ملی انگلیس بخشی از اسناد مربوط به سال 1979 در منطقه خاورمیانه را از طبقهبندی محرمانه خارج کرد.
به گزارش واحد مرکزی خبر، پایگاه اینترنتی روزنامه القبس در گزارشی به قلم رائد الخمار نوشت: در سال 1979 حوادث مهمی اتفاق افتاد که برخی از آنها تاریخ منطقه و جهان را تغییر داد.
از جمله اسناد مربوط به سال 1979 که القبس بدان دست یافته است و آرشیو ملی انگلیس آن را آزاد کرده حوادث انقلاب ایران است که طی آن امام خمینی (ره ) قدرت را دردست گرفت .
از جمله اسناد دیگری که القبس از این آرشیو به دست آورده است ماجرای گروگانگیری از سفارت آمریکا در تهران و مسائلی است که سبب شد انور سادات رئیس جمهور مصر میزبانی شاه را قبول کند در حالی که آمریکا حاضر نشد به وی پناهندگی بدهد.
خلاصهای از گزارشهایی که ریاست دولت انگلیس درباره حوادث مکه ارسال کرد از دیگر اسناد فاش شده است. این سند نیز خلاصهای از ماجرای ورود جهیمان العتیبی به حرم مکی شریف در بیستم نوامبر سال 1979، گروگانگیری، دخالت نیروهای عربستان سعودی و کشته شدن یاران العتیبی و اعدام وی در ژانویه سال 1980 است. این سند شامل نکاتی درباره سلفیه و خطرات آن است.
انگلیس، اسناد محرمانه انقلاب ایران را پس از 30سال منتشر کرد
مدیران انجمن: MOHAMMAD_ASEMOONI, رونین, Shahbaz, MASTER, شوراي نظارت
- پست: 983
- تاریخ عضویت: یکشنبه ۲۹ دی ۱۳۸۷, ۱۲:۰۵ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7461 بار
- سپاسهای دریافتی: 7118 بار
- تماس:
Re: انگلیس، اسناد محرمانه انقلاب ایران را پس از 30سال منتشر کرد
لندن با خونسردی به «دوست قدیمی و مهربان» ایرانی خود پشت کرد
مدارک انتشار یافته از اسناد محرمانه دولت انگلستان که امروز پس از سی سال از آرشیو درآمدهاند، نشان میدهد که دولت انگلستان حاضر به پذیرش شاه ایران پس از انقلاب اسلامی سال 57 نشده است و حتی تلاش داشته که در "باهاماس" او را از سفر به انگلستان دلسرد کنند.
به گزارش «تابناک»، بر پایه این اسناد محرمانه، خانم «مارگارت تاچر»، نخستوزیر انگلستان عمیقا از اینکه نمیتواند به یک دوست قدیمی و مهربان و خوب کمک کند، متأثر بوده است.
اما پیش از اینکه او در ماه می 1979 به نخستوزیری برسد، جیمز کالاهان، نخست وزیر پیشین انگلستان و مقامات رسمی درخواست کرده بودند که ورود شاه به انگلستان هزینههای بسیاری برای این کشور در بر داشته و خطرات زیادی برای انگلستان دارد.
بر پایه این گزارش، شاه مخلوع ایران در شانزدهم ژانویه 1979 ایران را ترک کرد و هرچند شاه بین کشورهای زیادی در حرکت بود، اما با وضعیت نگران کنندهای از کشورهای گوناگون درخواست اقامت میکرد.
در تاریخ نهم فوریه 1979 یک روزنامهنگار آزاد به نام «آلن هارت» که به شاه نزدیک بود، با نخست وزیری در داونینگ استریت تماس گرفت و گفت که خانواده سلطنتی ایران میخواهند در شهر ساری در نزدیکی لندن به صورت تمام وقت زندگی کنند.
این روزنامهنگار انگلیسی میگوید، شاه از او خواسته است، غیر رسمی از دولت انگلستان بخواهد که آیا به او اجازه اقامت در انگستان را میدهند و واکنش آنها به این نامه چیست و آیا او میتواند همیشه در انگلستان بماند.
براساس این نامه که از نخست وزیری برای وزارت خارجه ارسال شده است و در پاسخ، یک مقام ارشد در وزارت خارجه انگلستان برای نخست وزیری مینویسد که پذیرش شاه در انگلستان وضعیت را در انگلستان پیچیده خواهد کرد و ارتباط ما با رهبران بعدی ایران را با مشکل مواجهه میکند و علاوه بر این خطراتی را نیز نسبت به ما و منافع انگلستان ایجاد خواهد کرد.
«کالاهان»، نخستوزیر انگلستان که هنوز در دفتر خود مستقر بود و پس از آن «مارگارت تاچر» جانشین او شد، این تجزیه و تحلیل را به صورت یک یادداشت در نوزدهم فوریه 1979 اعلام نمود که ما باید ملاحظات آیندهمان را با ایران در نظر بگیریم و در این زمینه باید برنامهریزی دقیقتری کنیم.
این گزارش میافزاید: اما در عرض چند ماهی که تاچر در پست نخستوزیری قرار گرفت، همه چیز در سکوت گذشت، اما در نامه ای که در شانزدهم می، مارگارت تاچر، نخستوزیر انگلستان برای وزارت خارجه این کشور میکن، میگوید، ما از این موقعیت بسیار ناراحت هستیم که دولت ما توانایی ندارد تا بتواند از یک پادشاه دوست که کمک زیادی به ما کرده است، حمایت کند.
