک کنسرو لوبیای با مارک یکی از کارخانه را خریدم تا بخورم اما وقتی سر ان را باز کردم و داخل ظرفی ریختم که ان را با اشتها بخورم با مشکلات ذیل مواجه شدم :

1- بجای لوبیا چیتی از نوع لوبیا های دراز ترکیه ای استفاده شده بود

2- تعدادی از لوبیاهای موجود در کنسرو کرم زدگی قبلی داشتند و حتی تا نصف انها را کرم خورده بود و حفره هایی شبیه کره ماه در انها ایجاد شده بود

3- تعدادی از لوبیا ها سوخته بودند و رنگ ذغالی انها جلوه ای خاص به خوراک لوبیا بخشیده بودند

4- خوشبختانه تعدادی از لوبیاها پخته و له شده اما متاسفانه تعدادی هم نپخته بودند که موقع جویدن ادم را از خوردن خوراک کنسرو لوبیا توبه می دادند

5- یک عدد ریگ در اخرین قاشق از خوراک لوبیا ظاهر شد که واقعا خوشحالم که اخرین قاشق بود و من متوجه ان شدم و وقتی ان را درون ظرف فلزی انداختم صدای برخوردی مانند ناقوس داشت.

6- با این کیفیت مشهود، این مورد را احتمال میدهم که با انتقال لوبیاهای کرم زده از مزرعه به کارخانه بدون انکه لوبیاها را بشویند یا پاک کنند، گونی های لوبیا را در پاتیل پخت کارخانه خالی کرده باشند
7- این کارخانه قبلا هم مورد داشت. چند قوطی لوبیا سبزش چیزهایی در ان بود که لازم بذکر نیست و وقتی تلفنی با معاون فروش کارخانه تماس گرفتم هولکی گفت الان به نمایندگی شهرستان اطلاع میدهیم تا بیایند و انها را با تاریخ جدیدتر تعویض کنند ( این مورد از نقص مواد غذایی انها مشمول جرائم قانونی بود ) من هم قبول کردم اما انقدر خسیس بودند که در ازاء دریافت چهار قوطی مربوطه فقط همان چهار قوطی را به من تحویل دادند و حتی یک قوطی کمپوت گلابی اضافی هم بعنوان جایزه، حق السکوت یا عذر خواهی به من ندادند.


چرا باید اینطور باشد. چرا اینگونه اقایان نگاهی به صنایع غذایی کشورهای اروپایی، امریکایی یا ژاپنی و امثال ان نمی اندازند که انها برای جلب رضایت مردمشان چه غذاهایی دهن انها می کنند. بهترین کنسروها و کمپوت ها و دیگر مواد غذایی را برای انها تولید می کنند. من یک زمان کتابی در باره تولید پنیر در کشور فرانسه خواندم که فقط یک مسئول با مدرک دکترا در اخرین مرحله تولید و بسته بندی ایستاده و پنیرها را می چشد که مبادا این سری تولید، مزه و طعم استانداردش با سری قبلی تفاوت داشته باشد. این فرد متخصص چشیدن است و دوره های اموزشی خاصی را گذرانده که بتواند با تمام وجود مزه پنیر را تشخیص دهد و چیزی را که به مشتری تحویل می دهند همان باشد که باید باشد. ایا اقایان این کارخانه هم واقعا اینطور فکر می کنند؟ یا فکر می کنند ما گوسفندیم که بتوانیم این چیزها را بخوریم ( البته من متاسفانه بر اثر گرسنگی مفرط و عدم حوصله مراجعه مجدد به بقال محل برای خرید یک تن ماهی مجبور شدم بخورم ). [COLOR=#000000]البته خدا وکیلی و انصافا به اسنثناء این کارخانه که من با ان برخورد داشتم ما صنایع غذایی خیلی خوب و پیشرفته ی فراوانی داریم که بهترین چیزها را تولید می کنند. و وقتی به کارخانه های بزرگ انها وارد می شوی و دستگاه های متعدد بسیار مدرن و استرلیزه انها را می بینی حظ می کنی. یک نمونه را که خودم می شناسم در شیراز است. یک کارخانه بسیار مجهز و فوق العاده مدرن تولید بستنی است ( شاید چیزهای دیگری هم تولید می کند که من نمی دانم چون من فقط بستنی اش را خورده ام که معرکه است). یکی از دوستان بسیار قابل اعتماد صاحب ان را از نزدیک می شناخت . می گفت خودش یعنی کارخانه گاوداری بسیار بزرگی دارد. شیر تولیدی گاوداری بدون هیچ فرایند خامه و سرشیر و کره گیری و بعد از فرایند استرلیزه و همونیژه شدن به خط تولید انواع بستنی های خوشمزه وانیلی و کاکائویی و غیره وارد می شود. بهرحال علاوه بر تکنولوژی های پیشرفته و به روز این شرکت بزرگ تولید بستنی، تعهد و مسئولیت خود مدیریت کارخانه در توجه به مردم و سعی در تولید هرچه خالص تر و بهتر و مطابق پسند و رضایت مردم هم مزید بر حسن است. باید به انصاف گفت امثال این صنایع در کشور فراوانند. صنایعی که سعی وافر دارند با مجهز کردن هرچه بیشتر کارخانه های بزرگ خود با صنایع خارجی رقابت داشته و اعتباری جهانی برای خود کسب کند. بهرحال تعریف های من از امثال این واحدهای تولید مواد غذایی سبب نشود که کارخانه کنسرو سازی قبلی فراموش شود. اگر این کارخانه به چنین تولیدات مزخرف خود همچنان ادامه دهد بزودی با شناخت مصرف کنندگان، از گردونه گزینش حذف شده و با رکود مواجه می گردد.