قصه‌ای دو طرف «درد» از کودکان کار

[FARSHAD.ADL]

گوشه‌ای از پیاده‌رو، کِز کرده و چنان خواهش می‌کند که یک فال از او بخریم که بیشتر به نظر می‌رسد، درخواست جلب محبت دارد تا فروش چند برگه‌ای که مثلا آینده ما را نشان می‌دهد؛ حیف که در این اقیانوس مردم در حال عبور، برخلاف اینکه در فروش کاغذ پاره موفق است، لحن التماسی‌اش خریداری ندارد!

به گزارش «تابناک»، بر پایه آمار‌ها، بیش از ۳۵۰‌ میلیون کودک خیابانی پنج تا چهارده‌ سال در کشورهای در حال توسعه زندگی می‌کنند که جدای محروم بودن از امکانات اولیه زندگی، در معرض آسیب‌های بسیاری هستند و چه بسا آینده خوبی برایشان نباشد؛ کودکانی که در سرما و گرمای فصول سال، مجبور به کارهایی می‌شوند که چه بسا جز «ظلم»، نام دیگری نتوان بر آن گذاشت.

این در حالی است که در کشور ما نیز این پدیده شوم رو به افزایش است و متأسفانه، تا کنون هیچ کار مستمر و قاطعانه‌ای برای مقابله با آن انجام نگرفته است؛ آن هم در شرایطی که نهادهای مسئول در این مقوله کم نیستند، ولی متأسفانه، هر کدام به توجیهی، از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی می‌کنند و به فرافکنی روی می‌آورند.

کافی است، سری به خیابان‌های شلوغ و به قول کاسب‌ها، «پاخور» محل زندگی‌تان بزنید تا دست‌کم در هر چند صد متر، با کودکی روبه‌رو شوید که دستان کوچک التماسش را برای فروش فال، گل، آدامس و ... دراز کرده و یا بد‌تر، مشغول گدایی سنتی است!

کودکانی که در رویارویی با ایشان یا دست و دلمان می‌لرزد و فالشان را می‌خریم که در این صورت به کار و کاسبی پدر و مادر ـ و شاید ارباب (!) ـ ستمکارشان رونق می‌دهیم و یا از کنارشان می‌گذریم؛ چه آزرده خاطر شویم و چه ککمان نگزد، تفاوت چندانی در اصل گذشتن از کنار ایشان ندارد.

دو سر باخت!

این در حالی است که در هر دو حالت (پذیرفتن خواهش آنها یا گذر از کنارشان)، کاری انجام داده‌ایم که در باطنمان نقش خواهد بست؛ یا چهره معصوم این کودکان ما را به یاد عزیز خردسالی در دور و اطرافمان انداخته که حس محبتمان برانگیخته شده و به جای یاری رساندن به این کارگر کم سن و سال، به زورگویان سرپرستش سود رسانده‌ایم و یا پیشتر به این باور رسیده‌ایم که سود کار این قشر خردسال به جیب نا‌اهلان می‌رود و از این کار منصرف شده‌ایم که در هر دو صورت، ذره‌ای از انسانیت زلالمان را در رویارویی با این ماجرا جا گذاشته‌ایم.

مثل لحظه‌ای که در چهارراه و پشت چراغ قرمز ایستاده‌ایم، یا زمانی که با کودکان کار شاغل در مترو یا صف‌های ایستگاه اتوبوس مواجه می‌شویم، وقتی که در حال خرید در بازار هستیم و از پیاده‌روهایی می‌گذریم که محل کسب و کار این کارگران غیر مجاز است و خلاصه هر جا و هر زمانی که با این غوره‌های مویز نشده روبه‌رو می‌شویم، ذره‌ای از انسانیت‌مان را می‌کنیم و به باد می‌دهیم؛ ذره‌ای از حس خوب انسان دوستی‌مان آب می‌شود و می‌ریزد و حتی ممکن است به جایی برسیم که دیگر هیچ حسی به این مقوله نداشته باشیم و حتی خدای ناکرده، سنگدل شویم.