در همین حال، مقامات رسمی انگلستان برنامهای داشتند که سفیر سابق انگلستان «دنیس رایت» را به «باهاما» بفرستند که شاه ایران را از سفر به انگلستان دلسرد کنند.
برای این منظور یک پوشش درست شد که مأموریت «دنیس رایت» با دوست قدیمی خود «ادوارد ویلسون» سفیر دیگر انگلستان در چهارچوب یک سفر تجاری انجام پذیرد و «آنتونی پارسونس»، سفیر پیشین بریتانیا در ایران، طی تلگرامی در شانزدهم می این موضوع را اعلام کرده است.
گفتنی است، انگلستان هر ساله اسناد محرمانه دولت خود مربوط به سی سال گذشته را به صورت عمومی منتشر میکند و نکته قابل توجه این است که انتشار این اسناد مربوط به وقایع سی سال پیش ایران که در دولت انگلستان موجود است، به سبب تقارنش با روزهای حساس انقلاب سال 57 از اهمیت خاصی برخوردار است.
مدارک انتشار یافته از اسناد محرمانه دولت انگلستان که امروز پس از سی سال از آرشیو درآمدهاند، نشان میدهد که دولت انگلستان حاضر به پذیرش شاه ایران پس از انقلاب اسلامی سال 57 نشده است و حتی تلاش داشته که در "باهاماس" او را از سفر به انگلستان دلسرد کنند.
به گزارش «تابناک»، بر پایه این اسناد محرمانه، خانم «مارگارت تاچر»، نخستوزیر انگلستان عمیقا از اینکه نمیتواند به یک دوست قدیمی و مهربان و خوب کمک کند، متأثر بوده است.
اما پیش از اینکه او در ماه می 1979 به نخستوزیری برسد، جیمز کالاهان، نخست وزیر پیشین انگلستان و مقامات رسمی درخواست کرده بودند که ورود شاه به انگلستان هزینههای بسیاری برای این کشور در بر داشته و خطرات زیادی برای انگلستان دارد.
بر پایه این گزارش، شاه مخلوع ایران در شانزدهم ژانویه 1979 ایران را ترک کرد و هرچند شاه بین کشورهای زیادی در حرکت بود، اما با وضعیت نگران کنندهای از کشورهای گوناگون درخواست اقامت میکرد.
در تاریخ نهم فوریه 1979 یک روزنامهنگار آزاد به نام «آلن هارت» که به شاه نزدیک بود، با نخست وزیری در داونینگ استریت تماس گرفت و گفت که خانواده سلطنتی ایران میخواهند در شهر ساری در نزدیکی لندن به صورت تمام وقت زندگی کنند.
این روزنامهنگار انگلیسی میگوید، شاه از او خواسته است، غیر رسمی از دولت انگلستان بخواهد که آیا به او اجازه اقامت در انگستان را میدهند و واکنش آنها به این نامه چیست و آیا او میتواند همیشه در انگلستان بماند.
براساس این نامه که از نخست وزیری برای وزارت خارجه ارسال شده است و در پاسخ، یک مقام ارشد در وزارت خارجه انگلستان برای نخست وزیری مینویسد که پذیرش شاه در انگلستان وضعیت را در انگلستان پیچیده خواهد کرد و ارتباط ما با رهبران بعدی ایران را با مشکل مواجهه میکند و علاوه بر این خطراتی را نیز نسبت به ما و منافع انگلستان ایجاد خواهد کرد.
«کالاهان»، نخستوزیر انگلستان که هنوز در دفتر خود مستقر بود و پس از آن «مارگارت تاچر» جانشین او شد، این تجزیه و تحلیل را به صورت یک یادداشت در نوزدهم فوریه 1979 اعلام نمود که ما باید ملاحظات آیندهمان را با ایران در نظر بگیریم و در این زمینه باید برنامهریزی دقیقتری کنیم.
این گزارش میافزاید: اما در عرض چند ماهی که تاچر در پست نخستوزیری قرار گرفت، همه چیز در سکوت گذشت، اما در نامه ای که در شانزدهم می، مارگارت تاچر، نخستوزیر انگلستان برای وزارت خارجه این کشور میکن، میگوید، ما از این موقعیت بسیار ناراحت هستیم که دولت ما توانایی ندارد تا بتواند از یک پادشاه دوست که کمک زیادی به ما کرده است، حمایت کند.
در همین حال، مقامات رسمی انگلستان برنامهای داشتند که سفیر سابق انگلستان «دنیس رایت» را به «باهاما» بفرستند که شاه ایران را از سفر به انگلستان دلسرد کنند.
برای این منظور یک پوشش درست شد که مأموریت «دنیس رایت» با دوست قدیمی خود «ادوارد ویلسون» سفیر دیگر انگلستان در چهارچوب یک سفر تجاری انجام پذیرد و «آنتونی پارسونس»، سفیر پیشین بریتانیا در ایران، طی تلگرامی در شانزدهم می این موضوع را اعلام کرده است.
گفتنی است، انگلستان هر ساله اسناد محرمانه دولت خود مربوط به سی سال گذشته را به صورت عمومی منتشر میکند و نکته قابل توجه این است که انتشار این اسناد مربوط به وقایع سی سال پیش ایران که در دولت انگلستان موجود است، به سبب تقارنش با روزهای حساس انقلاب سال 57 از اهمیت خاصی برخوردار است.