تا به حال به معنی اسم خود فکر کرده ايد؟

[behnaz]

بهناز
بهترين نازو ادا
خيلي بهم مياد نه

[شیدا]

  . من شیدا هستم.امروز اولین روز عضویتمه

معنی اسم من رو که همه میدونن...
شیدا: شوریده.واله.مجنون.دلداده.سرسپرده.و عاشق.
جالبش اینجاست که این اسم در ابتدا اسم دخترانه ای نبوده و بیشتر به عنوان صفت برای فرد دلباخته و عاشق به کار می رفته.در قرون 7 و 8 هجری ((در زمان سعدی و حافظ))این اسم بیشتر برای مرد ها به کار میرفته.اما حالا یه اسم دخترانه شناخته میشه.

در بعضی منابع هم اومده که شیدا به فرد سالکی که به مرتبه ی هفتم عشق ((وادی هفتم یعنی فنا فی الله)) میرسه گفته می شده.

به هر حال امید وارم لیاقت معنی اسممو داشته باشم...من شیدای اسمم 

[شیدا]

راستی بد نیس معنی اسمم رو به چند تا زبان زنده ی دنیا براتون بنویسم:

شیدا:

فارسی:عاشق
انگلیسی:lover
عربی:مجنون
اسپانیایی:lamor

[Mardaviz]

درود
با سپاس از نوشتارتان
ولی بایسته دیدم نکته ای را گوشزد نمایم:کسی که به انگیزه دلبستگی به نامهای ایرانی و برای دلگرمی(تشویق)دیگران برای گذاردن نامهای ایرانی ،نوشتاری را نگارش مینماید،نخست خود باید سره نویسی را نگهداشت(رعایت)نماید،و سر نویس (عنوان)پیام خود را اینگونه بنگارد:آیا تاکنون به پنداره و آرش نام خود اندیشیده اید؟

[mohayer]

شیدا:
فارسی:عاشق
انگلیسی:lover
عربی:مجنون
اسپانیایی:lamor

با اجازه دوستان اهل فضل و ادب، نام شیدا در زبان اسپانیایی معادل واژه  enamorada است.
بدین وسیله موارد زیر را نیز اصلاح می کنم:
عربی:عاشق و ولهان و
متيم
انگلیسی:lover و lovelorn
فارسی:شیفته
اسپانیایی:enamorada
آلمانی: Geliebter و verliebt



و در اندرگاه پرخیده والاجاه اندرزبد ارجمند می گویم بایستگی در نگهداشت پارسی سره بازبسته به سره نویسی در سر نویس نیست. چنان چه درونمایه سخن ارزش مند و والا باشد برای پاس داشت این زبان سترگ و مانا بس است. همانا سخن شما نیز در جایگاه خود در خور درنگ است.
این که هر کس به اندازه توان خود در این راه تلاشی کند خود شایسته ستایش و نوازش است.

گزاره نماریده شما را این گونه ویرایش می کنم:
از آن جا که اندیشیدن در پارسی پنداره ترسیدن را به یاد می آورد، بهتر است واژه ژرف کاویدن یا سکالش را به کار بریم و بنگاریم:

آیا تا کنون چم و آرش نام خود را ژرف کاویده اید؟ (chem, aresh)
یا
آیا تا کنون در چم و آرش نام خود سکالش کرده اید؟

[Solver]

من میلاد هستم.

البته که اکثراً فکر می کنند میلاد به معنای تولد هست که چندان درست نیست.

میلاد نام یکی از پهلوانان در شاهنامه نیز می باشد.

میلاد = مهرداد = مهرزاد و در گذشته مهر = خورشید

میلاد به معنای فرزند پسر خورشید است. البته مهرداد و مهرزاد به معنای زادگان خورشید است که می تواند دختر نیز باشد.

اگر در زبان فارسی از میلاد برای تولد استفاده می شود، دقت کنید که تنها در مود بزرگان استفاده می شده است که امروزه با بی توجهی کاربرد عام پیدا کرده است. در گذشته بزرگان را زاده مهر می پنداشتند، پس از اسلام نیز تنها برای بزرگان مذهبی و آن هم مردان واژه میلاد را به کار می بردند. مثلاً توجه کنید:

میلاد نخستین اختر تابناک آسمان ولایت » اختر = ستاره، و ستاره از فرزندان خورشید محسوب می شده است.

کلی تحقیقات کردم روش تا به این کاملی یافتم.

و اما ...

میلاد ابوعلی = م.ا = میما « این تخلص من است در مقالات، اشعار و نقاشی ها

[Mil@d]

منم میلادم...ولی تا جاییکه یادمه در مناسبت ها فقط اسم من به زبان مجریان محترم تلویزیون می آید.

حالا همین یک معنی برای من کافیست..ولی میلاد دیگر سایت معانی جالبتری نیز یافته اند.

