گلستان شهدای دزفول، قبری بدون سنگ و هر گونه جلوه‌ای، هم سطح زمین قرار دارد. این قبر متعلق به شهید بهمن (محمد جواد) دُروَلی دانشجوی دانشگاه علم و صنعت و یکی از فرماندهان گردان بلال از لشکر 7 ولي‌عصر(عج) است که در 20/3/1365 در منطقه فاو به شهادت رسید. او وصیت کرده بود: «قبرم را ساده و هم سطح زمین درست کنید و با اندکی سیمان روی آن را بپوشانید و فقط با انگشت روی آن بنویسد: پر کاهی تقدیم به آستان قدس الهی». اين قبر الهام بخش بسياري از شعرا و نويسندگان دفاع مقدس بوده است؛ چنانكه عليرضا قزوه در يكي از ماندگارترين اشعار خود به نام «مولا ويلا نداشت» در مجموعه «از نخلستان تا خيابان»، به سنگ قبري اشاره مي‌كند كه تنها بر آن نوشته شده است: «پر کاهی تقدیم به آستان قدس الهی». این شهید سعيد در یکی از مناجات‌هاي به جاي مانده‌اش چنين با خداي خود راز و نياز مي‌كند: «خدایا! تو شهادت را نصیبم کن، خود چگونه شهید شدن را انتخاب خواهم نمود. خدایا! تو شهادت را نصیبم کن که خود عشق و عاشقی را به حدّ اعلای آن خواهم رساند. خدایا! آن گونه خواهم بود که تمام وجودم شیفتگی عشق رسیدن به وصال و حضور به درگاهت را گواه بگیرند... . خدایا! آن چنان که از تو می‌ترسم، به رحمتت امید دارم. خدایا! در میان آتش گناهانم آنچه مرا عذاب می‌دهد، دوری توست. بارالها! این بار به جبهه آمدم و جداً آمده‌ام تا مرا ببخشی و از تقصیرم درگذری. بر نمی‌گردم تا پاک شوم؛ یا شهادت یا طهارت!»
نشریه
