خدایا! زمانی که این مطلب را دیدم، فکر کردم...
زمان کافی برای خواندن آن ندارم... و علاوه بر این فکر کردن به تو در حین انجام کار، غیر عادی به نظر می آید.
بعد، فهمیدم که این طرز تفکر... دقیقا همان مسئله ای هست که باعث بروز بسیاری از مشکلات در دنیای امروز شده،
ما سعی می کنیم که خدا را برای مساجد، شب های جمعه و یا روزهای جمعه نگهداریم...
خدای ما تنها در هنگام بیماری کاربرد دارد...
ما در هنگام کار و خوشگذرانی وقت آزادی برای خدا نداریم...
چون فکر می کنیم که می توانیم و باید که این بخش از زندگیمان را خودمان کنترل و مدیریت کنیم...
امیدوارم خدا من را ببخشد، به خاطر اینکه فکر می کنم...
زمان و مکانی وجود دارد که در آن...
او نقش اول را ایفا نمی کند...
ما همیشه باید زمان کافی برای فکر کردن به اینکه خدا چه کارهائی برای ما انجام داده است داشته باشیم.
