جوان مصری با شنیدن خطبه عربی رهبر انقلاب چه کرد

[victory67]

جوان مصری با شنیدن خطبه عربی رهبر انقلاب چه کرد

"اینجا تهران است اما نه تهرانی که پایتخت یک کشور به نام ایران باشد

"اینجا تهران است اما نه تهرانی که پایتخت یک کشور به نام ایران باشد. اینجا تهران است یعنی پایتخت قلبی همه مسلمانان انقلابی جهان"؛ این را یک جوان مصری در صف ورود به سالن مرکز همایش های برج میلاد وقتی که می بیند روی کارتم نوشته شده "IRAN" می گوید. جوانی که پرچم قرمز و مشکی کشورش را بر دوش انداخته و پرچم ایران را با شوق در دست راستش گرفته و تکان می دهد.

به گزارش ستاد خبری اجلاس بین المللی جوانان و بیداری اسلامی به نقل از رجانیوز، اینجا مرکز همایش های بین المللی برج میلاد است؛ جایی که میزبان بیش از هزار نفر از جوانان کشورهای اسلامی است تا در کنفرانس "جوانان و بیداری اسلامی" حاضر شوند و شور انقلابی خود را با ایرانیان به اشتراک بگذارند؛ ایرانیانی که در آستانه ۳۳ امین سالگرد انقلاب اسلامی خود هستند و اکنون به حمایت از برادران خود در کشورهای عربی به پاخاسته اند.

آن قدر فضا صمیمی و برادرانه است که واقعاً سخت است درخواست مصاحبه از شرکت کنندگان در همایش. شاید به همین دلیل بود که جوانان با روی باز از درخواست مصاحبه استقبال می کردند اما از آن به عنوان یک گپ و گفت دوستانه میان دو برادر مسلمان یاد می کردند. یک جوان مصری- امریکایی که در جریان همایش هم بسیار فعال بود و با چفیه خود به عنوان نماد حمایت از فلسطین، در برابر دوربین ها حاضر می شد، درباره ماهیت جنبش های منطقه و پاسخ به این شبهه که این خیزش ها تنها جنبه دموکراسی خواهانه دارند و نه اسلامی، گفت: «شک نکنید که اساس این جنبش های گسترده در خاورمیانه و شمال آفریقا، اسلامی و اسلام خواهانه است. البته این تناقضی با آزادی خواهی مردم ندارد؛ چرا که بزرگ ترین و بیشترین آزادی ها در دین مبین اسلام وجود دارد. در واقع، همان‎طور که انقلاب اسلامی ایران نشان داد، اگر مبنای یک حکومت سیاسی بر پایه اسلام باشد، قطعا به همراه خود آزادی، حقوق بشر، دموکراسی و پیشرفت را نیز به دنبال خواهد داشت.»

خطبه عربی امام خامنه ای اشک من را درآورد

وی همچنین با بیان اینکه "پیام سال گذشته امام خامنه ای در نماز جمعه تهران به مردم مصر، موتور انقلاب را در کشور من به شدت پرحرارت کرد"، تاکید کرد: جمهوری اسلامی امید همه ما در مصر بود و چشم‎مان شبانه روزی به مسئولان ایران و مردم این کشور بود و حمایت های آنان از انقلاب ما واقعا دل‎گرم کننده و انگیزه بخش بود. البته متاسفانه خطبه عربی امام خامنه ای توزیع مناسبی در مصر نداشت و بسیاری از مردم آن را دریافت نکرده اند اما آنانی که این پیام را شنیدند، واقعا منقلب شدند؛ مثل خود من که با هر جمله از این پیام اشک ریختم و برای طول عمر ایشان و حفظ ایشان برای همه مسلمانان جهان دعا کردم.

نفر بعدی که با روی باز از ما استقبال می کند، یک استاد دانشگاه ترکیه ای است که نظری مشابه جوان مصری دارد؛ البته با رویکردی آکادمیک: به نظر من، "اسلامی بودن" تفاوت اصلی میان جنبش های اخیر در کشورهای عربی با جنبشی مانند فتح وال استریت در امریکا است. در واقع ما در کشورهای عربی شاهد هستیم که مردم تغییر ساختار را فریاد می زنند؛ چرا که می دانند اگر اعتراض های اخیر در امریکا بر اساس تبعیض اقتصادی تشکیل شده، یک ساختار اسلامی پیشرفته می تواند علاوه بر مشکلات اقتصادی، سایر شئون زندگی مردم در عرصه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و حتی عمران و پیشرفت مادی را به خوبی مدیریت کند و بهبود دهد.

