این خاطرات از طرف مولف کتاب "کرامات مرعشیه" نقل شده
احترام به پدر و مادر و 25 سفر پیاده به کربلا
معظم له می فرمود من هنوز به سن تکلیف نرسیده بودم که پدرم همیشه من را به همراه خود به درس آخوند خراسانی (صاحب کفایه) می برد , من هنوز عظمت آن جلسه و صوت آخوند خراسانی را به یاد دارم .
آیت الله مرعشی بعدها کوشید کفایه را در نزد شاگردان آخوند خراسانی فراگیرد .
هر گاه مادر به او می گفت که پدر را بیدار کند . آیت الله مرعشی صورت خود را بر پای پدر می نهاد و هیچ گاه پدر را صدا نمی زد این کار باعث خشنودی پدر شده بود و از این تواضع فرزند به قدری راضی بود که او را دعا می نمود . آیت الله مرعشی بارها می فرمود : از برکت دعای پدر و مادر بود که من در زندگانی موفق شدم . ایشان می فرمود : 25 بار پیاده از نجف به کربلا به قصد زیارت حضرت سید الشهدا (علیه السلام) رفتم . در این سفرها آیت الله حکیم , آیت الله شاهرودی و آیت الله خوئی نیز با من همراه بودند . اگر ما به جایی رسیدیم از برکت آن سفرها بوده است .
در آن سفرها هر کدام از ما مسئول کاری می شد . من«سقای گروه» بودم .
احترام به استاد
من برای مرجعیت یک قدم برنداشته ام و آن چه حاصل شده است لطف خداوند و عنایت اهل بیت (علیهم السلام ) بوده است . ایشان نقل می فرمود : بعد از پایان درس به همراه استاد روانه می شدم و سوالات و اشکالهای خود را از او می پرسیدم , در یکی از روزها استاد با عصبانیت بر سینه من زده , من را به عقب راند , اما من دست استاد را گرفته , بوسیدم . این عکس العمل استاد را سخت متاثر نمود , اظهار داشت ای شهاب ! من از تو ادب آموختم .
در ایامی که قم در زیر هجوم موشک ها و بمباران بعثی های عراق قرار داشت معظم له فاصله خانه تا حرم را جهت ادای نماز جماعت پیاده طی می نمود و می فرمود : می خواهند مردم مرا ببینند و بدانند در این وضعیت بحرانی از شهر خارج نشده ام تا روحیه مردم بالا برود.
منبع : [External Link Removed for Guests]