بافت جمیعتی خرمشهر و مقایسه آن با آبادان

[A3eman]

 بافت جمیعتی خرمشهر   [FONT=Arial,sans-serif]و مقایسه ان با آبادان   
 [FONT=Arial,sans-serif]خرمشهر بزرگترین بندر ایران و عمده ترین شهر جنوب خوزستان است در دهه پنجاه که اوج رونق این شهرستان بود حدود 350 هزار نفر جمعیت داشت که اغلب آن را مهاجرانی تشکیل می دادند که از همه نقاط ایران و بدنبال کار و زندگی بهتر به این شهر آمده بودند در این میان اما اقوامی چون لرها , کردها و بندری های از اکثریت بیشتری برخوردار بودند ولی جمعیت هایی از " ترک ها " یزدی های " اصفهانی ها " بلوچ ها " شیرازی ها " شمالی ها و صد البته تهرانی ها نیز در این شهر زندگی می کردند . این بافت جمعیتی نامتجانس و متنوع باعث می شد که شهر ویژگیهای خاصی داشته باشد .   
 [FONT=Arial,sans-serif]تجربه نشان داده است که شهرهایی با بافت جمعیتی متنوع می توانند ناهنجاری های اجتماعی بیشتری را داشته باشند همانگونه که جنبه های مثبت آنها هم کم نیست . مشکلاتی چون فساد و فحشاء و دزدی واعتیاد در این گونه شهرها بیشتر است . هر چقدر جمعیت بیشتر باشد این وضع بیشتر مشهود است دقیقاً به همین جهت بود که آبادان که بافت جمعیتی متنوع تر و درهم تر از خرمشهر داشت و جمعیت اش هم بیشتر بود آن ناهنجاری ها بیشتر نمود کرده بود .   
 [FONT=Arial,sans-serif]مراکز رسمی برای فحشاء در این شهر وجود داشت و کلوپ های شبانه آن معروف بود و هتل های آن که محلی برای عیش و نوش مسافران بود نیز بسیار بیشتر بود . با این حال آبادان فرودگاهی بین المللی نیز داشت .و همه اینها بخاطر وجود پالایشگاه و پتروشیمی در آبادان بود .   
 [FONT=Arial,sans-serif]همانگونه که اداره بندر و کشتیرانی قلب تپنده خرمشهر بود .   
 [FONT=Arial,sans-serif]ولی خرمشهر از خیلی جهات شهری سالم تر و تمیز از آبادان بود . جمعیت کمتر و بافتی که یک دست تر از آبادان بود و نیز عدم وجود خانه های سازمانی باعث می شد که مردم ارتباط راحت تر و صمیمی تری با هم داشته باشند .   
 [FONT=Arial,sans-serif]وجود همین خانه های شرکتی در آبادان که هر از چند گاهی توسط کارکنان جابجا می شدند باعث می شد که آن همسایگی و شناختی که بین مردم وجود دارد پایدار نباشد ( شرکتی به موازات بالا رفتن سابقه و رتبه اشان خانه های قبلی را باید ترک می کردند و خانه های بهتری را باید میگرفتند )   
 [FONT=Arial,sans-serif]این وضع باعث می شود دست افراد برای براه خطا رفتن و کارهای غیر اخلاقی انجام دادن بیشتر شود این وضع در همه شهرهای بزرگ از جمله تهران و اصفهان و شیراز نیز کم وبیش وجود داشته و دارد .   
 [FONT=Arial,sans-serif]جالب است که خرمشهربر خلاف آبادان مراکز رسمی فحشاء و روسپی خانه نداشت . تعداد مشروب فروشی ها و کافه هایی که این گونه نوشیدنی های در آنجا ارائه می شد در مقایسه با آبادان بسیار کمتر بود .   
 [FONT=Arial,sans-serif]دو بازار " سیف " و " صفا " بازارهای اصلی شهر بودند که مملو از کالاهای خارجی بودند .   
 [FONT=Arial,sans-serif]5 سینما در خرمشهر وجود داشت . سینماهای حافظ ؛ ایران , مهتاب ,میهن و اتحاد که این آخری از بقیه با کلاس تر و بهتر بود .  
 [FONT=Arial,sans-serif]گمرک خرمشهر قلب تپنده شهر بود و بی جهت نیست که بعد ازجنگ و فروپاشی خرمشهر و متروکه شدن بندر آن دیگر این شهر هیچگاه آن رونق سابق را بدست نیاورد . دستهایی باعث شدند که مرکز تقل واردات و صادرات ایران به بندرعباس منتقل شده و همانجا باقی بماند . حال آنکه اقتصادی ترین و کوتاه ترین راه از خلیج فارس به تهران و سایر مراکز همانا خرمشهر است .   
 [FONT=Arial,sans-serif]خط آهن سراسری شمال جنوب به خرمشهر ختم می شد هنوز هم روی قطارها نوشته شده است : تهران – خرمشهر !