آقای اردوغان! دقت کن

این استاد دانشگاه درباره تلاش غرب در زمینه مصادره انقلاب ها هم تاکید کرد: «متاسفانه اکنون امریکا و به طور ویژه اسرائیل به دنبال ایجاد خدشه در وحدت میان مسلمانان به ویژه کشورهای تاثیرگذار هستند. من در این زمینه به آقای اردوغان، نخست وزیر کشور خودمان هم هشدار دادم که مواظب تله های صهیونیست ها در عرصه ارتباط خارجی و بین المللی باشند و رابطه خوبمان با ایران را فدای ظاهر فریب کارانه آنان نکند. وحدت میان مسلمانان در برابر مستکبرین، اکنون تنها اولویت ماست و هر کس که رویکرد دیگری در این زمینه داشته باشد قطعا خیانت کار است.»

استاد علوم سیاسی یکی از دانشگاه های مصر هم انقلاب اسلامی ایران را منشأ تحولات منطقه می داند: «ایران پشتوانه ی اصلی بیداری اسلامی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا است. حتی اگر از الگوبرداری بهار عربی از انقلاب اسلامی سال ۵۷ ایران هم چشم پوشی کنیم، اراده محکم و ایستادگی پایدار ایران در برابر امریکا و زورگویان غربی و پیش رفت هم زمان گسترده علمی، فنی و فناوری این کشور واقعا تحسین برانگیز و مایه غبطه سایر کشورهای اسلامی است. بنیانی که امام خمینی(ره) گذاشت و امام خامنه ای آن را ادامه داد، اکنون تنها پشتوانه قلبی مسلمانان آزاده جهان است. شخصا اکنون که در حال تنفس در هوای تهران هستم، واقعا حس وطن خودم را دارم. حتی این زبان انگلیسی که من و شما با هم صحبت می کنیم هم موجب نشده تا من احساس غربت کنم و حقیقتاً شما و تمام ایرانی ها را برادر عزیز و مهربان خودم می دانم که ان شاء الله با ظهور حضرت مهدی(عج) همه با هم در کنار هم زندگی خواهیم کرد.»

این استاد دانشگاه همچنین رئیس جمهور ایران را فردی مقاوم در برابر زورگویی های آمریکا خواند و اضافه کرد: «من از رئیس جمهور احمدی نژاد به طور ویژه درخواست می کنم که به مصر بیاید تا در میدان التحریر قاهره برای ایشان یک جشن بزرگ بگیریم و علاقه مردم مصر به ایران عزیز را به نمایش بگذاریم. مطمئن باشید در صورت حضور نماینده ایران در مصر، استقبالی را که از ایشان در لبنان شد، با عظمت و بزرگی چند برابر تکرار می کنیم و بر پرچم مقدس جمهوری اسلامی بوسه می زنیم.»

به ایران و ایرانی ها غبطه می خورم

اما نقطه عطف مصاحبه هاف سخنان متاثرکننده یک دختر جوان کوزوویی بود که از اروپا به ایران آمده بود و هر چه می خواست دل تنگش با ما گفت: «(با حالت گریه) من از مردم ایران می خواهم که به فریاد ساکنین تنها کشور مسلمان اروپا برسند. ما در کوزوو واقعا تحت فشار هستیم. اجازه زندگی بر طبق سبک زندگی اسلامی به ما داده نمی شود و عبادات ما تنها به داخل خانه و مساجد کم تعدادمان محدود شده است. واقعا حسادت می کنم وقتی می بینم در خیابان های تهران خانم های محجبه بی هیچ مشکل و با افتخار رفت و آمد می کنند ولی من در کشور خودم چنین آزادی را ندارم.»

