ماندن يا رفتن؟ مسئله اين است

[Reza6662]

ميل مهاجرت در ميان گروه های مختلف ايرانيان کماکان وجود دارد.

مهاجرت از ايران کار بسيار دشواری است. دشواری يافتن راهی برای خروج از ايران، غالبن مانع از کسب اطلاع کافی از کشور مقصد می شود و در مواردی تنها به شنيده هايی که چندان هم دقيق نيست، اکتفا می شود.

اينکه اين تمايل تا چه حد با شناخت از شرايط زندگی در مهاجرت همراه است يا تنها راه فراری است از مشکلات، پرسشی است که در تدارکات (دشوار) رفتن از ايران کمتر به آن پرداخته می شود.

شرايط گرفتن ويزا و نه شرايط مهاجرپذيری کشورها، ملاکی است که اغلب مردم برای انتخاب مقصد مهاجرت خود در نظر می گيرند. اين سوال که چگونه می شود به آنجا رفت بيشتر مطرح است تا اينکه کشور مقصد چگونه جائی است. دليل مهاجرت هر چه باشد آرامش خانواده ها را در هم می ريزد.

با وجود اينکه تصميم به مهاجرت موضوعی شخصی است اما نمی توان در ايران بود و با پرسش ماندن يا رفتن مواجه نشد، درست مثل کسانی که قصد مهاجرت دارند.

چند دليل اصلی برای مهاجرت از ايران

۱ـ مشکلات تحصيلی و شغلی:
تهران چهره به کلی ديگری به خود گرفته، گستردگی آن باور نکردنی است. اما آنچه که بيشتر از هر چيز به چشم می آيد جمعيت جوان است. در تمام ساعات روز، جوانان در تمام سطح شهر حضور دارند، اين حضور هر چند چهره شهر را زنده می کند اما اين دلواپسی را هم به جان آدم می اندازد که آيندهء آنها چه می شود؟ بازار کار تا چه اندازه می تواند آنها را جلب کند؟

"زهره"، ۲۵ سال دارد. فارغ التحصيل رشته کامپيوتر است. تا به حال در ۳ آزمون استخدامی شرکت کرده اما موفق نشده است. از تلاش دوباره برای يافتن شغل خسته است. او می خواهد برای ادامه تحصيل به آلمان بيايد.
[External Link Removed for Guests]
برای اين کار بايد متحمل هزينه و صرف زمان زيادی، از جمله گذراندن دوره های زبان آلمانی، بشود. هزينه های زندگی او در آلمان می بايد از سوی خانواده اش پرداخت شود که با توجه به تمکن مالی آنها مشکلی نيست. خانواده اش از اينکه او بجای تلاش برای يافتن کار در ايران می خواهد از ايران برود ناراحتند. مادرش می گويد که اين موضوع آرامش خانواده را بهم ريخته است و باعث درگيری هر روزه در خانه شده است.

در ميان مهاجرينی که من در آلمان با آنها مواجه شده ام، اين گروه از مهاجرين در مقايسه با ديگر گروه ها در مهاجرت از موفقيت بيشتری برخوردارند.

در آلمان هم تعداد دانشجويان ايرانی که با موفقيت تحصيلات خود را به پايان رسانده اند کم نيستند.

در سالهای اول بعد از انقلاب که دانشگاه ها در ايران بسته بود دانشجويان ايرانی در شهر کلن در رشته پزشکی بيشترين سهميه دانشجويان خارجی را به خود اختصاص داده بودند.

گروه زيادی از دانشجويان بعد از اتمام تحصيلات خود، در آلمان مانده اند و در رشته های مختلف به کار مشغول هستند. پزشکان ايرانی در آلمان از شهرت خوبی برخوردارند.

2- مشکلات اجتماعی برای برخی از زنان:
فشارهای اجتماعی و يافتن راهی برای رها شدن از مشکلات خانوادگی از جمله دلايل اصلی است که زنان را برای رفتن از ايران ترغيب می کند؛ هر چند که تنها دلايلی نيستند که آنها رابه مهاجرت می کشاند.

