یه سری از کلمات هستند که آدم هرچقدر هم به دانش هاش اضافه میشه باز هم اون کلمه رو اشتباه مینویسه شاید به خاطر تصویر ذهنیه بلند مدتیه که از اون کلمه تو ذهن آدم شکل میگیره من خودم همیشه با این کلمات مشکل داشتم: خوانواده ظبط و یه چندتا دیگه که الان حضور ذهن ندارم شما چی؟
تو حرفت را بزن …چکار داري که باران نمي بارد اينجا سالهاست که ديگر به قصه هاي هم گوش نمي دهند دست خودشان نيست به شرط چاقو به دنيا آمده اند و تا پيراهنت را سياه نبينند… باور نمي کنند چيزي از دست داده باشي
من هم با کلماتی که با (( خا )) شروع میشن یه خورده مشکل دارم نه اینکه اشتباه املایی داشته باشم ولی وقتی به این کلمات میرسم یه کم مکث میکنم بعد مینویسم این مشکلات همه ناشی از اینه که خط ما با زبان ما و نیاز حال حاظر دنیا نمی خونه و یه عده متعصب هم نمی خوان اینو قبول کنند بابا این خط رو برای خوشنویسی و زیبا نویسی نگه دارید ولی خط اداری و سیستمیک را باید یه فکری به حالش کرد آخه ما ایرانیها مثل عربها نیستسم و (( ز ذ ظ ض )) را یه جور تلفظ میکنیم پس چه لزومی داره چنتا باشند . برای تشخیص لغات هم یه مدت که بگذره همه یاد میگیرند