البته اگر دست خودم بود معادل دقیق پارسی میلاد را روی خودم میگذاشتم...چون اندکی ریشه عربی دارد و از ولد می آید.

[Solver]

منم میلادم...ولی تا جاییکه یادمه در مناسبت ها فقط اسم من به زبان مجریان محترم تلویزیون می آید.

حالا همین یک معنی برای من کافیست..ولی میلاد دیگر سایت معانی جالبتری نیز یافته اند.

البته اگر دست خودم بود معادل دقیق پارسی میلاد را روی خودم میگذاشتم...چون اندکی ریشه عربی دارد و از ولد می آید.

میلاد نام پهلوانی بزرگ در شاهنامه فردوسی است. این پهلوان، پدر پهلوان گرگین بوده است. من به زبان های کشورهای مختلف علاقه زیادی دارم و در مورد اکثر آنها مطالعاتی داشتم.
درست است که در عربی ریشه " ولد " ما را به این فکر می اندازد که این یک واژه غیر فارسی باشد اما اینطورنیست.
چنانچه بسیاری ازما " سپاس " را یک واژه فارسی می دانیم و وقتی در تلاشیم پارسی حرف بزنیم مدام می گوییم " سپاس " در حالی که این واژه یک لغت روسی است که معادل روسی آن می شود:

سپاس = спасибо بخوانید سپاسیبه

و البته انبوه واژگان است که در خیال ما عربی هستند ولی ارتباطی با زبان عربی ندارند، همچنین چه بسیار مانند " سپاس " که در تلوزیون های خارج از کشور نیز به عنوان زبان پارسی استفاده می شود اما یک واژه کاملاً روسی است.

در مورد" میلاد " نیز اگر شما با زبان عربی آشنایی داشته باشید خواهید دید که " میلاد " فاقد حرف " و " است که در زبان عربی شما ریشه " ولد " را به این لغت نسبت داده اید. می دانید که در زبان عربی ریشه به صورت های مختلف فاعل و مفاعیل و ... صرف می شود اما سه حرف " فعل " که ریشه است باقی می ماند، اما در لغت " میلاد " حرف " و " وجود ندارد و هیچ لغت هم وزنی نیز در عربی نداریم که از ریشه ای به این شکل صرف شود.

[Mil@d]

چون اندکی ریشه عربی دارد و از ولد می آید

اس

منظور من نیز این نبود که میلاد عربی ولی نزدیکی اش به رشیه عربی ولد نوعی ایهام به وجود می آورد..در عربی بعضی لغات حالتی سماعی دارند و بر وزن و صیغه خاصی نیستن و بی قاعده هستند.د.بیشتر هم تاکیدم روی قرابت این دو کلمه بود.شما نیز فرمودید که به معنای تولد بودن ان چندان صحیح نیست ولی به هر حال به این نام کاربرد دارد.

از توضیح کاملی که دادید..ممنون.

[Mardaviz]

شیدا:
فارسی:عاشق
انگلیسی:lover
عربی:مجنون
اسپانیایی:lamor

با اجازه دوستان اهل فضل و ادب، نام شیدا در زبان اسپانیایی معادل واژه  enamorada است.
بدین وسیله موارد زیر را نیز اصلاح می کنم:
عربی:عاشق و ولهان و
متيم
انگلیسی:lover و lovelorn
فارسی:شیفته
اسپانیایی:enamorada
آلمانی: Geliebter و verliebt



و در اندرگاه پرخیده والاجاه اندرزبد ارجمند می گویم بایستگی در نگهداشت پارسی سره بازبسته به سره نویسی در سر نویس نیست. چنان چه درونمایه سخن ارزش مند و والا باشد برای پاس داشت این زبان سترگ و مانا بس است. همانا سخن شما نیز در جایگاه خود در خور درنگ است.
این که هر کس به اندازه توان خود در این راه تلاشی کند خود شایسته ستایش و نوازش است.

گزاره نماریده شما را این گونه ویرایش می کنم:
از آن جا که اندیشیدن در پارسی پنداره ترسیدن را به یاد می آورد، بهتر است واژه ژرف کاویدن یا سکالش را به کار بریم و بنگاریم:

آیا تا کنون چم و آرش نام خود را ژرف کاویده اید؟ (chem, aresh)
یا
آیا تا کنون در چم و آرش نام خود سکالش کرده اید؟

با سپاس و درود
چرا که بنده بیش از این نمیخواستم وارد زمینه ها و گویه های گرایشی(تخصصی)شوم.زیرا همگان با واژه های سره آشنایی ندارند.وشما رنجش این کار را بر خود هموار نمودید.
و بنده را خرسند نمودید.(زیرا از واژه هایی باید سود جست که همگان با آنها آشنایی دارند،گرچه آنها را کمتر به کار میبرند)

مرداویز