شاهکاری از استاد دادا بیلوردی ( شعر زلال )

[zazzaz]

شعری داغ و تازه از استاد دادا بیلوردی در وصف مقام والای معلم ( یک غزل + یک زلال ):
.
غزل:
.
هدایت است و محبّـت ، تـلاش و کــــار ِ معلّــم
خـــدا شود همه ساعت ، أنیس و یـــــار معلّم
ز قفل ِ جهل هراسی ، ز دربِ بسته غمی نیست
کلیــدِ علـــم چــو بـاشــــد در اختیــــار ِ معلّم
خوشا بحالِ کسی که عطش به چشمه ی علم است
گــــرفتــه روزی ِ خـــود را ز روزگــار ِ معلّم
فـرشتـــه هیـــچ نـدارد چنین مقـام و شکــوهی
بـــوَد کنــار ِ خــــدا او ، خــــدا کنــــار ِ معلّم
ز بذرکاری ِ مهر و شکوفه بـــــاری ِ خــــــرداد
همــــیشه هست امیـــــدی در انتــــــظار ِ معلّم
تمامِ فصل ِ خــــزان و تمــــامِ فصل ِ زمستـــان
چـو شاخــه ای بوَد و میــوه اش بهـــــــار معلّم
کم است چون بنمایم به دست های قلم گیـــــر
هـــــــزار دستــــــه گلی را دمی نثــــــار معلّم
زلالتـــــر ز معلم نـدیــده کس بـــــه جهـــانی
دلــم فـــدای روانِ بـــزرگـــــــــــــوار معلّم
بـــه غیـــــرِ شعـر نچیـدم متــاعــی از دل ِ دادا
سروده ایـن غـزلش را بــــــه افتـخـــــار ِ معلّم
دادا بیلوردی - تبریز- بهار 1393 . هـ.ش
منبع: وبلاگ غزل های دادا
.
.
شعر زلال:
.
ای معلّم ای عزیز
ای همیشه با جهالت در ستیز
روزگارت آفتــــابی بـــــــــــاد و دنیــایت زلال
تا قلم شد دست تو از تیغ، تیز
گشت تاریکی مریض
*
روشنی دادی مــــرا
تربیت کــردی در آبــادی مـــــــرا
با سه بخش «آ» و «زا» و «دی» گشودم بال و پر
دادی آندم درس ِ « آزادی » مرا
یک جهان شادی مرا
*
خانه ات آباد باد
از تو هر عصر و زمانی یاد باد
ای معلّم ای چـراغ زنــدگانی و وجـود
غصّه هایت یک به یک برباد باد
بر تو از حق داد باد
*
شادمان باشی تو را
محترم در هر زمان باشی تو را
ای معلّم ، ای جهانی پُـر ز لذّتـــهای تــــو
در مصاف عارفان باشی تو را
جاودان باشی تو را
.
منبع: وبلاگ زلال های دادا

[zazzaz]

بهترین شعر بهارانه ( یاز ) به زبان ترکی - مناسب کودک و نو جوان ( یاغدی یاغیش )
.
.
.


یاغدی یاغیش

آیـریـلیبان آغـلادی قیـش

شاختا کؤچوب گئتدی داها یئتیشدی یاز

آی گول آچیل بیرده دانیش

منله باریش

*

گولدی داغی

عطیرله نیرسه تورپاغی

من سئویـرم آتـام آنـام ایـله گـزه م

یاشیل یاشیل باغچا باغی

سحر چاغی

*

آچدی چیچک

اوستـونه قـوندی کَپه نک

حیاتیمیزدا « یا کریم » ائـو چَکه رَک

قوشلار اونا گلدی کؤمک

قالمادی تک

*

گؤز دولانیر

گؤزده گؤزه للیک قالانیر

بیـر آغاجین گؤللری هئی آلچـالانیر

باخجاغین آغزیم سولانیر

تورشالانیر

[zazzaz]

شعر می دانید چیست؟
شعر هم  نوعی بهارِ زنـدگیست
عالمی از واژه ها در  باغِ  دل  پروردن است.
شعر  تقسیمِ  سطورِ  نثر نیست
باید اندر شعر زیست
*
موسیقی در نظم هست
نظم در آهنگ، شورِ  بـزم هست
گاه در یک قافیـه ، صد معنی و احساس بیـن.
چارچوبِ نظم ها را عظم  هست
انسجـام و حــزم هست
*
ای بسا مُنشی که مُرد
ای بسا نثری که مُهرِ « مُرد» خورد
ای بسا کاهــی کــه بـا تبلیـغ، نامِ  شعر یافت،
بعدهـا در پنـجــه ی آتـش فـسـرد
سهمی از جنگل نبـرد
*
نی که  بی نایی شود
دستِ  باد  افتاده  هر جایی شود
شعر در هر قالبی چه  نثر و چه  نظم  و زلال
بایدش چون شهرِ  رویایی شود
غـرق زیـبـایـی شود
.