لوموند: «آمريكا و اروپا » نمی توانند با ايران درگير شوند

[FARSHAD.ADL]

به گزارش «تابناک» ، و به نقل از روزنامه فرانسوی «لوموند » ، هم اكنون پرچم رهبري آمريكا در جهان به حالت نيمه افراشته درآمده و اروپا درگير بحران بدهي هاست. از آن سو جنبش هاي اسلامگرا در حال درو كردن ميوه بهار انقلاب ها در خاورميانه هستند.لوموند معتقد است: تنش با ايران در كل به تقويت اسلامگرايان در منطقه خواهد انجاميد.

بر اساس گزارش «لوموند» ، ايران در طول سال هاي اخير، درهاي تاسيسات هسته اي خود را براي كنترل آژانس باز كرده و بازرسي ها را پذيرفته است.

اين روزنامه فرانسوي با انتقاد از سياست رياكارانه غرب در قبال برنامه هسته اي ايران در رژيم صهيونيستي نوشت: اين سند به شدت آزاردهنده است كه چرا اسرائيل كه يك زرادخانه هسته اي نظامي دارد به خود اجازه تهديد عليه كشور ديگري را مي دهد. اين استدلال كه اسرائيل پيمان منع گسترش اتمي را امضا نكرده و به همين دليل مي تواند به توليد كلاهك هسته اي بپردازد، به هيچ وجه قابل قبول نيست. اين مسئله باعث عدم تعادل استراتژيك در منطقه مي شود.

این روزنامه فرانسوی ، در عين حال تهديد نظامي رژیم صهیونیستی را بلوف خوانده و نوشت: اين صرفاً يك استراتژي تهديد است كه هدف آن مجاب كردن كشورهاي غربي به اعمال فشار بيشتر بر ايران است. ايران در اينجا بهانه اي است تا مشكلات سياسي و اجتماعي اسرائيل فراموش شود.

لوموند همچنین تاكيد كرده است که : اكنون وقت آن رسيده كه با منطق بيشتري با مسئله روبرو شويم. نتيجه تمامي اين تحريم هاي اعمال شده چند جانبه و دوجانبه عليه ايران از سال 2007 تاكنون و حتي قبل از آن چه بوده است؟ آيا اين تحريم ها تاكنون تاثيري بر برنامه اتمي جمهوري اسلامي گذاشته است؟ حتي يك درصد هم تاثير نداشته. برعكس، ايران توان غني سازي خود را تا ميزان 20 درصد افزايش داده و اكنون در مذاكرات خود با كشورهاي غربي موضعي بسيار اصولگراتر پيدا كرده است.

بايد خاطر نشان كرد كه فريدون عباسي دواني، رئيس جديد سازمان اتمي ايران، يكي از دانشمنداني است كه از يك ترور كه احتمالا از سوی دستگاه هاي مخفي خارجي اجرا شده بود جان سالم به در برد. از طرف ديگر، برنامه هسته اي به يك مسئله هويت ملي در ايران تبديل شده است.

اين روزنامه در پايان نوشت: شرايطي كه بحران مالي منطقه يورو، اروپايي ها را مجبور كرده تا با مسائل اساسي روبرو شوند، بهتر است اتحاديه اروپا به طور اساسي سياست خود را در مورد پرونده هسته اي ايران تغيير دهد. به جاي اينكه مدام از تحريم و مجازات بيشتر كه هيچ نتيجه اي نيز ندارد بگويد، اكنون بايد انرژي خود را روي مذاكرات جدي تري متمركز سازد. اتحاديه اروپا همچنين بايد سياستي در قبال ايران اتخاذ كند كه در راستاي منافع اقتصادي و استراتژيكش باشد.