این دختر جوان همچنین به سانسور خبری گسترده در زمینه اسلام خواهی مردم اشاره کرد و گفت: «متأسفانه اسرائیل در اروپا به شدت نفوذ دارد و مانع از پخش اخبار ماهیت جنبش بیداری اسلامی می شود. اروپایی ها تقریبا تصور درستی از اساس این جنبش ها ندارند و به تبع تبلیغات رسانه ها، این انقلاب ها را هم چیزی مانند همه جنبش های اعتراضی در سراسر جهان می دانند. آن ها اصلا خبر ندارند که مسلمانانی که در سال گذشته این حرکت را شروع کردند، می خواهند با الگوبرداری از نظام ایران، یک ساختار حکومتی پیشرفته و مبتنی بر رأی آزاد مردم بر اساس احکام و قوانین اسلامی در کشورهای خود ایجاد کنند. در اروپا حتی اخبار مربوط به پیروزی اسلامگرایان در انتخابات پارلمانی مصر هم به شدت سانسور شد.»

وی در پایان هم از قصد خود برای ادامه تحصیل در ایران و حوزه علمیه قم در آینده ای نزدیک خبر داد و بیان داشت: «چهره آقای خامنه ای، صدای آقای خامنه ای، صحبت‎های شورانگیز آقای خامنه ای و در یک کلام شخصیت آقای خامنه ای تنها امید ما برای ادامه دادن به زندگی در این شرایط سخت است. وقتی می بینیم که ایشان با جدیت و قوت قلب از پیش روی اسلام و فراگیر شدن آن در تمام جهان سخن می گویند، انگار یک مرهم بر زخم های زندگی اجتماعی ما در کوزوو گذاشته می شود. -در حالی که اشک هایش جاری می شود-، من واقعا باورم نمی شود که فردا می توانم ایشان را از نزدیک ببینم و با ایشان صحبت کنم و صحبت هایشان را بشنوم.»



خانه ای در میان انقلابیون بحرین نیست که سخنرانی های آقای خامنه ای در آن نباشد

صدای اذان که در راهروی کناری سالن می پیچد، متوجه می شویم که بخش ابتدایی اجلاس به پایان رسیده و اکنون مهمانان برای نماز و نهار باید به هتل بازگردند. همین مساله موجب شد تا آخرین مصاحبه را در حین حرکت به سمت اتوبوس شیک مهمانان بگیرم. یک دختر جوان اندونزیایی که چفیه‎ای را به عنوان روسری بر سر دارد و پرچم ایران را بر دوش انداخته، در حالی که با گام هایی محکم و آرام به سمت اتوبوس می رود، از احساس خطر غرب نسبت به الگو شدن ایران در میان جوامع اسلامی خبر داد و گفت: «امریکا اکنون در یک عمل انجام شده قرار گرفته؛ برای همین می داند که ممانعت از وقوع انقلاب های اسلامی در خاورمیانه و شمال آفریقا غیرممکن است. بر همین اساس در نظر دارد تا با تغییر الگوی حکومتی موردنظر مردم، باز هم شرایط را به نفع خود تغییر دهد. ترسی که از الگو شدن ایران اسلامی در رسانه های غربی وجود دارد، بر همین اساس است. آن ها هر روز نام یک کشور را به عنوان الگوی مطلوب نظام سیاسی اسلامی معرفی می کنند تا ایران فراموش شود؛ از ترکیه و مالزی گرفته تا عربستان و قطر.»

اما نتیجه تلاش غربی ها چه خواهد شد؟ این دختر مسلمان اهل سنت این گونه پاسخ می دهد: «البته مشخص است که مسلمانان راه خودشان را انتخاب کرده اند. امام خامنه ای رهبر همه ما مسلمانان است و به خوبی راه را به ما نشان داده است. من به عنوان کسی که با انقلابیون بحرینی در ارتباط است، می گویم که تک تک سخنرانی های ایشان در سریع ترین زمان ممکن توسط خود مردم بحرین به عربی ترجمه می شود و به صورت دست به دست میان مردم می چرخد. تقریبا خانه ای در میان مردم انقلابی بحرین وجود ندارد که از کتاب ها، مقالات و سخنرانی های ایشان خالی باشد.»

سایر مهمانان هم کم کم سوار اتوبوس شده اند و به سمت هتل استقلال می روند. اکنون من مانده ام و برج زیبای میلاد و آفتاب زمستانی تهران که جسمم را نیز همانند قلبم گرم می کند؛ گرمای قلبی که به من اطمینان می دهد آن بشارت الهی را که «و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین.»