به گزارش تازه، هر کشور براساس میزان سرانه درآمد ملی رنگ آمیزی شده است که بر اساس طبقه بندی بانک جهانی است. بعضی از ملت ها ـ نظیر قدرت های اقتصادی مولدی چون چین و هند ـ دارای طیف گسترده ای از درآمد هستند. ولیکن به عنوان دو کشور پرجمعیت جهان، با میانگین گیری از درآمد سالانه، هردو به طبقه ی متوسط تعلق می گیرند.
برای بیان مفهوم «توسعه یافتگی» و یا«توسعه نیافتگی» اقتصاد دانان تعاریف و معیارهای متفاوتی را ارائه نموده اند: عده ای از آنان به ضوابط کمی روی آورده و با مقایسه آماری داده هایی نظیر: تولید ملی، درآمد سرانه، سطح آموزش و بهداشت و درمان، چگونگی توزیع درآمدها، میزان دسترسی به آب شیرین، تعداد خطوط تلفن ثابت و همراه و...کشورها را در سه گروه «توسعه یافته»، «در حال توسعه» و «کمترتوسعه یافته»تقسیم بندی کرده اند. عده ای دیگر از اقتصاددانان تبیین علایم و نشانه های«توسعه نیافتگی» را وجه مطالعه خویش قرارداده و ملاک هایی از قبیل: کثرت مرگ و میر کودکان، نرخ بالای زاد و ولد، میزان دسترسی به اینترنت، کمبودمصرف سرانه انرژی و...را ازمشخصه های عقب ماندگی قلمداد کرده اند. گروه سوم ازمتفکرین و اقتصاددانان نیز برای بیان توسعه نیافتگی راه سومی رادرپیش گرفته و به ساختار جمعیت، ساختار تولید، ساختار صادرات و...پرداخته اند. در این میان اخیرا «موسسه بین المللی نشنال جئوگرافیک» در این اینفوگرافی، ضمن برشمردن معیارها و شاخص های متنوع توسعه، به پراکنش وتحلیل و تشریح توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی در جهان پرداخته است.