عدم آزادی در نوع پوشش در اماکن عمومی و عدم پشتيبانی قانون از آنها - که در زمينه های مختلف مانند حق طلاق و حق حضانت کودکان مشاهده می شود - برخی از زنان را به مهاجرت وا می دارد. حضور سر درگم گروهی از زنان تنها با فرزندانشان در خارج از کشور از جمله نشانه های تلاش آنها برای يافتن پشتيبانی قانون است.

اما، زندگی در مهاجرت با وجود آزادی هايی که در برابر زنان قرار می دهد، از دشواری های زندگی آنها در شرايط تازه نمی کاهد.
زنان در مهاجرت با شرايطی روبرو می شوند که بکلی برايشان تازه است و برای يافتن هر راه حلی می بايد به تنهايی گام بردارند.

در موارد زيادی زنان در سالهای اول مهاجرت رفاه مالی زندگی در ايران را از دست می دهند. نامعلوم بودن وضعيت اقامتی و مشکلات در اردوگاه های پناهندگی نيز می تواند باعث شود که فرزندان آنها از اين که در تصميم مهاجرت نقشی نداشته اند، به مادرانشان اعتراض کنند.

در عين حال آنچه زنان را به تحمل دشواری ها وامی دارد حمايت ها ی اجتماعی و امکان شروع زندگی تازه است.

ستاره، از ايرانيان ساکن دوبي، علاقه اي براي بازگشت به ايران
و درگيري مداوم با ماموران خشن منکرات ندارد.
[External Link Removed for Guests]

3- فقط می خواهم بروم ..."
مهاجرت با خانواده دشوارتر است، به خصوص با بچه ها. برای راضی کردن آنها به رفتن می بايد تصويری از زندگی در مهاجرت داد که از واقعيت به کلی دور است.

با وجود اينکه جوانان از مهاجرت استقبال می کنند اما فرزندان در سنين پائين تر سخت از محيط اطرافشان دل می کنند. خانواده ای متشکل از مادر، پدر و ۲ فرزند ۷ و ۹ ساله درصدد مهاجرت هستند. خانه خود را فروخته اند، به طور موقت در خانهء يکی از اقوام خود زندگی می کنند و در انتظار روزی هستند که قاچاقچی آنها را با خود ببرد.

پدر خانواده می گويد:" فکر می کنم اينکه ما اجازه نداديم بچه ها به مدرسه بروند کار درستی نبود برای اينکه آنها تمام روز در خانه ناراحتند اما از طرف ديگر فکر می کرديم آنها در مدرسه در مورد رفتن حرفی بزنند و کارمان خراب شود . از اول قرار نبود اينقدر طول بکشد.ما فکر می کرديم دو ماه قبل می رويم . قاچاقچی قول انگلستان را به ما داده . به هرحال بچه ها در اينجا آينده ندارند. من هم نمی توانستم فشارهای کاری را تحمل کنم . برادر من چند سال قبل به آلمان رفت و الان زندگی خوبی دارد. کاش ما هم چند سال قبل به فکر رفتن می افتاديم . وقتی بچه ها کوچکتر بودند و يا اصلا نبودند."

مهاجرت بدون داشتن آگاهی از شرايط مهاجرت، تحمل شرايط تازه را دشوار می کند.

در دفاتر مشاوره، شنيدن توضيحات در مورد قوانين و نوع زندگی درمهاجرت، شمار زيادی از ايرانيان را نگران و بهت زده می کند.

آناهيتا شايسته، پس از آنکه در يک ميهماني دستگير شد و
مورد ضرب و شتم ماموران اسلامي قرار گرفت به ايالات متحده مهاجرت کرد
و در دانشگاه UCLA توانست مدرک دکتراي خود در رشته کامپيوتر (هوش مصنوعي)
دريافت کند. وي به هيچ وجه علاقه اي به بازگشت ندارد.
[External Link Removed for Guests]

مهاجرت به هر دليلی که اتفاق افتاده باشد، ناگزير می بايد نگاهی هم به اين سو داشته باشد.

هر چند انتخاب کشور برای مهاجران ايرانی محدود است اما هر چه مهاجرت آگاهانه تر صورت بگيرد تحمل شرايط آن و سازش با آن بهتر صورت می گيرد.

تهيه کننده: جان سيمپسون (دبير بخش سياسي BBC)