از کی تا حالا مسایل حوزه اخلاق تبدیل به احکام شرعی شده اند. درسته که توریز ترین مسائل زندگی ما مستحب و مکروه داریم اما اینا که احکام شرعی نیستند. هیچ تکلیفی بر گردن هیچ کس نیست که مستحبات را انجام دهد و ازمکروهات پرهیز کند.
حوزه اخلاق؟!! فکر کنم به طور مفصل توضیح دادم که شما مجبور نیستید، بلکه مختارید که ولی خودتان را انتخاب کنید. میزان تبعیت شما از ولی تان، میزان بر صراط بودن شما را مشخص میکنه.در مورد رابطه با اسراییل اتفاقاخود پیغمبر با یهودی ها و مشرکین زمان خودش قرار داد صلح بست، آیا مشرکین به سرزمین های اسلامی تعدی نکرده بودند؟، آیا به مسلمانان ظلم نکرده بودند؟
شما بهتر هست یک مروری بر تاریخ اسلام در زمان پیامبر اسلام (ص) داشته باشید، بعدش از این اظهار نظرها بکنید. پیامبر اسلام با یهودیان مدینه صلح امضاء کردند، به شرطی که به مسلمین تعدی نکنند و با مشرکین هم پیمان نشند. اما این کار را کردند، پیامبر هم با آنها جنگیدند، و ذلیل شان کردند! جنگ هایی مثل جنگ خیبر بر علیه یهودیان بود.
در مورد حضرت سلیمان مثال شما ربطی به حرفای من نداشت. شما هم اگه میتونید از ولی زمان خود بخواهید که اجنه رو برای ساختن کشور بفرسته. همین حضرت سلیمان نمیتونست مردمو
به این کارها وادار کنه.
همچنان از چیزهایی صحبت می کنید که متاسفانه درباره شان مطالعه کافی ندارید! حضرت سلیمان نیازی به بنایی و غواصی نداشت. مشکل اصلی ایشان با اجنه و شیاطین در قرآن ذکر شده؛ در قرآن به صراحت آمده که اجنه و شیاطین از طریق سحر و جادو به فتنه انگیزی و ایجاد مشکل برای مردم می پرداختند. به طوری که در احادیث هم آمده که به دیوانه کردن مردم، و اموری همچون اختلاف افکنی بین زن و شوهر و ترویج امور زشت دیگر مشغول بودند. تسخیر اجنه و شیاطین بر اساس نص قرآن و احادیث اهل بیت برای جلوگیری از فتنه گری آنها بود. در قرآن هم مرتبا دشمنی و کینه شیاطین نسبت به بنی آدم گوشزد شده. خواهشا قبل از اظهار نظر مطالعه بفرمایید که موجب تلف شدن وقت خودتان و بنده نشید.
در بحث ولایت حضرت علی هنگامی که مردم از ایشان می خواهند حکومت را قبول کند می گویند لولا حضور الحاضر و .. یعنی چون مردم از ایشان خواستند این بزرگوار حکومت را قبول کردند و این دموکراسی تو اسلامو نشون میده. حتی ایشان از هیچ کس به اجبار بیعت نگرفتند و کسانی را که با ایشان بیعت نکرده بودند از بیت المال محروم نکردند.
