روزي يک مرد
>
روحاني با خداوند مکالمه اي داشت
:
> '
خداوندا! دوست دارم بدانم بهشت
>
و جهنم چه شکلي هستند؟ '، خداوند او را
>
به سمت دو در هدايت کرد و يکي از
>
آنها را باز کرد، مرد نگاهي به
>
داخل انداخت، درست در وسط اتاق يک
>
ميز گرد بزرگ وجود داشت که روي آن
>
يک ظرف خورش بود، که آنقدر بوي
>
خوبي داشت که دهانش آب افتاد،
>
افرادي که دور ميز نشسته بودند
>
بسيار لاغر مردني و مريض حال
>
بودند، به نظر قحطي زده مي آمدند،
>
آنها در دست خود قاشق هايي با دسته
>
بسيار بلند داشتند که اين دسته ها
>
به بالاي
>
بازوهايشان وصل شده بود و هر کدام
>
از آنها به راحتي مي توانستند دست
>
خود را داخل ظرف خورش ببرند تا
>
قاشق خود را پر نمايند، اما از آن
>
جايي که اين دسته ها از بازوهايشان
>
بلند تر بود، نمي توانستند دستشان
>
را برگردانند و قاشق را در دهان
>
خود فرو ببرند
.
>
>
>
مرد روحاني با ديدن صحنه بدبختي و
>
عذاب آنها غمگين شد، خداوند گفت
:
> '
تو جهنم را ديدي، حال نوبت بهشت
>
است'، آنها به سمت اتاق بعدي
>
رفتند و خدا در را باز کرد، آنجا هم
>
دقيقا مثل اتاق قبلي بود، يک ميز
>
گرد با يک ظرف خورش روي آن و افراد
>
دور ميز، آنها مانند اتاق قبل همان
>
قاشق هاي دسته بلند را داشتند، ولي
>
به
>
اندازه کافي قوي و چاق بوده، مي
>
گفتند و مي خنديدند، مرد روحاني
>
گفت: 'خداوندا نمي فهمم؟
!'
،
>
خداوند پاسخ داد: 'ساده است، فقط
>
احتياج به يک
>
مهارت دارد، مي بيني؟ اينها
>
ياد گرفته اند که به يکديگر غذا
>
بدهند، در حالي که آدم هاي طمع کار
>
اتاق قبل تنها به خودشان فکر مي
>
کنند
!'
>
>
>
هنگامي که
>
موسي فوت مي کرد، به شما مي
>
انديشيد، هنگامي که عيسي مصلوب مي
>
شد، به شما فکر مي کرد، هنگامي که
>
محمد وفات مي يافت نيز به شما مي
>
انديشيد، گواه اين امر کلماتي است
>
که آنها در دم آخر بر زبان آورده
>
اند، اين کلمات از اعماق قرون و
>
اعصار به ما يادآوري مي کنند که
>
يکديگر را دوست داشته باشيد، که به
>
همنوع خود مهرباني نماييد، که
>
همسايه خود را دوست بداريد، زيرا
>
که هيچ کس به تنهايي وارد بهشت خدا
> (
ملکوت الهي) نخواهد شد
.
>
>
>
تخمين زده
>
شده که 93% از مردم اين متن را براي
>
ديگران ارسال نخواهند کرد، زيرا
>
آنها تنها به خود مي انديشند، ولي
>
اگر شما جزء آن 7% باقي مانده مي
>
باشيد، اين پيام را براي ديگران
>
ارسال نماييد، من جزء آن 7% بودم،
>
همچنين به ياد داشته باشيد که من
>
هميشه حاضرم تا قاشق غذاي خود را
>
با شما سهيم شوم
..
ما داغ دل را گذارد