به گزارش مشرق به نقل از مهر، طی روزهای اخیر ناوهای جنگی 30 کشور مختلف در آبهای خلیج فارس برای مشارکت در این رزمایش بزرگ مستقر شده اند.
به گزارش بی بی سی این رزمایش در زمانی برگزار می شود که تنشها در منطقه درباره موضوع هسته ای ایران افزایش یافته است.
این شبکه خبری همچنین به عبور 40 درصد از تولیدات نفت جهان از تنگه هرمز که ایران تهدیداتی را درباره بستن آن مطرح کرده بود، اشاره کرده است.
نیروی دریایی آمریکا این رزمایش را بزرگترین رزمایش دریایی در خاورمیانه اعلام کرده است. در همین راستا دریادار "جان میلر" فرمانده مرکزی نیروی دریایی آمریکا تاکید کرد: این رزمایش به کشف مینهای دریایی و تلاشهای بین المللی در راستای از بین آنها مرتبط است.
این در حالی است که منابع خبری وابسته به نیروی دریایی آمریکا یکماه پیش اعلام کرده بودند که مقامات آمریکایی تعطیلات کادر رزمناوهای آمریکایی را لغو کرده و به آنها دستور داده اند در راستای مواجهه با تهدیدات احتمالی از سوی ایران به خاورمیانه بازگردند.
بنابر گزارش بی بی سی، بزرگترین رزمایش دریایی خاورمیانه از روز گذشته آغاز شده و در آن جدیدترین فناوریها در راستای کشف مینهای دریایی مورد آزمایش قرار می گیرند. در مرحله دوم این رزمایش نیز عملیات از بین بردن مینها و بازگشایی معابر دریایی انجام خواهد شد.
منبع:[External Link Removed for Guests]
آغاز مانور مینروبیآمریکا در خلیجفارس
مدیران انجمن: MOHAMMAD_ASEMOONI, رونین, Shahbaz, MASTER, شوراي نظارت
- پست: 1212
- تاریخ عضویت: یکشنبه ۲ اسفند ۱۳۸۸, ۱۰:۵۳ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 2116 بار
- سپاسهای دریافتی: 5462 بار
Re: آغاز مانور مینروبیآمریکا در خلیجفارس
نمیدونم بزرگترین خطر برای منطقه احتمال مین ریزی توسط ایرانه یا حضور ناوهای خارجی و آلودگی محیط زیست و یا جنگ افروزی صهیونیستها یا ...
خواب دیدم قیامت شده است .
هرقومی را داخل چالهای عظیم انداخته و بر سرهر چاله نگهبانانی گرز به دست گمارده بودند الا چاله ایرانیان.
خود را به عبید زاکانی رساندم و پرسیدم: «عبید این چه حکایت است که بر ما اعتماد کرده نگهبان نگماردهاند؟»
گفت:«میدانند که به خود چنان مشغول شویم که ندانیم در چاهیم یا چاله.»
خواستم بپرسم: «اگر باشد در میان ما کسی که بداند و عزم بالا رفتن کند...»
نپرسیده گفت: گر کسی از ما، فیلش یادهندوستان کند خود بهتر از هرنگهبانی لنگش کشیم و به تهِ چاله بازگردانیم!
هرقومی را داخل چالهای عظیم انداخته و بر سرهر چاله نگهبانانی گرز به دست گمارده بودند الا چاله ایرانیان.
خود را به عبید زاکانی رساندم و پرسیدم: «عبید این چه حکایت است که بر ما اعتماد کرده نگهبان نگماردهاند؟»
گفت:«میدانند که به خود چنان مشغول شویم که ندانیم در چاهیم یا چاله.»
خواستم بپرسم: «اگر باشد در میان ما کسی که بداند و عزم بالا رفتن کند...»
نپرسیده گفت: گر کسی از ما، فیلش یادهندوستان کند خود بهتر از هرنگهبانی لنگش کشیم و به تهِ چاله بازگردانیم!