شاعران اردیبهشتی: عقلانیت، اخلاق و میهن دوستی ایرانی

[arman76ma]

یکم اردیبهشت : روز سعدی
بیست و پنجم اردیبهشت: روز فردوسی
بیست و هشتم اردیبهشت: روز خیام

----------------------------------------------------------

به نام خداوند جان و خرد / کزین برتر اندیشه برنگذرد

*****

خورشید به گل نهفت می‌نتوانم / و اسراز زمانه گفت می‌نتوانم

از بحر تفکرم برآورد خرد / دری که ز بیم سفت می‌نتوانم

*****

بنی آدم اعضای یک پیکرند / که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی بدرد آورد روزگار / دگر عضوها را نماند قرار

[arman76ma]

اگـر ز بـاغ رعـیت ملـک خـورد سـیبـی / بـرآورند غـلامان او درخـت از بـیخ
به پنج بیضه که سلطان ستم روا دارد / زنند لشکریانش هزار مرغ بسیخ

سعدی

[arman76ma]

سه کس را شنیدم که غیبت رواست / وز این درگذشتی چهارم خطاست
یکی پادشاهی ملامت پسند / کز او بر دل خلق بینی گزند
حلال است از او نقل کردن خبر / مگر خلق باشند از او بر حذر
دوم پرده بر بی حیایی متن / که خود می‌درد پرده بر خویشتن
ز حوضش مدار ای برادر نگاه / که او می‌درافتد به گردن به چاه
سوم کژ ترازوی ناراست خوی / ز فعل بدش هرچه دانی بگوی

سعدی

[arman76ma]

***
کنون ای خردمند وصف خرد / بدین جایگه گفتن اندرخورد

کنون تا چه داری بیار از خرد / که گوش نیوشنده زو برخورد

خرد بهتر از هر چه ایزد بداد / ستایش خرد را به از راه داد

خرد رهنمای و خرد دلگشای / خرد دست گیرد به هر دو سرای

ازو شادمانی وزویت غمیست / وزویت فزونی وزویت کمیست

خرد تیره و مرد روشن روان / نباشد همی شادمان یک زمان

چه گفت آن خردمند مرد خرد / که دانا ز گفتار از برخورد

کسی کو خرد را ندارد ز پیش / دلش گردد از کردهٔ خویش ریش

هشیوار دیوانه خواند ورا / همان خویش بیگانه داند ورا

ازویی به هر دو سرای ارجمند / گسسته خرد پای دارد ببند

خرد چشم جانست چون بنگری / تو بی‌چشم شادان جهان نسپری

نخست آفرینش خرد را شناس / نگهبان جانست و آن سه پاس

سه پاس تو چشم است وگوش و زبان / کزین سه رسد نیک و بد بی‌گمان

خرد را و جان را که یارد ستود / و گر من ستایم که یارد شنود

حکیما چو کس نیست گفتن چه سود / ازین پس بگو کافرینش چه بود

تویی کردهٔ کردگار جهان / ببینی همی آشکار و نهان

به گفتار دانندگان راه جوی / به گیتی بپوی و به هر کس بگوی

ز هر دانشی چون سخن بشنوی / از آموختن یک زمان نغنوی

چو دیدار یابی به شاخ سخن / بدانی که دانش نیاید به بن

فردوسی

[arman76ma]

آن قصر که جمشید در او جام گرفت / آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت

بهرام که گور می‌گرفتی همه عمر / دیدی که چگونه گور بهرام گرفت

خیام

***
مشاهده بحث پیرامون این رباعی

[External Link Removed for Guests]

[arman76ma]

***

از آمدن و رفتن ما سودی کو / وز تار امید عمر ما پودی کو

چندین سروپای نازنینان جهان / می‌سوزد و خاک می‌شود دودی کو

خیام

[حامد2000]

با سلام
[HIGHLIGHT=#F2DCDB]اين كوزه چون من عاشق زاري بوده است .
در بند سر زلف نگاري بوده است.
اين دسته كه بر گردان آن ميبني
دستي است كه بر گردن ياري بوده است.
حكيم خيام  

[arman76ma]

چون عهده نمی‌شود کسی فردا را
حالی خوش دار این دل پر سودا را

می نوش به ماهتاب ای ماه که ماه
بسیار بتابد و نیابد ما را

(خیام)