عجب برداشت جالبی کردید!! اگر همان خطبه حضرت را مطالعه بفرمایید، ایشون که به قول شما دنبال دموکراسی بودند، همان مردم را به حیوانی تشبیه کردند! و البته در ادامه درباره حضور مردم توضیح دادند که، نزدیک بود امام حسن و امام حسین توسط جمعیت کشته بشند! حضرت می فرمایند علاقه ایی به حکومت بر همچین مردمی ندارند، و به خاطر فشار، حاضر به پذیرش حکومت شدند، و البته حکومت علوی را هم جاری نکردند، چون وقتی فقط یک بخش کوچک از حکومت ایشان جاری شد، مردم دچار توحش شدند، و نهایتش هم طاقت نیاوردند و ایشان را به شهادت رساندند. از دیدگاه تشیع، حاکمیت پیامبر یا امام بر مردم چیزی نیست که مردم تعیین کنند. نص صریح قرآن میگه اطیعوا الله و اطیعوا الرسول... با برداشت شما، اگر مردم مدینه یا مکه به این نتیجه می رسیدند که پیامبر خدا نباید حاکم باشد، پیامبر باید کنار می کشیدند! کما اینکه مردم مکه نپذیرفتند، و پیامبر خدا با آنها جهاد کردند، و آنها را مجبور به پذیرش کردند! شاید قرآن حکم اشتباهی برای مردم صادر کرده! یادش رفت که بگه برای حاکمیت خدا و پیامبر خدا، مجلس تشکیل بدید، و خودتان اگر مایل بودید، آنها را حاکم کنید! با این حساب، امام حسین (ع) هم بیخود قیام کردند، مردم که ایشان را نمی خواستند! امام زمان (عج) هم بیخود قیام می کنند، چون خداوند می فرماید مجرمین و کافرین و ظالمین نسبت به این امر کراهت دارند. اما خدا چی می فرماید؟ می فرمید "ولو کره المجرمون"، "ولو کره الکافرون"، "ولو کره الظالمون"؛ یعنی ولو اینکه کافرون و ظالمون و مجرمون بدشان بیاد، حکومتم را برپا می کنم! به جهنم که بدشان میاد. اصلا جهنم را ساختم که آن را از وجود اینها پر کنم! نعوذ بالله، یادش نبود که باید در زمینه تشکیل ملک الهی خودش انتخابات برگزار کنه، و از شما و دیگران نظرخواهی کنه.اما اینکه چرا امیر المومنین (ع) حکومت را پذیرفتند، در احادیث معصومین ذکر شده. اولا رسول خدا (ص) و از فاطمه زهرا (س) نقل شده که: "مثل امام همچون کعبه است. که مردم بايد به سوی او بيايند، و او بدون درخواست مردم به سوی آنان نخواهد رفت." مردم باید همچون پروانه به گرد شمع وجود امام بگردند، نه اینکه امام دنبال مردم بدود، و از ایشان خواهش کند که به وی رای دهند.
همچنین، از ائمه معصومین به دفعات نقل شده که اگر تعداد افراد مشخصی به امام رو بیاورند (در بعضی احادیث 313 نفر یاد شده)، و از وی تقاضای ولایت کنند، حجت بر امام تمام است، و ایشان باید حرکت کنند. این از لطف و کرم امام (ع) است که با وجود شناختی که از مردم داشتند، و می دانستند اینها طالب ولایت اهل بیت (ع) نیستند، به صرف پناه آوردن شان به امام، امام دست ایشان را گرفتند. در ادعیه مختلف از اهل بیت (ع) با عنوان "کهف الحصین" یاد می شود. ایشان پناهگاه امن الهی هستند. ما در بسیاری از موارد خواسته هایی از خدا طلب می کنیم، و قول هایی می دهیم؛ که خدا می داند به آنها عمل نمی کنیم، ولی از روی کرم به خواسته های ما توجه می کند. این در قرآن هم به صراحت آمده، که انسان زمانی که در دریا گرفتار امواج دریا می شود، ناخودآگاه به یاد خدا میافتد، و از خدا طلب کمک می کند، اما همین که به ساحل امن رسید، به ناسپاسی و نافرمانی خودش ادامه می دهد. مردم زمان امیر المومنین حق امیرالمومنین (ع) را پایمال کردند. در سقیفه، گروهی اندک برای تمام مسلمین، برخلاف دستور پیامر، تصمیم گرفتند، و دیگران را به زور شمشیر مجاب به پذیرش کردند، و مدعی دموکراسی (!!) شدند. بعد از اولی، مدعیان دموکراسی، خودشان دومی را بدون دموکراسی به کرسی خلافت نشاندند. سومی را با حیله و نیرنگ بر سر کار آوردند، و وقتی خرابکاری کرد، وی را کشتند. دختر رسول خدا را به شهادت رساندند، به گردن ولی خدا طناب انداختند، اما وقتی در امواج سهمگین اشتباهات ننگین خود گیر افتادند، مثل اون فردی که در قرآن در امواج دریا گیر افتاده بود، به امیرالمومنین رو آوردند، و وقتی احساس امنیت نسبی کردند، ایشان را به شهادت رساندند. ما تا امروز نمی دونستیم که این اسمش دموکراسی بوده. امروز به لطف شما اسمش را هم متوجه شدیم
البته جدای از شوخی، این برداشت شما را قبلا هم عده ایی مطرح کرده بودند (الان هم یک عده به اصطلاح روشن فکر همچین مطالبی را، حتی برای امام زمان (!!) مطرح می کنند)، و یعضی از علماء شیعه به این برداشت غلط پاسخ های مبسوطی دادند. متاسفانه الان حضور ذهن ندارم که شما را به یک کتاب یا مقاله یا سخنرانی خاص ارجاع بدم. اگر منبعی به خاطرم رسید، برای شما ارسال می کنم.
