به گزارش «تابناک»، دو خبرنگار اسرائیلی به نام «دن راویو» و «یوسی ملمن» در کتابی با نام «جاسوسان علیه آرماگدون: پشت پرده جنگ های سری اسرائیل»، به بررسی عملیات های تروریستی سری سازمان جاسوسی اسرائیل (موساد)، به ویژه ترور دانشمندان هسته ای ایران به دست آن ها پرداخته است.
ادعای اصلی نویسندگان کتاب «جاسوسان علیه آرماگدون: پشت پرده جنگ های سری اسرائیل»
در این کتاب ادعا شده که یک واحد ویژه موساد به نام «کیدون» (به معنای سرنیزه) مسئولیت ترور دانشمندان هسته ای ایران را بر عهده داشته است. مولفان کتاب، در توضیح عملیات های این واحد می نویسد که نیروهای کیدون، از شیوه های عملیاتی منحصر به فردی استفاده می کنند که تا حدود زیادی ناشناخته است.
اما نکته مهم در این کتاب، طرح این ادعاست که بر خلاف آنچه عموم می پندارند، ترورهای رخ داده در ایران، نه توسط عوامل ایرانی آموزش دیده توسط این سازمان، بلکه توسط خود نیروهای اسرائیلی کیدون انجام گرفته است. نویسندگان این کتاب می گویند عوامل گروه کیدون با شیوه های خاص تغییر نام و چهره، می توانند به راحتی به داخل ایران رفت و آمد کرده و عملیات های مورد نظر خود را انجام دهند.
بر این اساس، آن ها این مدعی هستند که افراد بازداشت شده در ایران به اتهام ترور دانشمندان هسته ای – چه آن ها که پیش از این اعدام شده اند و چه آن ها که به تازگی دستگیر شده اند – واقعاً دخالتی در این ماجرا نداشته اند.
سناریوی پنهان انتشار این کتاب چیست ؟
اما با نگاهی دقیق تر به مضمون ادعاهای مطرح شده از سوی این دو نویسنده، می توان به وجود سناریویی منسجم از سوی رژیم صهیونیستی برای بی اعتبار کردن جمهوری اسلامی ایران پی برد. در حقیقت، ادعاهای مطرح شده در این کتاب، می تواند از دو طریق مرتبط، در راستای اهداف این رژیم عمل کند.
از یک سو، طرح ادعای رفت و آمد آزادانه عوامل صهیونیستی به داخل ایران، با هدف ضعیف نشان دادن دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی کشور مطرح می شود و هدف از آن، زیر سوال بردن اقدامات دستگاه های امنیتی کشور است. در این کتاب ادعا شده که مأموران کیدون با تغییر قیافه و استفاده از پاسپورت های جعلی، بارها به ایران وارد شده و پس از انجام عملیات های خود، به راحتی خاک ایران را ترک می کنند!
این در حالی است که در این زمینه، کنترل های دقیق و حساب شده ای از سوی دستگاه های اطلاعاتی کشور انجام می گیرد و با توجه به سابقه کنترل و دستگیری عوامل مظنون در موارد این چنینی، طرح این ادعا چیزی جز فضاسازی علیه ایران نیست.
از سوی دیگر، طرح این ادعا که افراد شناسایی شده و دستگیر شده در ایران توسط وزارت اطلاعات، نقشی در ترورها نداشته اند، می تواند این فرصت را در اختیار رژیم صهیونیستی بگذارد که در هنگام محاکمه و محکومیت این افراد در دادگاه، با بی نگاه معرفی کردن آن ها، احتمالاً یک موج جدید رسانه ای به راه بیندازد و از این طریق، ضمن اعمال فشار بر ایران، از جاسوسان خود نیز دفاع کند.
حتی اگر این دو مورد نیز رخ ندهد، حداقل منفعت رژیم صهیونیستی این خواهد بود که با رد موضوع دستگیر شدن عواملش در ایران، از لطمه خوردن ابهت دستگاه جاسوسی اش در سطح دنیا جلوگیری نماید.
این در حالی است که جاسوسان دستگیر شده، پیش از این نیز در موارد متعددی ضمن اعتراف به فعالیت های خود در ایران، به جزئیات دقیقی از ارتباطات خود با رژیم صهیونیستی و عملیات های خود اشاره کرده اند که جای هیچ شک و شبهه ای درباره صحت اعترافات آن ها باقی نمی گذارد.
هدف از انتشار این کتاب چیست ؟
به این ترتیب، آشکار است که انتشار این کتاب، بدون اطلاع و یا حتی بدون فرمان سران رژیم صهیونیستی نبوده و این کار با هدفی مشخص صورت گرفته است. در تأیید این مدعا همین بس که نویسندگان این کتاب خود اذعان دارند در تهیه مطالب خود، با بالاترین مقامات جاسوسی فعلی و سابق رژیم صهیونیستی مصاحبه و گفت و گو کرده اند. کیست که نداند مصاحبه با افرادی در چنین سطح، کاری نیست که از عهده هر خبرنگار معمولی برآید؟!
اما در این میان، نکته ای که باقی می ماند این است که مقامات کشورمان باید ضمن هشیاری نسبت به این سناریو، از ابزار این رژیم علیه خود آن استفاده کنند. در حقیقت، حال که دو خبرنگار مدعی هستند با شواهد دقیق، از دست داشتن دولت اسرائیل در ترور دانشمندان ایرانی آگاه شده اند، دولت ایران باید ضمن استفاده از این موضوع و برجسته ساختن آن در مجامع بین المللی، جهت محکوم کردن رژیم صهیونیستی از آن سود جوید.