Sami 1993 نوشته شده:دولت اردوغان از زمان روی کار آمدن سیاست کاهش تنش با همسایگان به صفر را در پیش گرفت اما از 2 سال پیش این سیاست رو به طور کامل کنار گذاشته است و بر عکس با اقداماتی مجددا سطح تنش ها را افزایش داده است که نام دیگر این موضوع همان دشمن تراشی است .
همچنین دیدار یک مقام عالی رتبه یک کشور از کشوری دیگر که بینشان اختلاف وجود دارد همیشه به معنی کاهش تنش ها و اختلافات نیست .
رئیس جمهوری ما هم چند وقت پیش به عربستان سفر کرده بود ولی این معنی کاهش تنش ها بین ایران و عربستان نیست و یا سفر وزیر امور خارجه امریکا به چین هم به همین صورت .
همچنین درباره وجهه ترکیه بین مسلمانان این موضوع واقعیت دارد . وجهه ای که ترکیه بعد از حمله اسرائیل به کشتی مرمره بدست آورده از بین رفته است ، آن هم به دلایل اقدامات 17 ماه گذشت دولت آنکارا نظیر دخالت در امور داخلی سوریه که باعث پیچیده تر شدن بحران در این کشور شده ، انکار انقلاب بحرین و به تازگی نوع واکنشی که به موج توهین به اسلام داشته است .
همه اینها به علاوه همکاری به دیکتاتوری عربستان و قطر از دید مسلمانان به دور نمانده است .
همچنین هیچ حزبی به تبعیت از ترکیه درجایی تشکیل نشده است و همه آنها در اصل حزب های اخوانی ( که سابقه آنها به نیم قرن می رسد ) هستند که بعد از بیداری اسلامی راه تنفسی پیدا کرده و توانستند فعالیت خود را رسمی کنند .
مشکلات داخلی ترکیه هم افسانه نیست و واقعیت دارد . این کشور همانند تمامی کشورهای خاورمیانه از چندین قوم تشکیل شده است که با یک سیاست اشتباه باعث از هم پاشیدن کل کشور می شود .
و دولت اردوغان این اشتباه را انجام داد و بی توجه به جمعیت علوی ساکن در کشور خود و همینطور کردها ( و دیگر جمعیت کشور که طرفدار سوریه هستند ) وارد قمار سوریه شد که تاکنون سودی برای ترکیه نداشته است و برعکس به آن آسیب زده است .
تمامی موضوعات بالا بی شک بر اقتصاد ترکیه اثر خواهد گذاشت .
با کمال احترام
در صحبت های شما تنها نتیجه گیری مورد نظر خودتان را دیدم و نه استدلال.
1- در جریان دیدار مقامات سیاسی دو کشور ارمنستان و ترکیه برای اولین بار تفاهم نامه های اقتصادی امضا شده و زمینه جهت آمد و شد بدون مشکلات گذشته فراهم آمد و دو کشور کدورت های گذشته را از روابط اقتصادی حال حاضر به کنار گذاشتند. اگر اسم این کار عادی سازی روابط نیست، پس چیست؟
2- در چند کشور از جمله مغرب احزابی با نام "عدالت و توسعه" و با الهام از همین حزب ترکیه و با نگاه سیاسی و اقتصادی آنها (لیبرالیسم اقتصادی در جامعه ای آزاد اما با اکثریت مسلمان) تشکیل شده است. چه بخواهیم چه نخواهیم الگوی اقتصادی و سیاسی ترکیه برای کشورهای منطقه جذاب است، ناراحتی من و شما هم اصل قضیه را تغییر نمی دهد. چطور وقتی در "گینه ی بیسائو" انقلابی رخ دهد آنرا به انقلاب خودمان ربط می دهیم، اما اگر یک حزب عیناً با همان نام و دیدگاه سیاسی و اقتصادیِ حزبِ حاکمِ ترکیه در کشورهای دیگر برپا شود ربطی به حزب عدالت و توسعه ندارد؟ لطفاً مسائل را با یک معیار بررسی کنید، نه هرآنچه که به صرفمان است.
3- محبوبیت و جایگاه فعلی ترکیه در بین کشورهای مسلمان و عربی چیزی نیست که با کامنت و پست من و شما زیر سوال برود یا خدشه دار شود. بهتر بود می گفتید به نظر ما ترکیه محبوبیت سابق را در بین کشورهای عربی ندارد، چون در واقعیت دارد. کشورهای عربی و مسلمان که فقط شیعیان لبنان و طرفداران اسد و حزب الله نیستند، طیف عظیمی از کشورهای منطقه برای ترکیه اعتبار و احترام سیاسی بالایی قائلند. برای اثبات این امر کافی است در همین عراق یا امارات به سراغ مردم عادی بروید و نظرشان را در مورد عملکرد ایران و ترکیه بپرسید. آنوقت خودتان نتیجه را می بینید.
4- مشکلات قومی و داخلی ترکیه هم با همان سیاست تفکیک مخالفان که در کامنت قبلی عرض کردم تا حدود زیادی رفع شده و در ضمن چیزی نیست که در دوره ی اردوغان بوجود آمده باشد، زاییده ی ساختار قومی این کشور است. همچنین تمامی کشورهای اینچنینی از جمله عراق، ایران،لبنان و .. کم و بیش درگیر چنین مشکلاتی هستند که ریشه در گذشته و ساختار فرهنگی کشور دارد.
در نهایت، باید با حقایق کنار آمد، نمیتوان با انکار چیزی که وجود دارد آنرا نادیده انگاشت، با اینکار تنها خودمان را از غافله ی دنیا عقب می اندازیم. ترکیه در سالهای اخیر جایگاه ویژه ای در منطقه پیدا کرده و آقای اردوغان تا حد زیادی به خواست خود که همان حکومتی با دامنه نفوذ "امپراطوری عثمانی" سابق است دست یافته، سرپوش گذاشتن به این وضعیت اصل ماجرا را عوض نمی کند.
