گاهي كسي كه در ورطه عشق مي افتد نه ديگر به خود فكر مي كند و نه شخصيت و مال و منال و اعتبار خود و نه چيزهاي ديگر فقط مي نالد و مي گريد و اگر در كوي معشوق او را با سنگ بزنند درد را نمي فهمد و از كسي شكوه نمي كند.
چه بگويم؟ چه بگويم از عالم عشق كه ان را تعربف نمي توان كرد اما همينقدر مي توان گفت كه عشق از شهوات و هوس ها جداست و سرچشمه پاكي دارد.
نمي خواهم حس ترحم ها را نسبت به شخص خاصي بر انگيخته كنم يا فردي را كه زماني مسئوليت هاي بزرگي داشته و فردي محترم و صاحب اعتبار محسوب مي شده در پيشگاه قوه قضاء كه حكم كننده بر اساس عدالت است مبرا جلوه دهم. امروز حق در تشخيص قوه قضاء و اولياء دم است. اما من در باره مرد عاشقي حرف ميزنم كه امروز مجنون وار و دستبند به دست و بنام قاتل او را در راهروها و اتاق هاي دادگاه ها به اينطرف و انطرف مي برند در حاليكه حال خود را نمي فهمد و در آتش عشقي شديد به همسر خود و اتش ندامت از اتفاق هولناكي كه نمي بايد واقع مي شد مي سوزد. كسي كه همه مسئوليت و پست هاي مهم را در پي ان عشق رها كرد و مجنون داستان شد.
عشق را ميتوان در اين تصوير ديد
[External Link Removed for Guests]
و سوخته عشق را در اين تصوير
[External Link Removed for Guests]
شماتت اش نكنيد، نه بخاطر جرم اش بلكه بخاطر عشق اش! او شيفته مجنون وار همسرش بود و هنوز هم هست آتش اين اتفاق چنان دارد او را ميسوزاند كه قابل توصيف نيست نه بخاطر قتلي كه انجام داده بلكه بخاطر معشوق از كف داده اش كه بدين تاسف هر لحظه ارزوي مرگ دارد.
قتل هاي مجرمانه يا بر اساس نقشه هاي شيطاني است و يا حلول قوه غضبيه. اگرچه كيفر قتل در محضر عدالت يكسان است و در اين باره عذري پذيرفته نيست اما اين يكي از بر اساس غليان عشق است نه شيطنت و غضب. مي خواسته معشوق (همسر) ناسازگار خود را متنبه كند اما راه را نمي دانسته و گمان كرده اخرين راه يك تهديد آني است؛ و اين شد كه جنون عشق حادثه افريد.
امروز او را در اين شمايل مي بينيم اما فقط ظاهر او را مي بينيم و نه باطن پر تلاطم و ناهشيار او را كه در اتش عشق و ندامت مي سوزد و مثل اينكه خود هم نمي داند چه شده اما فقط ميتوان ديد كه گاه عشق چه ميكند؟
مي گويند او مردي بسيار ارام و مودب يوده است و در دادگاه گفته قصد شليك نداشته (اگرچه يك متكا هم بعنوان صدا خفه كن همراه داشته) و فقط مي خواسته همسر مرحوم اش را بترساند ولي بهرحال قضيه هرچه بوده قضيه عشق و دلدادگي و ناكامي از طرف معشوق بوده است و به همين دليل است كه دل من براي او مي سوزد چون كار او نه از سر طمع و كينه و غضب بلكه از فرط ندانم كاري در عشق بوده است.
بهرحال سرنوشت ايشان امروز بسته به تشخيص دادگاه و راي و تصميم نهايي اولياء مقتول است اگرچه با اين حالي كه وي دارد مرگ و زندگي برايش نامفهوم است و عشق ريشه دوانده در وجودش و ندامت ان واقعه تنها چيزي است كه ان را حس مي كند و شايد هم در اين حال ارزو دارد هرچه زودتر در ان عالم به همسرش بپيوندد.