این درست‌‌ همان چیزی است که هر روز برای بسیاری از ما رخ می‌دهد و به ظاهر کسی را نگران نکرده که چاره‌ای برایش نیندیشیده‌ایم!

انگار هنوز درنیافته‌ایم که کار این کودکان کم سن و سال، حاصل ضرب نیرو در جابجایی نیست* که اگر هم باشد، همه‌مان را به عقب می‌برد؛ چه کودکان معصومی که به گواه کار‌شناسان، بستر مناسبی برای تولید جرم و بزهکاری هستند و چه مایی که روز به روز روشنایی مهر و محبتمان تاریک‌تر می‌شود و...؛ اما چه کنیم که خسته شدیم از بس گفتیم که آقایان مسئول، بیایید هزینه‌های مقابله با جرم در فردای روز را امروز برای پیشگیری هزینه کنید، ولی اتفاقی رخ نداد.

جناب آقایان مسئول، رئیس، نماینده و...، این کودکان زجر کشیده به کنار؛ مشتری ذره‌های انسانیت‌مان هستید یا شما هم ذره‌ای برایتان نمانده؟!!

*تعریف فیزیکی کار این است: «کار» = «نیرو» ضربدر «جابجایی»

[mahshid-banoo]

  
شانزدهمین جشنواره ی انجمن حمایت از کودکان کار

آدرس: خیابان فرشته, تقاطع نیلوفر, پلاک 56
ساعت : 11 صبح الی 10 شب
پنجشنبه و جمعه 18 و 19 اسفند 90

[External Link Removed for Guests]

برای توضیحات بیشتر :
انجمن حمایت از کودکان کار به عنوان نهادی مردمی، غیردولتی، غیرسیاسی و غیرانتفاعی به منظور ایفای مسوولیت اجتماعی و انسانی خود و با هدف حمایت از کودکان کار و کودکان در معرض آسیب با شماره ی ثبت 14607 و مجوز رسمی از وزارت کشور از مردادماه 1381 تلاش خود را در این عرصه آغاز نموده است.
منظور از کار کودک، درگیر نمودن کودکان در آن دسته از فعالیت های اقتصادی است که مانع تحصیل، آموزش و برخورداری آنان از امکانات اولیه ی رشد فردی و اجتماعی شان میشود و قاعدتا با آسیب و بهر هکشی همراه است.
بنابراین شرکت کودکان در فعالیت هایی که به منظور کسب مهارت، نگرش و تجربه است و بر سلامت، رشد شخصیتی و تحصیل آنان تاثیر منفی نم یگذارد، کار کودک تلقی نمی شود.
انجمن حمایت از کودکان کار با ارائه ی خدمات خود در زمینه ی آموزش، بهداشت، تغذیه، روانشناسی و مددکاری، به صورت رایگان به بيش از 1000 کودک کار و در معرض آسيب، در حال حاضر دارای 4 مرکز فعال در کنار مرکز اصلی انجمن به شرح زير مي باشد:

مرکز بم: اين مرکز از 6 دی ماه 1382 تا کنون با هدف حمایت روانی و اجتماعی از کودکان و خانواده های آسیب دیده از زمین لرزه و نیز حمایت از کودکان کار و در معرض آسیب مشغول به فعاليت مي باشد.
مرکز بازار: اين مرکز از 11 اردیبهشت ماه 1386 تا کنون با هدف حمایت از کودکان کار فعال در منطقه ی بازار بزرگ تهران و ایجاد ارتباط با کارفرمایان مشغول به فعاليت مي باشد.
مرکز همه ی کودکان: اين مرکز از 26 دی ماه 1387 تا کنون با هدف حمایت و آموزش کودکان و خانواده های روما )کولی( به منظور توانمندسازی و کاهش آسیب های کودکان و خانواده ها مشغول به فعاليت مي باشد.
مرکز خاوران: اين مرکز از اول مهرماه 1388 تا کنون با همکاری معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه ی 15 با هدف حمایت و جذب کودکان کار و در معرض آسیب
منطقه ی 15 تهران مشغول به فعاليت مي باشد.