به نام خدا
دوخط موازي زاييده شدند. پسركي در كلاس درس آنها را
روي كاغذ كشيد. آنوقت دو خط موازي چشمشان به هم افتاد
و در همان يك نگاه قلبشان تپيد و مهر يكديگر را درسينه
جاي دادند. خط اولي نگاهي پرمعنا به خط دومي كرد و گفت:
ما ميتوانيم زندگي خوبي داشته باشيم... خط دومي از هيجان لرزيد.
خط اولي :... و خانه اي داشته باشيم در يك صفحه دنج كاغذ...
من روزها كار ميكنم. مي توانم خط كنار يك جاده متروك شوم...
يا خط كنر يك نردبان. خط دومي گفت: من هم ميتوانم خط كنر يك
گلدان چهارگوش گل سرخ شوم. يا خط كنر يك نيمكت خالي
در يك پارك كوچك و خلوت!!! چه شغل شاعرانه اي...!
در همين لحظه معلم فرياد زد:
دو خط موازي هيچ وقت به هم نميرسند و بچه ها تكرار كردند...
قضيه دو خط موازي
مدیران انجمن: MOHAMMAD_ASEMOONI, رونین, Shahbaz, MASTER, شوراي نظارت
-
- پست: 3051
- تاریخ عضویت: یک‌شنبه ۷ اسفند ۱۳۸۴, ۳:۴۵ ق.ظ
- سپاس‌های ارسالی: 351 بار
- سپاس‌های دریافتی: 1579 بار
- تماس:
